Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας γιατρός, ένα κινηματογραφικό πλατό, μια ποιητική συλλογή: τρία εσωτερικά νήματα που πλέκουν δύο ζωές. Ο Βαλέριο Μαγκρέλλι μεταμορφώνει σε έργο την απρόσμενη σχέση του με τον "Φελλίνι τον Πτολεμαϊκό". Πρόκειται για ένα βιβλίο σχεδιασμένο και αφηγημένο, βιογραφικό και αυτοβιογραφικό: περιστατικά, διαδρομές και επανεμφανίσεις, παιδική ηλικία, ωριμότητα, ομοιοπαθητική και μυστηριακή κουλτούρα.

"Πανουργίαι υψηλόταται του Μπερτόλδου" είναι η αρχή του τίτλου της ανώνυμης ελληνικής έντυπης μετάφρασης (1646) του πεζού, αφηγηματο-διαλογικού έργου "Le sottilissime astuzie di Bertoldo" (1606) του λαϊκού ιταλού συγγραφέα Giulio Cesare [dalla] Croce. Το πρωτότυπο έργο βρισκόταν στο τέρμα μιας δυτικοευρωπαϊκής μεσαιωνικής παράδοσης που παρουσίαζε έναν άξεστο και δύσμορφο χωριάτη με τσουχτερή πονηριά και θυμοσοφία, ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης και άσβεστη δίψα για την ελευθερία, να είναι ο αντίποδας του σοφού Σολομώντα. Η επιμελήτρια της έκδοσης, αναπληρώτρια καθηγήτρια...

"Κι όμως ήταν εδώ", κάνει. "Ποιο πράμα; Ο Παράδεισος;" Στις αρχές του φθινοπώρου του 1975, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι ταχυδρομεί στον Εντουάρντο Ντε Φιλίππο την τελευταία, αν και όχι ακόμα οριστική, εκδοχή του σεναρίου -ορθότερα, θα λέγαμε, το προσχέδιο- της επόμενης, όπως προγραμμάτιζε, ταινίας του μετά το "Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα" [....] Στις σελίδες αυτές, που ο Ντε Φιλίππο παραλαμβάνει έναν περίπου μήνα πριν τη δολοφονία του Παζολίνι, "στην ουσία υπάρχουν τα πάντα". Ένα λογοτεχνικής αξίας κείμενο, λίγο πριν βρει την τελική του μορφή ως το σενάριο της απραγματοποί...

"Ο Αμέλιος, μοναχικός φιλόσοφος, κάποιο ανοιξιάτικο πρωινό και ενώ καθόταν στη σκιά με τα βιβλία του και διάβαζε στο εξοχικό του σπίτι, συνεπαρμένος οπό το κελάηδημα των πουλιών στην ύπαιθρο, άρχισε σταδιακά να αφουγκράζεται και να στοχάζεται, ώσπου στο τέλος παράτησε την ανάγνωση, πήρε στο χέρι τη γραφίδα και επί τόπου έγραψε τα ακόλουθα: Τα πουλιά είναι από τη φύση τους τα ευτυχέστερα πλάσματα του κόσμου. Και δεν αναφέρομαι στο γεγονός πώς κάθε φορά που τα βλέπεις και τα γρικάς σε ευφραίνουν, αλλά στην ίδια την ιδιοσυστασία τους: αισθάνονται χαρά και ευθυμία περισσότερο α...

Στο βιβλίο περιέχονται ανέκδοτα κείμενά του στα ελληνικά, σκιαγραφώντας δεδομένα της ζωής αλλά και της ποιητικής φιγούρας του. Ιδιαίτερη αξία έχουν τα αυτοβιογραφικά κείμενά του, στα οποία αναφέρεται κυρίως στην παιδική και εφηβική ηλικία του στην Αίγυπτο, στις περιπλανήσεις του σε Γαλλία, Ιταλία και Λατινή Αμερική, στη γνωριμία του με σημαντικούς ποιητές, Ιταλούς και ξένους, οι οποίοι άσκησαν μια γόνιμη επίδραση στο έργο του. Επιπλέον, δημοσιεύονται μια αναλυτική εργοβιογραφία, η ανέκδοτη επιστολή του ποιητή προς τη νεαρή Ιταλίδα Μπρούνα Μπιάνκο, με την οποία συνδέθηκε συν...

Στις 26 Απριλίου 1336 ένας τριανταδυάχρονος ποιητής, ο Φραγκίσκος Πετράρχης, αποφασίζει να ανεβεί στην κορυφή ενός βουνού για να ατενίσει από ψηλά τη θέα. Αλλά εάν σήμερα μια τέτοια απόφαση μοιάζει τετριμμένη, τον 14ο αιώνα φαίνεται ότι ηχούσε παράδοξα. Γιατί να θέλει κανείς να κοιτάξει τη φύση αντί να ζήσει μέσα της; Τι κρύβεται άραγε πίσω από αυτή την πρωτόγνωρη επιθυμία; Ο πρώτος που αναρωτιέται και ταλαντεύεται είναι ο ίδιος ο ποιητής. Για να καταλάβει λοιπόν τί του συμβαίνει, καταγράφει τις σκέψεις του σε μια επιστολή που την απευθύνει σε έναν μοναχό. Στις αντιφάσεις τ...

Η Νανά, φημισμένη εταίρα της Ρώμης του 1500, αναλαμβάνει να διδάξει τα μυστικά της τέχνης της στην κόρη της, την Πίπα. Έτσι, μαθαίνουμε πώς πρέπει να τρώει και να μιλάει μια αξιοπρεπής πόρνη, πώς να φέρεται στον εραστή και στους φίλους του και τι κόλπα να κάνει στο κρεβάτι. Μια παρωδία πλατωνικού διαλόγου γραμμένη από την απολαυστική πένα του Αρετίνο, ενός συγγραφέα που έτρεμαν οι ισχυροί της εποχής, φτάνοντας στο σημείο να τον "εξαγοράζουν" με δώρα για να μην ασχοληθεί μαζί τους στα έργα του.

Το "Οικογενειακό χρονικό" είναι μία τρυφερή εξομολόγηση σε πρώτο πρόσωπο, που τραβάει το νήμα της σχέσης του συγγραφέα με τον αδελφό του από τα πρώτα παιδικά τους χρόνια ως την εφηβεία και την τελική πράξη, που θα 'ναι ο θάνατος του δεύτερου. Τούτο το βιβλίο δεν είναι ένα έργο φαντασίας. Πρόκειται για μια συνομιλία του συγγραφέα με το νεκρό αδελφό του. Ο συγγραφέας, γράφοντας, αναζητούσε παρηγοριά, τίποτ' άλλο. Λυπάται που διαισθάνθηκε μόλις -και πολύ αργά- την πνευματικότητα του αδελφού του. Αυτές οι σελίδες προσφέρονται λοιπόν σα μια μάταιη εξιλέωση.