Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο παρών τόμος Α΄ της "Χωροχρονικής θεωρίας", " Η φιλοσοφία του χωροχρόνου" επαναπροσδιορίζει τους σκοπούς, τις μεθόδους και τις προϋποθέσεις της φιλοσοφίας, διευρύνοντας τη μεταφιλοσοφική έρευνα. Η πραγματεία της "χωροχρονικής του θεωρίας" είναι αποτέλεσμα δύο αντιθετικών λειτουργιών: η μία είναι ότι τα πρωτογενή της στοιχεία προέκυψαν απρόβλεπτα κατά τη συστηματική εξέταση και παρακολούθηση της συμπεριφοράς των χορδών, του ήχου τους και των κυματομορφικών τους σημάτων και η άλλη ότι η υστερογενή της πορεία βασίστηκε στη μεθοδευμένη μελέτη αυτών των πρώτων, τυχαίων αλλά...

Ο χρόνος του κεφαλαίου κυριαρχεί επάνω μας, αλλά παράγουμε μια εναλλακτική χρονικότητα που εκφράζει έναν αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη χρονικότητα. Αυτός ο χρόνος φτάνει πέραν του κεφαλαίου στη μορφή των ρήξεων και των εμπειριών που απορρίπτουν την αφηρημένη χρονικότητα και προωθούν έναν τρόπο οργάνωσης του χρόνου που ενισχύει τη αξία χρήσης του. Ο κοινός χρόνος, όντας χρόνος της αυτονομίας, είναι ένας τρόπος οργάνωσης που δεν βασίζεται στην αφαίρεση των συγκεκριμένων διαδικασιών της παραγωγής της ζωής, αλλά στην επικοινωνία της ετερογένειας αυτών των διαδικασιών. Το κεφάλαιο...

Προσωπικότητα διεθνούς πλέον κύρους ο Giorgio Agamben σ' αυτό το νεανικό του δοκίμιο διατρέχει μετά λόγου γνώσεως τους κυριότερους σταθμούς στις μέχρι σήμερα θεωρίες για το χρόνο και την ιστορία, για να λάβει θέση -ως συνεπής μαρξιστής- και πάνω στον τρόπο απεμπλοκής μας από την αντεπαναστατική τους δυναστεία. Το τομίδιο επικουρούν δυο παρεμβάσεις σε επιμέρους ζητήματα της θεωρητικής του περιδιάβασης, από τον Ηρακλή Δ. Λογοθέτη και τον Ανδρέα Χριστινίδη.

O χρόνος είναι χωρίς αμφιβολία μια πρωτεύουσα διάσταση της ύπαρξής μας. Mπαίνοντας σε αυτή τη μυστηριώδη περιοχή της συνείδησης, ο συγγραφέας διερευνά τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους βιώνεται ο χρόνος, το πώς διαφοροποιεί και διαφοροποιείται από τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις ενορμήσεις που τα διακινούν. Kεντρική σημασία έχει η επίδραση της ψυχοπαθολογίας στην αντίληψη του χρόνου, η σχέση του χρόνου με τις νευρωτικές, οριακές, ναρκισσιστικές και ψυχωτικές καταστάσεις, καθώς και με πολλούς άλλους παράγοντες, όπως τα όνειρα, τα φάρμακα, η ηλικία και ο φόβος του θανά...

Ένα βιβλίο για το χρόνο από έναν συγγραφέα που έχει ασχοληθεί σε βάθος με την έννοια αυτή, έχοντας πλέον εκδώσει ένα πλούσιο έργο γύρω από το ζήτημα του χρόνου. Στις σελίδες αυτές δίνεται μια συνοπτική εικόνα των προβλημάτων που έχουν σχέση με τις αντιλήψεις για τη φύση και την έννοια του χρόνου. Γίνεται μια αναδρομή στις απόψεις που επικράτησαν από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, επισημαίνονται τα καίρια ερωτήματα που έθεσε η επιστήμη για το χρόνο, ενώ περιγράφονται συνοπτικά οι πρακτικές μέτρησης, με αναφορά στα ρολόγια και τα ημερολόγια. Αναπτύσσονται επίσης σκέψ...

Τι είναι ο χρόνος; Κινείται προς μία μόνο κατεύθυνση; Έχει αρχή και τέλος; Αιώνες τώρα τα ερωτήματα αυτά έχουν απασχολήσει τους μυστικιστές, τους φιλόσοφους και τους επιστήμονες χωρίς ποτέ να δοθεί ικανοποιητική απάντηση. Από την εποχή που κυκλοφόρησε το περίφημο μυθιστόρημα του Χ. Τζ. Γουέλς "Η μηχανή του χρόνου" (1895), η ιδέα ενός ταξιδιού στο χρόνο κέντριζε τη φαντασία των ανθρώπων. Σήμερα γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και δεν αφορά μόνο τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας ή της μυθοπλασίας. O Clifford A. Pickover μας ξεναγεί σ' ένα απρόβλεπτο ταξίδι μέσ...

Τι είναι ο χρόνος; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα; Ποια σχέση τον συνδέει με την αιωνιότητα, το θάνατο, τον έρωτα; Τι είναι η διάρκεια, η στιγμή, το παρελθόν με τις αναμνήσεις του, το παρόν με τη δράση και το μέλλον με τις προσδοκίες; Πώς τον βιώνουμε στην καθημερινότητα μας και πώς μπορεί να αξιοποιηθεί; Μπορούμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι μέσα στο χρόνο που μας έχει δοθεί; Σ' αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα καταθέτουν τις απόψεις τους φιλόσοφοι, επιστήμονες, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερες ακαδημαϊκές περγαμηνές. Για όλου...

Ανακοινώσεις, διαλέξεις, κείμενα σε καταλόγους έκθεσης, με τη σφραγίδα του φιλοσόφου της "λιβιδινικής οικονομίας". Σκέψη στοχαστικής ωριμότητας που επιζητεί να ακουστεί από ένα ευρύτερο, όχι όμως ανυποψίαστο, κοινό. Ο χρόνος ως οντολογικό αίνιγμα, οι χρονικότητες, μέσα στον ύστερο καπιταλισμό, μέσα στη μετανεωτερικότητα, αποτελούν εδώ βασικό άξονα. Είτε πρόκειται για τον χρόνο-προθεσμία μέχρι την ηλιακή έκρηξη, που θα σημάνει το τέλος της επίγειας ζωής, είτε πρόκειται για το «τώρα», την ακαριαία διάλειψη του χρόνου που απαιτείται στην αισθητική πρόσληψη της παρουσίας, πριν...

Ο Άγιος Αυγουστίνος είχε πει ότι γνωρίζει την απάντηση αρκεί να μην του τεθεί η ερώτηση. Ωστόσο, μόλις προσπαθούσε να εξηγήσει τι είναι ο χρόνος δεν γνώριζε πλέον την απάντηση. Μέρος του προβλήματος είναι η περίπλοκη φύση της ερώτησης. Κάθε άτομο προσεγγίζει την ερώτηση "Τι είναι χρόνος;" από διαφορετική οπτική. Έτσι, οδηγούμαστε στο να αναρωτιόμαστε κατά πόσο ο χρόνος είναι γραμμικός ή κυκλικός, κατά πόσο έχει τέλος, εάν είναι δυνατόν το ταξίδι στο χρόνο, πώς εμφανίζεται η εμπειρία της ροής του χρόνου, πώς ρυθμίζονται τα δικά μας εσωτερικά ρολόγια και πώς η γλώσσα μας συλλ...

Τι είναι άραγε χρόνος; Ποιο είναι το αληθινό και ακριβές περιεχόμενο αυτής της φυσικής έννοιας; Είναι αυτό που μετρούν τα ρολόγια και τα ημερολόγιά μας ή κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο; Είναι η τέταρτη διάσταση όπως την όρισε ο Αϊνστάιν ή πρόκειται για μια φαντασίωση; Στο βιβλίο αυτό καταξιωμένοι συγγραφείς και ερευνητές εναποθέτουν όλες τις επιστημονικές θεωρίες και τις νεότερες εξελίξεις πάνω στο μεγάλο αίνιγμα της Τέταρτης Διάστασης και της δυνατότητας του ανθρώπου να ταξιδέψει στο χρόνο!

Η ιστορία μας ξεκινά στο γύρισμα του προηγούμενου αιώνα, με τον νεαρό Χέρμπερτ Τζορτζ Γουελς να γράφει το πρώτο του βιβλίο -μια φανταστική ιστορία που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο- με τίτλο "Η Μηχανή του Χρόνου". Εκείνη την εποχή πλήθος παραγόντων -φιλοσοφικών και τεχνολογικών- συνετέλεσαν στη ριζική μεταβολή της αντίληψης που είχαμε για την έννοια του Χρόνου. Η πρόοδος προέλαυνε ασταμάτητη -ο ηλεκτρικός τηλέγραφος, οι ατμομηχανές και ο σιδηρόδρομος, η ανακάλυψη θαμμένων πολιτισμών και η τελειοποίηση των ρολογιών- και τούτο ήταν καλό για τον οπτιμιστή της τε...

Ο N. Elias αντιλαμβάνεται το περί χρόνου δοκίμιό του ως άρση θεμελιώδους παρεξήγησης: "Νομίζουμε", παρατηρούσε σε συνέντευξη το 1984, έτος της α' έκδοσης του έργου, "πως ο χρόνος είναι μια έννοια της φυσικής επιστήμης, η οποία και μεταφέρθηκε στην κοινωνία. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Λόγω των κοινωνικών αναγκών σε προγενέστερες εποχές οι ιερείς παρακολουθούσαν την ανατολή και τη δύση του ηλίου, τη χάση και τη φέξη του φεγγαριού, για να προσδιορίσουν την κατάλληλη προς τις γεωργικές εργασίες εποχή. Όσο, τώρα, στενότερες γίνονταν οι σχέσεις των ανθρώπων, ο συντονισμός των δ...

Άνθρωπος σημαίνει "άνω θρώσκω", δηλαδή κοιτάζω ψηλά, και αυτό ακριβώς έκαναν οι άνθρωποι στη γη από τα πανάρχαια χρόνια. Σήκωναν το βλέμμα τους προς τον ουρανό, παρατηρώντας την αέναη κίνηση των άστρων τη νύκτα που εναλλασσόταν με την εμφάνιση του ζωοδότη ήλιου, καθώς έφερνε μαζί του την κάθε καινούρια ημέρα. Έπειτα, με αφετηρία τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κατά την οποία η διάρκεια της ημέρας ήταν ίση με τη διάρκεια της νύκτας, δηλαδή την Ισημερία, άρχισε ο άνθρωπος να μετρά το γήινο χρόνο. Σ' αυτό το πέμπτο βιβλίο των Χρονικών της Γης με τίτλο "Όταν άρχισε ο χρόνος",...

"Αντιμετωπίζουμε το μεγάλο μυστήριο του Χρόνου, αλλά αν δεν το λύσουμε δεν θα καταλάβουμε καν τί είναι ή Λογική και -πολύ περισσότερο- η Φυσική". C.F. von Weizsacker Αυτή η θέση ενός από την ανεπανάληπτη γενιά των μεγάλων φυσικών που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Φυσική φαίνεται ακόμη πιο επίκαιρη σήμερα όπου οι απόψεις για τον Χρόνο (τον Χώρο και τον "Χωροχρόνο") έχουν κλιμακωθεί σε μια αλλοπρόσαλλη ποικιλία: από μυστήρια "χωροχρονικά άτομα", σε "διαφορική πολλαπλότητα", έως το "δεν υπάρχει Χρόνος". Όμως άραγε μπορεί κανείς να αντιληφθεί φυσικά -έκτος από τη διαχείριση το...

Ο Χρόνος, ο πανδαμάτορας, ήταν και θα είναι πάντοτε ο μεγάλος κυρίαρχος στο αιώνιο παιχνίδι της ζωής. Γνήσιο τέκνο του η Λήθη, γεννιέται από το πέρασμά του, ευδοκιμεί και ακμάζει στις χώρες του παρελθόντος. Ο άνθρωπος ανήμπορος να τον δαμάσει, θέτει απέναντί του ανάχωμα την Αλήθεια του με "φυσικά" υλικά την Τέχνη και τη Γλώσσα του. Χιλιάδες χρόνια τώρα, το ελληνικό τοπίο αποτελεί αέναο τροφοδότη εικόνων και λέξεων, πολύτιμων αρωγών στην κατασκευή αυτού του αναχώματος. Ο "Χρονομύστης" καταβάλλει μια ελάχιστη προσπάθεια να μιλήσει για όλα αυτά στη δική του γλώσσα, με μ...

Στις 6 Απριλίου του 1922 στο Παρίσι, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Ανρί Μπερξόν έκαναν δημόσια έναν διάλογο για τη φύση του χρόνου. Ο Αϊνστάιν έκρινε ότι η θεωρία του Μπερξόν για τον χρόνο ήταν απλουστευτική, ψυχολογικά ερμηνευμένη και ασυμβίβαστη με τα ποσοτικά δεδομένα της φυσικής. Ο Μπερξόν, που ως φιλόσοφος έγινε διάσημος για το επιχείρημα ότι ο χρόνος δεν θα έπρεπε να ερμηνεύεται αποκλειστικά και μόνο μέσα από την σκοπιά της επιστήμης, κατέκρινε την θεωρία του Αϊνστάιν ως μια μεταφορά της μεταφυσικής στην επιστήμη, με πλήρη αδιαφορία για τα πιο άδηλα στοιχεία του χρόνου....

Ο χρόνος υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα και δυσκολότερα προβλήματα που απασχόλησαν ποτέ τον άνθρωπο. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας συγκεντρώνει σημαντικές πληροφορίες για θέματα που άπτονται των διαφόρων εκφάνσεων του χρόνου και προσπαθεί με απλό τρόπο να συμβάλει στην πληρέστερη κατανόηση μιας έννοιας την οποία, ενώ με τόση ευκολία και συχνότητα χρησιμοποιούμε καθημερινά, δυσκολευόμαστε αφάνταστα να αντιληφθούμε σε βάθος. Καλύπτει ένα ευρύ γνωστικό φάσμα, αναλύοντας τη σχέση του χρόνου με το μύθο, τη φιλοσοφία, τις θρησκείες, τις επιστήμες και τις τέχνες· τις ευρύτερες εκ...

Η έννοια του χρόνου και η συνείσηση. Ο φυσικός - αντικειμενικός χρόνος, ο βιολογικός - υποκειμενικός χρόνος, ο ψυχολογικός - υποκειμενικός χρόνος, κι ακόμη η έννοια του χρόνου στη φυσική, τη φιλοσοφία, τη θρησκεία, τη φαντασία, την παραψυχολογία... Mια μοναδική μελέτη για τον χρόνο και την μάχη του ανθρώπου ενάντια στην πάροδο του χρόνου...