Η καρδιά μου τους ακούει
Prassinos Gisele
Εξάντας (1990)
... είναι μια παιδίστη που γελά από φόβο μέσα στη νύχτα. Είναι η "Διαρκής Επανάσταση" με όμορφες χρωματιστές εικόνες της μιας πεντάρας -αυτές πια δεν υπάρχουν- αλλά ο τόνος της Πράσινος είναι μοναδικός. Όλοι οι ποιητές τη ζηλεύουν γι' αυτό. Andre Breton ... για την Πράσινος ο μαγικός τούτος κόσμος είναι καθημερινός. Έχει γράψει ένα σωρό κείμενα, όλα διαφορετικά και αξιοθαύμαστα. Η αυτόματη γραφή ανοίγει αδιάκοπα καινούργιες πόρτες στο υποσυνείδητο και όσο περισσότερο τούτο συγκρούεται με τη συνείδηση τόσο μεγαλώνει ο θησαυρός. Paul Eluard ... Όλη η διαφορά ανάμεσά μ...
Η Κοκκινοσκουφίτσα, παντού
Lascault Gilbert 1934-
Opera (2012)
Σε όλες τις εποχές, σε διάφορες χώρες, πάνω στη Γη, στους βυθούς των θαλασσών, σε άλλους πλανήτες, σε κάθε Γαλαξία, στο παρελθόν, στο παρόν, στο μέλλον, υπήρξαν, υπάρχουν, θα υπάρχουν Κοκκινοσκουφίτσες. Κάποιες απ' αυτές φαγώθηκαν, καταβροχθίζονται ή θα καταβροχθιστούν από λύκους ή από άλλες βουλιμίες. Κάποιες άλλες νίκησαν, νικούν ή θα νικήσουν στη μάχη τους με το λύκο. Άλλες, πάλι, δε συνάντησαν, ούτε συναντούν, ούτε θα συναντήσουν κανένα λύκο. Σε κάποιες ιστορίες με Κοκκινοσκουφίτσα παρεμβαίνουν μία ή περισσότερες γιαγιάδες, ένα ή περισσότερα δάση, μία ή περισσότερες πίτ...
Η μεγάλη ημέρα και η μεγάλη νύχτα
Artaud Antonin 1896-1948
Αιγόκερως (2001)
Κι αμέσως, έφτασα στην αναμενόμενη γαμήλια τελετή. Ήταν ένας γάμος όπου δεν πάντρευαν παρά μονάχα παρθένες, συναντούσες, όμως κι αρτίστες και πόρνες και για να φτάσεις στην παρθένα, έπρεπε να περάσεις ένα μικρό ποτάμι, ένα ρυάκι τριγυρισμένο από καλαμιές. Τότε οι άντρες κλείνονταν μαζί με τις παρθένες και μεμιάς ρίχνονταν επάνω τους. Μια ανάμεσα στις άλλες, η πιο παρθένα, είχε ένα καρό φωτεινό φόρεμα και μαλλιά μπούκλες. Ένας γνωστός ηθοποιός την είχε κατακτήσει. Ήταν κοντούλα κι αρκετά δυνατή. Λυπήθηκα που δεν με αγαπούσε. Η κάμαρα μέσα στην οποία την βάλανε είχε μια πόρτα...