Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό σκοπό έχει να αγκαλιάσει τις πιο αμφιλεγόμενες και σκοτεινές πτυχές της ιστορίας της βυζαντινής Κύπρου. Με άλλα λόγια έχει ως στόχο την παρουσίαση μιας νέας οπτικής γύρω από τη μελέτη της βυζαντινής Κύπρου. Η παραδοσιακή ιστοριογραφία αντιμετωπίζει το θέμα μέσα στα γεγονοτολογικά πλαίσια. Στο βιβλίο αυτό δεν ενδιαφέρουν τα γεγονότα καθ' αυτά, αλλά η επίδρασή τους στον υλικό και πνευματικό πολιτισμό. Ιδεολογία και ουτοπία, συλλογικές νοοτροπίες, αριστοκρατία και υπάλληλα στρώματα. Αυτή είναι η σφαίρα ενδιαφερόντων του παρόντος βιβλίου.[...]

[...] Ο Γιάννης Μπιτούνης, αναζητώντας με επιμονή τα ίχνη της ιστορικής πορείας των Λαμπαρδαίων, από τον 10ο ως τον 20ό αιώνα, συνέλεξε μετά από μακροχρόνια έρευνα νέα, άγνωστα ως σήμερα, στοιχεία για τη ζωή και τη δράση τους, τα οποία, μεταξύ άλλων ήδη γνωστών πληροφοριών, παρουσιάζει. [...] Η εργασία του Γιάννη Μπιτούνη είναι σημαντική, όχι μόνο γιατί προσφέρει νέες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, αλλά και γιατί συμπληρώνει και επαναξιολογεί ορισμένα στοιχεία που αναφέρονται στην τοπική ιστοριογραφία και αφορούν στην παρουσία της οικογένειας των Λαμπαρδαίων στη Δημητσάνα. Στη...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συνοπτική επισκόπηση της οικονομίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. έως την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Οργανωμένο σε χρονολογική βάση, το βιβλίο αυτό καλύπτει βασικά ζητήματα, όπως η δημογραφία, η γεωργία, η μεταποίηση και η αστική οικονομία, το εμπόριο, οι νομισματικές εξελίξεις, και ο ρόλος του κράτους και της ιδεολογίας. Παρέχει μια περιεκτική γενική θεώρηση της οικονομίας, με έμφαση στις οικονομικές ενέργειες του κράτους, τον παραγωγικό ρόλο της πόλης, και τον ρόλο των μη κρατικών οικονομικών παραγόντων, όπως...

Το 1453 η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων, γεγονός που σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εντούτοις, η παιδεία, της οποίας η Πόλη υπήρξε το χωνευτήρι για περισσότερα από χίλια χρόνια, συνέχισε να παρέχει στους ορθόδοξους χριστιανούς -εν μέρει και στους ίδιους τους Τούρκους- πρότυπα τα οποία ενέπνεαν σεβασμό και άμιλλα. Το βιβλίο συγκεντρώνει άρθρα διεθνώς διακεκριμένων μελετητών, οι οποίοι διερευνούν τις διάφορες όψεις του βυζαντινού πολιτισμού -θρησκευτικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές- που επιβίωσαν μετά την επιβολή της οθωμανικής κυριαρχίας...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί συνθετική προσέγγιση μιας ιστορίας εξαιρετικά περίπλοκης: της ιστορίας της πρωτεύουσας και των πόλεων μιας αυτοκρατορίας, η ζωή της οποίας παρατάθηκε από την υστερορωμαϊκή εποχή μέχρι τα μέσα του 15ου αι., εκεί όπου κέντρα διαμορφωμένα κατά την αρχαιότητα έπρεπε να συνυπάρξουν δίπλα σε νεοθεμελιωμένες πόλεις. Είναι η ιστορία της οριστικής κρίσης των πολεοδομικών προτύπων που είχαν διαμορφωθεί στις αρχαίες μήτρες και της επιβολής της χριστιανικής "νέας πόλεως"· της εγκατάλειψης της αγοράς και της δύσκολης παραμονής, κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, στο...

Η βυζαντινή πόλη αποτελεί βασικό μέρος της ιστορίας του Βυζαντίου και ακολουθεί βήμα-βήμα τις κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και τις μεταλλαγές του. Οι ρίζες της ξεκινούν από την ελληνορρωμαϊκή εποχή, της οποίας συνέχεια υπήρξε στα αρχικά στάδιά του ο βυζαντινός πολιτισμός. Η βυζαντινή πόλη διαμορφώνεται στη συνέχεια σε μεσαιωνική πόλη, η οποία όμως έχει τα χαρακτηριστικά ενός ιδιόμορφου φεουδαλισμού, με πολλές και σημαντικές διαφορές από τον δυτικό Μεσαίωνα. Το Βυζάντιο ακροβατεί ανάμεσα στον ελληνορρωμαϊκό πολιτισμό αφενός, στην ανατολικής μορφής φεουδαρχία αφετέρου...

Το βιβλίο αυτό πρωτοεκδόθηκε το 1977 στο Λονδίνο και αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία για την τέχνη του τέλους της αρχαιότητας και του πρώιμου Μεσαίωνα. Η εποχή αυτή αντιμετωπίστηκε για πολύ καιρό ως εποχή πτώσης και παρακμής. O Κίτσινγκερ είναι ο πρώτος που την αντιμετωπίζει ως μια ενιαία περίοδο με σαφή όρια: στην αρχή της, τη διάλυση του ρωμαϊκού κράτους και, στο τέλος της, την εμφάνιση νέων δυνάμεων - των Αράβων στο νότο, των Γερμανών στο βορρά. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται μισή σχεδόν χιλιετία της ευρωπαϊκής ιστορίας, στην οποία η τέχνη αποτελεί μαρτ...

Το βιβλίο φιλοδοξεί να δώσει ερεθίσματα σε εκείνους που, χωρίς να είναι βυζαντινολόγοι, ενδιαφέρονται αρκετά για το Βυζάντιο και δεν ικανοποιούνται με περιγραφές για τη μεγαλοπρέπεια του αυλικού τελετουργικού, τις φαντασμαγορικές ιεροτελεστίες, ή τις ακροβασίες μιας πολιτικής "μεταφυσικής". Ο μέσος Βυζαντινός ήταν ίσως πολύ πιο "εγκόσμιος" απ' όσο νομίζουμε. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του "μεγαλοπρεπούς" στοιχείου στη ζωή των Βυζαντινών είναι αναμφισβήτητη, αλλά η καθημερινότητά τους πρέπει να ήταν πιο πεζή.

Τις τελευταίες δεκαετίες η ιστορική έρευνα έχει μετατοπίσει το ενδιαφέρον από θέματα εξουσίας, μεγάλων προσωπικοτήτων και πολέμων, στους ανώνυμους, τις κοινωνικές ομάδες και τις συνθήκες της καθημερινής ζωής οι οποίες είχαν για καιρό αγνοηθεί. Στα πλαίσια της νέας οπτικής της ιστορικής έρευνας εντάσσονται, ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, και τα Ονειροκριτικά κείμενα. Σκοπός αυτού του πονήματος είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων που διέπουν και καθορίζουν το ρόλο και τη θέση της γυναίκας στον κοινωνικό ιστό από την Ύστερη Αρχαιότητα (2ος αι. μ.Χ.) έως το Ύστερο...

Η πρωτότυπη αυτή μελέτη της Ρόζας Ιμβριώτη, μιας από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της διανόησης και του φεμινιστικού αγώνα στην Ελλάδα, γράφτηκε όταν ο φεμινισμός στη χώρα μας έκανε τα πρώτα μεγάλα του βήματα. Η συγγραφέας παρακολουθεί ιστορικά τη θέση της Βυζαντινής γυναίκας μέσα στην οικογένεια, την κοινωνία και την πολιτεία, της οποίας η γυναίκα αποτελεί το μισό κομμάτι. Ποιες ήταν λοιπόν οι σχέσεις, τα δικαιώματα και τα καθήκοντα της γυναίκας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία;

Η θέση της γυναίκας στη βυζαντινή κοινωνία είναι θέμα που απασχολεί εδώ και αρκετές δεκαετίες την έρευνα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην προσέγγιση των σχετικών ζητημάτων. Υπάρχουν αρκετά νέα στοιχεία, βασισμένα στην αξιοποίηση γραπτών πηγών και αρχαιολογικών τεκμηρίων. Επίσης, προστίθενται συνεχώς επιστημονικές μελέτες που οδηγούν σε καινούργιες επισημάνσεις, διευκρινίζοντας άγνωστες μέχρι σήμερα πτυχές του ρόλου και της παρουσίας της γυναίκας στο Βυζάντιο. Μερικές από αυτές τις πτυχές έρχεται να καλύψει αυτός ο τόμος, τον οποίο συνθέτουν...

Ανάτυπο από το περιοδικό "Βυζαντινός Δόμος" τόμ. 22-23-24 (Βυζαντινή και Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Πολιτισμός) 2017.

Ποιος υπήρξε ο ρόλος της βυζαντινής αυτοκρατορίας στην πολιτιστική ανάπτυξη της λατινικής Ευρώπης κατά την περίοδο της ρωμανικής τέχνης; Στο Βυζάντιο αντιγράφηκε το σύνολο σχεδόν των έργων της αρχαίας Ελλάδας. Στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα η αρχαία κουλτούρα εξακολούθησε να αποτελεί το θεμέλιο της σχολικής εκπαίδευσης. Αυτό το βυζαντινό υλικό μεταβιβάσθηκε στις βασιλικές αυλές και σε όλη την έκταση της Ευρώπης του 10ου ως 12ου αιώνα στις κοιλάδες του Μεύση και του Ροδανού, στην Γερμανία, ακόμη και στα βασίλεια της Σκανδιναυίας. Ο εμβριθής Συλβαίν Γκουγκενέμ μέσα από τ...

Όπως έχει αναφερθεί από λατίνο συγγραφέα, ο κόσμος είναι μια σκηνή, ήλθες, είδες και απήλθες. Το απόφθεγμα αυτό καταγράφει μια διαχρονική πραγματικότητα. Οι ομοιότητες της ανθρώπινης καθημερινότητας με το θέατρο είναι αυταπόδεικτες, καθώς σε όλη μας τη ζωή καλούμαστε να υποδυθούμε ρόλους, να συμμετάσχουμε σε ομάδες, να αποτελέσουμε ακροατήριο, συνάθροιση, κοινό, εκκλησίασμα. Η εκκλησία και η κάθε θρησκευτική τελετουργία ή λατρεία συστηματοποιεί αυτά τα δεδομένα, οριοθετώντας τους πομπούς και τους δέκτες. Υπάρχει η εντύπωση ότι οι δέκτες είναι συνήθως οι παθητικοί θεατές που...

Η δυναστεία των Κομνηνών, που κατείχε την εξουσία για 128 χρόνια, από το 1057 ως το 1185, αποτελεί την τελευταία λαμπρή εποχή του Βυζαντίου, κατά την οποία η αυτοκρατορία έπρεπε να αναχαιτίσει ταυτόχρονα τους Τούρκους και τους Νορμανδούς. Αρχίζοντας με τον Αλέξιο Α΄, και χωρίς να μπορούν πια να υπολογίζουν σε βοήθεια από τη Δύση, οι Κομνηνοί κατέστρωσαν τη στρατηγική τους πολύ καλά. Και μόλο που η δυναστεία κατέληξε μέσα στη βία και στην ανικανότητα, παρ’ όλες τις καλές προθέσεις του τελευταίου Κομνηνού, του Ανδρόνικου Α΄, έπαιξε πολύτιμο ρόλο κρατώντας τη Χριστιανοσύνη...