Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γυναίκα και γη της Μικράς Ασίας και του Πόντου Μια παράλληλη πορεία και σχέση που εδώ και αιώνες μεταμορφώνει τους σπόρους σε καρπούς και ζωή.

Η Μικρά Ασία κατέχει ιδιαίτερα σημαντική θέση στην ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η συμβολή του μικρασιατικού Ελληνισμού στην άμυνα και την ανασύστασή της (μετά το 1204), τη διαφύλαξη και την αναζωογόνηση του πολιτισμού της, αλλά και την οικονομική πρόοδό της ήταν μεγαλύτερη από κάθε άλλης πληθυσμιακής ομάδας. Χάρη στη γεωγραφική της ιδιαιτερότητα, η Μικρά Ασία υπήρξε πεδίο διαμόρφωσης ποικίλων εκφάνσεων του πνεύματος, όπως της Ορθοδοξίας, του βυζαντινού δικαίου και της διαφύλαξης και της προβολής της αρχαιοελληνικής παιδείας. Η απώλεια της Μικράς Ασίας υπήρξε καθορι...

Το βιβλιογραφικό υλικό της παρούσας μελέτης έχει διαιρεθεί σε Πηγές (Α: Συγγραφείς Βυζαντινοί, Λατίνοι, Μουσουλμάνοι - Β: Συλλογές) και σε Βοηθήματα. Ο κατάλογος των βοηθημάτων αποτελεί κατά κύριο λόγο επιλογή μελετών, άρθρων, μονογραφιών και ειδικευμένων πραγματειών πάνω σε διάφορα θέματα της υστεροβυζαντινής ιστορίας, καθώς και της μεσαιωνικής μικρασιατικής και δωδεκανησιακής τοπογραφίας. Πρόσθετες βιβλιογραφικές σημειώσεις για επιμέρους ζητήματα υπάρχουν ξεχωριστά στις υποσημειώσεις που ακολουθούν τα κεφάλαια. Λεπτομερείς παραπομπές σε αποσπάσματα από τις πηγές, καθώς...

H δραματική και περιπετειώδης ιστορία ενός χωριού, που βρισκόταν στην Προποντίδα στο νησί του Μαρμαρά και λεγόταν Αφθόνη. Οι κάτοικοί του εξορίστηκαν το 1915 στα μέρη της Προύσας για τρία χρόνια και μετά εκδιώχθηκαν οριστικά από το χωριό τους το 1922 στα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής. Διασκορπίστηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού και ένα τμήμα από αυτούς ήρθε στη Χαλκιδική στα Πυργαδίκια, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Η όλη ιστορική τους διαδρομή που περιγράφεται στο βιβλίο στηρίχτηκε σε αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα.

Το βιβλίο αυτό είναι το τρίτο μιας σειράς που αναφέρεται στους ανθρώπους που έζησαν στο Ρέθυμνο στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Στην πολιτεία του ΕΝ ΡΕΘΥΜΝΩ κι ανάμεσα στους ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΕΣ που ζούσαν τότε, υπήρξαν και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που με κανένα τρόπο δεν θα 'θελα ούτε θα μπορούσα ν' αγνοήσω. Είναι οι Μικρασιάτες συμπολίτες μας -"αυτοί που ήρθαν" τα χρόνια 1922-1923- και οι Μωαμεθανοί, οι Τουρκοκρητικοί -"αυτοί που έφυγαν" το 1924 με την Ανταλλαγή. Γι' αυτούς γράφτηκε τούτο το τρίτο βιβλίο. Για τους πρώτους βασίστηκα σε μια σειρά συνεντεύξεις που πήρα το 1...

Από την εποχή των πρώτων περιηγητών, η Γαλλία διαδραμάτισε ένα ρόλο στη γνώση των πολιτισμών που διαδέχθηκαν ο ένας τον άλλο στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ασίας και της Ανατολίας, η οποία εκτείνεται και πέρα από τα όρια της σημερινής Τουρκίας, φέρνοντας στο φως τα ίχνη τους. Το 1712, ο Πολ Λούκας, απεσταλμένος του Λουδοβίκου ΙΔ', περιέγραψε για πρώτη φορά το φυσικό τοπίο της Καππαδοκίας. Στο έργο του "Voyages du Sieur Paul Lucas fait par ordre du Roy en Grece, l'Asie Mineure, la Macedoine et l'Afrique" ("Ταξίδια του κ. Πολ Λούκας κατ' εντολήν του βασιλέως στην Ελλάδα, τη Μ....

Αψευδείς μάρτυρες της γενοκτονίας οι γονείς μου, αλλά και χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες από τον Πόντο, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες μέσα από απηνείς διωγμούς και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, θρηνώντας για τις αλησμόνητες πατρίδες τους και για εκείνους που έγραψαν με το αίμα τους την τελευταία σελίδα της ζωής τους.

Οι ψίθυροι της ύπουλης παρηγοριάς - "δεν ήταν δυνατόν να κρατηθεί η Μικρασία", "ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός", "μια άφρων περιπέτεια" - ακούγονται κάθε λίγο. Συναίσθημα και ομολογία ενοχής. Βλακώδεις δικαιολογίες εκείνων που συμμερίζονται την ιδεολογική κληρονομιά των μεγάλων ενόχων. Ακόμη χειρότερο, και πολύ πιο επικίνδυνο φαινόμενο, όταν δικαιολογίες τέτοιες αποτελούν συνειδητή προσπάθεια - κι αυτός είναι ο σκοπός εκείνων που ξέρουν - να υπονομευθεί το εθνικό φρόνημα και να συνεχισθεί η νοοτροπία της "μικράς αλλ' εντίμου Ελλάδας". Είναι πολλά τα ερωτήματα που περιμένου...

Η "Αναγραφή της Κυζίκου" είναι η πρώτη έκδοση του ομώνυμου χειρογράφου, ενός ανυπόγραφου ιστορικού υπομνήματος το οποίο φυλάσσεται στην πολύτιμη συλλογή κωδίκων της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων (υπ' αριθ. 50). Πρόκειται για το παλαιότερο σωζόμενο κείμενο τοπικής ιστοριογραφίας που αφορά την αρχαία πόλη της Κυζίκου και την ευρύτερη περιοχή της Κυζικηνής χερσονήσου της Μικράς Ασίας. Η συστηματικότερη έρευνα του κειμένου επικεντρώνεται στην Αρτάκη, γενέτειρα του συγγραφέα.

Πάντοτε μέσα στις καρδιές των Μικρασιατών που εκπατρίστηκαν μα και παντοτεινά στους απογόνους των, θα φέγγει η Ιωνική σπίθα που θα κρατεί άσβεστη τη μνήμη. Σ' εκείνους τους τόπους τους ιερούς κι' αλησμόνητους που χιλιετηρίδες έζησαν γενιές και γενιές με καθαρό Ελληνικό αίμα, πνεύμα και παράδοση, που ρίζες ζωής πολλών αιώνων μιλούν με ευλάβεια για θρησκεία και πατρίδα. Εκεί και η μικρά πόλις των Αλατσάτων των 19 χιλιάδων κατοίκων, ζούσε κι αναυπαύετο γεμάτη σφρίγος κάτω από τον αρχαίον Ιωνικό ουρανόν της.

Σκοπός του ανά χείρας βιβλίου είναι η παρουσίαση των αθλητικών δραστηριοτήτων στο θεσμικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή και των σχετικών νόμων που υπήρχαν στα Γυμνάσια της Μ. Ασίας τον 1ο αι. π.Χ., ταυτόχρονα με την ανάδειξη του "παιδαγωγικού" τους ρόλου (των αθλητικών δραστηριοτήτων). Τα Γυμνάσια στη Μ. Ασία τον 1ο αι. π.Χ. ως ιδρύματα παιδείας -κυρίως δημόσιου χαρακτήρα- φαίνεται να είχαν κεντρικό και πολυδιάστατο ρόλο στη ζωή των πόλεων, ενώ, όσον αφορά τα παιδευτικά τους προγράμματα (των Γυμνασίων), οι αθλητικές δραστηριότητες, αποτελούσαν -κατά τα ειωθότα τη...