Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα τριλογία επιστημονικών ανακοινώσεων του πρ. Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού: - "Μια από τις επιθέσεις των Σλάβων εναντίον της Θεσσαλονίκης" - "Το περιεχόμενο του όρου 'Μακεδονία' στις βυζαντινές πηγές" - "Παρασκήνιο και συνωμοσία πριν και μετά τη μάχη της Βερσινικίας, που οδήγησε στην πτώση του Μιχαήλ Α΄ και την άνοδο του Λέοντα Ε΄ του Αρμενίου στο βυζαντινό θρόνο"

Τον 18ο αιώνα, ο Edward Gibbon, με το έργο του "Παρακμή και πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας", δυσφήμισε το Βυζάντιο ως μία κακή συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης. Μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο όμως, με τη συμβολή των ιστορικών Robert Byron, David Talbot-Rice και Steven Runciman, η φήμη του αποκαταστάθηκε και τελικά θεωρήθηκε, όπως ήταν δίκαιο, άξιος διάδοχος των πολιτισμών που το γέννησαν! Αυτή η συνομωσία σιωπής που κράτησε καιρό στη Δύση, αδίκησε το Βυζάντιο, αλλά και μένα που νοιώθω... Βυζαντινή και έπρεπε να αντιδράσω. Έτσι προσπάθησα να τη μάθω...

Θρησκεία και πολιτική, εκκλησία και κράτος αποτέλεσαν διαπλεκόμενες ίνες στο υφάδι του χρόνου. Προσδιόρισαν βεβαίως το παρελθόν όχι μόνο το τοπικό αλλά συνολικά το ευρωπαϊκό. Τόσο το κοινωνικό υποκείμενο όσο και η κοινωνία γενικότερα, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του εξαστισμού και των μεγάλων νεώτερων επαναστάσεων, κινήθηκε στα επίπεδα της σκέψης και της πράξης ελεγχόμενη και χειραγωγούμενη από ένα σύστημα ιδεών, πυρήνα του οποίου αποτέλεσε η θρησκεία, όπως αυτή ερμηνεύθηκε και αποδόθηκε στα χωροχρονικά της πλαίσια. Μια ιδιαίτερη εκδοχή του παραπάνω αποτελεί το Βυζαντινό πα...

Το Βυζάντιο ήταν μια απολυταρχία - το κυβερνούσε ένας Αυτοκράτορας ημίθεος, Ισαπόστολος, Αντι-Βασιλέας του Θεού πάνω στη Γη, που κρατούσε τα χέρια του τη ζωή όλων των υπηκόων του. Μερικοί από τους Αυτοκράτορες αυτούς ήταν ήρωες, άλλοι ήταν τέρατα - αλλά δεν ήταν σε καμιά περίπτωση βαρετοί. Γι’ αυτόν και μόνον το λόγο, γράφοντας τούτο το βιβλίο, ένιωθα μια μόνιμη ευχαρίστηση αλλά, επίσης, κατά κάποιον τρόπο, απέδιδα έναν μικρό φόρο τιμής. Ο πολιτισμός μας δεν αναγνώρισε ποτέ, επαρκώς, το χρέος του στην Ανατολική Αυτοκρατορία. Αν δεν υπήρχε αυτό το μεγάλο ανατολικό οχυρό τ...

Το βιβλίο φωτίζει τις ιδιαίτερες πτυχές της βυζαντινής ιστορίας και αναδεικνύει την εξέλιξη που δέχτηκε η βυζαντινή αυτοκρατορία στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό πεδίο. Ο συγγραφέας με ερευνητικό εργαλείο τον ιστορικό υλισμό και με διεισδυτική ματιά σ' όλο το φάσμα της εξέλιξης παραγωγικών δυνάμεων-παραγωγικών σχέσεων, κατορθώνει ν' αποδώσει ιστορικά την ουσία της μακράς αυτής περιόδου και μάλιστα με θαυμαστά συνοπτικό τρόπο. Δεν είναι μια τετριμμένη φτωχή "ιστορία αυτοκρατόρων", αλλά μια ολοκληρωμένη μελέτη των κοινωνικών-ταξικών συγκρούσεων που σφράγισαν αυτή...

Η αναπαραγωγή του πολύτιμου αυτού χειρογράφου του Σκυλίτση που αποτελεί θεμελιακό τεκμήριο της ιστορίας του Βυζαντίου και γενικότερα της Νότιας Ευρώπης, υπήρξε προϊόν συνεργασίας Ελλήνων και Ισπανών επιστημόνων. Η μεγάλη αξία του έργου έγκειται στη μοναδικότητα των πληροφοριών που μας παρέχει, δεδομένου ότι οι πηγές που χρησιμοποίησε ο Σκυλίτσης έχουν χαθεί. Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο συγγραφέας διανθίζει τη διήγησή του με τα ψυχογραφικά πορτραίτα των αυτοκρατόρων, τις ιδιορρυθμίες και τις ακολασίες τους, τις μανίες τους και τις αιρέσεις τους, ενώ παράλληλα αναφέρ...

Στα μέσα του 11ου αιώνα ο κουροπαλάτης και μέγας δρουγγάριος της βίγλας Ιωάννης Σκυλίτζης επιλέγει με το κατ' εξοχήν ιστορικό του έργο "Σύνοψη Ιστοριών" να επιστρέψει στον 9ο κυρίως και 10ο αιώνα, αποφεύγοντας να εμπλέξει τη γραφή του με την αυτοκρατορική αυλή της εποχής του, γεγονός που τον διαφοροποιεί αισθητά από τους σύγχρονούς του ιστορικούς συγγραφείς Μιχαήλ Ψελλό και Μιχαήλ Ατταλειάτη, αλλά και τους επόμενους του 12ου αιώνα. Συγκεκριμένα στη "Σύνοψη Ιστοριών" παρουσιάζεται η χρονική περίοδος από το θάνατο του αυτοκράτορα Νικηφόρου Α΄ (811) έως και την ενθρόνιση του Ι...

Ανάτυπο από το περιοδικό "Βυζαντινός Δόμος" τόμ. 22-23-24 (Βυζαντινή και Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Πολιτισμός) 2017.

Το βασικό ζήτημα που απασχολεί αυτή την μελέτη είναι ο αυτοπροσδιορισμός των Βυζαντινών ως συνόλου, η εικόνα και η συνείδηση που οι ίδιοι έχουν για τον εαυτό τους ως λαό. Θα πρέπει ωστόσο να παρατηρηθεί ότι πρόκειται για έναν σύγχρονο προβληματισμό, για ένα ερώτημα που απασχολεί τον σημερινό άνθρωπο, την προσέγγιση του οποίου ερωτήματος εντάσσει στην προσπάθειά του να κατανοήσει το παρελθόν με σύγχρονους όρους και έννοιες και έτσι να ερμηνεύσει το παρόν πλησιέστερα.Αρχίζοντας από την ορολογία, διευκρινίζουμε ότι ο αυτοπροσδιορισμός μιας ομάδας ονομάζεται συλλογική ταυτότητα...

Η παρούσα εργασία έχει μία πρωτοτυπία αξιοσημείωτη. Για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά επιχειρείται μία συγκριτική ιστορία ανάμεσα σε δύο αμφιλεγόμενες και "διάτρητες" περιόδους του διαχρονικού ελληνισμού: το Βυζάντιο και τη Μεταπολίτευση! Αυτό και μόνο το γεγονός θα αρκούσε για να χαρακτηρίσει το πόνημα του αγαπητού φίλου και εκλεκτού συνεργάτη, κ. Φωτίου Μπαμπάνη, ως ιστορικής πράγματι σημασίας για τα ελληνικά γράμματα!... Πρόκειται για μια δουλειά άκρως ενδιαφέρουσα και πρωτοποριακή.

Στον τόμο αυτόν ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει την οργάνωση, τη σύνθεση και τη δράση του βυζαντινού στρατού από τον 4ο έως και τον 15ο αιώνα, να γνωρίσει την εξέλιξη της στρατηγικής και των πολεμικών τακτικών που ανέπτυξε και υιοθέτησε η αυτοκρατορία, να αποκτήσει εικόνα για την οργάνωση και τη δράση του ναυτικού, το οποίο διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην άμυνα του Βυζαντίου και να ενημερωθεί για τις θεωρίες που έχουν διατυπωθεί σχετικά με την κατασκευή του υγρού πυρός. Παράλληλα, η παρούσα έκδοση συνεισφέρει ουσιαστικά στη σύγχρονη ελληνική βιβλιογραφία που αφορά...

-Η πορεία προς την πτώση -Η επική πολιορκία και η δραματική άλωση -Τα τείχη της Κωνσταντινούπολης -Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής -Ο Ιωάννης Ουνυάδης και ο βαλκανικός συνασπισμος -Οι αντίπαλοι ηγεμόνες -Βιβλιοπαρουσίαση

Το Βυζάντιο αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην ελληνική αρχαιότητα και τη σύγχρονη εποχή, ενώ στο Βυζάντιο βρίσκονται οι ρίζες του νεότερου Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Έως σήμερα, εν πολλοίς, προσεγγίζαμε τον πολιτισμό του Βυζαντίου κυρίως μέσα από τη θεολογία, παρότι πολ­λοί λόγιοι στη Βυζαντινή αυτοκρατορία διακρίθηκαν και στις θετικές επιστήμες. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία διατηρήθηκε για πάνω από χίλια εκατό χρόνια, άλλοτε σε μεγάλη ακμή και άλλοτε δοκιμαζόμενη από ισχυρές εχθρικές επιβουλές, για να καταλήξει συρρικνωμένη γύρω από την πρωτεύουσά της. Η συγγραφή μ...