Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Την πώληση του Ηρακλή ως δούλου στον ανελέητο μεγαλογαιοκτήμονα Συλέα και τη δίκαιη τιμωρία του τελευταίου από τον ήρωα πραγματευόταν το ευριπίδειο σατυρικό δράμα "Συλεύς Σατυρικός". Η νίκη του Ηρακλή επί του Συλέα σήμαινε την απελευθέρωση των αιχμαλώτων Σατύρων από καθεστώς σκληρής δουλείας. Για την ανασύνθεση του σατυρικού Συλέα έλαβα υπ’ όψιν την Υπόθεση, σωζόμενους στίχους και μεταγενέστερες μαρτυρίες. Επιπλέον συμβουλεύθηκα ό,τι σώζεται από τ’ ακόλουθα σατυρικά δράματα των τριών τραγικών: Δικτυουλκοί, Θεωροί, Κήρυκες του Αισχύλου· Αχιλλέως Ερασταί, Διονυσίσκος, Ιχνευτα...

"Τι είναι ο Ίων; Τραγωδία ή κωμωδία; Και ποιος είναι πρωταγωνιστής; Ο Ίων, ο θεϊκός νόθος, όπως δηλώνει ο τίτλος, ή μήπως η μάνα του, η Κρέουσα; Και ακόμη τι σημαίνει ο υπόγειος διάλογος του έργου με τον "Οιδίποδα Τύραννο" του Σοφοκλή; Και τι σημαίνουν οι απανωτές, προκλητικές σχεδόν, επαναλήψεις μέσα στο έργο; Μήπως διότι μας προτείνει από τον δρόμο του θεάτρου την έξοδο από την επανάληψη του ψυχαναγκασμού και της βίας στις σχέσεις των γενεών και των φύλων κάθε εποχής; [...] Ο Ίων μας προσφέρει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε με όχημα το θέατρο τη σύνδεση ανάμεσα στον...

Αν το σύγχρονο δράμα ανοίγει δρόμους στο φαντασιακό του θεατή και σώματα και φωνές «κοιτάζουν» επίμονα προς τη σκοτεινή μεριά της πλατείας, είναι για τα μέσα από την ανάμειξη επικού-δραματικού-λυρικού πολλοί συγγραφείς σήμερα στοχεύουν το αθέατο τοπίο της σιωπής, λειτουργώντας στην κατεύθυνση του θεάτρου του λόγου. Είναι ίσως παράδοξο που η σιωπή βρίσκεται στην αφετηρία σύγχρονων έργων του λόγου τα οποία καταγράφουν έντονη παρουσία στις τελευταίες δεκαετίες. «Η σιωπή γράφεται, μιλιέται, ακούγεται», δηλώνουν τα θεατρικά πρόσωπα, αναγνωρίζοντας στο αντίθετο του λόγου μια δ...

Η μετάφραση του έργου "Πρόσληψη: Ερευνητικές Προσεγγίσεις" της καθηγήτριας Lorna Hardwick στοχεύει να συμβάλει στην έως τώρα περιορισμένη ελληνόγλωσση βιβλιογραφία για την πρόσληψη στο πεδίο των κλασικών σπουδών και της έρευνας του αρχαίου δράματος. Το βιβλίο παρέχει το θεωρητικό υπόβαθρο και την τεχνική ορολογία για την πρόσληψη των έργων του κλασικού πολιτισμού, δηλαδή την επανερμηνεία τους μέσω της γραφής, της εικόνας και της παράστασης. Παράλληλα, διερευνά τις διαδικασίες πρόσληψης εντός της αρχαιότητας, τη μετάφραση και την παράσταση ως μορφές πρόσληψης, καθώς και την...

"Ancient Greek Drama in Brief" contains all the surviving ancient Greek tragedies and comedies, summarised and ordered alphabetically for easy reference. "Ancient Greek Drama in Brief" originates from two books by Giorgos Canonis, "Ancient Greek Comedies In Brief" and "Ancient Greek Tragedies In Brief" published in Greek in 2008 and 2009 to popular acclaim. The worldwide appeal of ancient Greek drama led to the publication of the English edition of this book. As well as addressing those readers interested in learning about the dramas, we believe that this book will be...

Οι συγγραφείς διερευνούν τη σχέση δύο φαινομενικά ασύνδετων καλλιτεχνικών ειδών -του αρχαίου δράματος και του φλαμένκο- βασισμένες στο εθνογραφικό υλικό των επιτόπιων ερευνών τους στην Αθήνα και στην Ανδαλουσία. Πρόθεσή τους είναι να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι άνθρωποι (οι Gitanos από τη Jerez της Ανδαλουσίας και οι έλληνες συντελεστές της παράστασης Λυσιστράτη του Εθνικού Θεάτρου) προσλαμβάνουν τον κόσμο. Ερμηνεύοντας την εμβληματική φράση των συνομιλητών τους "...γιατί κυλά στο αίμα μας" κυριολεκτικά, οδηγούν τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι πίσω στο πεδ...

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο δεν γινόταν αντιληπτό ως «τέχνη» όπως την εννοεί η σύγχρονη ορολογία. Δεν μπορούμε επομένως να το κατανοήσουμε αν το απομονώσουμε από άλλες δραστηριότητες πολιτικής και τελετουργικής φύσης. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Ουάιλς, οι μοναδικές ιδιότητες της ελληνικής δραματικής γραφής συνδέονται άρρηκτα με τη μοναδικότητα του ελληνικού πολιτικού εγχειρήματος, το οποίο απαιτούσε από το κοινό να συμμετέχει ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις του δημόσιου βίου και να μη μένει απλός θεατής. Το αρχαιοελληνικό θέατρο ήταν αδιαχώριστο από τον δημοκρατικό τρόπο ζωής και...

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο δεν γινόταν αντιληπτό ως «τέχνη» όπως την εννοεί η σύγχρονη ορολογία. Δεν μπορούμε επομένως να το κατανοήσουμε αν το απομονώσουμε από άλλες δραστηριότητες πολιτικής και τελετουργικής φύσης. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Ουάιλς, οι μοναδικές ιδιότητες της ελληνικής δραματικής γραφής συνδέονται άρρηκτα με τη μοναδικότητα του ελληνικού πολιτικού εγχειρήματος, το οποίο απαιτούσε από το κοινό να συμμετέχει ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις του δημόσιου βίου και να μη μένει απλός θεατής. Το αρχαιοελληνικό θέατρο ήταν αδιαχώριστο από τον δημοκρατικό τρόπο ζωής και...

Το αρχαίο ελληνικό θέατρο είναι διαχρονικό, και επομένως κλασικό, γιατί τα θέματα που πραγματεύεται και οι χαρακτήρες που περιγράφει αποτελούν ουσιώδη και αμετάβλητα γνωρίσματα της ανθρώπινης φύσης. Το θέατρο στην αρχαία Ελλάδα αποτελεί κορυφαία εκδήλωση του πολιτισμού της. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται πρωτίστως στο θεατρόφιλο κοινό με σκοπό να το κατατοπίσει γύρω από την προέλευση και την εξελικτική πορεία του αρχαίου δράματος, τη θεματική και την προβληματική του, τα είδη και τους δημιουργούς του. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην παρουσίαση των υποθέσεων των δραματικών έργων...

Ο αρχαιοελληνικός Μίμος, εν αντιθέσει προς τα υπόλοιπα είδη του αρχαίου μας θεάτρου, είναι σχεδόν άγνωστος εις το ευρύ κοινόν. Μόνον το εξαίρετον βιβλίον του Μάριου Πλωρίτη "Μίμος και Μίμοι" κι εν εκτεταμένον δοκίμιον του Αλέξη Σολομού αποτελούν την πενιχράν Ελληνικήν βιβλιογραφίαν επί του θέματος. Βεβαίως εις την καθολικήν αυτήν άγνοιαν του Μίμου συνέτεινεν και το γεγονός της ελλείψεως αξιόλογων παπυρικών ευρημάτων. Ούτως ώστε να έχωμεν άξια σκηνικής παρουσίας έργα. Με εξαίρεσιν τους "Μιμιάμβους" του Ηρώνδου και τα "Ειδύλλια" του Θεόκριτου, ό,τι έχει φθάσει μέχρις ημών...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και σημαντική επιτομή με πληροφορίες για τις συνθήκες παράστασης του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, παρουσιάσεις όλων των σωζόμενων έργων των δραματουργών της εποχής (πλοκή, πρόσωπα και θεατρικά χαρακτηριστικά), σχόλια μεταγενέστερων κριτικών (όπως του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη) και ένα εντελώς καινούριο κομμάτι με τις σκηνικές αναβιώσεις του αρχαίου δράματος στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική μέχρι και τη δεκαετία του 1980. Ουσιαστικά «παντρεύει» τη θεωρία και την πράξη, τονίζοντας τη σκηνική δράση που ενυπάρχει στα δραματικ...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Σοφοκλής, 2500 χρόνια από τη γέννησή του 496 π.Χ.- 2004 μ.Χ. - Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης, "Cosmic change and the location of evil in 'Aias'" - Τζένη Αρσένη, "Ρομαντισμός και αρχαία Ελλάδα: Μendelssohn - Σοφοκλής, μια μουσική προσέγγιση στο αρχαίο δράμα" - Horst-Dieter Blume, "Staging the 'Aias' of Sophocles" - Richard Buxton, "Weapons and day’s white horses: the language of Ajax and Macbeth" - Ελένη Γκαστή, "Η ποιητική του χώρου στην 'Ηλέκτρα' του Σοφοκλή" - Freddy Decreus, "Sophocles’ tragedies on the contemporary stage" - James...

Μελέτες που αναφέρονται στο αρχαίο και το σύγχρονο δράμα, στο κείμενο και την παράσταση, στο λαϊκό και το έντεχνο θέατρο, στην ιστορία και θεωρία του θεάτρου, περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο. Παρουσιάζονται έννοιες όπως κώδικας της παράστασης και σωματικότητα της υποκριτικής, διαδραστική επικοινωνία και διαπολιτισμικότητα, απεικόνιση της Ιστορίας στο νεοελληνικό θέατρο και θεατρική δημιουργία. [...]

Ο "Οδηγός των Έργων του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου", παρουσιάζει με απλό, σαφή και παραστατικό τρόπο τα 44 έργα της ελληνικής τραγωδίας και κωμωδίας, του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και του Αριστοφάνη, που είναι πάντοτε πλημμυρισμένα από ιδέες επικαιρότητας και ζωής και αποτελούν μια "λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας" του πολιτισμού. Το βιβλίο αποτελεί μια αξονική τομογραφία του αρχαιοελληνικού θεάτρου και των δημιουργών του, που εξακολουθούν να συγκινούν μέχρι σήμερα, πέρα από το στενό κύκλο των φιλολόγων και των ατόμων με ειδικά ενδιαφέροντα, πέρα από τη χώρα και το έθ...

[...] For us Greeks, and I believe for the whole world La Scala is the Parthenon of Opera and the Museo Teatrale alla Scala is a magnificent and prestigious museum. Their collections of paintings, ceramics, musical instruments, antiques, gramophones, photographs and an exceptional collection of costumes and theatrical accessories belonging to world famous performers like Maria Callas and other divas are tremendously impressive. [...] Our aim is with this exhibition to show the relationship between tragedy and opera. Aeschylus, Sophocles and Euripides, used as their sources...

[...] Το θέατρο της Επιδαύρου, ως αρχαιολογικός χώρος και η αναβίωση του αρχαίου ελληνικού δράματος παρουσιάζονται σε αυτή την έκδοση μέσα από τη συλλογική προσπάθεια κορυφαίων επιστημόνων και ερευνητών. Ο Σάββας Γώγος, καθηγητής αρχαιολογίας με διεθνή αναγνώριση, παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια τον αρχαιολογικό χώρο, αναλύοντάς τον με πλήρως τεκμηριωμένο τρόπο και αναιρώντας μέσα από την πολύχρονη επιστημονική του έρευνα κάποια από τα μέχρι τώρα δεδομένα, μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτικός θεάτρου, που έχει αφιερώσει το σύνολο της ερευ...

"...Για όσους από εμάς προσπαθούμε να μελετούμε από κοντά τα πρωτότυπα κείμενα στο δικό τους περιβάλλον, και να βοηθούμε σπουδαστές να τα διαβάζουν γι' αυτούς τους ίδιους, υπάρχει ένα δύσκολο διττό καθήκον. Πρέπει να ψάχνουμε για τις αποχρώσεις της γλώσσας και τον απόηχο των λεκτικών συναφειών, έτσι ώστε να μπορέσουμε να μαντέψουμε σημασίες που θα μπορούσαν από μόνες τους να υποβάλλονται στο κοινό της ίδιας με το έργο εποχής. Ταυτόχρονα οφείλουμε να είμαστε ανοικτοί στους διάφορους τρόπους με τους οποίους τα τραγικά έργα έγιναν κατανοητά, διασκευάστηκαν, ανακατασκευάστηκαν,...

Ένας από τους πλέον δυσεπίλυτους γρίφους στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού δράματος είναι, χωρίς αμφιβολία, η σκηνοθεσία του: οι κώδικες που διαμόρφωναν τη σκηνική του παρουσίαση αποσαφηνίζοντας νοήματα, προθέσεις και χειρονομίες. Ο σημερινός καλλιτέχνης διαθέτει, φυσικά, την απόλυτη ελευθερία να προτείνει τις προσωπικές του λύσεις, όσο ευφάνταστες και αν είναι αυτές. Συχνά, ωστόσο, νιώθει κανείς ότι τόσο η σκηνοθετική όσο και η φιλολογική ερμηνεία θα είχαν πολλά να κερδίσουν αν μοιράζονταν εμπειρίες, ερωτήματα και μεθόδους προσέγγισης. Aυτόν τον σπάνιο συνδυασμό θεωρίας κα...

Εντελώς λανθασμένη θα ήταν η εντύπωση ότι το "δίπτυχο" των κειμένων που περιλαμβάνονται στον τόμο αυτόν μαρτυρεί διχασμό ενδιαφερόντων, ένα είδος σχιζοφρένειας δηλαδή - κάθε άλλο μάλιστα. Αν και η στροφή μου προς την πρακτική του θεάτρου άρχισε όταν είχα ήδη συμπληρώσει ακριβώς μια εικοσαετία θεωρητικής ενασχόλησης με το αρχαίο ελληνικό δράμα, αυτές οι δύο δραστηριότητες εξακολουθούν έκτοτε να συνυπάρχουν - κάτι περισσότερο: να αλληλοσυμπληρώνονται. Δύο διευκρινίσεις θα αιτιολογήσουν και τη στροφή και τη συνύπαρξη: α) η φιλολογική ειδίκευσή μου στον συγκεκριμένο χώρο προέκυ...