Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι δύο αποφασιστικοί νεωτερισμοί του βιβλίου είναι, πρώτο, ότι κατανόησε το διονυσιακό φαινόμενο στους Έλληνες: για πρώτη φορά προσφέρεται μια ψυχολογική ανάλυση του φαινομένου, το οποίο βλέπει ως ρίζα ολόκληρης της ελληνικής τέχνης. Δεύτερο, κατανοεί τον σωκρατισμό: για πρώτη φορά ο Σωκράτης αναγνωρίζεται ως όργανο της ελληνικής αποσάθρωσης, ως τυπικός παρακμιακός. Η "ορθολογικότητα" εναντίον του ενστίκτου. Η "ορθολογικότητα" με κάθε τίμημα ως επικίνδυνη δύναμη που υπονομεύει τη ζωή!

[...] Το ουσιώδες στοιχείο του θέματος του βιβλίου είναι το πρόβλημα του κακού: είναι καλό ή κακό το Είναι, το να είσαι; Η ευτυχία που μπορούμε να περιμένουμε από το Είναι, μέσα στο Είναι, η ευτυχία των όντων, αξίζει το τίμημα της, αξίζει να πληρώνεται με δυστυχία; Τέλος, κι αν τα ζυγίσουμε καλά όλα αυτά, πώς μπορούμε και οφείλουμε να ζούμε μέσα σ' αυτό το Είναι; Τι είναι το Είναι; Τι αξίζει; Τι πρέπει να κάνουμε γι' αυτό; Με μια και μόνο κίνηση ο νεαρός Νίτσε αγκαλιάζει εδώ ολόκληρη τη φιλοσοφία. Διακρίνει τρεις απαντήσεις, όχι όμως τρεις μεταφυσικές θέσεις, αλλά τρεις τ...

Το πρώτο δημοσιευμένο έργο του Νίτσε (1844-1900), η "Γέννηση της τραγωδίας", είναι και το γνωστότερο. Μέσα από μια πρωτότυπη ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας περιγράφει μια στάση ζωής χαρακτηριστική της νεωτερικότητας: το "τραγικό αίσθημα της ζωής", σύμφωνα με το οποίο μόνον η ζωή δίνει νόημα στον κόσμο, αλλά η ίδια η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Κατά τον Νίτσε, αυτό το αίσθημα εκφράζεται κατ' εξοχήν μέσα από τη μουσική. Γι' αυτό τον λόγο, η "Γέννηση της τραγωδίας" επηρέασε καθοριστικά τις αισθητικές αντιλήψεις από την εποχή της μέχρι σήμερα. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνει τη...

Οποιαδήποτε και αν είναι η προσδιοριστική αξία αυτού του πολυσυζητημένου βιβλίου, αποτελεί ένα εξαιρετικά ση- μαντικό, συναρπαστικό και βαθιά προσωπικό πρόβλημα: αυτό το μαρτυρεί η εποχή που το έγραψα -η ταραγμένη εποχή του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου του 1870/71. Καθώς ξεσπούσαν στην Ευρώπη οι κεραυνοί της μάχης του Γουόρθ, ο στοχαστικός φίλος των γρίφων που έμελλε να γίνει ο δημιουργός αυτού του βιβλίου αποτραβήχτηκε σε μια άκρη των Άλπεων , πολύ συλλογισμένος μα και ανέμελος συγχρόνως, και κατέγραψε τις σκέψεις του για τους 'Έλληνες -τον πυρήνα αυτού του παράξενου και σχεδό...

Αν η Αντιγόνη, η εξεγερμένη ηρωίδα του Σοφοκλή, αποτελεί σύμβολο απείθειας και ανυπακοής, πόσο ξεφεύγει, αλήθεια, από την εξουσία που αντιμάχεται; Αν η αγάπη για τον αδελφό της την οδηγεί στο θάνατο, ποιες μορφές συγγένειας θα την άφηναν να ζήσει; Πόσο διαφορετική θα ήταν η ψυχανάλυση αν, αντί για τον Οιδίποδα, είχε εκλάβει ως αφετηρία την Αντιγόνη (το "μεταοιδιπόδειο" υποκείμενο); Και τι περιθώρια σεξουαλικής ελευθερίας θα προέβαλλαν αν το ταμπού της αιμομιξίας δεν υπαγόρευε μια κανονιστική ετεροσεξουαλικότητα; Κορυφαία φυσιογνωμία της σύγχρονης κριτικής σκέψης στα π...

"Η ΜακΝτόναλντ προσφέρει ένα πανόραμα της ελληνικής τραγωδίας από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με περιλήψεις και αναλύσεις των πρωτοτύπων έργων καθώς και αναλυτικές προσεγγίσεις συγχρόνων παραγωγών, μεταφράσεων και διασκευών... Το βιβλίο της πρωτοτυπεί με την ευρεία στόχευσή του". (Τζέημς Ντίγκλ, Παν/μιο του Καίμπριτζ). "...απαραίτητο σε όλους όσοι μελετούν ή διδάσκουν το ελληνικό θέατρο ως ζωντανό δράμα". (Ντέιβιντ Κόνσταν, Παν/μιο Μπράουν). "Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο βιβλίο, που συνδυάζει άψογα την βαθειά θεατρική ευαισθησία με την απόλυτη γνώση των κλασσικών". (Μ...

Το βιβλίο πραγματεύεται με τρόπο ασυνήθιστο ορισμένες κεντρικές πτυχές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, καθώς και την επιρροή που αυτή έχει ασκήσει μέχρι σήμερα στην ανάπτυξη του θεάτρου, των εικαστικών τεχνών και της μουσικής της Ευρώπης. Τα αρχαία ελληνικά κείμενα τοποθετούνται από τον συγγραφέα στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιό τους, ενώ, παράλληλα, τα πρόσωπα των εξεταζόμενων δραμάτων προσεγγίζονται με τρόπο ψυχαναλυτικό, ώστε να αποκαλυφθεί πόσο βαθιά κατανοούσαν τους ανθρώπους οι δραματουργοί του 5ου αι. π.Χ. και να εξηγηθούν οι ανθρώπινες σχέσεις και οι αγώνες τους με σ...

Η Λυκούργεια τετραλογία του Αισχύλου παρουσιάστηκε στο θέατρο της Αθήνας γύρω στο 460 π.Χ., μερικά μόλις χρόνια μετά την ομότιτλη τετραλογία του ποιητή Πολυφράσμονα (467 π.Χ.), σε μια εποχή κατά την οποία η ιδρυθείσα Αθηναϊκή Συμμαχία διεκδικούσε επιρροή στην περιοχή του Παγγαίου και του Στρυμόνα. Από την τετραλογία του Πολυφράσμονα έχει σωθεί μόνον ο τίτλος, από τη Λυκούργεια του Αισχύλου όμως σώζονται κάποια πενιχρά αποσπάσματα τα οποία είναι δυνατό να μας οδηγήσουν στην ανασύνθεση των δραματικών γεγονότων.

Στα ερωτήματα σχετικά με την καταγωγή της ποίησης, το περιεχόμενο και την επίδραση της στον δέκτη θα μπορούσε κανείς ν' απαντήσει μελετώντας την αρχαία λογοτεχνία από τον Όμηρο μέχρι τους ποιητές της ελληνιστικής εποχής. Επειδή όμως αυτό το φιλόδοξο σχέδιο δύσκολα μπορεί να το αναλάβει ένας και μόνο ερευνητής, ο δεύτερος τόμος της σειράς "Ελληνική και Ρωμαϊκή Ποιητική" περιορίζεται στην αρχαία ελληνική τραγωδία, εξετάζοντας επίσης - σε ξεχωριστό δοκίμιο - τις οικείες θεωρητικές θέσεις της αριστοτελικής Ποιητικής.