Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο φιλοδοξεί να δώσει ερεθίσματα σε εκείνους που, χωρίς να είναι βυζαντινολόγοι, ενδιαφέρονται αρκετά για το Βυζάντιο και δεν ικανοποιούνται με περιγραφές για τη μεγαλοπρέπεια του αυλικού τελετουργικού, τις φαντασμαγορικές ιεροτελεστίες, ή τις ακροβασίες μιας πολιτικής "μεταφυσικής". Ο μέσος Βυζαντινός ήταν ίσως πολύ πιο "εγκόσμιος" απ' όσο νομίζουμε. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του "μεγαλοπρεπούς" στοιχείου στη ζωή των Βυζαντινών είναι αναμφισβήτητη, αλλά η καθημερινότητά τους πρέπει να ήταν πιο πεζή.

Το βιβλίο αυτό πρωτοεκδόθηκε το 1977 στο Λονδίνο και αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία για την τέχνη του τέλους της αρχαιότητας και του πρώιμου Μεσαίωνα. Η εποχή αυτή αντιμετωπίστηκε για πολύ καιρό ως εποχή πτώσης και παρακμής. O Κίτσινγκερ είναι ο πρώτος που την αντιμετωπίζει ως μια ενιαία περίοδο με σαφή όρια: στην αρχή της, τη διάλυση του ρωμαϊκού κράτους και, στο τέλος της, την εμφάνιση νέων δυνάμεων - των Αράβων στο νότο, των Γερμανών στο βορρά. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται μισή σχεδόν χιλιετία της ευρωπαϊκής ιστορίας, στην οποία η τέχνη αποτελεί μαρτ...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί συνθετική προσέγγιση μιας ιστορίας εξαιρετικά περίπλοκης: της ιστορίας της πρωτεύουσας και των πόλεων μιας αυτοκρατορίας, η ζωή της οποίας παρατάθηκε από την υστερορωμαϊκή εποχή μέχρι τα μέσα του 15ου αι., εκεί όπου κέντρα διαμορφωμένα κατά την αρχαιότητα έπρεπε να συνυπάρξουν δίπλα σε νεοθεμελιωμένες πόλεις. Είναι η ιστορία της οριστικής κρίσης των πολεοδομικών προτύπων που είχαν διαμορφωθεί στις αρχαίες μήτρες και της επιβολής της χριστιανικής "νέας πόλεως"· της εγκατάλειψης της αγοράς και της δύσκολης παραμονής, κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, στο...

Η βυζαντινή πόλη αποτελεί βασικό μέρος της ιστορίας του Βυζαντίου και ακολουθεί βήμα-βήμα τις κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και τις μεταλλαγές του. Οι ρίζες της ξεκινούν από την ελληνορρωμαϊκή εποχή, της οποίας συνέχεια υπήρξε στα αρχικά στάδιά του ο βυζαντινός πολιτισμός. Η βυζαντινή πόλη διαμορφώνεται στη συνέχεια σε μεσαιωνική πόλη, η οποία όμως έχει τα χαρακτηριστικά ενός ιδιόμορφου φεουδαλισμού, με πολλές και σημαντικές διαφορές από τον δυτικό Μεσαίωνα. Το Βυζάντιο ακροβατεί ανάμεσα στον ελληνορρωμαϊκό πολιτισμό αφενός, στην ανατολικής μορφής φεουδαρχία αφετέρου...

Το 1453 η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων, γεγονός που σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εντούτοις, η παιδεία, της οποίας η Πόλη υπήρξε το χωνευτήρι για περισσότερα από χίλια χρόνια, συνέχισε να παρέχει στους ορθόδοξους χριστιανούς -εν μέρει και στους ίδιους τους Τούρκους- πρότυπα τα οποία ενέπνεαν σεβασμό και άμιλλα. Το βιβλίο συγκεντρώνει άρθρα διεθνώς διακεκριμένων μελετητών, οι οποίοι διερευνούν τις διάφορες όψεις του βυζαντινού πολιτισμού -θρησκευτικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές- που επιβίωσαν μετά την επιβολή της οθωμανικής κυριαρχίας...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συνοπτική επισκόπηση της οικονομίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. έως την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Οργανωμένο σε χρονολογική βάση, το βιβλίο αυτό καλύπτει βασικά ζητήματα, όπως η δημογραφία, η γεωργία, η μεταποίηση και η αστική οικονομία, το εμπόριο, οι νομισματικές εξελίξεις, και ο ρόλος του κράτους και της ιδεολογίας. Παρέχει μια περιεκτική γενική θεώρηση της οικονομίας, με έμφαση στις οικονομικές ενέργειες του κράτους, τον παραγωγικό ρόλο της πόλης, και τον ρόλο των μη κρατικών οικονομικών παραγόντων, όπως...

[...] Ο Γιάννης Μπιτούνης, αναζητώντας με επιμονή τα ίχνη της ιστορικής πορείας των Λαμπαρδαίων, από τον 10ο ως τον 20ό αιώνα, συνέλεξε μετά από μακροχρόνια έρευνα νέα, άγνωστα ως σήμερα, στοιχεία για τη ζωή και τη δράση τους, τα οποία, μεταξύ άλλων ήδη γνωστών πληροφοριών, παρουσιάζει. [...] Η εργασία του Γιάννη Μπιτούνη είναι σημαντική, όχι μόνο γιατί προσφέρει νέες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, αλλά και γιατί συμπληρώνει και επαναξιολογεί ορισμένα στοιχεία που αναφέρονται στην τοπική ιστοριογραφία και αφορούν στην παρουσία της οικογένειας των Λαμπαρδαίων στη Δημητσάνα. Στη...

Το βιβλίο αυτό σκοπό έχει να αγκαλιάσει τις πιο αμφιλεγόμενες και σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της βυζαντινής Κύπρου. Με άλλα λόγια έχει ως στόχο την παρουσίαση μιας νέας οπτικής γύρω από τη μελέτη της βυζαντινής Κύπρου. Η παραδοσιακή ιστοριογραφία αντιμετωπίζει το θέμα μέσα στα γεγονοτολογικά πλαίσια. Στο βιβλίο αυτό δεν ενδιαφέρουν τα γεγονότα καθ' αυτά, αλλά η επίδρασή τους στον υλικό και πνευματικό πολιτισμό. Ιδεολογία και ουτοπία, συλλογικές νοοτροπίες, αριστοκρατία και υπάλληλα στρώματα. Αυτή είναι η σφαίρα ενδιαφερόντων του παρόντος βιβλίου.[...]

Καμιά μορφή διακυβέρνησης δεν μπορεί να επιζήσει χωρίς τη γενική επιδοκιμασία του κοινού. Πέρα από τους μοναχούς, οι συνηθισμένοι άνθρωποι στο Βυζάντιο, άνδρες και γυναίκες, πίστευαν ότι η Αυτοκρατορία τους είναι η επίγεια αγία Αυτοκρατορία του Θεού, με τον Ιερό Αυτοκράτορα ως αντιπρόσωπο του Θεού πρό του λαού και αντιπρόσωπο του λαού προ του Θεού. Για ένδεκα αιώνες, από την εποχή του πρώτου Κωνσταντίνου μέχρι τις μέρες του ενδέκατου, ο θεοκρατικός θεσμός της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητος. Κανένας άλλος θεσμός σε όλη την ιστορία της Χρ...

Το 1025 η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στο μεσογειακό και μεσανατολικό κόσμο και η Κωνσταντινούπολη η πιο λαμπρή πόλη. Όμως το 1204 έπεσε στα χέρια των ιπποτών της Τέταρτης Σταυροφορίας. Παρόλο που η βυζαντινή κυριαρχία αποκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα μισό αιώνα αργότερα, και η ανασυσταθείσα Αυτοκρατορία επέζησε για διακόσια περίπου χρόνια, η οικουμενική πολιτική ηγεμονία του Βυζαντίου είχε πια χαθεί. Με την απώλεια αυτή το κέντρο βάρους της Χριστιανοσύνης μετακινήθηκε τελεσίδικα προς τη Δύση. Συνεπώς η κρίσιμη περίοδος που οδήγησε στη διαμάχη με την Τέταρ...

Το βιβλίο αυτό, ένα μαγευτικό ταξίδι στην άγνωστη μεσαιωνική Αττική, αποτελεί την επεξεργασμένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής της συγγραφέως: ήταν η Αθήνα μια ασήμαντη επαρχία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ή μήπως ήταν μια μητρόπολη με πολλές επισκοπές; Έβαινε συρρικνούμενη ή γνώρισε εποχές αναγέννησης με σημαντικούς ναούς, μεταξύ των οποίων ένα αυτοκρατορικό καθίδρυμα, όπως το Δαφνί; Το βιβλίο αρχίζει με την τελευταία κλασσική αναλαμπή της Ύστερης Αρχαιότητας στην Αθήνα του 4ου αιώνα, όταν ακόμη λειτουργούσαν οι φιλοσοφικές νεοπλατωνικές σχολές, και τελειώνει στις αρχές...