Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χρόνια περίμεναν να βγουν στο φως οι τρεις αγαπημένοι ποιητές. Χρόνια κρατούσαν και στους δυο μας συντροφιά ποιήματα δικά τους από τα πιο αγαπημένα. [...] Δεν είναι εύκολη υπόθεση η μετάφραση, η οποιαδήποτε μετάφραση. Κι όσο για την ποιητική, αυτή κι αν είναι δύσκολη. Φαντάζει ακατόρθωτη, ανέφικτη... Μαγεία η ποίηση. Κι άμα χαθεί η μαγεία που κρύβεται στα σχήματα, στις λέξεις τις ποιητικές, στα ηχοχρώματα που εναλλάσονται στο λόγο του ποιητή, έτσι που είναι υφαμένη μ' όνειρο και φαντασία η ποίηση, θα διαλυθεί. Ήτανε κάτι όμορφο πολύ και χάθηκε. Γιατί κι αυτή, σαν όλα τα όμο...

Η Gaspara Stampa (1523-1554) θεωρείται από πολλούς κριτικούς της λογοτεχνίας όχι μόνο η κορυφαία ποιήτρια της ιταλικής Αναγέννησης αλλά και μία από τις μεγαλύτερες Ιταλίδες ποιήτριες όλων των εποχών. Οι Gaspara Stampa, Veronica Gambara και Vittoria Colonna αποτελούν το κλασικό τρίπτυχο της γυναικείας αναγεννησιακής ποίησης στην Ιταλία. Κι όμως η Gaspara ξεπερνά τις άλλες δύο σε ποιητική τόλμη και πρωτοτυπία, ενώ συγχρόνως ήταν μία από τις πιο αντισυμβατικές γυναίκες της εποχής της. Τα ποιήματά της ξεκινού ν με την είσοδο της ποιήτριας στη φωτιά του έρωτα, ακολουθούν οι περι...

Κοιτάζω τον ουρανό και τα σύννεφα και τα φώτα των ανθρώπων πέρα εκεί, τόσο απρόσιτοι πάντοτε σε μένα. Και δεν ξέρω ποιον θέλω να αγαπήσω τώρα πια, αν όχι το πόνο μου Ειλικρινής, αλλά διεστραμμένος, έξυπνος και πρωτόγονος, ερωτευμένος με τον εαυτό του και τον κόσμο, ο Sandro Penna (1906-1977) γεννήθηκε στην Περούτζια αλλά έζησε στη Ρώμη. Διπλωματούχος λογιστής και μεγάλος τεμπέλης ο Πένα αποτελεί το ιδανικό του "απόλυτου" ποιητή, που πάσχει από νευρώσεις, είναι υποχόνδριος και καταφέρνει να επιβιώσει με την πολύτιμη υποστήριξη καλλιτεχνών και φίλων του. Όλη η πρωτοτυ...

Ο Ουμπέρτο Σάμπα παραμένει μέχρι τις μέρες μας πολύ δημοφιλής: είναι ένας κλασικός, πλέον, της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ποίησης. Το αίτημα, λοιπόν, του ποιητή για ειλικρίνεια δεν φαίνεται να έχει πέσει στο κενό, έναν αιώνα μετά τη δημόσια εκδήλωσή του. Με το πέρασμα του χρόνου, τα μικρά και ασήμαντα που θίγει ο Σάμπα στα -κατά κανόνα σύντομα- ποιήματά του φαίνονται να γίνονται ανεξίτηλα σημάδια της ανθρώπινης περιπέτειας, φέρνοντας επίμονα στον νου τη φράση του Τερέντιου, του μακρινού εκείνου πνευματικού προγόνου του Σάμπα: "Άνθρωπος είμαι, και τίποτα το ανθρώπινο δεν...

"Εκείνα που έχει γράψει με αρχαίους ρυθμούς Ιταλικά ο Ιώσηπος ο Λιππαρίνης και μεταφράζει εδώ με τους ίδιους ρυθμούς νεοελληνικά ο Νικόλαος ο Ποριώτης".

"Όλος ο πλούτος της ζωής είναι οι αναμνήσεις που λησμονούμε" έγραφε ο Τσέζαρε Παβέζε. Αυτό τον πλούτο, διασώζει και αποθησαυρίζει στην ποίησή του και μας καλεί να μοιραστούμε. Τα τιμαλφή του είναι εικόνες παιδικές, νεανικά σκιρτήματα, απελπισμένοι έρωτες, προσδοκίες, απογοητεύσεις, ομιχλώδη τοπία του ιταλικού βορρά, το ποτάμι, ο λόφος, ο θάνατος: μνήμες ανθρώπινες και γι' αυτό αιώνιες. Στη σχολή της "ερμητικής" ποίησης που δεσπόζει στα ιταλικά γράμματα με κυρίαρχα τα ονόματα του Ουνγκαρέτι, του Μάνταλε και του Κουασίμοντο (τα τρία Νόμπελ της Ιταλίας), ο Παβέζε -τόσο σημαντ...

Στον τόμο αυτό περιλαμβάνεται η ποιητική ενότητα Σπουδή Θανάτου, που γράφτηκε το 1932, καθώς και μία επιλογή από προγενέστερα και μεταγενέστερα ποιήματα του Ουνγκαρέττι, όπου μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία του από τις πρώτες ποιητικές καταθέσεις ως την ώριμη φάση της πνευματικής δημιουργίας του.

[...] Τα "Σουπιοκόκαλα" είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του Μοντάλε που πρωτοεκδόθηκε σε μια αρχική μορφή το 1925 και εμπλουτισμένη μεταγενέστερα, γνώρισε αλλεπάλληλες εκδόσεις. Εντούτοις θεωρείται από τα βασικά και πιο σπουδαία έργα του, γιατί με αυτή εκφράζεται καθολικά η ποιητική του και αποτελεί την πυξίδα που μας προσανατολίζει τόσο στη γνωριμία του έργου του, όσο και στην πορεία που ακολούθησε η νεότερη ιταλική ποίηση γενικότερα. (από την εισαγωγή του Παν. Χρ. Χατζηγάκη)

Τα ποιήματα του Καβαλκάντι (έγραψε σονέτα, μπαλάντες και τραγούδια), μαζί με την τεχνική και τα θέματα που πραγματεύονται, είναι αντιπροσωπευτικά της Φλωρεντίας του 13ου αιώνα και πάνω απ' όλα αντιπροσωπεύουν την τοσκάνικη ευαισθησία γύρω από τον έρωτα. Τον Καβαλκάντι ενδιαφέρουν επίσης -και το εκφράζει στα ποιήματά του- τα καθημερινά αισθήματα της φιλίας, του έρωτα, της διάψευσης και της ανθρώπινης επικοινωνίας. Σ' αυτά τα στοιχεία οφείλεται και η αδιαμφισβήτητη διαχρονικότητά τους. Και γι' αυτό, ίσως, θεωρείται από την κριτική ρεαλιστής ποιητής εκείνης της εποχής.

"Αγάπα, ή κάλλιο κάψου από του πόθου τη φωτιά": με το ίδιο πάθος που ζωγράφισε την Καπέλα Σιστίνα και την ευαισθησία που μας χάρισε την Πιετά ο μέγιστος καλλιτέχνης της Αναγέννησης κάνει τη ζωή του φλογερά σονέτα. "Ιδανική βιογραφία της ψυχής του" όπως την χαρακτήρισαν μελετητές της η ποίηση του Μιχαήλ Αγγέλου θα μπορούσε να παρομοιαστεί με αυτοπροσωπογραφία φτιαγμένη με λέξεις, η οποία μας αποκαλύπτει πτυχές της προσωπικότητάς του, τα ενδιαφέροντά του, τον φιλοσοφικό στοχασμό του, τις μεταφυσικές και καλλιτεχνικές του αλήθειες, την αισθητική του, αυτά που αγαπούσε, που...

Στον 20ό αιώνα ο Πέννα ήταν ένας επίγονος. Αλλά όχι επίγονος του 19ου. Ήταν ο επίγονος μιας παράδοσης που ξεκινά από τον 2ο αιώνα και φτάνει στον Ντ' Ανούτσιο. Ο Ευγένιος Αρανίτσης παρουσιάζοντας στην Ελευθεροτυπία της 31ης Ιουλίου του 1986, το βιβλίο του Σάντρο Πέννα Λίγος Πυρετός έγραφε: "Παρομοιάζουν συχνά τον Πέννα με τους αρχαίους Έλληνες λυρικούς". Ο Ουμπέρτο Σάμπα, μάλιστα, τον συνέκρινε με τον Μελέαγρο από τα Γάδαρα. Σχολιάζοντας ο Σάμπα το ποίημα του Πέννα "Καλοκαίρι" σημείωνε: "Μονάχα ένας Έλληνας (ο Αρχίλοχος) μπόρεσε να κρατήσει μια παρόμοια αίσθηση με τόση απλό...

Πιο γνωστός στην Ελλάδα ως σκηνοθέτης, ο Pier Paolo Pasolini έγραψε και συναρπαστική ποίηση. Πραγματεύεται τα πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά προβλήματα της εποχής μας κατά έναν τρόπο που καυτηριάζει πολλές εδραιωμένες παραδοχές και προτείνει στον αναγνώστη (που έχει τη διάθεση να συζητήσει" μαζί του) μιαν άλλη άποψη από εκείνη που έχει συνηθίσει να πιστεύει. Η αίσθηση και η σκέψη του ποιητή είναι σα μια καλά ακονισμένη λεπίδα που σκίζει πεποιθήσεις και συνθήκες και προχωρά πολύ βαθιά. Μια ποίηση, σίγουρα, που δεν ταιριάζει σε όσους είναι ικανοποιημένοι από τον κ...

Η παρούσα δίγλωσση ανθολογία επιδιώκει να παρουσιάσει στο ελληνικό κοινό το ώριμο και το ύστερο έργο του σπουδαίου Ιταλού ποιητή του 20ού αιώνα, Μάριο Λούτσι. Ο Λούτσι, ο οποίος είχε επανειλημμένως προταθεί για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, θεωρείται ένας από τους ανανεωτές του ιταλικού ερμητισμού, ενώ η κριτική τον κατατάσσει συχνά στους σπουδαιότερους σύγχρονους μεταφυσικούς ποιητές στον κόσμο. Στο έργο του Λούτσι, η ποίηση είναι το εργαλείο για μια αγωνιώδη προσπάθεια σύζευξης του μεταφυσικού με το καθημερινό, μέσα σε έναν παράλογο κόσμο, όπου ο πόνος είναι η μοίρα,...