Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γυναίκα με το ταγιέρ, Ελένη Μπακοπούλου, που ήρθε εκείνο το πρωί στο βιβλιοπωλείο της Διδότου 39. Ιανουάριος του 2006, είχε ένα μυστικό που το κράταγε κρυφό είκοσι δύο χρόνια. Το βιβλίο της Ντόρας Ρωζέττη, "Η Ερωμένη της", είχε κυκλοφορήσει σε νέα έκδοση στην Ελλάδα και προκαλούσε πάταγο. Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες ήθελαν διάφορα πρόσωπα να διεκδικούν την πατρότητα της συγγραφέως. Η Ελένη Μπακοπούλου είχε γνωρίσει την συγγραφέα, ήξερε τα πάντα γι' αυτήν, απέκτησε την εμπιστοσύνη της, της παραχωρήθηκε προφορικό υλικό, φωτογραφίες και φυσικά το μοναδικό Λεύκωμά της, αφο...

Η περιπετειώδης πορεία του "Εξώστη" έως την έκδοσή του, το 1964, από τις εκδόσεις "Πρώτη Ύλη", ενώ ο συγγραφέας διαμένει μόνιμα στον Καναδά.

Δέκα χρόνια γραπτά προτού με σαρώσουν οι άνεμοι της τρίτης χιλιετίας. -Για τον Ταχτσή, τον Ιωάννου και τον Βασιλικό -Τι το κοινό έχουν ο καφές με το Τείχος του Βερολίνου και ο πόλεμος στη Βοσνία με το "Αθηνάγεβο" -Πώς ο Άγγελος Τερζάκης αποφάσισε κάποτε να γυρίσει μία ταινία και πώς ο Καραγάτσης πρωταγωνιστεί σ' ένα διήγημα που δεν το έγραψε ο ίδιος -Τι έκανε ο "Θείος Κρίτων" όταν ζωντάνεψε "από τους πάγους" -"Τρεις θάνατοι στη Βενετία" και πώς ο ωραίος Πολωνός των διακοπών βρέθηκε χορευτής στο Λονδίνο -Ποιος Μάνος στη δεκαετία του '50 έμενε στο Παγκράτι στην οδό Μά...

Όταν ένας πρώτης τάξεως στίχος χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, αποτελεί μια θαυμάσια μορφή θεραπείας με θερμότητα. Θεραπείας των συμπτωμάτων που εμφανίζει συχνά η ασθένεια που λέγεται υπαρξιακή αγωνία. Εγώ, ένας ηδονιστής, είχα στραφεί πολλές φορές στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου, γιατί η αγωνία αυτή Υπερβαίνει τη ζωή Γι' αυτό και αχρηστεύει τις απολαύσεις. Οι στίχοι τους ακτινοβολούσαν θερμότητα. Ηδονή βγαλμένη από οδύνη. Απόλαυση που υπερέβαινε την αγωνία που τη γέννησε. Έτσι έκλεινε ο κύκλος και όχι σαν μολυβιά πάνω στο χαρτί. Όταν στράφηκα - για την παρούσα συνέντευξη -...

"Η ζωή είναι αγρίως απίθανη" είναι μια συνταρακτική κατάδυση στα άδυτα του κόσμου της Μαργαρίτας Καραπάνου, μέσα από τα προσωπικά της ημερολόγια. Τα κείμενά της ξεκινάνε το 1959, όταν σε ηλικία 13 ετών ακολουθεί τη μητέρα της, τη συγγραφέα Μαργαρίτα Λυμπεράκη, στο Παρίσι, και τελειώνουν το 1979, όταν έχει ήδη εκδοθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ το πρώτο της βιβλίο, "Η Κασσάνδρα και ο λύκος", και τα ξένα έντυπα ("Monde", "Figaro", "New York Times"), αλλά και διάσημοι συγγραφείς σαν τον Τζον Άπνταϊκ τη συγκρίνουν με τον Προυστ, τον Κοζίνσκι, τον Κάρολ, τον Μπέκετ και τον Κάφκα....

Συλλογή δεκατεσσάρων κειμένων. Κείμενα αυτοβιογραφικά, κριτικά, αυτοκριτικά, σχολιαστικά, που αναφέρονται σε πρόσωπα και πράγματα της νεοελληνικής πνευματικής και κοινωνικής ζωής στην περίοδο 1960-1980.

"Η Αθήνα της μιας διαδρομής" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα γερμανικά το 2010, από τις εκδόσεις Χάνζερ. Όταν σκέφτηκα να το εκδώσω και στα ελληνικά, ομολογώ ότι δίστασα στην αρχή. Δεν είναι αυτονόητο ότι ένα βιβλίο γραμμένο για ξένους παρουσιάζει ενδιαφέρον και για τον Έλληνα αναγνώστη. Αν πείστηκα τελικά αυτό οφείλεται σε τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι η αγάπη μου για τον Ηλεκτρικό. Κανένα άλλο μέσο συγκοινωνίας στην Αθήνα δε μου δίνει τόση χαρά όσο μια διαδρομή με τον Ηλεκτρικό. Πιστεύω μάλιστα ότι την αγάπη μου για τον Ηλεκτρικό τη μοιράζομαι με ένα μεγάλο μέρος των...

Η αδερφή μου, η αρρώστια της και η σχέση μου μαζί της καθόρισαν τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα, που κρίνω, ιεραρχώ, αξιολογώ. Ο Καμύ μας είπε ότι το κυριότερο, το μόνο, φιλοσοφικό ζήτημα είναι το ζήτημα της αυτοκτονίας, γιατί θέτει το ερώτημα της αξίας ή της απαξίας της ζωής. Η ιστορία της αδερφής μου με οδήγησε από τα εφηβικά μου χρόνια να θεωρώ ότι το κύριο φιλοσοφικό ερώτημα είναι η αρρώστια. Η αρρώστια θέτει, με τον οξύτερο τρόπο, το ζήτημα του νοήματος της ζωής, του Θεού, της σχέσης με τους άλλους, της ευδαιμονίας, της χαράς. Δεν πιστεύω διόλου σε όλη αυτή τη μεταφ...

Είναι αλήθεια ότι ο μύθος που κάλυψε την Μαρία Πολυδούρη, ως γυναίκα κυριαρχημένη από τα πάθη της, έριξε επί πολλά χρόνια τη σκιά του στην αξία του ποιητικού και του άλλου έργου της. Σήμερα είναι ίσως μάταιο -και μάλλον άστοχο- να προσπαθήσει κανείς να ξεχωρίσει τη διαρκώς οξυμμένη συναισθηματική της κατάσταση, αυτή την απελπισμένη βουλιμία της να ζήσει τα πάντα με απόλυτο τρόπο, από τη στιχουργική της τέχνη. Το "Ημερολόγιό της" όμως, ως εσωτερική αφήγηση που είναι, ως είδος που εκφράζει πιο άμεσα τον στοχασμό της, δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε κοντά στην ευαισθησία τη...

Το βιβλίο δεν είναι παρά ένα μοντάζ των ημερολογίων του Γιώργου Σεφέρη που ακολουθεί τη γραμμική αφήγηση, με κινηματογραφικούς όρους μιλώντας. Θα μπορούσε να αποτελεί την ατελή εκδοχή μιας αυτοβιογραφίας του Σεφέρη, η οποία γράφεται παράλληλα με το πέρασμα των ημερών, με βάση τις σημειώσεις του βιογραφούμενου. Από αυτές παραμένουν όσες ο ανθολόγος θεώρησε ότι στηρίζουν και φωτίζουν τη σχέση βίου και έργου, δηλαδή ζωής και ποίησης. Με αυτή την έννοια τη φωνή του Σεφέρη μεσολαβεί η ακοή του ανθολόγου, με βάση τον πιο πάνω άξονα. Μια φωνή που μιλάει επί περίπου σαράντα σ...

Συχνά αποστρέφομαι την τέχνη, διότι μου θέτει ερωτήματα για τη ζωή στα οποία δε μπορώ ν'απαντήσω. Το σκανδαλώδες με τη γραφή είναι ότι πάντα αυτονομείται προς τα κει που φοβάσαι. Για μερικούς το γράψιμο ταυτίζεται με την αποφυγή του πόνου· για άλλους, με την αποφυγή της συνειδητοποίησης του πόνου. Κυκλοφόρησε το έβδομο βιβλίο της ποιήτριας Κλεοπάτρας Λυμπέρη. Πρόκειται για σύντομα αποφθεγματικά κείμενα για την ποίηση και την τέχνη, με χαρακτήρα ημερολογιακής καταγραφής.

Ποιο είναι το νόημα της ζωής και της τέχνης, ποια η αξία της αγάπης, της φιλίας, του ασκητισμού και της κοινωνικής ζωής, τι σημαίνει θάνατος και τι αιωνιότητα; Πάνω σε αυτά τα ερωτήματα ο Μπεράτης αναπτύσσει τις απόψεις του στο σωζόμενο μέρος από το τελευταίο (και σχεδόν άγνωστο) πεζογράφημά του. Πρωταγωνιστής του ένας "φανατικός της ειλικρίνειας", σωσίας του συγγραφέα αλλά και των ηρώων άλλων βιβλίων του. Με τον πλούσιο σχολιασμό που συνοδεύει την πρώτη αυτή έκδοση του "Ένας σωσίας", αναδεικνύεται η σημασία του θέματος του πολλαπλού εαυτού για την κατανόηση της συνολική...

Ένα παρελθόν που ήδη χάνεται μες στην ομίχλη του χρόνου... Ένα παρελθόν γεμάτο χαρές και επιτυχίες, αλλά και πικρίες, και απογοητεύσεις, και διαψεύσεις... Ένα παρελθόν γεμάτο γνωριμίες, πρόσωπα, φυσιογνωμίες... Ένα παρελθόν που το στοιχειοθετεί κανείς καθώς πορεύεται προς το μέλλον, αλλά που το ίδιο δεν έχει μέλλον πια... Ωστόσο, ένα παρελθόν με μια εξαίσια γεύση, που την ορίζουν τα όσα ίχνη γράφτηκαν ως τώρα στην καρδιά... Το καινούριο βιβλίο του γνωστού Λέσβιου συγγραφέα, με αναμνήσεις απ’ την πολύχρονη θητεία του στα ελληνικά γράμματα. Στις σελίδες του πα...

[...] Εδώ περιλαμβάνονται: α. Η καταγραφή μιας συζήτησης της Πην. Δέλτα με το βασιλιά Κωνσταντίνο στις 13/26 Μαρτίου 1914. β. Τρεις μαρτυρίες, χαρακτηριστικές για τον τρόπο με τον οποίο η Δέλτα περιέσωζε ό,τι αφορούσε το Βενιζέλο. γ. "Ενθυμήσεις" του Περικλή Μαζαράκη που αναφέρονται σε μια συζήτησή τους με το στρατηγό Β. Δούσμανη. δ. Ανέκδοτα στοιχεία και γράμματα σχετικά με την ηχογράφηση δύο τραγουδιών από το Βενιζέλο στη σειρά του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών. ε. Οι εκκλήσεις που έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα για την Επιτροπή εράνου του μνημείου Βενιζέλου, το 1936. Τα...

"Κατά καιρούς μ' έχουν χαρακτηρίσει καθαρά πολιτικό ποιητή. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είμαι πολιτικός ποιητής. Είμαι ερωτικός και πολιτικός μαζί. Συνδυάζονται αυτά τα δύο. Είναι η εποχή που τα συνδύαζε αυτά τα δύο. Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι κανείς ερωτικός ποιητής, ξεχνώντας το πολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής που ήταν φουντωμένα τα πολιτικά πάθη. Υπήρχε το πολιτικό στοιχείο μέσα, η έκφραση της πολιτικής, μέσα από μια ερωτική κατάσταση όμως. Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα εύκολα. Γι' αυτό αρνούμαι όλα αυτά περί "ποίησης της ήττας" και τα σχετικά. Δεν είνα...

Από καιρό ήθελα να γράψω για την Ελένη Καζαντζάκη αλλά το ανέβαλα, γιατί δίσταζα ν' αγγίξω αυτό το θέμα. Μια συνέντευξη όμως διαφέρει, γιατί μέσα από το πλέγμα των ερωταποκρίσεων αναδύεται ζωντανά η πραγματική ιστορία του προσώπου που προσδοκούμε να παρουσιάσουμε την αλήθεια του. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων, αντί ενός, οι οποίοι συνεργάζονται για την ανάδειξη μιας προσωπικότητας, της προσδίδει ζωντάνια, έτσι ώστε η πεταλούδα ν' ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει κι αυτό το πέταγμα αξίζει να καταγραφεί και όχι η στασιμότητα. Σ' αυτήν την εργασία δεν κράτησα ομοιογένεια ούτ...