Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Δον Κιχώτες ανακαλύπτουν, οι Άμλετ επεξεργάζονται. Πώς, όμως, θα μας ρωτήσουν, μπορούν οι Άμλετ να επεξεργαστούν οτιδήποτε, όταν αμφιβάλλουν για τα πάντα και δεν πιστεύουν σε τίποτα; [...] Με βάση το σοφό καταμερισμό της φύσης, απόλυτοι Άμλετ, όπως και απόλυτοι Δον Κιχώτες, δεν υπάρχουν: αυτοί είναι απλά ακραίες εκφράσεις δύο διαφορετικών κατευθύνσεων, σταθμοί που οριοθετούνται από τους ποιητές σε διαφορετικές ατραπούς [...] Όπως η αρχή της ανάλυσης έφτασε στον Άμλετ στα όρια της τραγικότητας, έτσι και η αρχή του ενθουσιασμού έφτασε στον Δον Κιχώτη στα όρια του κωμικού,...

Ο Πέρσυ Σέλλεϋ είναι ένας από τους σημαντικότερους ρομαντικούς ποιητές. Η έντονη προσωπικότητα του, η σκανδαλώδης ζωή του, ο ασυμβίβαστος ιδεαλισμός του, η αυστηρή κριτική του σε θέματα κοινωνικά, πολιτικά, θρησκευτικά, τον χαρακτήρισαν ως αμφιλεγόμενη φιγούρα της εποχής του και τον ανήγαγαν σε είδωλο για τις μεταγενέστερες γενιές. Η Μαίρη Σέλλεϋ είναι συγγραφέας με ευρύτατο έργο που περιλαμβάνει μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά κείμενα, δοκίμια, βιογραφίες και ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Το μυθιστόρημα όμως που την έκανε διάσημη είναι το Φράνκενσταϊν. Οι δύο συγγραφ...

Το βιβλίο του Ερρίκου Χάινε με τίτλο "Για την Αγγλία" αποτελείται από δύο τμήματα: τις "Ηρωίδες του Σαίξπηρ" (μεταφράστηκαν από τον Ευάγγελο Λέκκα) και τα "Αποσπάσματα για την Αγγλία" (μεταφράστηκαν από την κόρη του Μαίρη Λέκκα-Χρυσίνη). Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά το 1839 ταυτόχρονα στη Λειψία και στο Παρίσι. Στις "Ηρωίδες του Σαίξπηρ" ο Χάινε αναλύει θαυμάσια και σε βάθος, με τρόπο γλαφυρό τον μεγάλο Άγγλο ποιητή. Η πλούσια ποιητική του διαίσθηση τον βοήθησε να μας μεταφέρει -μέσω του βάρδου της- το πνεύμα αυτής της ίδιας της Αγγλίας. Στα "Αποσπάσματα για τ...

Αν ο Σαίξπηρ είναι όλα αυτά που ο Τολστόι απέδειξε ότι είναι, πώς γίνεται να τον θαυμάζουν όλοι; Προφανώς η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ένα είδος μαζικής ύπνωσης ή "επιδημικής υποβολής". Τζώρτζ Όργουελ Η εξίσωση μοιάζει απλή: πάντα όταν μια λογοτεχνική αυθεντία λοιδορείται από μια άλλη έχουμε ένα λογοτεχνικό γεγονός. Το κείμενο του Τολστόι "Για τον Σαίξπηρ και το δράμα" δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που αμφισβητούσε τον Άγγλο βάρδο, θεωρείται όμως από τα σπουδαιότερα. Πριν από τον Τολστόι, τον Σαίξπηρ είχαν επικρίνει αυστηρότατα και άλλοι. Ανάμεσά τους...

Το βιβλίο φέρνει τον αναγνώστη σε επαφή με αδημοσίευτα στην Ελλάδα κείμενα του Λόρενς, όπως τα ψυχαναλυτικά του έργα "Φαντασία του ασυνειδήτου" και "Ψυχανάλυση και το ασυνείδητο", τα "Επιλεγμένα δοκίμια", οι προσωπικές του επιστολές, μυθιστορήματα όπως "Ο κ. Νουν", "Η πρώτη λαίδη Τσάτερλι", κ.ά. Έτσι, το θέμα προσεγγίζεται αφενός μέσω της μυθιστορηματικής γραφής του και αφετέρου μέσω βασικών κριτικών μελετών (αλλά και υπό το φως της πρόσφατης βιογραφίας του από την Μπρέντα Μάντοξ). Σε μια πορεία εξερεύνησης όλης της παλέτας των χρωμάτων -από τον ουράνιο ως τον πάνδημο έρωτα...

Πού τα έµαθες όλα αυτά τα µυστικά; Θα ήθελα να πάω σχολείο εκεί. (Σέλλεϋ, επιστολή στον Μπάιρον, 26 Μαΐου 1820). Ο Σέλλεϋ έγραψε αυτή την επιστολή έχοντας µόλις διαβάσει το πρώτο µέρος του κωµικού αριστουργήµατος του Μπάιρον "Δον Ζουάν". Ο Μπάιρον είχε διδαχθεί πολλά µυστικά από αυτό που κάποιοι θα ονόµαζαν "σχολείο της ζωής". Το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας ασχολείται µε όσα έµαθε ο ποιητής εκεί - και µε όσα µπορούµε να µάθουµε από εκείνον. Θα πρέπει να παραδεχτούµε εξαρχής πως ο Μπάιρον δεν είναι πεπεισµένος ότι µπορούµε να δεχτούµε µαθήµατα ζωής από τα βιβλία. "Πο...

"Ενίοτε κάποιος συμπαθεί περισσότερο τους ανόητους ανθρώπους για την ανοησία τους παρά τους σοφούς για τη σοφία τους" έγραψε η Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, η λιγότερο διαδεδομένη Αγγλίδα συγγραφέας του 19ου αιώνα στη χώρα μας. Σύγχρονες ομότεχνες της, όπως οι αδελφές Μπροντέ, η Τζορτζ Έλιοτ και η κατά μία γενιά μεγαλύτερη της Τζέιν Όστεν, έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί πολλάκις, με αποτέλεσμα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έχει έρθει σε επαφή με ένα μεγάλο μέρος του έργου τους. Όμως από το ογκώδες λογοτεχνικό έργο της κυρίας Γκάσκελ -έξι μεγάλα μυθιστορήματα, εννέα νουβέλες και πλήθ...

Περιέχονται τα κείμενα του Αντρέ Ζιντ "In memoriam" και "Το De Profundis του Όσκαρ Ουάιλντ", μαζί με προοίμιο του μεταφραστή, εισαγωγή και επίμετρο του συγγραφέα.

"Οι μεγάλοι ποιητές", έχει πει ο Ρ. Β. Τσέημπερς, "μιλούν σε όλους τους καιρούς μέσα από τη γλώσσα, τις συμβάσεις και τις πεποιθήσεις της δικής τους εποχής". Έπεται ότι, για να τους ακούσουμε καθαρά, πρέπει να καταλάβουμε τη δική τους γλώσσα, τις δικές συμβάσεις και πεποιθήσεις και να μη τις συγχέουμε με τις δικές μας. "Πάντως, μέσα στο τραγικό σύμπαν του Σαίξπηρ, οι ήρωες δεν είναι "αλλοτριωμένα αυτόματα": αισθάνονται με ένταση και την ίδια ένταση προκαλούν και σε μας. Πραγματικά, μπορούμε να πούμε πως η επιρρέπεια στον πόνο αποτελεί ακριβώς το ξεχωριστό σημάδι του τραγι...