Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ρώτησαν τον Άντονι Χόπκινς με ποια μέθοδο ερμηνεύει ένα ρόλο, απάντησε: "Με καμία. Φαντάζομαι το ρόλο και τον παίζω". Αυτό που δεν μας είπε, ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος από τους μεγάλους, είναι "με ποιον τρόπο και με ποια μέθοδο" έφτασαν στο σημείο απλώς να φαντάζονται και ως δια μαγείας να γίνονται ο ρόλος. Με αυτό το γρίφο καταπιάνεται το "No acting please". Ο Μόρις εντοπίζει όλους τους "δαίμονες" που οδηγούν τους ηθοποιούς στο σημείο να παίζουν τους ρόλους αντί να είναι ο ρόλος. Το "μην το παίζεις!", στους νέους-κυρίως-ηθοποιούς, είναι καραμέλα στα χείλη των...

Γράφει ο Μάνος Στεφανίδης, προλογίζοντας το βιβλίο της Κάτιας Γέρου "Αλλάζοντας τους παλμούς της καρδιάς": "Τι παράξενο, τι γοητευτικό το παιχνίδι του θεάτρου, η ανηλεής έκθεση των γυμνών σωμάτων, μήπως και εμφανιστεί κάπου, κάπως, αυτό το σκοτεινό αγρίμι που ονομάζουμε ψυχή... Και πόσο βαθιά, πόσο πολύ οφείλει κανείς να σκάψει στο χώμα μήπως και κάπου, κάπως εμφανιστεί ένα κομμάτι αμόλυντου ουρανού. Γιατί, εντέλει, σημαντικό δεν είναι να σύρεις ένα κομμάτι ουρανού στο παλκοσένικο. Το σημαντικό είναι να πείσεις το κοινό από κάτω πως ό,τι βλέπουν είναι ουρανός. Και όχι μό...

Ο Γκροτόφσκι, όπως κι ο Μπρεχτ, είν' ένας ριζοσπάστης δημιουργικός καλλιτέχνης. Σαν τον Αρτώ, είναι κι αυτός ένας σύγχρονος προφήτης. Το βιβλίο τούτο, είναι το πρώτο που συγκεντρώνει τα κείμενά-του και τις δηλώσεις-του, παρουσιάζοντας τη μέθοδό-του, κι αποκαλύπτοντας την επαναστατική-του τέχνη και τη φιλοσοφία-του.

Το κλασικό αυτό εγχειρίδιο περιέχει αναλυτικές οδηγίες για τις βασικές τεχνικές της υποκριτικής: Πώς ο ηθοποιός ανακαλεί ένα συναίσθημα; Πώς χτίζει ένα χαρακτήρα; Πώς δημιουργεί την ατμόσφαιρα γύρω του; Ο Μάικλ Τσέχοφ, δάσκαλος της υποκριτικής για πολλούς ηθοποιούς, δημιούργησε μια απλή και πρακτική μέθοδο εξάσκησης που χρησιμοποιούν με επιτυχία δεκάδες επαγγελματίες ηθοποιοί σε όλο τον κόσμο. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει στους ηθοποιούς να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις εκφραστικές τους δυνατότητες μέσα από την άσκηση του σώματος και της φαντασίας τους. Ο ίδιος, ωστόσο, υποστή...

"Ο ακυβέρνητος ηθοποιός" είναι ένα σημαντικό ντοκουμέντο, είναι η ζωντανή και πρωτότυπη ανάλυση της πρακτικής ενός ηθοποιού, στον οποίο συναντιούνται η κουλτούρα της Ανατολής με την κουλτούρα της Δύσης. Είχα τη χαρά να θυμηθώ μέσα απ' αυτό τόσες εμπειρίες που εγώ κι ο Γιόσι μοιραστήκαμε στο πέρασμα των χρόνων. (Πήτερ Μπρουκ) Μετά την εκπαίδευσή του στις παραδοσιακές τέχνες του θεάτρου Νο και Καμπούκι, καθώς και στην αφηγηματική τέχνη Μπουρνάκου, ο Γιόσι Όιντα αποφάσισε ν' αφήσει την πατρίδα του για να διευρύνει την αντίληψή του για το θέατρο. Από το 1968, συνδέεται με...

Από τη στιγμή της εμφάνιστής του, ο κινηματογράφος αποτέλεσε πεδίο δράσης και πειραματισμού ανοιχτό σε πολυεπίπεδες προσεγγίσεις. Η παρούσα έκδοση φιλοδοξεί να συμβάλει στο διάλογο του κινηματογράφου με τις άλλες τέχνες και επιστήμες, που βρίσκεται σήμερα στο κέντρο του διεθνούς προβληματισμού. Στην μελέτη της η ιστορικός της τέχνης, Ελένη Μαχαίρα, επιλέγει να ασχοληθεί αναλυτικά με το έργο δύο καλλιτεχνών, του Κώστα Σφήκα και της Αντουανέττας Αγγελίδη, με στόχο να φέρει στο επίκεντρο αποσιωπημένα εγχειρήματα πολλαπλού ενδιαφέροντος που δεν υπηρετούν τις κλασικές μορφές κι...

Στο έργο του "Τα έξι πρώτα μαθήματα υποκριτικής" ο Μπολεσλάφσκυ αναπτύσσει τις αρχές του - οι οποίες ανάγλυφα παρουσιάζονται ως αποτελέσματα εμπειρίας στη σκηνοθεσία και την υποκριτική και όχι ως ιδεολογικά κατασκευάσματα και άκριτα αξιώματα. Ξεκινά από την αντίληψη ότι ο ηθοποιός πρέπει να είναι εκ γενετής φορέας ικανοτήτων υποκριτικής - οι οποίες όμως, θα αναπτυχθούν και θα εκφρασθούν μέσω της διδασκαλίας της τεχνικής: Για να υποδυθεί, λοιπόν σωστά ένα ρόλο πρέπει, προηγουμένως, να ξέρει ακριβώς τι κάνει - ή, σύμφωνα, με τα δικά του λόγια, "να έχει ζεστή την καρδιά του κ...

Μέσα στη σύγχυση της νέας εποχής, ο λόγος του Π. Κουρόπουλου αντηχεί καθάριος και φωτεινός. "Η ζωή δεν επιχρυσώνεται τεχνητά. Την αναπνέουμε στιγμή προς στιγμή, όπως είναι, όπως έρχεται, όπως την πλάθουμε. Γευόμαστε σύγκορμα το ρεύμα της, μέσα από τη γοητεία της έλξης των φύλων και τις αναθυμιάσεις των πολεμικών μηχανισμών της απληστίας. Ισορροπούμε εισπνοή προς εκπνοή, εκπνοή προς εισπνοή, και αφομοιώνουμε στη σιγή την εμπειρία του παρελθόντος. Το ρεύμα της εκτοξεύει την πράξη και ετοιμάζει το επόμενο βήμα. Χαμογελάμε στο κορυφαίο παράδοξο που ζούμε, το παρόν που αναβλύζει...

... "Σε περιμένουμε εδώ, με τα νεύρα τεντωμένα, κι εσύ το μόνο που βρίσκεις να μας πει είναι: "Άργησα λίγο". Ήρθαμε εδώ γεμάτοι ενθουσιασμό, έτοιμοι ν' αρχίσουμε, και τώρα, εξαιτίας σου, κανένας πια δεν έχει όρεξη για δουλειά. Δεν είναι εύκολο να ξυπνάς τη λαχτάρα για δημιουργία, είν' όμως πολύ εύκολο να τη σκοτώσεις. Μπορεί η δική σου δουλειά να εξαρτάται μόνο από σένα, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα να καθυστερείς τη δουλειά των συναδέλφων σου. Ο ηθοποιός, όπως ακριβώς ο στρατιώτης, χρειάζεται σιδερένια πειθαρχία"...

"Εκπαιδεύω έναν ηθοποιό σημαίνει αποσύρομαι, χάνομαι. Ο εκπαιδευτής πρέπει να πεθαίνει μέσα στον ηθοποιό. Ενώ ο σκηνοθέτης, όταν διευθύνει έναν ηθοποιό, πρέπει να είναι μέσα στον ηθοποιό, απόλυτα, ολοκληρωτικά. Η δυσκολία προκύπτει όταν επιζητάς την τελειότητα: τότε πρέπει να βρεις την αρμονία ανάμεσα σ' αυτά τα δυο στοιχεία που αλληλοαποκλείονται· πρέπει να το κάνεις αυτό ώστε να μην πεθάνεις πολύ ο ίδιος, και να μη σκοτώσεις πολύ τον ηθοποιό, να μην τον θανατώσεις. Είναι μια εξαιρετικά λεπτή, ευαίσθητη τέχνη." (Ανατόλι Βασίλιεφ, "Επτά ή οκτώ μαθήματα θεάτρου") Το β...

Ήταν ένας νεαρός απόφοιτος Δραματικής Σχολής χωρίς καμμία πείρα όταν το 1961 εντάχθηκε στο θέατρο με τις 13 σειρές που διηύθυνε, από το 1959, ένας άγνωστος νεαρός σκηνοθέτης ονόματι Γιέρζυ Γκροτόφσκι, στη κωμόπολη Οπόλε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Μέσα σε πέντε χρόνια έγινε ένα από τα φαινόμενα της παγκόσμιας ηθοποιίας του 20ού αιώνα. Ήταν το 1965, με τον ρόλο του Αλύγιστου Πρίγκηπα. Ήταν μόνο 28 χρονών. Έγινε ηθοποιός-θρύλος, και τρία χρόνια αργότερα επανέλαβε το θαύμα. Αυτή τη φορά στο ρόλο του Ciemny (του Σκοτεινού) στην παράσταση Αποκάλυψη σε Μορφές. Και οι δύο ρόλοι ήτα...

Αυτό το βιβλίο δεν είναι μία ακριβής ή ακαδημαϊκή μετάφραση, αποτελεί μάλλον μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε τον αρχικό σκοπό του Στανισλάφσκι: να προσφέρoυμε μια ευπρόσιτη εξήγηση του "συστήματος" για τους εκπαιδευόμενους ηθοποιούς, δίχως αφηρημένες θεωρίες. Κατ’ ακολουθίαν προκύπτει και η μορφή που διάλεξε: το ημερολόγιο ενός νεαρού σπουδαστή που περιγράφει τα μαθήματα υποκριτικής που δίνει ο Τορτσόφ (Στανισλάφσκι) και ο αγώνας του, μαζί με τους συμμαθητές του, να τελειοποιήσει μια νέα μέθοδο. Η δουλειά του ηθοποιού παρουσίαζε πάντα προβλήματα τόσο στους ομιλούντες ρωσ...

Αυτό το βιβλίο δεν είναι μία ακριβής ή ακαδημαϊκή μετάφραση, αποτελεί μάλλον μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε τον αρχικό σκοπό του Στανισλάφσκι: να προσφέρoυμε μια ευπρόσιτη εξήγηση του "συστήματος" για τους εκπαιδευόμενους ηθοποιούς, δίχως αφηρημένες θεωρίες. Κατ’ ακολουθίαν προκύπτει και η μορφή που διάλεξε: το ημερολόγιο ενός νεαρού σπουδαστή που περιγράφει τα μαθήματα υποκριτικής που δίνει ο Τορτσόφ (Στανισλάφσκι) και ο αγώνας του, μαζί με τους συμμαθητές του, να τελειοποιήσει μια νέα μέθοδο. Η δουλειά του ηθοποιού παρουσίαζε πάντα προβλήματα τόσο στους ομιλούντες ρωσ...

Η μυστική τέχνη του ηθοποιού προσφέρει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει και να συγκρίνει τις τεχνικές και τα συστήματα ερμηνευτών του παγκοσμίου θεάτρου και του χορού μέσα από δοκίμια αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, προερχόμενο από αυθεντικές πηγές. Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για όσους ασχολούνται με το θέατρο, επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά, είναι κυρίως ένας οδηγός για τη διαπολιτισμική ανάγνωση της παγκόσμιας τέχνης του ηθοποιού και του χορευτή, ένα έργο που απευθύνεται σε όλους όσοι αγαπούν το θέατρο και τις παραστατικές τέχνες. Τα δοκίμια και οι φωτογραφίε...

Το εγχειρίδιο αυτό για ηθοποιούς παρουσιάζει μια έγκυρη μέθοδο εκπαίδευσης, ώστε να παίζουν μέσα από την καρδιά τους -είτε κάνουν πρώτη ανάγνωση είτε κάνουν οντισιόν είτε παίζουν στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση. Το βιβλίο αυτό διδάσκει τους ηθοποιούς πώς να αισθάνονται πειστικά και ειλικρινή συναισθήματα και να αντιδρούν αναλόγως μπροστά στην κάμερα και υποστηρίζει πως το "κλειδί" για μια επιτυχημένη ερμηνεία είναι η σχέση των ηθοποιών μεταξύ τους και με τις περιστάσεις. Οι ασκήσεις του βιβλίου αυτού, περιλαμβανομένων παραδειγμάτων από σενάρια, δίνουν στους αναγνώστες έ...

Όταν η Στέλλα Άντλερ έμπαινε σε μια αίθουσα διδασκαλίας, οι ηθοποιοί της Nέας Yόρκης σηκώνονταν όλοι μαζί χωρίς δεύτερη σκέψη και χειροκροτούσαν: είχαν μπροστά τους ένα μέλος της πνευματικής αριστοκρατίας. Tα μαθήματα αυτής της ηγετικής μορφής του αμερικανικού θεάτρου του εικοστού αιώνα, της ηθοποιού του Group Theatre που μαθήτευσε δίπλα στον Στανισλάφσκι, της δασκάλας μετέπειτα κάποιων από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, εξέδωσε μετά τον θάνατό της ο Xάουαρντ Kίσσελ. Στα μαθήματα αυτά, η Στέλλα Άντλερ, γεμάτη ζωτικότητα και σφρίγος, με ό...

Όταν η Στέλλα Άτλερ έμπαινε σε μια αίθουσα διδασκαλίας, οι ηθοποιοί της Νέας Υόρκης σηκώνονταν όλοι μαζί χωρίς δεύτερη σκέψη και χειροκροτούσαν: είχαν μπροστά τους ένα μέλος της πνευματικής αριστοκρατίας. Τα μαθήματα αυτής της ηγετικής μορφής του αμερικάνικου θεάτρου του εικοστού αιώνα, της ηθοποιού του Group Theatre που μαθήτευσε δίπλα στον Στανισλάφσκι, της δασκάλας μετέπειτα κάποιων από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, εξέδωσε μετά τον θάνατό της ο Χάουαρντ Κίσσελ. [...]

-Η υποκριτική τέχνη και οι βασικές της αντιθέσεις -Πως πλάθεται ένας ρόλος -Ο ηθοποιός και το σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας -Σχέσεις κινημτογράφου και θεάτρου -Ο ρεαλισμός απαραίτητος στην ερμηνεία του ρόλου