Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βιγκάτα, 1940. Το βράδυ της 11ης Ιουνίου, την επομένη της εισόδου της Ιταλίας στον πόλεμο που ολόκληρο το έθνος υποδέχθηκε σαν "κερδισμένο λαχείο", στον σύλλογο "Φάσο & Φαμίλια" εμφανίστηκε ξαφνικά, μετά από πέντε χρόνια εξορίας λόγω συστηματικής συκοφαντίας του ένδοξου φασιστικού καθεστώτος, ο Μικέλι Ραγκουζάνο. Κανείς, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν τον χαιρέτησε, όμως τα αίματα άναψαν αμέσως και άρχισαν να ξεστομίζονται άσχημα λόγια, μέχρι τη στιγμή που ο ντον Εμανουέλε Πέρσικο, ξερακιανός ενενηνταεξάχρονος, μέλος της φασιστικής οργάνωσης από την πρώτη στιγμή της δημιουργ...

Δύο σκοτεινές ιστορίες μοιραίων ερώτων, παράλληλες αλλά και συγχωνευμένες, όπως σε παιχνίδι με καθρέφτες, με "κατοπτρικά" σχεδόν γεωμετρικά ζεύγη ηρώων, ζώντων και νεκρών: η μία, σύγχρονη του συγγραφέα (στα τέλη του 19ου αιώνα), αντανακλά μια παλαιότερη, μεσαιωνική. Αφήγηση μέσα στην αφήγηση, και στο εσωτερικό τους κι άλλες αφηγήσεις, κατακερματισμός φωνών. Θρύλοι μάλλον παρά ιστορίες, φόρος τιμής του συγγραφέα στην προφορική παράδοση του νησιού του. Με απόηχους από έργα συγγραφέων όπως ο Πόε και ο Χόφμαν, ο Τζοβάννι Βέργκα τοποθετεί μια "γοτθική" ιστορία στο σικελικό τοπίο...

Η "αληθινή ζωή" Ηλίθιο επίγραμμα; Σάμπως η ζωή θα μπορούσε νάναι και "ψεύτικη"; Κι όμως έχει δίκιο. Γιατί ο Verga δεν μιλά στα έργα του για την "εμπράγματη ζωή". Η ζωή ως πράγμα διαχειρίσιμο (όπως θα ισχυριζόταν π.χ. ένας υλιστής), αλλά για την "αλήθεια της ζωής" ως πρακτική βιωμάτων που συγκροτούν την ύπαρξη. Δεν την ανασυνθέτει -προσέξτε- την παρατηρεί ακροθιγώς ως λεπιδόπτερος της αγωνίας. Της μαδάει ένα-ένα τα φύλλα όπως το "μ' αγαπάει - δεν μ' αγαπάει" της μαργαρίτας. Δεν "χτίζει" τη ζωή - μετράει διακαώς ένα-ένα τα τούβλα του οίκου της. Κι η τέχνη; όλα κι όλα: τέχνη...

Ο βασιλιάς των αγριόγιδων έχει κουραστεί. Ανάγκασε για χρόνια το κοπάδι του σε υποταγή, κι αυτόν το Νοέμβρη αναγνωρίζει την παρακμή του - φτάνει η ώρα του διαδόχου. Και ο άντρας έχει γεράσει. Πέρασε άγρια, μοναχικά χρόνια λαθροκυνηγός στα βουνά· εκείνη τη μέρα του Νοέμβρη ξέρει ότι κοντοζυγώνει στο τέρμα. Δύο μοναχικά μέλη από διαφορετικά είδη, στη δύση τους. Γεύτηκαν, πειραματίστηκαν και τώρα χάνονται. Πίσω τους το ανοιχτό αχνάρι ξανακλείνει.

Η επιτυχία της "νουβέλας", ένα λογοτεχνικό είδος συναφές με το διήγημα και την αφήγηση, άρχισε το ΙΔ' αιώνα με το "Δεκαήμερον" του Βοκάκιου (Boccaccio). Ακολουθώντας τις φόρμουλες του πρότυπου αυτού, πολλοί συγγραφείς της Αναγέννησης στην Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία και Ισπανία (π.χ. Anton Francesco Grazzini, Matteo Bandello, Marguerite de Navarre, Cervantes και άλλοι), κατέστησαν την νουβέλα το πιο πετυχημένο αφηγηματικό είδος της εποχής. Συνήθως, οι συγγραφείς αυτοί, χρησιμοποιούσαν μια εισαγωγική αφήγηση για να ανοίξουν τη συλλογή των διηγημάτων τους, η οποία αφήγηση, περιγρ...

Ένα παιχνίδι, ένα πείραμα, μια πρωτότυπη λογοτεχνική συνεργασία: οι δύο σημαντικότεροι συγγραφείς αστυνομικού διηγήματος της σύγχρονης Ιταλίας ενώνουν τις δυνάμεις τους και μας προσφέρουν μια ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούν ο αστυνόμος Μονταλμπάνο και η επιθεωρήτρια Γκράτσια Νέγκρο, κυρίαρχα πρόσωπα στα μυθιστορήματά τους. Μια παράξενη δολοφονία που συνέβη στην Μπολόνια τους φέρνει σε επαφή. Το θύμα βρέθηκε με μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι, φορούσε όλα του τα ρούχα, του έλειπε μόνο ένα παπούτσι· στο πάτωμα δίπλα στο πτώμα βρέθηκαν τρία χρυσόψαρα. Την υπόθεση ανέλα...

Η "Τέλεια φάρσα" αποτελεί μια νουβέλα που ουσιαστικά στηρίζεται σε ένα μόνο πρόσωπο. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τη συμπεριφορά, τις αντιδράσεις και τα όνειρα του Μάριο να ξεδιπλώνονται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, και πότε ταυτίζεται μαζί του, επιθυμώντας τη δικαίωση του πρωταγωνιστή, και πότε συντάσσεται με το αντίπαλο στρατόπεδο, επικρίνοντάς τον για την έπαρση και την απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντι στον υποτελή αδερφό του.

Στο ξάγναντο, το παλιό υποστατικό του Μάτο Ρούτο στεκόταν σβηστό, λαξεμένο σε μαύρο φόντο, κόντρα στο φως του δειλινού. Μοναδικό στίγμα στο αδειανό περίγραμμα του κάμπου. Οι τέσσερις άντρες έφτασαν με μια παλιά Μερσεντές. Ο δρόμος ήταν σκαμμένος και ξερός -ένας φτωχός αγροτικός δρόμος. Από το υποστατικό, ο Μαουέλ Ρόκα τους είδε. Πλησίασε στο παράθυρο. Πρώτα είδε τη στήλη της σκόνης να υψώνεται πάνω από τις κορφές του καλαμποκιού. Ύστερα άκουσε τον ήχο της μηχανής. Κανένας δεν είχε πια αυτοκίνητο σ' εκείνα τα μέρη. Ο Μανουέλ Ρόκα το ήξερε αυτό. Είδε τη Μερσεντές να ξεμυτί...

Απρίλιος του 1945, Βόρεια Ιταλία. Ο Μουσολίνι και οι υποστηρικτές του, σε μια ύστατη επίδειξη δύναμης, έχουν αποσυρθεί στο Σαλό, μια κωμόπολη στη λίμνη Γκάρντα. Η κατάσταση είναι τεταμένη λίγο πριν το αναπόφευκτο τέλος: αιματηρές συμπλοκές μεταξύ καθεστωτικών και ανταρτών, καταδόσεις, βασανιστήρια, ίντριγκες. Το φασιστικό καθεστώς κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Η θολή ατμόσφαιρα της λίμνης καταπίνει τα θολά σενάρια διαφυγής... Ο επιθεωρητής Ντε Λούκα, ένας αστυνομικός παθιασμένος με τη δουλειά του, ερευνά μια περίεργη υπόθεση δολοφονίας. Ένας νεαρός Ιταλός με γερμανικές ρίζες,...

Μάιος 1945. Μετά την απελευθέρωση, η αναρχία. Περιοχές ολόκληρες της βόρειας και της κεντρικής Ιταλίας βρίσκονται υπό τον έλεγχο πάνοπλων ανταρτών. Ο επιθεωρητής Ντε Λούκα είναι επικηρυγμένος. Το όνομά του είναι σε μαύρη λίστα με ονόματα φασιστών της Δημοκρατίας του Σαλό. Ο Ντε Λούκα διαφεύγει έντρομος με πλαστή ταυτότητα και ταξιδεύει με τα πόδια από τη βόρεια Ιταλία προς τη Ρώμη. Λίγο έξω από την Μπολόνια, τον σταματάει ο αρχιφύλακας Λεονάρντι της αντιστασιακής αστυνομίας, ένας παλιός μαθητής του, ο οποίος τον αναγνωρίζει. Τον υποχρεώνει να συνεργαστεί μαζί του στην υπό...

Απρίλιος 1948, Μπολόνια. Η Ιταλία ετοιμάζεται για τις δεύτερες -και καθοριστικές για τις πολιτικές εξελίξεις- βουλευτικές εκλογές. Τόσο οι δεξιοί όσο και οι κομμουνιστές επιδίδονται σ' ένα σκληρό αγώνα αλληλοεξόντωσης. Η ζωή συνεχίζεται σ' ένα κλίμα περίεργης αναμονής... Σ' αυτή την τεταμένη ατμόσφαιρα καταφθάνει στην Μπολόνια ο Ντε Λούκα. Έχει υποβαθμιστεί σε επιθεωρητή Β' του Τμήματος Ηθών. Ξεκινά με μια περίεργη δολοφονία σ' ένα μπουρδέλο της οδού Όκε. Το θύμα, ένας νεαρός κομμουνιστής που παρίστανε τον "αρραβωνιαστικό" των κοριτσιών, βρέθηκε κρεμασμένος. Κάποιοι θέλου...

Ο Πλούτωνας δεν μπορεί να καταλάβει γιατί όσοι έχουν καταδικασθεί στο πυρ το εξώτερον το έχουν πάθει από γυναίκα. Στέλνει λοιπόν στη γη έναν από τους επιτελείς του Αρχιδιαόλους να παντρευτεί, να μάθει, να γυρίσει και να του πει. Μια ειρωνική θεώρηση του θεσμού του γάμου και συγχρόνως μια εξαίρετη, καυστική σάτιρα των δεισιδαιμονιών και της θρησκοληψίας. Ο Νικολό Μακιαβέλι (1469-1527), συγγραφέας του περίφημου έργου "Ο ηγεμόνας", μ' αυτή τη νουβέλα, το μοναδικό του αφηγηματικό κείμενο αναμειγνύει στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας και της χριστιανικής θεολογίας. Τον Άδη κυβε...

Το ωραίο αυτό καλοκαίρι κυλάει στο Τορίνο της δεκαετίας του '40, μια επαρχιακή πόλη που μεταμορφώνεται γοργά σε μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, διαλύοντας τις ρομαντικές ψευδαισθήσεις του παλιού κόσμου. Οι μετανάστες συρρέουν από το Νότο στην εύφορη κοιλάδα του Πιεμόντε και χάνονται μέσα στο πλήθος. Στο Τορίνο αναζητούν δουλειά και ανωνυμία, ελευθερία και καινούριες εμπειρίες, συγκινήσεις, γεγονότα συνταρακτικά, όπως η Τζίνια, η πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας που δουλεύει σ' ένα μοδιστράδικο. Το "Ωραίο καλοκαίρι" είναι η σύντομη ιστορία της Τζίνια και της Αμέλια - μια κοριτσί...

Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας. Η ξαφνική αρρώστια οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσέσαρε, στο Παλέρμο κι απο κεί στη Βενετία σ' ένα ταξίδι έρωτα χωρίς επιστροφή. Αντλώντας τα στοιχεία της νουβέλας αυτής από τον τόπο καταγωγής του, ο Luigi Pirandello σκιαγραφεί την πιο αυστηρή εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σ' ολόκληρο το έργο του.

Το μπαρ "Πολλά βαρύ", το μπαρ "Συκιά", ο τυφλός ερωτευμένος σαξοφωνίστας, ο δυστυχής Γκαετάνο που δεν εμφανίστηκε ποτέ στην τηλεόραση, ο παππούς Αμεντέο που ξεκίνησε τον πόλεμο κατά των βίντεο... Με ένα παραληρηματικό χιούμορ, ο Στέφανο Μπένι γράφει για δολοφονικά κοκτέιλ, για ανυπόφορους μπάρμαν, για τρελούς καβγάδες, για απρόσιτες τουαλέτες, περιγράφοντας μέσα από τα μπαρ του μέλλοντος μια σχεδόν εξωγήινη πραγματικότητα, η οποία θυμίζει αναπόφευκτα τον ιλαρό, περίεργο και συχνά χυδαίο κόσμο όπου ζούμε όλοι εμείς, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούμε...

Ο συγγραφέας προσπαθεί με το έργο του αυτό να ξεπεράσει την κλασικίζουσα παράδοση, καθώς και την ρομαντική ανάκαμψη του ακαδημαϊσμού και του φουτουρισμού. Αναζητάει το προσωπικό του στιλ στο μονόλογο και στο διάλογο: άλλοτε ο μονόλογος αντικαθιστά τη συζήτηση, άλλοτε η πλοκή της αφήγησης αναβλύζει από την συνεχή συνομιλία. Η μαεστρία με την οποία παρουσιάζει τους χαρακτήρες του και τα συναισθήματά τους, εκτείνεται ως την λεπτομερή περιγραφή του περιβάλλοντος και των πραγμάτων. Στα έργα του που αναφέρονται στην Ιταλική Αντίσταση, δεν απομακρύνεται ποτέ απ' τη βαθιά ανθρώπινη...