Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην καθημερινή μας ομιλία πολλές φορές χρησιμοποιούμε διάφορες εκφράσεις και παροιμίες για να χρωματίσουμε, να πλουτίσουμε αλλά και να τεκμηριώσουμε το λόγο μας. [...] Το βιβλίο αυτό, αποτέλεσμα της έμφυτης περιέργειάς μου, αλλά και κοπιώδους έρευνας πολλών ετών σε διάφορες πηγές, λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, έρχεται να ρίξει φως στις ρίζες των τόσο ιδιαίτερων αυτών φράσεων του λαού μας. Με τον τρόπο αυτόν, προσπαθεί να ανακαλύψει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων, να αναδείξει τα ήθη, τα έθιμα, τις προλήψεις και τα στερεότυπα που γέννησαν αυτόν το ιδιαίτερο τρόπο ομιλίας. Εργ...

Η Κέρκυρα, στα χρόνια της αγγλικής κυριαρχίας (1814-1864), ως πεδίο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής συγκρότησης, ξεδιπλώνεται μέσα από το βιβλίο του Γιώργου Προγουλάκη. Πρόκειται για μια μονογραφία τοπικής ιστορίας, "ένα παράδειγμα ανάδειξης γενικών μηχανισμών όπως εξειδικεύονται στον παρατηρούμενο χώρο". Μέσο της ανάλυσης των τοπικών οικονομικών μηχανισμών, προνομιακού πεδίου για την ανάγνωση των αντιφάσεων μιας κοινωνίας, στην περίπτωσή μας της κερκυραϊκής, ο συγγραφέας επιχειρεί να κατανοήσει γεγονότα και συμπεριφορές που εκδηλώνονται στο δημογραφικό και πολι...

Η Κατίνα Ζερβού γεννήθηκε το 1909 στον Άγιο Δημήτριο Μονεμβασίας, χωριό 500 κατοίκων. Εκεί μεγάλωσε, πήγε για μια μοναδική χρονιά στο σχολείο, έγινε μοδίστρα και παντρεύτηκε τον Χαράλαμπο Ζερβό, που είχε γεννηθεί στο γειτονικό Φοινίκι, αλλά ζούσε από χρόνια στον Πειραιά. Στον Πειραιά, από το 1934, αγοράζουν ένα φωτογραφείο, Φίλωνος 71, και μαθαίνουν και οι δύο την τέχνη του φωτογράφου. Η αγάπη τους για τη λακωνική γη παραμένει αμείωτη και εκεί ξαναγυρίζουν στη δεκαετία του '70 να συνεχίσουν την αγροτική ζωή, ίδια κι απαράλλακτη για κάποιες χιλιετίες, δραματικά και ραγδαία α...

Στο προκεχωρημένο της ηλικίας μου, πρακτικά και ερασιτεχνικά προσπάθησα να καταγράψω, κάποιες από τις παιδικές μου αναμνήσεις, τις ασχολίες των κατοίκων και τα ήθη και τα έθιμα του χωριού μου (του Ραφτόπουλου) που επικρατούσαν εκείνη την παλιά εποχή, χάριν της λαογραφικής του ιστορίας και της θύμησης από τους νεώτερους. Τότε το Ραφτόπουλο είχε πολλούς κατοίκους και υπήρχε ζωή και κίνηση. Οι δε δραστηριότητες των κατοίκων, ανδρών και γυναικών ήταν πολλές και σε διάφορους τομείς. Οι επερχόμενες νέες γενεές, οφείλουν και πρέπει να διατηρούν, τα ήθη και τα έθιμα και τι...

Με το θάνατο του πατέρα μου έμεινε σε μένα, την γυναίκα μου Γιάννα και την αδελφή μου Ειρήνη, κατόπιν γραπτής επιθυμίας στη διαθήκη του πατέρα μου, η βαρειά ευθύνη και φροντίδα για την έκδοση των αδημοσίευτων και μερικών δημοσιευμένων σε περιοδικά εργασιών του. Οι εργασίες αυτές ξεπερνούν τις 10 και ως εκ τούτου θα δημοσιευθούν σιγά-σιγά, αφού μηχανογραφηθούν και γίνει ένας τελικός τυπικός έλεγχος, μιας και οι εργασίες είναι απόλυτα έτοιμες για δημοσίευση. Οφείλω να πω πως κάποιες ιδιομορφίες στο γράψιμο όπως π.χ., η χρήση κεφαλαίων γραμμάτων εκεί που φυσιολογικά δεν χρειάζ...

Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην έκδοση αυτή. Ο πρώτος είναι η αύξηση του ενδιαφέροντος όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων για το φαινόμενο της πυροβασίας των Ελλήνων της Θράκης και της Μακεδονίας. Οι άνθρωποι αυτοί, επιστήμονες ή όχι, ντόπιοι ή αλλοδαποί έρχονται κάθε χρόνο (21 Μαΐου) στις περιοχές που βρίσκονται οι ρίζες και οι πηγές του εθίμου, διψασμένοι για να το ιδούν, να το θαυμάσουν και να το αποκρυπτογραφήσουν. Και οι περιοχές αυτές του Ελληνικού χώρου, είναι ένα αληθινό ορυχείο πολύτιμων λαογραφικών, εθνολογικών και ψυχοβιολογικών ευρημάτων, που δυστ...

«Το έτος 1965 (3 Ιουλίου – 1 Αυγούστου) υπό την ιδιότητα του ερευνητή του αποκαλουμένου τώρα Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, πραγματοποίησα λαογραφικήν αποστολήν στα νησιά Θήραν (Σαντορίνην) και Ανάφην των Κυκλάδων προς συλλογήν λαογραφικής ύλης και επί τόπου μελέτην του λαϊκού πολιτισμού των συγκεκριμένων νησιών στο πλαίσιο των σχετικών επιτοπίων λαογραφικών ερευνών της Υπηρεσίας. [...] (από την Εισαγωγή)

Τα πιο πολλά από τα κείμενα που περιέχονται στο βιβλίο μου αυτό, έχουν γραφτεί για να καλύψουν τις φιλολογικές ανάγκες των τοπικών εφημερίδων. Ενδιαφέρουν κυρίως και προέχοντως, τους Ανδριτσάνους. Μπορούν όμως να διαβαστούν και από εκείνους που έχουν μείνει στην Ανδρίτσαινα ή έστω έχουν ακούσει λίγα και πολλά για τους ανθρώπους της και για τα χούγια τους.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Οι Αρβανίτες της Άνδρου αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνικής ανέλιξης και αυτοκαταστροφής. Από φοβεροί καβαλάρηδες-πολεμιστές, υποχρεώθηκαν να γίνουν γεωργοί και ζευγολάτες λιώνοντας την πέτρα στον ιδρώτα, για να την μεταβάλουν σε χώμα εύφορο και καρπερό. Αλλά δεν ήταν αρκετό για να επιβιώσουν, εγκατέλειψαν κάποτε τα χωριά τους και μπάρκαραν στα πλοία των Χωραϊτών. Ταξίδεψαν στον "έξω" κόσμο και έγιναν "άνθρωποι", χάνοντας όμως έτσι οριστικά και τη "φυσιογνωμία" της ψυχής τους. Τα αρβανίτικα κείμενα και το γλωσσάριο που εκδίδουν προσλαμβάνουν ξεχωριστή σημασία ακ...

Μύλοι... Μύλοι της γης της Ελληνικής. Μύλοι της Κεφαλλονίτκης εσχατιάς, μύλοι της Ιθάκης του νόστου και της νοσταλγίας. Μύλοι που σκίζετε τον αέρα λουσμένοι στο διάχυτο φως. Μύλοι ερειπωμένοι κι έρημοι, απόμακροι, περήφανοι και ξεχασμένοι, στέκεστε κόντρα στους καιρούς. Μύλοι που γεννάτε τον τυχοδιωκτισμό, το εφήμερο, την ποίηση. Λίθινες προεκτάσεις μιας γης ανόθευτης κι ασυμβίβαστης, κουρνιασμένες άλλοτε στα υψώματα κι άλλοτε στις ισάδες, μυρίζετε ψυχή Ελληνική. Οι σκουρόχρωμες φιγούρες των μυλόπυργων, που αναδύονται μέσα από τον ήλιο και το φεγγάρι, μέσα από την κιτρινάδ...

[...] Τρία ήταν, και εξακολουθούν να είναι, τα πλεονεκτήματα της έρευνάς μου: α) οι έρευνες των προηγούμενων από μένα ερευνητών και η έκδοσής τους σε βιβλία, β) η προθυμία των ανθρώπων να μου τραγουδήσουν και γ) το ότι ξέρω να μιλάω τη γλώσσα. Τα βιβλία του Κώστα Μπίρη, του Πέτρου Φουρίκη, του Χρίστου-Πέτρου Μεσογείτη, του Αριστείδη Κόλλια, της Γιόνας Μικέ-Παϊδούση, της Μαρίας Δέδε, του Νίκου Σαλτάρη, του Γιάννη Γκίκα, του Τίτου Γιοχάλα, του Γιάννη Λιάπη, του Τάσου Καραντή, του ιερωμένου Παύλου Αποστολόπουλου, η μαρκοχρόνια έρευνα (ανέκδοτη ως τώρα) του Λάμπρου Μπαλτσιώτη...