Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μικρή αυτή εργασία παρουσιάζει τέσσερα φραγκικά μνημεία της πεδινής Ηλείας, που στον καιρό του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, ήταν γνωστά σε ανατολή και δύση. Κατά την περίοδο αυτή, τόσο ο ηλειακός χώρος, όσο και ολόκληρος ο Μοριάς, είχαν μια διαφορετική φυσιογνωμία. Οι ιππότες με τις φανταχτερές στολές, τη βαριά πανοπλία και τα παράτολμα φερσίματά τους, δίνουν στους παράξενους αυτούς αιώνες μια ρομαντική χροιά. Παρά το γεγονός ότι οι πηγές της εποχής εκείνης είναι λιγοστές, λειψές και ασαφείς, αλλά και όχι λίγες φορές αντιφατικές, θα προσπαθήσουμε -μαζί με τα νεότερα στοιχεία...

Είναι αλήθεια πως αρκετοί συντοπίτες συγγραφείς, ασχολήθηκαν λίγο ή πολύ με το ξωκλήσι της Αμαλιάδας, την "Φραγκαβίλλα". Όλοι τους προσπάθησαν να φανερώσουν -όσο μπόρεσαν- το άγνωστο ιστορικό της, αναζητώντας το κτήτορά, τους ανθρώπους που την υπηρέτησαν, από την κτήση της ως τη σημερινή εποχή. Ένας από αυτούς και εγώ, προσπάθησα ν' αντλήσω από τις διάφορες εργασίες-βιβλιογραφίες τα πλέον κατάλληλα στοιχεία, για μια τουριστική και ιστορική αναδρομή από το παρελθόν μέχρι σήμερα... Θεόδωρος Αθ. Ανδρουτσόπουλος

Λεύκωμα με τίτλο "Τρία και πλέον χρόνια, φωτογραφίες, εικόνες και άλλα στην εφημερίδα "Πατρίς" Πύργου. Το λεύκωμα περιλαμβάνει τις δημοσιεύσεις του Δ. Ι. Τραμπαδώρου οι οποίες καταχωρίζονταν στην στήλη "Από τα παλιά" της "Κυριακάτικης Πατρίδας". Το περιεχόμενο αποτελείται από φωτογραφίες, εικόνες και δημοσιεύματα, όλα σχολιασμένα.

Αρκετοί συγγραφείς, συντοπίτες και ξένοι, παλαιοί και νεώτεροι, ασχολήθηκαν με την ανάδειξη της μεγαλόπολης της αρχαιότητος, της περίφημου Ήλιδος, μητέρας και οργανώτριας των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και του υπόλοιπου κράτους. Συγγραφείς και αρχαιολόγοι προσπάθησαν να ξεθάψουν και να φανερώσουν το άγνωστο μεγαλείο της, αναζητώντας, την πόλη και πρωτεύουσα της χώρας με τα μεγάλα γυμναστικά οικοδομήματα, τη βουλή, την αγορά, το θέατρο, τους ναούς και τα ιερά της, αλλά και την Ακρόπολή της. Οι σχετικές εργασίες για την Αρχαία Ήλιδα, επιστημονικές ή φιλολογικές, κέντρισαν το ε...

[...] Την ονομασία Σαβάλια έδωσαν οι κάτοικοι του μικρού και ξεπεσμένου Άλιον (που μετονομάστηκε Χουρμάς), λίγο αργότερα με την μεταφορά του χωριού τους στον Αγιάννη, όπου σήμερα το νεκροταφείο των Σαβαλίων, που είναι από τότε. Με τα χρόνια ο οικισμός ονομάστηκε Σαββάλια, που σημαίνει τα πολλά Άλιον, οι πολλοί δηλαδή οικισμοί, που ένωσαν σε έναν οι κάτοικοι, τα σημερινά δηλαδή Σαβάλια. Σάββας και άλια. Τα συμβόλαια ιδιοκτησίας έτσι αναφέρουν την περιοχή. Στο κυρίως κείμενο θα μελετήσουμε εκτενέστερα όλη την ιστορία που μας ενδιαφέρει για το Άλιον, τον Χουρμά και τα Σαβάλια...

Είναι ένα αφιέρωμα του Τάκη Κούρβα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το το χωριό Φοναΐτικα, στη Φενεό Κορινθίας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας και στους κατοίκους της.

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η αναζήτηση, η αναδίφηση και η συλλογή στοιχείων, όπως και η μελέτη και η επεξεργασία αυτών, σχετικά με το "πρόβλημα" της πραγματικής προέλευσης ενός αριθμού τοπωνυμίων του γεωγραφικού χώρου της Ηλείας, που θεωρούνται ως "σλάβικα" από ορισμένους ξένους ερευνητές. Από τα μέσα του περασμένου αιώνα, μερικοί ξένοι επιστήμονες είχαν αρχίσει με ένα "ανεξήγητο" ενδιαφέρον, μια "ειδική" έρευνα γύρω από διάφορα τοπωνύμια του ελλαδικού χώρου γενικότερα. Προσπάθησαν, προφανώς, στηριζόμενοι σε κάποιες φαινομενικές ομοιότητες, αλλά και σε διάφορες μορφ...

Η απονομή της δικαιοσύνης από τους θεσμοθετημένους φορείς της, δικαστές και δικηγόρους, είναι ένα από τα ύψιστα αγαθά της δημοκρατίας. Η Αμαλιάδα από τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν έδρα Ειρηνοδικείου, στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα εμπλουτίστηκε με το Πταισματοδικείο και στα 1943 ήρθε η ώρα του Πρωτοδικείου. Και για τα τρία δικαστηριακά καταστήματα δόθηκαν οι μεγάλοι αγώνες για να εγκατασταθούν στην Αμαλιάδα, αφού πότε οι εκ βορρά γείτονές μας Γαστουναίοι και πότε οι εκ του νότου Πυργαίοι τα διεκδικούσαν για τον εαυτό τους. [...]Θα αναφερθούμε ειδικά στο Πρωτοδικείο , στ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ύστερα από πρόταση του Δημάρχου Ράλλη, και με δαπάνη του Δήμου Αμαλιάδας, στα τέλη το 1992. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται όχι μόνο προσωπικές μου εντυπώσεις, αλλά και ιστορικά ντοκουμέντα για τη δημιουργία της Αμαλιάδας από το 1800 και εντεύθεν, τα οποία συνέλεξα από διάφορα έγγραφα που μελέτησα. Πιστεύω ότι η έκδοση αυτή προσφέρει μια βάση για την πληρέστερη ιστορία του τόμου μας και φέρνει στο φως στιγμές, οι οποίες τείνουν πλέον να ξεχαστούν. Η έκδοση του βιβλίου είναι μια ανταμοιβή για μένα, που είχα την ιδέα ν...

Στη μεγάλη ιδέα που έδωσε ο καθηγητής μου της σωματικής αγωγής αείμνηστος Νικόλαος Μπαντούνας, των αθλητικών αγώνων "Κοροίβεια" προς τιμή του πρώτου Ολυμπιονίκου "Κοροίβου" από την αρχαία Ήλιδα, το 775 π.Χ. έγραψα το βιβλίο μου "Ολυμπιακό πνεύμα", το 1976. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, με την ευκαιρία των Εκατόνταρχων νεώτερων Ολυμπιακών Αγώνων, θέλησα να γράψω, βάσει ιστορικών στοιχείων, ειδική εργασία που να υποδεικνύει την πραγματική θέση του τάφου (τύμβου) του Κοροίβου, που βρισκόταν στο τέλος των συνόρων της χώρα του Ήλιδας με την Αρκαδία. Ελπίζω να βρήκα τη σωστή τοπο...

Το άναμμα του ολυμπιακού φωτός, που πραγματοποιείται κατά καιρούς μέσα στην ιερή άλτη παρ' όλη την πλούσια φωτοχυσία του Χριστιανισμού, αντιφεγγίζει στη σκέψη μου διχόγνωμο τον συλλογισμό για τη νομισματική αξία του. Μου αχνοφέγγει την ιδέα, που μου επιβάλλει την πεποίθηση, πως το φως αυτό, αφού ενίκησε παλαίβοντας με τον χρόνο και έφτασε μέχρι τις μέρες και μεσ' το λιομεσήμερο του Χριστιανισμού προσπαθεί με της ελληνικής καρδιάς το πύρωμα να αναθερμάνει στην ουσία του κάποια αλήθεια. Έπειτα η πανανθρώπινη ευλάβεια, που εκφράζεται από λαούς χριστιανικούς και μη, που τρέχο...

Σε κάθε υπήνεμη γωνιά της σκλαβωμένης επί αιώνες ελληνίδας γης, όπου ξετυλίχθηκε κοινοτικός βίος ελληνικών κοινωνιών, όσοι Έλληνες άντεξαν τις μύριες συμφορές, που τους επεφύλαξε η ιστορική τους μοίρα, με την προφορική λαϊκή παράδοση μπόρεσαν και διατήρησαν τους θησαυρούς της ελληνικής γλώσσας και της αέναης ιστορίας τους, τον εθνισμό τους και τα βασικά γνωρίσματα της φυλής και του πολιτισμού τους, μέχρι που μετά από τιτάνιους αγώνες και ποταμούς αίματος έδωσαν και πάλι το παρόν στην ιστορία των εθνών ως λαός ελεύθερων ανθρώπων. Παύλος Μιντζόπουλος