Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μετά από συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την προσωπικότητα και την εποχή της δράσης και του κατατρεγμού του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ενός από τους κορυφαίους στρατηγούς της Παλιγγενεσίας, ο συγγραφέας, εμπνευσμένος από την πιο συγκλονιστική εποχή του βίου του, τον παρουσιάζει σε μια φανταστική δημόσια εξομολόγηση, την τελευταία ώρα της ζωής του, στη φυλακή της Ακρόπολης. Οξυδερκής, με καλλιεργημένη σκέψη και υψηλή στρατηγική και διπλωματική διάνοια, γνώστης τεσσάρων γλωσσών, ο εμβληματικός για τον Αγώνα οπλαρχηγός μιλά σε απλή γλώσσα, ανάμεικτη με πολλά λόγια και...

Η μονογραφία αυτή περιγράφει τις εορταστικές εκδηλώσεις που έγιναν το 2009 για τα 250 χρόνια από τη γέννηση του πρωτοήρωα του Μοριά Καπετάν Ζαχαριά. Μεταξύ όλων των άλλων εξειδικεύεται και στη μορφή του Καπετάν Ζαχαριά έτσι όπως παρουσιάστηκε κατά καιρούς σε γλυπτά, πίνακες, βιβλία και άρθρα.

Το φιλελληνικό κίνημα που αναπτύχθηκε το 18o αιώνα σrην Ευρώπη είχε την αφετηρία του στις κλασικές σπουδές και τα πρότυπα της αρχαιότητας. Οι περιηγητές που επισκέφθηκαν κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους την Ελλάδα με τις εκδόσεις τους, διαποτισμένες από το ρομαντισμό και το φιλελεύθερο πνεύμα της εποχής, συνέβαλαν στη γνωριμία της Δύσης με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και σrην ενίσχυση του φιλελληνικού ρεύματος. Ταυτόχρονα οι ταξιδιώτες ήρθαν σε επαφή με ένα χριστιανικό λαό εξαθλιωμένο από τη μακραίωνη δουλεία και την καταπίεση των Οθωμανών. Επόμενο ήταν με την έναρξη τ...

Ιoannis Makriyannis constitutes a "great teacher of our language" according to the poet George Seferis, and has since remained a powerful national myth. His "Memoirs" charmed the aesthetics and the political concerns of a whole generation. Apart from this, we owe him a series of 24 paintings that "narrate" episodes from the Greek War of Independence of 1821. Τhose aquarelles, which were painted by Panayiotis and Dimitrios Zografou from Sparta, belonged to king Otto, were bought by Joannes Gennadius in Rome (1909) and describe vividly several episodes from the "Memoirs"....

Rhigas of Velestino (1757-1798) is one of the great national heroes of modern Greece, for it was he who some thirty years before the outbreak of the Greek War of Independence in 1821 first conceived the possibility of a full-scale national revolution to free Greece from the domination of its Ottoman overlords. His aim was not simply an armed rebellion but a regeneration of his people, through education, literature, propaganda, and social and political awareness. He wrote patriotic stories, poems, scientific lectures; he published detailed maps, translations from French and...

Τι απέγιναν οι Αγωνιστές του ’21 μετά την Επανάσταση; Το βιβλίο αυτό εξετάζει την τύχη των Αγωνιστών κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων ζωής του ελληνικού βασιλείου: τη συζήτηση γύρω από τα κριτήρια ιεράρχησής τους· τη διαχείριση της δημόσιας εικόνας τους· τις μεταξύ τους έριδες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ομονοούσαν· τη συμβολή τους στη διαμόρφωση ενός ξενηλατικού και αντιδυτικού πνεύματος με ποικίλες εκφάνσεις (αντιβαυαρισμός, αυτοχθονισμός, αντιφαναριωτισμός)· τις ιδεολογικές και πολιτικές παραμέτρους που συντέλεσαν στη διαμόρφωση του ιδεοτύπου του Αγωνιστή, καθ...

Η Αρτοτίνα Δωρίδος είναι ένα χωρίο-κωμόπολη στο κέντρο της Ρούμελης και περιβάλλεται από ψηλά βουνά. [...] Μέσα σε αυτή την απεραντοσύνη της φύσης γεννήθηκε και ανδρώθηκε ο ήρωας της Αλαμάνας. Αυτός είναι ο αληθινός και πραγματικός τόπος όπου γεννήθηκε ο Αθανάσιος Διάκος, η Αρτοτίνα Δωρίδος. Στο ίδιο χωριό γεννήθηκαν και άλλοι καπεταναίοι και οπλαρχηγοί όπως Σκαλτσάς Δήμος, Σιαφάκας και άλλοι και στα Βαρδούσια είχαν τα λημέρια οι οπλαρχηγοί αυτοί και οι καπετάν Τσάμης Καλόγερος. [...] (από το κείμενο του βιβλίου)

Ο (τότε) λοχαγός Κάρπος Παπαδόπουλος (γεννηθείς στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης), που συμμετέσχε στην πολιορκία της Ακρόπολης, επιχειρεί να ανασκευάσει την αμαυρωμένη εικόνα του Οδυσσέα Ανδρούτσου ως "πονηρού και πανούργου", που κατασκεύασε ο συγγραφέας της Ιστορίας των Αθηνών (1834), Διονύσιος Σουρμελής. Επίσης, αποκαθιστά το όνομα του Φιλέλληνα Φαβιέρου, διοικητή του Τακτικού Σώματος, που συγκροτήθηκε με χρήματα του δευτέρου αγγλικού δανείου. Ο συγγραφέας, Φιλικός και βετεράνος αγωνιστής του 1821 (πέθανε το 1871 με το βαθμό του συνταγματάρχη), ρίχνει φως σε "μαύρες" πτυχέ...

Ο Ανδρέας Μιαούλης (1769-1835) συνδέεται με οριακά γεγονότα της Επανάστασης του 1821 και της Καποδιστριακής περιόδου. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στις προγονικές ρίζες και την προσωπικότητα, αλλά και στην προεπαναστατική δράση αυτού του βασικού συντελεστή της ακμής του ελληνικού ναυτικού. Παρουσιάζεται, στη συνέχεια, η πρωταγωνιστική του συμμετοχή στη ναυτική εποποιία του '21 όταν διεξάγει, με ισάξιους συνεργάτες, καθοριστικές και συγκλονιστικές ναυμαχίες. Με τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας τον διορίζει αρχηγό του στόλου και του αναθ...

Iστορική μονογραφία και ταυτόχρονα εντυπωσιακό λεύκωμα, αποτέλεσμα επίπονης ερευνητικής προσπάθειας. Ένα απροσπέραστο έργο.

Μια εμπεριστατωμένη μελέτη των ιστορικών Κωνσταντίνας Αδαμοπούλου-Παύλου και Αννίτας Ν. Πρασσά, βασισμένη κατά κύριο λόγο σε πρωτογενείς πηγές, που καλύπτει όλες τις πτυχές της ζωής και της δράσης μιας από τις σημαντικότερες μορφές της νεότερης Ελλάδας, του Υδραίου αγωνιστή του 1821 Ανδρέα Μιαούλη. Παράλληλα φωτίζει τα κρίσιμα ιστορικά γεγονότα της περιόδου εκείνης και τους ναυτικούς αγώνες στη διάρκεια της Επανάστασης. Μεταξύ άλλων, στη γλαφυρή αυτή ιστορική μονογραφία περιλαμβάνονται ανέκδοτα έγγραφα, αναφορές σε λογοτεχνικά κείμενα αφιερωμένα στον Ανδρέα Μιαούλη, καθώς κ...

Χίλιοι τον παν από μπροστά και δυο χιλιάδες πίσω κι ο Ομέρ Βρυώνης μυστικά στον δρόμον τον ρωτάει: "Γίνεσαι Τούρκος, Διάκο μου, την πίστι σου ν' αλλάξεις; Να προσκυνήσεις το τζαμί, την εκκλησιά ν' αφήσεις;" "Πάτε και σεις κ' η πίστι σας, μουρτάτες να χαθήτε, εγώ Ρωμιός γεννήθηκα, Ρωμιός θεν' αποθάνω". Σαν τ' άκουσ' ο Χαλήλμπεης με δάκρυα φωνάζει: "Τον Διάκο να χαλάσετε, τον φοβερό τον κλέφτη, γιατί θα σβήσει την Τουρκιά και όλο μας το Δεβλέτι". Αμέσως τον επήρανε και στο σουβλί τον βάλαν· ολόρθον τον εστήσανε κ' αυτός χαμογελούσε, τους έβριζε την πίστι τους,...

Πρόθεσή μας δεν είναι να προσθέσομε ακόμα μια βιογραφία του Καραϊσκάκη. Αρκετές οι δυο πρωτότυπες γραμμένες από τον Γεώργιο Γαζή και τον Δημήτριο Αινιάνα που τον γνώρισαν από πολύ κοντά και πολέμησαν αρκετό χρόνο μαζί του, καθώς και του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου που παρουσιάζει τη μελέτη του ως κριτική έρευνα. Στην τωρινή έκδοση, που είναι πιστή ανατύπωση των προγενεστέρων, δηλαδή: Γ. Γαζή 1828, Δ. Αινιάνα 1834 και ανατύπωσή της το 1903 από τον Γιάννη Βλαχογιάννη με σχόλια -και την έκδοση 1867 γραμμένη από τον ιστορικό Κ. Παπαρρηγόπουλο παραθέτονται και απόψεις συγκαι...

Καράβι επαράδερνε μέσ' στα βαθυά πελάγη· αστροπελέκι τώκαιγε, βοριάς το κυνηγούσε· χιλιάδες τάφους άνοιγε το κύμα να το φάγη, κάθε στιγμή κινδύνευε κ' η νύχτα το ροφούσε. Έπεφταν ξάρτια και πανιά και στο τιμόνι απάνω κανείς δεν ήτανε, κανείς' δεν είχε καπετάνο! Αχ, για πρωτεί' ανάξια τη μαύρη εκείνη ώρα φιλονεικούσαν μια στιγμή κ' επνίγουνταν μια μόνη. Μα έξαφνα εσείσθηκε κατάστρωμα και πρώρα και σιδερένια δάχτυλα φουχτώσαν το τιμόνι. Τα κύματ' αναστέναξαν, ένοιωσαν καβαλλάρη κ' η τρικυμία σκόρπησε στα χέρια του Κανάρη!

Ο δοξασμένος ναύαρχος του Εικοσιένα, με τη σιδερένια θέληση, το φοβερό πείσμα και τη μοναδική αταραξία, ήταν τότε 51 χρονών. Φόραγε παντόφλες, όπως δύσκολα μπορούσε να περπατήσει από τα ρευματικά που καζάντισε σκίζοντας από παιδί τα πέλαγα. Μα όταν εκεί, πάνω στο κάσαρο του καραβιού του, μέτραγε τους αγέρηδες και τα καράβια του εχθρού, ξύπναγε μέσα του ο θαλασσόλυκος που είχε αναμετρηθεί όχι μονάχα με τους Αλτζερινούς πειρατές, παρά και μ' αυτόν ακόμα τον Νέλσωνα. Δημ. Φωτιάδης

Η Ιστορία, αργά ή γρήγορα, πάντα σωστά καταδικάζει ή δικαιώνει. Και λέγοντας Ιστορία δεν εννοώ τόσο εκείνη που γράφεται από τους ιστορικούς, μα εκείνη που διαπλάθεται μέσα στη μνήμη, στο αίσθημα και στη συνείδηση του λαού. Στο νου, στην καρδιά και στην ψυχή του. Και στην περίπτωση του Ανδρούτσου στάθηκε για μια ακόμη φορά σωστή. Έπειτα από 147 χρόνια που πέρασαν από τον άδικο χαμό του ο Ανδρούτσος έχει υψωθεί σε πανεθνικό ήρωα. Όσο για τους διώχτες του και τους δήμιούς του, αυτούς ο λαός μας τους χαρακτήρισε εγκληματίες.

Στο Μανιάκι, αφού σκοτώθηκε ο Παπαφλέσσας, παράγγειλε ο Ιμπραήμ να στήσουν ορθό το κουφάρι του, να βάλουν απάνω το κεφάλι μου κ' αφού το πλύνουν από τα αίματα έτσι ακουμπισμένο σ' ένα δέντρο, πήγε κοντά και το κοίταζε και θαύμαζε. Ύστερα είπε: "Ήταν αληθινά γενναίος άντρας. Αν είχε δέκα σαν αυτόν η Ελλάδα, στο Μωριά εγώ δεν θα πατούσα". Γ. Βλαχογιάννης