Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο χαρακτήρας της ορθοδοξίας. Έννοια της πνευματικής ζωής. Θρησκευτικότητα και κοινωνικότητα. Αυτογνωσία και θεογνωσία. Ο πνευματικός πατέρας και οι εν Χριστώ αδελφοί. Αμαρτία και μετάνοια. Καταπολέμηση των παθών και άσκηση των αρετών. Πίστη και έργα. Η λατρευτική ζωή. Η παρουσία της Παναγίας. Οι μνήμες των αγίων. Κοινωνική ζωή και εσχατολογική προοπτική. Νοερά προσευχή. Αλήθεια και ελευθερία. Θέωση. Παράρτημα με πατερικά κείμενα.

Ομιλίες για την προσευχή, την οργή, τον φθόνο, αλλά και μελέτες γαι την εξομολόγηση, τις αιρέσεις, την ανεργία, την αθεΐα, το Άγιον Όρος και πολλά άρθρα για την ζωή, τον άνθρωπο, την σωτηρία, την ελεημοσύνη κ.ά. Συνοδεύεται από DVD με 93 ομιλίες του ιεροκήρυκα για πολλά θέματα.

[...] Το βιβλίο περιέχει σειρά άρθρων που δημοσιεύθηκαν την περίοδο 2003-2005, στον Αθηναϊκό και Επαρχιακό Τύπο και καταπιάνονται με θέματα Εκκλησιαστικά, Κοινωνικά, Ιστορικά και Θεολογικά, προερχόμενα, κυρίως, από την επικαιρότητα, η οποία, επειδή ακριβώς διακρίνεται από συγκεκριμένες και δεδομένες σταθερές, δεν χάνει την διαχρονικότητά της. Περιέχει, επίσης, πέντε ομιλίες, που εκφωνήθηκαν στην Αθήνα και στην Επαρχία, ύστερα από ευγενείς προσκλήσεις Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, αγαπητών εν Χριστώ αδελφών κληρικών και φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι κείμενα θέσεων, αγωνί...

Με τούτη την εργασία δεν επιχειρείται η συνεξέταση δύο διαφορετικών πραγμάτων. Τα επιμέρους στοιχεία του τίτλου εκφράζουν τα κύρια χαρακτηριστικά της μίας και της αυτής πραγματικότητας, η οποία, έχοντας ως κυρίαρχο και θεμελιώδες στοιχείο της τον ναό, εκφράζεται ως προς τα πρόσωπα που την αποτελούν με τη μορφή της αδελφότητας. Στην εργασία επιχειρείται η συστηματική εξέταση του θεσμού των αδελφοτήτων - που αποτελεί την κύρια μορφή θρησκευτικής συσσωμάτωσης στον ξενοκρατούμενο επτανησιακό χώρο -στην κερκυραϊκή του εκδοχή και σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του, από τότε δηλαδ...

[...] Απέναντι στην ζοφερή εικόνα της αποστασίας από την πίστη και της ηθικής παρακμής το Συνέδριο για τον Οικουμενισμό έστησε αναχώματα και έστειλε ακτίνες φωτός, «λίαν ηύφρανε τους Ορθοδόξους και κατήσχυνε τους κακοδόξους». Για πρώτη φορά δεκάδες επιστημόνων, επίσκοποι, ιερομόναχοι, πρεσβύτεροι, μοναχοί και λαϊκοί, συνηγμένοι επί το αυτό, παρουσίασαν με εμβρίθεια και πειστικότητα το αληθινό πρόσωπο του Οικουμενισμού, ο οποίος, παρουσιασθείς ως άγγελος φωτός με το δέλεαρ της αγάπης και της ενότητος παρέσυρε τους Ορθοδόξους σε παρεκκλίσεις από την πίστη και σε ηθική διάβρωσ...

'Οταν έρχονται οι δυτικοί στην ορθοδοξία, καθολικοί και προτεστάντες, παραδίδονται άνευ όρων. Μπορείς να τους βαπτίσεις και να τους κάνεις κανονικούς ορθοδόξους, να τους διδάξεις ότι η ορθοδοξία είναι η μόνη ζώσα εκκλησία σήμερα, κι ότι ο σχολαστικισμός κι ο θρησκευτικός στοχασμός που θεωρήθηκαν στη Δύση ως εξέλιξη και πρόοδος της πατερικής θεολογίας σε ανώτερο επίπεδο αποκάλυψης και γνώσης, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πνευματική διαστροφή του καθολικισμού, αλλά και του προτεσταντισμού, αφού στην ουσία είναι θρησκευτικός ορθολογισμός στα μυστήρια του Θεού, που σχε...

Το ερώτημα είναι σαφές: πώς μπορεί να γίνει μια μετάβαση από το σημερινό κοινωνικό, οικονομικό και κυρίως πολιτικό πλαίσιο των πραγμάτων στην συγκρότηση (ή ίσως επανασυγκρότηση με σύγχρονους όρους) μιας ενιαίας, οικουμενικής, δημοκρατικής, υπερεθνικής Πολιτείας των Ορθοδόξων; Μια μετάβαση η οποία θα γίνει φυσικά εν ειρήνη, αγάπη, ελευθερία, με τρόπο δημοκρατικό και εντός του υπάρχοντος θεσμικού και νομικού πλαισίου; Μπορεί να γίνει ένας τέτοιος μετασχηματισμός και εάν ναι με ποιο τρόπο; Σ' αυτό το καίριο ερώτημα δίνει απάντηση το ανά χείρας βιβλίο.

"Δεν ξέρεις τι είναι ο Ιερέας; Είναι άγγελος του Κυρίου. Μήπως λέει τα δικά του; Αν τον περιφρονείς, δεν περιφρονείς αυτόν αλλά τον Θεό, που τον χειροτόνησε. Και από πού, λέει είναι φανερό ότι τον χειροτόνησε ο Θεός; Λοιπόν, εάν δεν έχεις αυτή τη γνώμη, η ελπίδα σου έχει χαθεί. Αν ο Θεός δεν ενεργεί τίποτε μέσω αυτού, ούτε το βάπτισμα έχεις, ούτε στα μυστήρια μετέχεις, ούτε λαβαίνεις ευλογίες. Επομένως δεν είσαι χριστιανός". (Ι. Χρυσοστόμου, Εις την Β΄ προς Τιμόθεον, Ομιλία Β΄ 2, ΕΠΕ 23, 491).

Η μελέτη της δράσης των Ορθόδοξων Αδελφοτήτων από τα πολύ πρώιμα χριστιανικά χρόνια μέχρι την εποχή μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ανέκαθεν στη ζωή της Εκκλησίας ομάδες συνειδητοποιημένων Χριστιανών ένιωσαν την ανάγκη να βοηθήσουν το ιεραποστολικό, κατηχητικό και κοινωνικό έργο της, προκειμένου αυτή να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στις παρουσιαζόμενες νέες καταστάσεις. Η δράση των Αδελφοτήτων επεκτεινόταν σ' όλη τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Μετά τον 7ο αι. Παρουσιάστηκαν πολλές νέες Αδελφότητες, που δρούσαν κυρίως στα αστικά κέντρα. Στους μεταβυζαντινούς χρόνους οι Ορθόδοξ...