Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο κ. Οδυσσέας - Κάρολος Κλήμης, πολιτικός επιστήμονας, είναι, από χρόνια τώρα, γνωστός ως συγγραφέας διαφόρων βιβλίων γύρω από την ιστορία, τη λαογραφία και την κοινωνιολογία του κερκυραϊκού χώρου. Με το νέο του βιβλίο "Πώς είδε ένα παιδί τον πόλεμο", ο κ. Κλήμης ξεφεύγει από τα θέματα που ως τώρα τον απασχόλησαν. Παρ' όλο που το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη και κρίσιμη ιστορική στιγμή του νησιού, που την έχουν σημαδέψει γεγονότα καθοριστικά για τις επόμενες δεκαετίες, όπως οι δύο ξενικές κατοχές, οι καταστροφές που προξενήθηκαν στην πόλη της Κέρκυρας από τα πολ...

Πολλά γράφηκαν και λέχθηκαν για τη στάση μου στο αντάρτικο, την προσχώρηση μου στον ΕΛΑΣ, τον αγώνα του ΕΛΑΣ. Έγιναν κριτικές ευνοϊκές μα και αντίθετες. Κάθε ένας κρίνει με το χαρακτήρα του, νομίζοντας τις σκέψεις του σαν μόνον ορθές· άλλος πάλι έχει προκατάληψη κρίνει με κακή πίστη και άλλος κρίνει κακά από άγνοια. Υπάρχουν ακόμη και συμπαθούντες τον απελευθερωτικόν αγώνα που δεν ξαίρουν τα γεγονότα. Οι εαμικές εφημερίδες, τα περιοδικά και διάφορες μονογραφίες έγραψαν αρκετά και μπορούσε όποιος ενδιαφερόταν και ήθελε, να μάθει τι έγινε στην Ελλάδα τα χρόνια της κατοχής...

"Η γενιά μου μεγάλωσε γλήγορα. Ωρίμασε πρόωρα... Έτσι το θέλησε η Ιστορία. Μας άρπαξε απ' τα θρανία και την παιδική ξεγνοιασιά. Και μας φόρτωσε το ντουφέκι και την ευθύνη για τη Λευτεριά. Μεγάλο το βάρος για τις πλάτες μας. Το σηκώσαμε. Και φανήκαμε άξιοι. Μα σταθήκαμε άτυχοι..." Με αυτή τη δήλωση άρχιζε το βιβλίο Αναμνήσεις ενός Αντάρτη, Α΄ τόμος, μιας τριλογίας που γράφτηκε στη φυλακή Ιτζεδίν Κρήτης και κυκλοφόρησε το 1989. Εκείνος ο τόμος αναφερόταν στα νεανικά χρόνια του συγγραφέα, στα γεγονότα της εποχής, όπως τα είδε μέσα απ' το κελί του μελλοθάνατου. Κι έφτανε μέχρι...

Τα πρώτα εφηβικά χρόνια της Λίνας ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά των υπόλοιπων εφήβων. Ίσως γιατί γεννήθηκε λίγο πριν το ξέσπασμα του β΄ παγκοσμίου πολέμου. Σίγουρα διότι η καταγωγή της ήταν εβραϊκή. Τα τετράδιά της αποτέλεσαν το πραγματικό καταφύγιο της νιότης της. Μέσα σ' αυτά κατέγραψε τη δική της, ξεχωριστή καθημερινότητα, όπως και σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στην Κατοχή. Σήμερα, περισσότερο από 50 χρόνια μετά, αποτελούν ένα ντοκουμέντο το οποίο κατέγραψαν τα παιδικά μάτια της Λίνας. Η γλώσσα που χρησιμοποίησε η τότε 16χρονη Λίλιαν Μπενρουμπή, εκπλήσσει τον αναγνώ...

"Δεν πέρασαν δέκα λεπτά από την ώρα που φτάσαμε και με κάλεσαν γι' ανάκριση. Σε λίγο βρισκόμουν απέναντι από έναν Αρχισυνταγματάρχη, έναν Ταγματάρχη κι έναν Λοχαγό του Α2, οι οποίο άρχισαν αμέσως τις ερωτήσεις, θέλοντας να μαρτυρήσω πράγματα τα οποία δεν επρόκειτο ποτέ να έβγαιναν από το στόμα μου. "Σαν ιδιαίτερος", μου λέγανε, "του Ανάποδου ξέρεις πολλά μυστικά. Έχουμε μάθει ότι έχετε κρύψει όπλα, ασυρμάτους και πολλά άλλα. Εσύ ξέρεις με ποιους συνδεόσασταν, με πολίτες από διάφορα χωριά, ειδικά από τη Χαλκίδα και την Κύμη''. ''Εγώ δεν ξέρω τίποτα απ' όσα μου λέτε", απάντησ...

Μια βαρυσήμαντη και γιομάτη εθνικό παλμό επιστολή του αειμνήστου Γεωργίου Ν. Παπαϊωάννου, προς την ταπεινότητά μου μαζί με τον σεβασμό και το χρέος προς τα γραφτά του, προς τα, ιστορικής και εθνικής σημασίας κατοχικά και αντιστασιακά κείμενα που μου εμπιστεύτηκε ο Αρχηγός της Αντιστάσεως ΕΔΕΣ Τριχωνίδος, μ' έσπρωξαν δυναμικά και αμετάκλητα, να προβώ στην έκδοσή τους, χωρίς να κάμω την παραμικρή αλλαγή ή αλλοίωση που θα υποβίβαζε το συγγραφικό μου ήθος και θ' αποτελούσε από μέρους μου ηθική παράβαση και βεβήλωση. Όταν ένα γραφτό περικλείει και περιέχει θεμελιώδεις θέσεις, α...

Ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας πραγματεύεται αυτό το βιβλίο, την ίδρυση του Ελληνικού λαικού απελευθερωτικού ναυτικού, του ΕΛΑΝ, και ο πιο κατάλληλος να μας μιλήσει για το θέμα αυτό δεν είναι άλλος από τον αντάρτη που πρωτοστάτησε στην ίδρυσή του και υπήρξε και ο αρχηγός του. Μια από τις σημαντικότερες μορφές του αντάρτικου, ο καπετάν Ζαχαριάς, μας μιλάει για την πορεία του στο αντάρτικο, την απόφαση για την ίδρυση του ΕΛΑΝ και για όσα ακολούθησαν την απελευθέρωση της χώρας μας και την εν συνεχεία υποδούλωσή της και πάλι στους Άγγλους και στους Αμερικανούς...

Η Ελληνική παράδοση με πνευματικά προϊόντα συναιρούν πολιτισμόν. Η συνειδητή ανάκληση μνήμης είναι η ανάμνηση. Για τις τελευταίες πράξεις μας αποφασίζει το ποιόν της βουλήσεώς μας και από αυτήν η ορθότητα των σκοπών μας. [...]

Το βιβλίο αυτό, στο μεγαλύτερο μέρος του, καλύπτει ένα χώρο ο οποίος δεν έχει καλυφθεί από ανάλογες καταγραφές των γεγονότων της Κατοχής και της αντίστασης του ελληνικού λαού. Περιλαμβάνει δηλαδή πολυάριθμα σημαντικά γεγονότα που πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα οποία αποτελούν προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα και περιγραφές αυτόπτων μαρτύρων κατόπιν επαφής και συνομιλίας μαζί τους. Μ' αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας παρουσιάζει εδώ μια υπεύθυνη, εμπεριστατωμένη, διεξοδική και ιστορικά τεκμηριωμένη αναφορά στο κομμάτι αυτό της νεότερης ιστορίας μας, ζωντανεύει...

Περιέχει τα κείμενα: "Τραγούδι στην Αθήνα", "Ο κυρίαρχος της Ψυττάλειας" (α' έκδοση: "Ελεύθερη Ελλάδα", 1947), "Μουργκάνα" (α' έκδοση: "Φωνή του Μπούλκες", 1948), "Δρακολίμνη", "Η γυναίκα από τη Φούρκα".

"Γενικά η ιστορία και ιδιαίτερα η πολιτική διαδραματίζεται στο παρελθόν, αλλά γράφεται στο μέλλον... Η μοίρα του Γιώργου, καθώς και χιλιάδων άλλων δημοκρατών Αριστερών ήταν προδιαγεγραμμένη και δεν ήταν δυνατό να αλλάξει, καθώς το δεξιό κράτος είχε καθορίσει την εξέλιξη και το μέλλον του. Αυτός το είχε αποδεχθεί και ανεξάρτητα από ερωτηματικά και αμφισβητήσεις τόσο πάνω στη μαρξιστική γενικώς φιλοσοφία, αλλά και τις πικρίες του από τη συμπεριφορά της αριστερής καθοδήγησής του, η ιδεολογική του φιλοσοφία που είχε δρομολογηθεί αγκαλιά με τα παγκόσμια "πιστεύω" του έστω μέσα σ...

Ο Γιάννης Μπεράτης (1904-1968) είναι σήμερα κυρίως γνωστός για το "Πλατύ ποτάμι", τη μνημειώδη σύνθεση των εμπειριών του από τον πόλεμο στην Αλβανία. Πολύ λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο ίδιος λογάριαζε να ολοκληρώσει τη σύνθεση εκείνη με το "Οδοιπορικό του '43", δηλαδή με την αφήγηση των πικρών εμπειριών του από το Αντάρτικο του Ζέρβα. Και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν πως η δημοσίευση του "Οδοιπορικού" (1946) προκάλεσε την απόλυση του Μπεράτη από το Υπουργείο Τύπου -με αποτέλεσμα να εμποδιστεί από τη βιοπάλη να γράψει το μέρος που θα συνέδεε "Το πλατύ ποτάμι" με το "Οδοιπορικό"! Ω...