Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Which is the best treatis on stratefy The two obvious candidates would be Sun Tzu's "The Art of War" and Clausewitz' "On War". However, this book makes a convincing case for naming a third candidate: Thucydides' "History of the Peloponnesian War". Thucydides has been acclaimed as a great historian from time immemorial, and he has also been recently acknowledged as the father of the discipline of International Relations. Nevertheless, his merit as a strategic analyst has been unduly neglected. Thucydides on Strategy brings to light a wealth of strategic concepts contained in...

Ο σύγχρονος άνθρωπος που θα θελήσει να διαβάσει ή να μελετήσει την Ιστορία του Θουκυδίδη θα διαπιστώσει ότι το έργο αυτό είναι η πνευματική κληρονομιά που άφησε ένας παρατηρητής με εκπληκτική οξυδέρκεια, ένας ερμηνευτής των γεγονότων με αυστηρή αντικειμενικότητα και εξαιρετική διορατικότητα και ταυτόχρονα ένας μεγάλος τεχνίτης του λόγου. Στο έργο του όλα είναι τέλεια διαρθρωμένα: κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε παρατήρηση, ακόμα και παράλειψη, συμβάλλει στην παρουσίαση μιας ερμηνείας που θέλησε να προβάλει. Το δεύτερο βιβλίο της Ιστορίας περιλαμβάνει τα γεγονότα των τριών πρ...

"Τι αγαπάω στον Θουκυδίδη, τι είναι αυτό που με κάνει να τον τιμώ περισσότερο από τον Πλάτωνα; Ο Θουκυδίδης αισθάνεται απέραντα μεγάλη και απροκάλυπτη χαρά για κάθε τυπικό γνώρισμα που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και τα γεγονότα, και αναγνωρίζει μέσα σε κάθε τέτοιο γνώρισμα μια ποσότητα λογικής ικανότητας: αυτήν προσπαθεί να ανακαλύψει. Ουσιαστικά στην πράξη είναι πιο δίκαιος από τον Πλάτωνα· δεν διασύρει ο Θουκυδίδης και δεν μειώνει τους ανθρώπους που δεν του αρέσουν ή που του έχουν κάνει κακό στη ζωή. Απεναντίας, βλέπει κάτι αξιολογικά μεγάλο σε όλα τα πράγματα και σε όλα τα...

Η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου αποτέλεσε έργο ορόσημο της ελληνικής ιστοριογραφίας. Η οξυδερκής πένα του Παπαρρηγόπουλου κατάφερε να ανασκευάσει τις κατηγορίες περί μη καθαρότητας της ελληνικής φυλής που διατυπώθηκαν στις απαρχές του ελληνικού κράτους, να αποδείξει την ιστορική συνέχεια του έθνους και να αναδείξει πτυχές της ελληνικής ιστορίας άγνωστες ή παραγνωρισμένες.

[...] Η κατά τόμους ενότης του περιεχομένου στη νέα αυτή έκδοσι προσδίδει σε κάθε τόμο αυτοτέλεια και αυθύπαρκτη οντότητα. Τέλος, η ενότης των θεμάτων-τόμων, ανταποκρίνεται πληρέστερα στα διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα του αναγνωστικού κοινού. Οι δέκα πέντε πρώτοι τόμοι, αντιστοιχούν με την γνωστή σε όλους μας "Ιστορία του ελληνικού έθνους", αντιστοιχούν δηλαδή με τα δεκαπέντε βιβλία του "πεντάτομου" πρώτης εκδόσεως του έργου. Οι τρεις τελευταίοι τόμοι, περιέχουν κείμενα που, παραδόξως, έχουν παραλειφθή από όλες τις νεώτερες εκδόσεις. Ο Επίλογος εξεδόθη το 1877 και είναι έ...

[...] Το έργο αυτό έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει σε οχτώ τόμους, όσα είναι και τα βιβλία των "Ιστοριών" του Θουκυδίδη. Ο πρώτος τόμος περιέχει γενική Εισαγωγή, μετάφραση και Σχολιασμό του πρώτου βιβλίου. Στο βιβλίο αυτό ο ιστορικός εκθέτει εν συντομία τα όσα προηγήθηκαν του μεγάλου πολέμου, στη λεγόμενη "Αρχαιολογία", τη μέθοδό του, τις αιτίες και αφορμές του μεγάλου πολέμου, τα γεγονότα μετά τους Περσικούς πολέμους, που οδήγησαν στην εξέλιξη της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε Αθηναϊκή Ηγεμονία, καθώς και όλη τη διπλωματική δραστηριότητα που είχε αναληφθεί για να αποφευχθεί...

Όταν δημοσιεύσαμε τον πρώτο τόμο των Ιστοριών του Θουκυδίδη, είχαμε υποσχεθεί ότι το έργο του ιστορικού στο σύνολό του έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει σε οχτώ τόμους, όσα και τα βιβλία των Ιστοριών του. Συνεπείς στις υποσχέσεις μας προσφέρουμε τώρα στους αναγνώστες μας το δεύτερο τόμο. Δεν θα προτάξουμε εδώ καμιάν Εισαγωγή, αφού σε ό,τι αφορά τη ζωή του ιστορικού και το έργο του, εάν και κατά πόσο επηρεάστηκε από τα ιπποκρατικά συγγράμματα και τη σοφιστική κίνηση της εποχής του, τη στάση του απέναντι στη θρησκεία και στο μύθο, την ηθική, τη μέθοδο, τις δημηγορίες, τις...

Η μελέτη πραγματεύεται τη ναυτική διάσταση του Πελοποννησιακού Πολέμου δίνοντας έμφαση, όχι μόνο στις μικρές και μεγάλες ναυμαχίες που διεξήχθησαν στις ελληνικές θάλασσες, αλλά σε ένα ευρύτερο "θαλάσσιο" πλαίσιο που περιλαμβάνει γεωπολιτικές προσεγγίσεις, στρατηγικούς σχεδιασμούς, τακτικές κινήσεις, οικονομικούς υπολογισμούς και διπλωματικές διαδικασίες που σχηματοποιούν αυτό που η έρευνα ονομάζει "ναυτική ισχύς" και που, λόγω της στρατιωτικής φυσιογνωμίας των εμπολέμων, έρχεται αναπόφευκτα σε σύγκρουση με το μεγάλο αντίπαλο δέος της, τη "χερσαία ισχύ". Ακολουθώντας την κλα...

Μια νέα «ανάγνωση» της ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου από τον καθηγητή Κλασικών σπουδών και Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Γιέιλ, που θεωρείται σήμερα αυθεντία στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Στα είκοσι επτά χρόνια που διήρκεσε ο πόλεμος τον οποίο ο ιστορικός του Θουκυδίδης βάπτισε Πελοποννησιακό, παρέσυρε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Στο τέλος του, που συμπίπτει περίπου με το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα, η Αθήνα, η δύναμη που άλλαξε το πρόσωπο της Ιστορίας, αναγκάστηκε να παραδοθεί στον μεγάλο της αντίπαλο, τη Σπάρτη. Έκτοτε η εμπειρία του Πελοποννησιακού Πολέμου δεν σ...

"... Ζούμε πράγματι με ένα πολίτευμα, το οποίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα πολιτεύματα των γειτόνων μας και δε μιμούμαστε τους άλλους, αλλά εμείς μάλλον είμαστε παράδειγμα προς μίμηση. Το πολίτευμα αυτό το ονομάζουμε δημοκρατία, επειδή δε στηρίζεται στους λίγους αλλά στην πλειοψηφικά και όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα απέναντι στους νόμους... ...Στην πόλη μας, η άνοδος στα δημόσια αξιώματα γίνεται με βάση την προσωπική αξία και όχι την κομματική ή άλλη εύνοια και μάλιστα προτιμάται αυτός που έχει ικανότητες και μπορεί να ωφελήσει την πόλη, ανεξάρτητα από την...

Ήρωες δεν υπάρχουν σ' έναν εμφύλιο πόλεμο ούτε οι επόμενες γενιές στήνουν μνημεία στον Άγνωστο Στρατιώτη, αφού όλοι ήσαν γνωστοί, μπορεί να ήσαν και αδέλφια και φίλοι και γνωστοί και όλοι διέπραξαν εγκλήματα είτε ανήκαν στην παράταξη των νικημένων είτε σ' εκείνη των νικητών. Γεγονός είναι ότι μετά τη λήψη του δεν αφήνει πίσω του αγάλματα να ομορφαίνουν την πόλη, προτομές και μνημεία. Σβήνει, καταργεί τη δόξα. Αντίθετα υπάρχουν ονόματα που προκαλούν την απέχθεια και προσβάλλουν ακόμα και τους πιο ενάρετους απ΄ αυτούς που πήραν μέρος και πολέμησαν γενναία. Πόσο μίσος συσσωρ...