Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης απαντά στις ερωτήσεις που θέτει ο δημοσιογράφος Γιάννης Ν. Μπασκόζος για την ουσία, την ποιότητα, την εξέλιξη, τη συγγένεια και την προέλευση της γλώσσας. Για τη σχολική εκπαίδευση και την παιδεία, την ποιότητα και τη στόχευση του ελληνικού σχολείου, την κατάρτιση των εκπαιδευτικών, την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, ακόμα και για "καυτά" θέματα όπως η διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας ή των Θρησκευτικών. Τέλος, συζητάνε για τα θέματα που άπτονται της ευρείας έννοιας του πολιτισμού. Πρόκειται για μια "συν-ζήτηση", κατά την οποία ερωτήσεις κ...

Ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης απαντά στις ερωτήσεις που θέτει ο δημοσιογράφος Γιάννης Ν. Μπασκόζος για την ουσία, την ποιότητα, την εξέλιξη, τη συγγένεια και την προέλευση της γλώσσας. Για τη σχολική εκπαίδευση και την παιδεία, την ποιότητα και τη στόχευση του ελληνικού σχολείου, την κατάρτιση των εκπαιδευτικών, την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, ακόμα και για "καυτά" θέματα όπως η διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας ή των Θρησκευτικών. Τέλος, συζητάνε για τα θέματα που άπτονται της ευρείας έννοιας του πολιτισμού. Πρόκειται για μια "συν-ζήτηση", κατά την οποία ερωτήσεις κ...

Η αγάπη μου για την Ελληνική Γλώσσα με έκανε να σκύψω με μεγάλη υπομονή στο "Ομηρικό Λεξικό" του Ι. Πανταζίδη, το οποίο εκδόθηκε "Εν Αθήναις τη 24 Νοεμβρίου 1872" και μέσα από δέκα χιλιάδες οκτακόσιες πενήντα πέντε (10.855) Ομηρικές λέξεις ξεχώρισα τρεις χιλιάδες πενήντα πέντε (3.055) που χρησιμοποιεί ο λαός μας μέχρι και σήμερα. Αυτό σαν μια απάντησή μου σε όλους αυτούς που τολμούν να λένε πως η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει σχέση ή δεν είναι συνέχεια της Ομηρικής.

Ελευθέριος Π. Αλεξάκης, Ηλίας Ανδρέου, Ιωάννα Ανδρέου, Γιώργος Α. Βασιάδης, Ρεγγίνα Κατσιμάρδου, Οθωνια Ζαγκλη, Ιωαννης Γιαννακης, Καλλιτσα Γιαννοπουλου - Τσιακα, Χριστος Δαλκος, Δεσποινα Δαμιανου, Καλλιρροη Δαφνα, Βασιλειος Θ. Θωμαϊδης, Χρυσουλα Καραντζη, Ευστρατιος Γ. Κασμεριδης, Aγγελικη Κομποχολη, Αικατερινη Θ. Κουτουξιαδου, Μαγδαληνη Κωνσταντινιδου, Γιωργος Ξεινος, Παναγιωτης Ν. Ξηνταρας, Νικολαος Ουζουνογλου, Ελενη Παπαδοπουλου, Ελενη Παπαμερη, Ιωαννης Παπαχρηστου, Αλεξανδρα Ροζοκοκη, Ανδρεας Ρουμελιωτης, Θωμη Σαββοπουλου, Κωστας Σπανος, Κωνσταντινος Γ. Σταλιδης,...

Ο "αλλογενής" συγγραφέας προτείνει εδώ την ουσιαστική απλοποίηση της ορθογραφίας της ελληνικής γλώσσας ούτως, ώστε αυτή να καταστεί "εφκολομάθιτος" προς όλους τους ομογενείς και αλλογενείς, δηλαδή τους ελληνόφωνους και αλλόγλωσσους ορθόδοξους χριστιανούς. Το γλωσσολογικό αυτό δοκίμιο περί της φωνητικής γραφής κυκλοφόρησε το 1879, όταν κατόπιν σοβαρής κρίσης του Ανατολικού Ζητήματος τέθηκαν εκ νέου "επί τάπητος" τα εδαφικά ζητήματα της Βαλκανικής. Ήταν πλέον τότε προφανές σε ορισμένους λογίους ότι η (κοραϊκή) καθαρεύουσα δεν εξυπηρετούσε πρακτικά τον στόχο της διάδοσης της ε...

Το 1912 ο σπουδαίος ιστορικός και ιατροφιλόσοφος Ιάκωβος Θωμόπουλος εκδίδει το έργο του Πελασγικά. Στο έργο αυτό προχωρεί σε μία άκρως ενδιαφέρουσα ερμηνεία της επιγραφής που βρέθηκε στα Καμίνια της Λήμνου, το 1885, ερμηνεία που προκάλεσε ρήξεις στην επιστημονική κοινότητα. Διατυπώνει συγκεκριμένα τη θέση, ότι η πελασγική γλώσσα είναι αρχέγονη ελληνική (πρωτοελληνική) και ότι η αλβανική γλώσσα, συγκεκριμένα εκείνη του 19ου αιώνα, αποτελεί διατηρηθέν αυθεντικό τοπικό ιδίωμα της πελασγικής πρωτοελληνικής γλώσσας. Κριτήρια που ισχυροποίησαν τη θέση αυτή του Θωμόπουλου αποτελού...

Το έργον τούτο, όπερ θεία συνάρσει παραδίδομεν σήμερον εις την δημοσιότητα, προήλθε κατά τα εν τη εισαγωγή λεπτομερώς εκτιθέμενα εκ του δευτέρου μέρους της Ομηρικής ημών μελέτης, του περί της περιπλανήσεως του Οδυσσέως πραγματευομένου· συμβάλλει δε εις την λύσιν γλωσσικών και εθνολογικών ζητημάτων των Ελληνικών χωρών από της πολιάς μεν αρχαιότητος υφισταμένων, ήδη δε διά των τελευταίων εν Κρήτη ανασκαφών έτι μάλλον ανακινηθέντων. Τις ο λαός ο αναπτύξας εν Κρήτη (δύο και πλέον π. Χρ. χιλιετηρίδας) τον θαυμάσιον Μινωϊκόν πολιτισμόν, και χαράξας ενεπίγραφα μνημεία της ιστο...

Ο ιστοριοδίφης Παναγιώτης Χιώτης (1814-1896), δάσκαλος και διευθυντής της Δημοσίας Βιβλιοθήκης της Ζακύνθου, πραγματεύεται εδώ την εξέλιξη της νεοελληνικής γλώσσας και των ποικίλων διαλέκτων της. Ο σκοπός του ήταν διττός: να τεκμηριώσει την άμεση καταγωγή της νεοελληνικής από την αρχαία και δη την ομηρική γλώσσα, και δεύτερον να αποδείξει ότι το γλωσσικό ιδίωμα των Επτανησίων ήταν αμιγώς ελληνικό. Ανασκευάζει έτσι τα επιχειρήματα, ότι οι Επτανήσιοι είναι "βαρβαρόφωνοι ή φραγγόφωνοι και αφιλόκαλλοι", και συμπεραίνει ότι "η δημοτική γλώσσα του Επτανησίου επιφέρεται τας αυτάς...

Ο κύριος όγκος των θέσεων που εκφράστηκαν κατά καιρούς στον πολιτισμό νομίζω προέκυψε από την συμβατική υποχρέωση κάποιων να διαβιβάσουν όσα είχαν παραλάβει από τους προηγούμενους χωρίς καμιά προσωπική αξιολόγηση. Αυτή η πλευρά της επιστήμης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, έχει βέβαια πρακτικό χαρακτήρα, καθώς το να αμφιβάλλεις για τα πάντα οδηγεί σ' έναν άγονο σκεπτικισμό που κάνει άχρηστη τη γνώση, αφού δεν μπορεί να ορίσει πια τίποτα ούτε να καταλήξει σε οποιαδήποτε εφαρμογή. Από την άλλη όμως η αδρανής αποδοχή δεν μπορεί να ιδρύσει κάτι καινούριο όπως απαι...

Στοιχεία και τεχνικές που εγγράφονται με ασφάλεια και χωρίς αμφιβολία στις υφολογικές επιλογές του Παπαδιαμάντη, που συνιστούν, με άλλα λόγια, στοιχεία του ύφους του, εντοπίζονται και αναδεικνύονται σε αυτή τη συλλογική εργασία. Πολλά από αυτά τα στοιχεία και τις τεχνικές ανήκουν σε μια ρητορική παράδοση που ξεκινά ήδη από την εποχή των αρχαίων κλασικών. Η ρητορική τεχνική του Σκιαθίτη κοσμοκαλόγερου έλκει την καταγωγή της όχι μόνον από την αρχαία Ελλάδα αλλά και από τον μεσαιωνικό ελληνισμό: την εκκλησιαστική ρητορική παράδοση των Βυζαντινών και τη ρητορική που επιστέφει τ...

Ο συγγραφέας πραγματεύεται την έννοια του ρυθμού και της αρμονίας του Ελληνικού λόγου (αρχαίου και νεότερου) εξ επόψεως κριτηρίων των Ελλήνων λογίων. Ο μεν ρυθμός ορίζεται από τη συμμετρικότητα των συλλαβών (μακρών και βραχειών για τους αρχαίους), η δε αρμονία από τη συμμετρικότητα των οξυτονούμενων κατά την εκφώνηση συλλαβών. Στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή - Νεοελληνική Γραμματεία διατηρήθηκε η αντίληψη παρά την απώλεια του χρόνου (μακρού-βραχέος) των συλλαβών. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά συνιστούν τη μουσικότητα του λόγου, προσδίδουν σ' αυτόν κάλλος και προκαλούν ηδύτητα...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει συμφραστικό πίνακα λέξεων και λημματολόγιο για το σύνολο του ποιητικού έργου του Γιώργου Σεφέρη, δηλαδή για τα "Ποιήματα", το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β'" τα "Εντεψίζικα" και τα "Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά". Ο συμφραστικός πίνακας λέξεων είναι κατάλογος των λεξικών τύπων που απαντούν σε όλο το ποιητικό έργο του Σεφέρη μαζί με τα συμφραζόμενά τους, και καταρτίστηκε ηλεκτρονικά. Το έργο εκπονήθηκε από το Τμήμα Λεξικογραφίας το Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας με την επιστημονική εποπτεία του Ι. Ν. Καζάζη. Απευθύνεται στους ειδικούς ερευνητές της νε...

Η "Σχολιασμένη βιβλιογραφία της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας" φιλοδοξεί να δώσει τη δυνατότητα στους ενδιαφερομένους να εντοπίζουν με μεγαλύτερη ευκολία ό,τι είναι σχετικό με την ενασχόλησή τους -έρευνα, διδασκαλία ή και τα δύο- ώστε να μπορούν να ενημερώνονται για τις τάσεις που εμφανίζονται στο χώρο αυτό. Η φύση του περιεχομένου της την καθιστά εύχρηστο και απαραίτητο μέσο πληροφόρησης για διδάσκοντες/διδάσκουσες την ελληνική ως δεύτερη/ξένη γλώσσα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης στηνΕλλάδα και έξω από αυτή, για ερευνητές με σχετικό αντικείμενο, για όσους ασχο...

Μια συζήτηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου με τον Περικλή Σφυρίδη, όπου σχολιάζουν την ακαταλαβίστικη γλώσσα που χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον οι κουλτουριάρηδες και την ανεπανόρθωτη ζημιά που αυτή μπορεί να κάνει στην ελληνική γλώσσα. [...] "Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι' αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονταν σ' όλες τις εποχές. Στην αρχαία Ελλάδα τους κοροϊδεύει πολύ άσχημα ο Αριστοφάνης επειδή χρησιμοποι...