Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο "Ανθολόγιο θεατρικών μονολόγων: Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς" ανθολογούνται τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων από την κλασική μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα. Υπάρχουν εισαγωγές στην τραγωδία, την αρχαία, μέση, νέα κωμωδία, το μίμο, και στα είδη των ελληνιστικών χρόνων μέσω των βιογραφικών στοιχείων των συγγραφέων, ή της παρουσίασης των μύθων, ή της ενότητας έργων (π.χ. Θεών Διάλογοι, Εταιρικοί Διάλογοι), τα οποία παρατίθενται σε κάθε περίπτωση, οι μονόλογοι που έχουν επιλεγεί απ' το κάθε ένα ξεχωριστά και τέλος η ταυτότητα της έκδοσης και του μεταφραστή που επιλέχθ...

Η μετάφραση του έργου "Πρόσληψη: Ερευνητικές Προσεγγίσεις" της καθηγήτριας Lorna Hardwick στοχεύει να συμβάλει στην έως τώρα περιορισμένη ελληνόγλωσση βιβλιογραφία για την πρόσληψη στο πεδίο των κλασικών σπουδών και της έρευνας του αρχαίου δράματος. Το βιβλίο παρέχει το θεωρητικό υπόβαθρο και την τεχνική ορολογία για την πρόσληψη των έργων του κλασικού πολιτισμού, δηλαδή την επανερμηνεία τους μέσω της γραφής, της εικόνας και της παράστασης. Παράλληλα, διερευνά τις διαδικασίες πρόσληψης εντός της αρχαιότητας, τη μετάφραση και την παράσταση ως μορφές πρόσληψης, καθώς και την...

Αιματοβριθής είναι η ελληνική τραγωδία, το οριακό επίτευγμα των αιώνων. Αίμα ρέει στον Οιδίποδα, τύρρανο. Αίμα στους Επτά επί Θήβας. Αιμόφυρτες είναι οι Βάκχες. Αλλά η τραγική ποίηση δεν είναι αιμοχαρής. Εδώ το αίμα έχει άλλη αποστολή. Είναι αποκάλυψη του εσχάτου. Θέτει το αίμα κάτω από την οριακή εποπτεία του θείου. Πίσω από τον ανθρώπινο πόνο, την οδύνα και το αίμα, παρευρίσκεται ο παντοδύναμος Δίας. Κινεί τα εγκόσμια νήματα η Μοίρα. Το βαρύ ανθρώπινο πεπρωμένο. Με το τελετουργικό κύρος της η Τραγωδία μεταβάλλει σε ενόραμα τα τραγικά όρια του ανθρώπου. Κατέρχεται στα σκοτ...

Κεντρική δραματική επιλογή του Σοφοκλή, με βάση τις επτά ακέραια σωζόμενες τραγωδίες του, είναι η θέαση του πάσχοντος πνεύματος και σώματος των ηρώων του. Αυτό σημαίνει ότι το σχέδιο και το νόημα εκάστου σοφόκλειου μύθου συναρτάται άμεσα με την ποιότητα και την ένταση του αντίστοιχου τραγικού λόγου, ο οποίος εστιάζει στη δυναμική του ενδοδραματικού βλέμματος και στην οπτική αποτύπωση του πάθους. Η συνάντηση αυτού του βλέμματος με το πάθος πάνω στην τραγική σκηνή, είτε στο πλαίσιο της αυτοπαρουσίασης του πάσχοντος ήρωα είτε στο πλαίσιο της πρόσληψής του από το ενδοδραματικό...

Στην "Ιστορία ευρωπαϊκού δράματος και θεάτρου" η Έρικα Φίσερ-Λίχτε αναδομεί την ευρωπαϊκή θεατρική ιστορία από την εποχή της ελληνικής τραγωδίας μέχρι τον Χάινερ Μίλλερ. Κάθε κεφάλαιο αναδεικνύει και ένα μέρος της ανάπτυξης, της κατάστασης και των λειτουργιών του θεάτρου στο κοινωνικό πλαίσιο της αντίστοιχης εποχής. Η μελέτη της συνοδεύεται από παραδειγματικές αναλύσεις έργων αντιπροσωπευτικών συγγραφέων. Εμπλουτισμένος με καινούριο πρόλογο, ο πρώτος τόμος καλύπτει την περίοδο από το θρησκευτικό θέατρο μέχρι τις δραματικές μορφές της κλασικής Γερμανίας του Γκαίτε. Ο δ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι’ αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

[set δύο τόμων] Η "Άλκηστη" είναι το δράμα του θανάτου και της αναβίωσης της ενάρετης βασίλισσας που δέχθηκε να θυσιάσει τη ζωή της για να υποκαταστήσει στον Άδη τον μελλοθάνατο σύζυγό της, τον Άδμητο. Τα δύο αυτά καίρια γεγονότα καθορίζουν αποφασιστικά και τη δομή του έργου, που έχει δίπτυχη μορφή: Στο πρώτο και εκτενέστερο μέρος παριστάνεται ο θάνατος της νεαρής ηρωίδας και ο θρήνος γι' αυτόν, ενώ το δεύτερο και συντομότερο μέρος περιλαμβάνει τη συνειδητοποίηση εκ μέρους του Αδμήτου των οδυνηρών συνεπειών εξαιτίας του θανάτου της βασίλισσας και την ακύρωσή τους με τη θ...

Ο Martin Hose με το βιβλίο αυτό επιδιώκει να παρουσιάσει τη μεγάλη ποίηση του Ευριπίδη στο αναγνωστικό κοινό του 21ου αιώνα, που δεν αποτελείται αποκλειστικά από φιλολόγους. Ουσιαστικό στοιχείο της ποίησης αυτής είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Ευριπίδης συνέθεσε τις τραγωδίες του. Στην Αθήνα, που γενικά χαρακτηριζόταν από πατριαρχική κοινωνική δομή, είχε αναπτυχθεί ένα νέο ενδιαφέρον πολίτευμα, η δημοκρατία. Ταυτόχρονα επικρατούσας νέες πνευματικές τάσεις, όπως η ριζοσπαστική σκέψη της σοφιστικής. Η συναρπαστική συνύπαρξη παράδοσης της παλαιάς θρησκείας αφ’ενός και η επικ...

Το βιβλίο αυτό διερευνά τη σχέση της ρητορικής με το δράμα και ιδαίτερα τη θέση της στο έργο του Σοφοκλή. Από την αναλυτική προσέγγιση των τραγωδιών αναδεικνύεται το πράγματι έντονο ρητορικό και επικοινωνιακό στοιχείο τους, προκύπτει η αμφίθυμη στάση του δραματουργού απέναντι στη δύναμη του λόγου και τις τεχνικές της πειθούς, ενώ διανοίγονται και νέοι ερμηνευτικοί δρόμοι μέσω αυτής της οπτικής. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανίχνευση των φιλοσοφικών παραμέτρων που συνδέονται με το λόγο και τα επιχειρήματα στο έργο του Σοφοκλή, π.χ. η σχέση φύσης και νόμου, ρητορικής...

Ο ανά χείρας τόμος προσφέρει στους αναγνώστες του θεμελιώδεις γνώσεις σχετικά με την αρχαία ελληνική τραγωδία και τους εισάγει στις διάφορες μεθόδους προσέγγισής της, καθώς και στον επίκαιρο κριτικό διάλογο γύρω από τα προβλήματά της. Ο τόμος συγκροτείται από τριάντα ένα δοκίμια γραμμένα από διεθνώς καταξιωμένους φιλολόγους και κατανεμημένα σε τέσσερις ενότητες: η ενότητα "Συμφραζόμενα", με την οποία ανοίγει ο τόμος, μελετά το ιστορικό, θρησκευτικό, πολιτικό και καλλιτεχνικό υπόβαθρο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ακολουθεί η ενότητα "Χαρακτηριστικά Στοιχεία", η οποία...

Ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα Τύραννο, επισφραγίζοντας την άρρηκτη σχέση της έρευνας με την ανθρώπινη φύση, χρησιμοποιεί ως όχημα την αστυνομική έρευνα και την απόπειρα αποκατάστασης της αταξίας που επιφέρει μια εγκληματική πράξη -μια και ο φόνος αποτελεί τη μεγαλύτερη ίσως διατάραξη της φυσικής, ηθικής και κοινωνικής τάξης- για να προτείνει μια πολυσύνθετη θεώρηση του κόσμου, θεμελιωμένη στο αξίωμα ότι το κύριο εύρημα κάθε έρευνας (πρέπει να) είναι ο ίδιος ο ερευνητής. Με αυτό τον τρόπο χαράζει μια πορεία, την οποία η αστυνομική μυθοπλασία -λογοτεχνική ή κινηματογραφική- είναι...

Η Ασπασία Παπαθανασίου, που για χρόνια υπηρέτησε το αρχαίο ελληνικό δράμα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συγκεντρώνει σε αυτό το βιβλίο τις απόψεις της για το ρόλο της γυναίκας στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Οι γυναικείες μορφές στα έργα των τραγικών ποιητών δεν είναι στο περιθώριο, ενσωματώνονται στην τραγική πράξη, το όνομά τους ακούγεται μέσα στην ανδροκρατούμενη αθηναϊκή κοινωνία, αμφισβητούν με τη δράση τους το πατριαρχικό ιδεώδες της δημοκρατικής Αθήνας και γίνονται κεντρικά τραγικά πρόσωπα. Η συγγραφέας επιχειρεί ένα σχηματικό διαχωρισμό των γυναικείων μορφών...

Η προσέγγιση του ρόλου της Μήδειας από την πλευρά της ηθοποιού Ασπασίας Παπαθανασίου, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της μακρόχρονης σταδιοδρομίας της στα θέατρα του κόσμου, που εκτίθεται στην παρούσα έκδοση, και κατ' επέκταση όλων των τραγικών ηρωίδων που κατά καιρούς υποδύθηκε, δεν είναι παρά το "ηδύ άχθος" μιας ζωής αφιερωμένης ολόψυχα στην ανάδειξη της μοναδικότητας του αρχαίου ελληνικού δράματος. Μέσα στα σημάδια της μελάνης επάνω στο τυπωμένο χαρτί αναπαύονται η άδολη αγάπη και η τρυφερότητα, ο τίμιος αγώνας και η αγωνία μιας ακάματης μέλισσας να απομυζήσει την καρδ...

ΤO "Εθνικό Θέατρο" (το οποίο ονομαζόταν "Βασιλικόν Θέατρον" κατά τις περιόδους 1901-1908 και 1935-1974) ανέπτυξε καθ’ όλη την περίοδο της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα ως προς τη σκηνοθεσία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία μιας ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής παράδοσης και τη διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης "σχολής" ερμηνείας της τραγωδίας. Η δημιουργία της παράδοσης αυτής υπήρξε αποτέλεσμα του καλλιτεχνικού μόχθου και της συστηματικής σκηνικής προσέγγισης της τραγωδίας από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως: ο Θωμά...

Η Λυκούργεια τετραλογία του Αισχύλου παρουσιάστηκε στο θέατρο της Αθήνας γύρω στο 460 π.Χ., μερικά μόλις χρόνια μετά την ομότιτλη τετραλογία του ποιητή Πολυφράσμονα (467 π.Χ.), σε μια εποχή κατά την οποία η ιδρυθείσα Αθηναϊκή Συμμαχία διεκδικούσε επιρροή στην περιοχή του Παγγαίου και του Στρυμόνα. Από την τετραλογία του Πολυφράσμονα έχει σωθεί μόνον ο τίτλος, από τη Λυκούργεια του Αισχύλου όμως σώζονται κάποια πενιχρά αποσπάσματα τα οποία είναι δυνατό να μας οδηγήσουν στην ανασύνθεση των δραματικών γεγονότων.

Ο καθηγητής P.T. Stevens, µε την κριτική και σχολιασµένη αυτή έκδοση της Ανδροµάχης του Ευριπίδη, επιδιώκει να προσφέρει στον προχωρηµένο σπουδαστή της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας ένα αξιόλογο βοήθηµα για τη µελέτη της σηµαντικής αυτής τραγωδίας. Στόχος των σχολίων είναι να συµβάλουν στην ερµηνεία του κειµένου και, µε τον τρόπο αυτό, να ανοίξουν ένα παράθυρο στον κόσµο της αρχαιότητας. Το αρχαίο κείµενο και το κριτικό υπόµνηµα προέρχονται από την έκδοση του G. Murray στη σειρά των Oxford Classical Texts.