Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη ιστορεί την διαδικασίαν διαμορφώσεως διοικητικής δικαιοσύνης κατά την περίοδον μεταξύ 1833 και 1844, όταν εσχεδιάσθησαν και ελειτούργησαν πρώιμα ειδικά διοικητικά δικαστήρια εν Ελλάδι. Η εργασία αποτελεί καρπόν μακράς αρχειακής ερεύνης, αλλά και της συναφούς ελληνικής βιβλιογραφίας και προσφέρει μεγάλον αριθμόν νέων πληροφοριών. Παρουσιάζει τον πρώτον σχεδιασμόν των πρωτοβαθμίων διοικητικών δικαστηρίων κατά το 1833, εντός του πλαισίου του γενικωτέρου πλαισίου της δικαστικής και διοικητικής αναδιοργανώσεως της χώρας, μετά την εγκατάστασιν του νέου καθεστώτος κατά το...

Η αθηναϊκή δημοκρατία του 4ου αιώνος π.Χ. θεωρείται, συνήθως, ως ο πρόγονος των σύγχρονων δημοκρατιών. Το πολιτικό σύστημα το οποίο προήλθε από την κρίση των ολιγαρχικών πολιτευμάτων του τέλους του προηγουμένου αιώνος είχε, κατά την άποψη αυτή, επιβάλει την αρχή της κυριαρχίας των νόμων, οι οποίοι κοινοποιούνταν σε όλους μέσω της ανάρτησης, μιας κυριαρχίας που είχε ως εγγύηση το γεγονός ότι οι νόμοι δεν μπορούσαν πια να τροποποιούνται με απλή απόφαση μιας λαϊκής συνέλευσης. Κάτι τέτοιο σήμαινε, άραγε, την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης έναντι της πολιτικής; Σ' αυτό το βασικό...

H συμμετοχή της Εταιρείας Νομικών Βορείου Ελλάδος στον εορτασμό της πόλης της Θεσσαλονίκης για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της από την οθωμανική κυριαρχία.

Οι τέχνες σε όλες τους τις μορφές, με την πρωτοκαθεδρία βέβαια της λογοτεχνίας, οι μύθοι, η παγκόσμια ιστορία, οι λαϊκές παραδόσεις, αλλά και τα δικαιικά συστήματα ασχολούνται με έρωτες ανάρμοστους και άξιους να τιμωρούνται. Η αρπαγή της Ελένης, η συνεύρεση του Οιδίποδα με την Ιοκάστη, η τόλμη του Ερωτόκριτου με την Αρετούσα, οι ανά τις ηπείρους και τους αιώνες μοιχείες κινητοποιούν τις δραστήριες δυνάμεις του πολιτισμού αλλά και της τιμωρίας. Γενικά, ο έλεγχος της ερωτικής συμπεριφοράς είναι εκλεκτικός και από διάφορες απόψεις περίεργος. Οι τέχνες, για παράδειγμα, και η...

Ο Νικόλαος Ι. Σαρίπολος ανήκει στους ευρωπαίους επιστήμονες του δικαίου των μέσων του 19ου αιώνα, οι οποίοι θεμελίωσαν πάνω στις βάσεις του πολιτικού φιλελευθερισμού και της νεαρής τότε αστικής δημοκρατίας το πολιτειακό δίκαιο των εθνικών κρατών της ηπειρωτικής Ευρώπης. Ορμώμενος από την Κύπρο, με πλούτο πνευματικών ανησυχιών και αναζητήσεων, προσέφυγε στο Παρίσι, το κέντρο των πολιτικών ιδεών που είχαν ξεπηδήσει από τον κρατήρα της Γαλλικής Επανάστασης. Με βαθιά ελληνική παιδεία, με ελληνική συνείδηση, τραυματισμένη από τον μακροχρόνιο και συνεχιζόμενο τουρκικό ζυγό της ιδ...

Περιέχονται οι ενότητες: - Χρονολόγιο - Φίλιππος Κ. Βασιλογιάννης, "Εισαγωγή" - Βασική εργογραφία - Φίλιππος Κ. Βασιλογιάννης, "Ιστορία, βίος και θεωρία" - Χρήστος Παπαστυλιανός, "Η πολιτειολογική σκέψη" - Αικατερίνα Α. Παπανικολάου, "Η συνταγματική θεωρία" - Νικόλαος Παπασπύρου, "Ο διοικητικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων της προϊστάμενης αρχής" - Νικόλαος Παπασπύρου, "Η ιστορία των συνταγματικών θεσμών στο έργο του Ν.Ν. Σαριπόλου" - Φίλιππος Κ. Βασιλογιάννης, "Η 'νομική μέθοδος': τομή και συνέχεια" - Βιβλιογραφία - Ευρετήριο

Η χρήση της γραφής στην εξέλιξη του ελληνικού δικαίου υπήρξε μοναδική. Σ’αυτή την συγκριτική μελέτη ο καθηγητής Gagarin παρουσιάζει στον αναγνώστη πώς εξελίχθηκε το ελληνικό δίκαιο και εξηγεί γιατί υπήρξε τόσο διαφορετικό από τα νομικά συστήματα με τα οποία οι περισσότεροι ιστορικοί του δικαίου είναι εξοικειωμένοι. Ενώ άλλες πρώιμες κοινότητες συνέθεσαν γραπτούς κώδικες νόμων για θεωρητικούς ή προπαγανδιστικούς σκοπούς, οι Έλληνες χρησιμοποίησαν τη γραφή σε μεγάλη έκταση για να καταστήσουν τους νόμους προσιτούς σ’ένα σχετικά μεγάλο μέρος της κοινότητας. Από την άλλη μεριά,...

Το παρόν τεύχος περιλαμβάνει αναδημοσίευση δύο μελετών του συγγραφέα: - Κράτος δικαίου: Δικαιοκρατία ή νομοκρατία; Σκέψεις πάνω στην καταγωγή, δομή και μετεξέλιξη του κράτους δικαίου - Στοιχεία "κράτους δικαίου" στην ελληνική νομική θεωρία του 19ου αιώνα

Το 1909 η Επανάσταση του Γουδί δημιούργησε μια νέα πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Τον Μάρτιο του 1910 μια από τις πρώτες ενέργειές της ήταν η απόλυση πέντε εισαγγελέων Εφετών, που προκάλεσε σάλο. Ανάμεσα τους, και ο Κωνσταντίνος Λυκουρέζος, ο οποίος, σε ηλικία πενήντα ετών και έχοντας πετύχει να ταυτιστεί το όνομά του με την έννοια του εισαγγελέα, επέστρεψε στο πρώτο του επάγγελμα, τη δικηγορία. Τον Μάρτιο του 1910 ίδρυσε το δικηγορικό του γραφείο. Συνεχιστές του, ο γιος του Παυσανίας και ο εγγονός του Αλέξανδρος. Έργο τους, μια συναρπαστική ιστορία που συχνά θυμίζει...

Η φαντασία προβάλλεται ως άρση της πραγματικότητας, ως άρνησή της. Στηλιτεύεται ως αξιοχλεύαστη φυγή, αν όχι ως δειλία και αδυναμία και παραίτηση, επειδή δεν συμβιβάζεται με την έλλογη πρακτικότητα που η ευθύνη απαιτεί όταν συζητούμε και αποφασίζουμε για σοβαρά πράγματα όπως η κατασκευή και η προοπτική της πολιτείας μας. Και όμως, για τους νομικούς (και όχι μόνον) ιδεολόγους της Ελλάδας του 19ου αιώνα, η φαντασία τους ήταν, τελικά, ο πραγματισμός και το πρακτικό μέτρο για να ενσωματωθούμε, ως και εμείς οι σημερινοί, στο πλέον ανεπτυγμένο πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικ...

Καρπός συλλογικής μέριμνας και εργασίας, ο "Πηγές ιστορίας του δικαίου" συγκεντρώνουν θεμελιώδεις πηγές της ιστορίας των θεσμών και δικαίου, καλύπτοντας, όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά, ένα ιδιαιτέρως εκτεταμένο χρονικό πλαίσιο, από την ελληνική αρχαιότητα ως τη Ρώμη, το Βυζάντιο, την Ενετοκρατία και την Τουρκοκρατία και μέχρι το Διάταγμα της Αντιβασιλείας της 23ης Φεβρουαρίου/7ης Μαρτίου 1835. Τα κείμενα που επιλέχθηκαν προέρχονται από ολόκληρο το φάσμα των πηγών που χρησιμοποιεί ο ιστορικός του δικαίου -πηγές τόνο νομοθετικές όσο και γραμματειακές, λογοτεχνικές, ιστο...