Η γέννηση της τραγωδίας

Ή ελληνισμός και απαισιοδοξία

Die Geburt der Tragödie

Το πρώτο δημοσιευμένο έργο του Νίτσε (1844-1900), η "Γέννηση της τραγωδίας", είναι και το γνωστότερο. Μέσα από μια πρωτότυπη ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας περιγράφει μια στάση ζωής χαρακτηριστική της νεωτερικότητας: το "τραγικό αίσθημα της ζωής", σύμφωνα με το οποίο μόνον η ζωή δίνει νόημα στον κόσμο, αλλά η ίδια η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Κατά τον Νίτσε, αυτό το αίσθημα εκφράζεται κατ' εξοχήν μέσα από τη μουσική. Γι' αυτό τον λόγο, η "Γέννηση της τραγωδίας" επηρέασε καθοριστικά τις αισθητικές αντιλήψεις από την εποχή της μέχρι σήμερα. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνει την εξαιρετικά προσεγμένη νέα μετάφραση του έργου από τον Χρήστο Μαρσέλλο με μια μελέτη του Μάρκου Τσάτσου για τη θέση της Γέννηση της τραγωδίας στη φιλοσοφία της μουσικής, σε αντιδιαστολή προς την άποψη του Βάγκνερ, μια μελέτη του Πιερ Οσμό για τη θέση της φιλοσοφίας του Νίτσε στο πλαίσιο των "φιλοσοφιών της ζωής", σε σύγκριση με την άποψη του Μπερξόν, και μια εισαγωγή του Γιώργου Φαράκλα που προσπαθεί να δείξει πως το επιχείρημα της νιτσεϊκής φιλοσοφίας εξάγεται από την αρχική θέση της "Γέννηση της τραγωδίας" για τη γνώση.