Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα δεν μπορεί να υπερβεί το τυχαίο. Στο κείμενο τούτου του πονήματος δεν χρειάστηκε να πω απλά "Μίλησε, μνήμη", όπως ο λατρεμένος Ναμπόκοφ. Όταν πήρα απόφαση να μπω στη διαδικασία αυτή και κατάλαβα πως αδυνατούσα να ξεφύγω απ' τον ιλαρό πειρασμό της αυτοβιογραφίας, παράλλαξα τη "ναμποκοφική" προστακτική σε "Μίλησε, μνήμη, γι' αυτά που δεν ξαναμίλησες". Και το έκανα, όσο μ' έπαιρνε, εντός των ορίων μιας "σειράς" με αντικείμενο τα υλικά ή και την τεχνική του μαγειρέματος ενός βιβλίου... Τι σόι υλικά; Άνθρωποι, ακούσματα, εποχές, θάνατοι, αισθ...

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη του Περικλή Σφυρίδη στον Ηλία Γκρη για τη ζωή του, το έργο του και τη Θεσσαλονίκη.

Καλλιτέχνες και συγγραφείς. Του πνεύματος και της ψυχής. Ηπειρώτες δημιουργοί. Γνωστοί και άγνωστοι και κάθε ηλικίας. Είναι και αυτοί που πάνε την ιστορία ένα βήμα μπροστά. Είναι και αυτοί που δίνουν νόημα στη ζωή μας. Όπως έλεγε κι ο Μπρεχτ, μέσα στην τέχνη οι άνθρωποι απολαμβάνουν τη ζωή. Για να μένει ένα κομμάτι του τόπου και του χρόνου. Για να μην χαθεί η ιστορία. Γι' αυτό και το βιβλίο τούτο.

[...] Εδώ περιλαμβάνονται: α. Η καταγραφή μιας συζήτησης της Πην. Δέλτα με το βασιλιά Κωνσταντίνο στις 13/26 Μαρτίου 1914. β. Τρεις μαρτυρίες, χαρακτηριστικές για τον τρόπο με τον οποίο η Δέλτα περιέσωζε ό,τι αφορούσε το Βενιζέλο. γ. "Ενθυμήσεις" του Περικλή Μαζαράκη που αναφέρονται σε μια συζήτησή τους με το στρατηγό Β. Δούσμανη. δ. Ανέκδοτα στοιχεία και γράμματα σχετικά με την ηχογράφηση δύο τραγουδιών από το Βενιζέλο στη σειρά του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών. ε. Οι εκκλήσεις που έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα για την Επιτροπή εράνου του μνημείου Βενιζέλου, το 1936. Τα...

"Τούτο εδώ προορίζεται για ημερολόγιο γεγονότων, κι όχι εντυπώσεων ή ιδεών", γράφει ο ίδιος ο Καβάφης, ξεκινώντας το "Ημερολόγιο" αυτό του πρώτου ταξιδιού που κάνει στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1901. Η σχολαστική καταγραφή των περιπάτων και των συναναστροφών του στην Αθήνα (και όχι μόνο) της εποχής, καθιστά το σπάνιο αυτό κείμενο μια νοσταλγική καρτ-ποστάλ, χρωματισμένη διακριτικά με το ιδιότυπο ύφος του Αλεξανδρινού. Η συνάντηση με το αττικό φως ενός ποιητή που συνήθιζε να γράφει στο μισοσκόταδο των κεριών...

Ποιο είναι το νόημα της ζωής και της τέχνης, ποια η αξία της αγάπης, της φιλίας, του ασκητισμού και της κοινωνικής ζωής, τι σημαίνει θάνατος και τι αιωνιότητα; Πάνω σε αυτά τα ερωτήματα ο Μπεράτης αναπτύσσει τις απόψεις του στο σωζόμενο μέρος από το τελευταίο (και σχεδόν άγνωστο) πεζογράφημά του. Πρωταγωνιστής του ένας "φανατικός της ειλικρίνειας", σωσίας του συγγραφέα αλλά και των ηρώων άλλων βιβλίων του. Με τον πλούσιο σχολιασμό που συνοδεύει την πρώτη αυτή έκδοση του "Ένας σωσίας", αναδεικνύεται η σημασία του θέματος του πολλαπλού εαυτού για την κατανόηση της συνολική...

Όταν ένας πρώτης τάξεως στίχος χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, αποτελεί μια θαυμάσια μορφή θεραπείας με θερμότητα. Θεραπείας των συμπτωμάτων που εμφανίζει συχνά η ασθένεια που λέγεται υπαρξιακή αγωνία. Εγώ, ένας ηδονιστής, είχα στραφεί πολλές φορές στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου, γιατί η αγωνία αυτή Υπερβαίνει τη ζωή Γι' αυτό και αχρηστεύει τις απολαύσεις. Οι στίχοι τους ακτινοβολούσαν θερμότητα. Ηδονή βγαλμένη από οδύνη. Απόλαυση που υπερέβαινε την αγωνία που τη γέννησε. Έτσι έκλεινε ο κύκλος και όχι σαν μολυβιά πάνω στο χαρτί. Όταν στράφηκα - για την παρούσα συνέντευξη -...

Προσωπικά πιστεύω ότι στο έργο ενός ποιητή δεν προσθέτει τίποτε η συμμετοχή του σε ποιητικά συμπόσια ή σε πνευματικές παρέες, στην πνευματική αγορά, όπως λέτε. Κάποτε ο Ντύλαν Τόμας, ένας ποιητής που σέβομαι βαθύτατα και συχνά τον αναφέρω, σε ένα ποιητικό συμπόσιο διέκοψε τους ομιλητές και τρέχοντας στο παράθυρο φώναξε στους παρευρισκόμενους: Πάψτε, πάψτε, ακούστε τα πουλιά πόσο καλύτερα τα λένε από εμάς. Μ.Σ.

Τον Φεβρουάριο του 1948 ο Γιώργος Σεφέρης διορίστηκε σύμβουλος στην Πρεσβεία της Ελλάδας στην Άγκυρα, όπου και παρέμεινε έως το 1950. Κατά τη διετή παραμονή του στην Τουρκία ο Σεφέρης επισκέφθηκε διάφορα μέρη. Τον Ιούλιο του 1949 επισκέφθηκε το Αϊβαλί και την Καππαδοκία, ενώ τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς την Κωνσταντινούπολη. Τον Μάρτιο του 1951 πραγματοποίησε ένα τελευταίο ταξίδι στην Άγκυρα προκειμένου να παραδώσει την υπηρεσία του, καθώς είχε ήδη μετατεθεί στην Πρεσβεία της Ελλάδας στο Λονδίνο, στο οποίο πήγε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει όσα...

'Ενα ψυχολογικό πορτραίτο του Γιώργου Χειμωνά φτιαγμένο μέσω ερωτήσεων από τον ίδιο· αποστάγματα για την επιστήμη και την τέχνη του· μιά ρητή διαβεβαίωση γιά τον μοναδικό τρόπο που είχε να υπάρχει· νύξεις για δεισιδαιμονίες· παραδείγματα αληθινού πένθους· ολοκληρωτική απόρριψη της έννοιας του "λάθους" και η σιγουριά ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, ότι είμαστε αθάνατοι. Και όλα αυτά ειπωμένα μ' έναν λόγο κρυστάλλινο, από τον πρίγκιπα που έφυγε πρόσφατα.

Με τον Μπαρμπαλιά ο συγγραφέας καταγράφει τις μνήμες του από μια γενιά που το πέρασμά της σηματοδοτεί μια ολόκληρη εποχή. Τόπος συνάντησης το περίφημο φαρμακείο του ποιητή Ηλία Κατσόγιαννη ή Μπαρμπαλιά, Τσιμισκή 10, ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά στέκια της Θεσσαλονίκης. Η καρδιά της πόλης. Θαμώνες προσωπικότητες της εποχής. Θεσσαλονικείς λογοτέχνες όπως ο Θέμελης, ο Σπανδωνίδης, ο Βαφόπουλος, ο Δέλιος. Αθηναίοι συγγραφείς, όπως ο Μυριβήλης, ο Μελάς, ο Κανελλόπουλος και ο Σβώλος, εκπαιδευτικοί, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος και άλλοι, Βορειοελλα...

Δέκα χρόνια γραπτά προτού με σαρώσουν οι άνεμοι της τρίτης χιλιετίας. -Για τον Ταχτσή, τον Ιωάννου και τον Βασιλικό -Τι το κοινό έχουν ο καφές με το Τείχος του Βερολίνου και ο πόλεμος στη Βοσνία με το "Αθηνάγεβο" -Πώς ο Άγγελος Τερζάκης αποφάσισε κάποτε να γυρίσει μία ταινία και πώς ο Καραγάτσης πρωταγωνιστεί σ' ένα διήγημα που δεν το έγραψε ο ίδιος -Τι έκανε ο "Θείος Κρίτων" όταν ζωντάνεψε "από τους πάγους" -"Τρεις θάνατοι στη Βενετία" και πώς ο ωραίος Πολωνός των διακοπών βρέθηκε χορευτής στο Λονδίνο -Ποιος Μάνος στη δεκαετία του '50 έμενε στο Παγκράτι στην οδό Μά...

Η προσωπική επαφή με τους ανθρώπους που σημάδεψαν την εποχή μας είναι η πολυτιμότερη εμπειρία ενός συγγραφέα. Μετά το συζητημένο της μπεστ σέλερ Μελίνα: Μια θεά με το διάβολο μέσα της, η Φρίντα Μπιούμπι επιστρέφει με τα Προσωπικά, μια σκιαγράφηση πέντε μεγάλων Ελλήνων, όπως τους γνώρισε και όπως τους θυμάται εκείνη. Ξεφεύγοντας από το καθιερωμένο πλαίσιο της αντικειμενικής βιογραφικής εξιστόρησης, η Μπιούμπι ακολουθεί το δρόμο της καρδιάς της. Ανατρέχει στο παρελθόν, θυμάται και ξαναζωντανεύει τις στιγμές της με πέντε από τους σημαντικότερους ανθρώπους που γνώρισε κατά τη δ...

Περιέχονται τα σύντομα κείμενα: - Η παράλληλος Χάυντν - Ένας Αλέξανδρος του Νικολάου - Μικρός Βοτανικός - Για μια οπτική του ήχου - Όνου Αίνος - Οι ροδιές του Καλαμιάρη - Ο πόσιμος χρυσός κατά τον P. B. Shelley - Οι πολλοί Έλληνες του ενός Δραγούμη - Βιβλιοφιλία: έτος μηδέν - Βασούλα Μανωλίδου - Ο φίλος των δύο αποστάσεων - Αντόνειρο του Fuentevaqueros - Σελαμένα - Ο συγκεκριμένος αόριστος κατά τον Novalis

"Να με θυμόσαστε -είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα Χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια, Για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την ομορφιά ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια".