Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτά τα διηγήματα του Πέννα μοιάζουν με ακουαρέλλες. Δύο - τρία χρώματα, ταπεινά τοπία, παιδιά που παίζουν ή κάνουν ποδηλατάδα. Φίλοι που αποχωρίζονται καθώς το άγρυπνο μάτι του Πέννα τους παρατηρεί και τους σχεδιάζει. Ο Πέννα δεν είναι κανένας νεοπλατωνικός, ούτε κανένας γέρος ηδονοθήρας. Τίποτα θεωρεί το άγγιγμα -δεν ομιλεί περί έρωτος- υψηλή τέχνη και λατρεία. Λίγες φράσεις από κάποιον γαλατά που φεύγει, κάποιον ξένο του αρκούν για να περάσει το υπόλοιπο της ημέρας του. Δεν μεριμνά για το αύριο -το αύριο σε κάποιο σταθμό, σε κάποιο περιφρονημένο σημείο αυτής της πόλης...

Αγαπηθήκαμε μ' έναν έρωτα έντονο, σχεδόν πυρετικό, σαν να ήταν μια ακραία πράξη που την υπαγόρευε η παρόρμηση της επιβίωσης. Έμεινα χαμένος μέσα στα σεντόνια αλλά δεν κοιμήθηκα, παρέμενα σ' αυτό το είδος νάρκης του κορμιού που επιτρέπει στο νου να ταξιδεύει ελεύθερος από εικόνα σε εικόνα. Έπειτα η Μίριαμ σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο, το δεξί μου χέρι κύλησε προς το πάτωμα σε αναζήτηση της τσάντας της. Την άνοιξα κι έχωσα το χέρι μου, άγγιξα τη λαβή ενός πιστολιού, το πήρα χωρίς να ξέρω γιατί, σηκώθηκα γρήγορα και ντύθηκα. Έριξα μια ματιά στο ρολόι μου, είχα χρόνο. Η Μίριαμ...

"Οι επτά αγγελιοφόροι" είναι μια συλλογή από τα χαρακτηριστικότερα διηγήματα του μεγάλου ιταλού συγγραφέα, Ντίνο Μπουτζάτι ("Η έρημος των Ταρτάρων", "Ένας έρωτας"). Όπως και στα μυθιστορήματά του έτσι κι εδώ τα θέματα που κυριαρχούν είναι: το ορμητικό κύλισμα του χρόνου, η ατέρμονη προσδοκία, η αδιάφορη σκληρότητα του πεπρωμένου, οι νυχτερινοί εφιάλτες, οι ψευδαισθήσεις της νιότης, ο τρόμος που προκαλεί ακόμα και η ελαχιστότερη παρέκκλιση από το γνωστό, το προσωρινό του έρωτα, η έσχατη μοναξιά, η μαγεία του καθημερινού... Κι όλ' αυτά δοσμένα μ' ένα ύφος που ισορροπεί δι...

"Δεν τον γοήτευσε ούτε η Μητρόπολη ούτε οι μεγάλες εκκλησίες της πρωτεύουσας αλλά ένα παρεκκλήσι που βρισκόταν πέρα από τα Άνω Πατήσια. Ο Νιβάζιο ήξερε ότι σε δυο βήματα, πίσω από κείνη την κόκκινη κουρτίνα μέσα στον απαραβίαστο και κρύο περιφραγμένο χώρο, πάνω σε μια μαδημένη ψάθινη καρέκλα, τυλιγμένος μ' ένα παλτό πρασινισμένο από τη χρήση, με τα γένια ψαρά σαν αλατοπίπερο, με το τριγωνικό του μάτι κάτω από το φθαρμένο κλακ, κουρασμένος και αποθαρρημένος, καθόταν ο έλληνας θεός και κάπνιζε ένα τσιγάρο". "Η παιδική ηλικία του Νιβάζιο Ντολτσεμάρε" (1941) είναι ένα αυτοβιο...

"Οι γνώμες των περισσότερων μελετητών του πιραντελλικού έργου συγκλίνουν στην άποψη ότι το πιο άξιο μέρος της πεζογραφίας του το αποτελούν τα διηγήματα του", λέει στην εισαγωγή του ο Κώστας Ασημακόπουλος. "Το διήγημα, σε παγκόσμια κλίμακα, τιμάται από τον Πιραντέλλο". Τα 21 διηγήματα που απαρτίζουν τούτον τον τόμο έχουν συγκλονιστικά θέματα, αίσθημα, δροσιά και συναρπαστικούς, γερούς χαρακτήρες παρμένους άμεσα από τη ζωή, όχι κατασκευασμένους μέσα σ' ένα γραφείο. Οι αδερφοί Ταβιάνι μας έχουν γνώρισα τρία από αυτά: το ξεκαρδιστικό Πυθάρι, τον σπαραξικάρδιο Άλλο γιο, τον αξιο...

Το κύκνειο άσμα ενός από τους πιο εξέχοντες συγγραφείς του καιρού μας. Δείγματα υποδειγματικής καλλιέργειας τόσο του μεγάλου διηγήματος: "Η βίλα της Παρασκευής", "Ο δίσκος μπροστά στην πόρτα", όσο και του σύντομου, όπως το "Στον αυτοκινητόδρομο" και τ' άλλα που ακολουθούν, το ένα πιο δροσερό και πρωτότυπο από τ' άλλο, κι όλα με την ίδια διεισδυτική ματιά και το ίδιο λυτρωτικό χιούμορ καθώς ανιχνεύουν το μυστήριο της ύπαρξης, τις παρεκτροπές από την καθιερωμένη ηθική, τα παράφορα αισθήματα που γεννιούνται ξαφνικά και χάνονται ξαφνικά σαν καπνός στο βάθος του ψυχολογικού μυστ...

... Ο Σβέβο τελικά, καταλήγει σε μια σαφή συνειδητοποίηση της ανθρώπινης αλλοτρίωσης μες στη σύγχρονη κοινωνία και έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τον Πιραντέλλο: έφτασε σε αυτή τη συνειδητοποίηση μέσα από μια εσωτερική αναζήτηση, χωρίς τη βοήθεια εκείνων των διανοουμενίστικων στοιχείων που συχνά θολώνουν και σταματούν την πιραντελλική αφήγηση. Αυτό το πλεονέκτημα ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι ο Σβέβο γεννήθηκε, διαμορφώθηκε και έζησε στην Τεργέστη, δηλ. σε μια πόλη με μια κουλτούρα αυτόνομη, που ήταν σε θέση να παίρνει από την ιταλική κουλτούρα τα λιγότερο φορμαλιστικ...

Οι ιστορίες που συνθέτουν αυτή τη συλλογή καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. Μερικές αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Για τον Πρίμο Λέβι, το στρατόπεδο είναι ένας καθρέφτης του κόσμου όπου οι άνθρωποι, είτε είναι κρατούμενοι είτε φύλακες, αποκαλύπτουν τις ποικίλες και συχνά αντιφατικές πτυχές του χαρακτήρα τους. Από την τρομερή αυτή εμπειρία, ο συγγραφέας κατορθώνει να αντλήσει δύναμη και να αντιμετωπίσει τον κόσμο με ανεκτικότητα και χιούμορ. Οι άλλες ιστορίες της συλλογής ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους. Πάντα όμως, το βλέμμα που στρέφει ο συγ...

Ο συγγραφέας του διηγήματος αυτού, Σικελός και Μεσογειακός, έχει εκείνη την περίεργη, ακατάλυτη σχέση και οικειότητα με όσους και όσα γεννήθηκαν, σχηματίστηκαν και έδρασαν σε αυτή την ελκυστική εθνολογική και πολιτιστική μήτρα του κόσμου μας. Ως μεσογειακός, λοιπόν, και όχι ως Δυτικός, ως Φράγκος, μπόρεσε να νοιώσει και να ερμηνεύσει ένα συγγενή του χώρο, το Βυζάντιο, και δι' αυτού και εξ αυτού, τον Ελληνισμό, τη Ρωμιοσύνη. Το μικρό του διήγημα, που η φιλότιμη προσπάθεια της κ. Κατερίνας Παπαθέου μετέφερε στην ελληνική γλώσσα, επιχειρεί να αποτυπώσει την οδύνη και την ορ...

Το "Δεκαήμερο" του Βοκάκιου είναι μια απολαυστική συλλογή εκατό ιστοριών με θέματα, τις δυσκολίες και τις χαρές της αγάπης, τις διασκεδαστικές δολοπλοκίες της ζωής, κάποιες ξεχωριστές μορφές από έργα κλασικής γραμματείας, ή παλιές λαϊκές μνήμες από παραμύθια και μπαλάντες. Από τις εκατό νουβέλες του "Δεκαημέρου" παρουσιάζονται εδώ δεκαεφτά, σε ένα πανόραμα ερωτικού μεγαλείου, που αναδείχνουν τη μοναδικότητα αυτού του έργου που, από τον 14ο αιώνα εμπνέει και τροφοδοτεί αδιάκοπα την ευρωπαϊκή τέχνη. Ο Βοκάκιος δε γράφει μόνο για ερωτοδουλειές με ή χωρίς υπονοούμενα, αλλά είν...

Το "Δεκαήμερον" ξετυλίγεται στους λόφους του Φιέζολε, λίγο πιο έξω από τη Φλωρεντία, το σωτήριο έτος 1348. Δέκα νέοι, εφτά κορίτσια και τρία αγόρια, έχουν καταφύγει εκεί πάνω για να γλιτώσουν από την πανούκλα που μαστίζει την πόλη. Οι τολμηρές ιστορίες που διηγούνται -δέκα κάθε μέρα- δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι που κερδίζει αναβολές από το θάνατο, όπως στο "Χίλιες και μία νύχτες". Είναι, κυρίως, ένας διαλεκτικός ύμνος στη ζωή, και όπως πρώτος επισήμανε ο Πετράρχης, μια εκπληκτική άσκηση ύφους, που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς για την ιταλική λογοτεχνία ως τον δέκατο όγδο...

Το "Δεκαήμερον" ξετυλίγεται στους λόφους του Φιέζολε, λίγο πιο έξω από τη Φλωρεντία, το σωτήριο έτος 1348. Δέκα νέοι, εφτά κορίτσια και τρία αγόρια, έχουν καταφύγει εκεί πάνω για να γλιτώσουν από την πανούκλα που μαστίζει την πόλη. Οι τολμηρές ιστορίες που διηγούνται -δέκα κάθε μέρα- δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι που κερδίζει αναβολές από το θάνατο, όπως στο "Χίλιες και μία νύχτες". Είναι, κυρίως, ένας διαλεκτικός ύμνος στη ζωή, και όπως πρώτος επισήμανε ο Πετράρχης, μια εκπληκτική άσκηση ύφους, που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς για την ιταλική λογοτεχνία ως τον δέκατο όγδο...

Οι Σειρήνες, που στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρπακτικά πουλιά με γυναικείο κεφάλι και αργότερα, το μεσαίωνα, μεταμορφώθηκαν σε γυναίκες με ουρά ψαριού, ήταν ανέκαθεν, με το επίβουλο τραγούδι τους, το σύμβολο της διανοητικής γοητείας. Με βάση τα αποτελέσματα αυτού του τραγουδιού η συγγραφέας κατασκευάζει μερικά αξιοθαύμαστα επεισόδια, άλλοτε δραματικά και άλλοτε λυρικο-ειρωνικά. Το πρώτο τοποθετείται στην κλασική αρχαιότητα, το δεύτερο στη Νότια Ιταλία το μεσαίωνα, το τρίτο στη Σκανδιναβία του 1800 και το τέταρτο στη σημερινή Λομβαρδία. Πρωτότυπη η γραφή του μυθιστορήματος: τα...

Την άνοιξη του 1957, ο πρίγκιπας Λαμπεντούζα διανύει τους τελευταίους μήνες της ζωής του αναζητώντας εκδότη για τον "Γατόπαρδο" που πολύ σύντομα, ήδη όμως μετά το θάνατό του, έμελλε να τον καταξιώσει ως μία από τις σημαντικότερες μορφές της ιταλικής λογοτεχνίας του αιώνα μας. Έτσι έφθασε στο τέρμα της η γόνιμη τελευταία διετία της ζωής του, στη διάρκεια της οποίας ο εμβριθής μελετητής μεταμορφώθηκε σε πολυγράφο συγγραφέα. Την περίοδο εκείνη γράφτηκαν και τα τέσσερα διηγήματα που συνιστούν αυτή τη συλλογή. Όπως και το μυθιστόρημα, διακρίνονται για τη λεπτότητα του ύφους τους...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει είκοσι από τα πιο αντιπροσωπευτικά διηγήματα του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα, διηγήματα που εξελίσσονται σ' ένα κλίμα γοητευτικό, μέσα σε ονειρικές καταστάσεις, με οπτασίες και φαντάσματα που τ' ακολουθεί και καταγράφει την πορεία τους, αποφεύγοντας ν' αναφέρει τις ρίζες και τα ονόματά τους, επιμένοντας μόνο στην ουσία τους. Είναι οι φιγούρες του σ' ένα θέμα γοητευτικό και κυρίαρχο, στη δύναμη και τη μαγεία του έρωτα, μα σ' ένα πλαίσιο ευρύτερο, όπου ο στοχασμός του περιλαμβάνει ερωτήματα βαθιά κι αιώνια, όπως το Καλό και το Κακό, τη Μοίρα, το Φόβο,...