Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο Southern Ethnicities αποτελεί μια συλλογή δοκιμίων σχετικά με τον εθνισμό στον Αμερικανικό Νότο. Ο τόμος περιλαμβάνει εννέα δοκίμια τα οποία έχουν επιλεγεί από εργασίες που παρουσιάστηκαν σε διεθνές συνέδριο με θέμα τον Εθνισμό στον Aμερικανικό Νότο που οργανώθηκε στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο τον Οκτώβρη του 2003. Οι συγγραφείς εστιάζουν σε μια πληθώρα θεμάτων και εξετάζουν την προβληματική της εθνοτικής ταυτότητας σε συγγραφείς τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους όσο οι Lewis Nordan, Carson McCullers, Harper Lee, Flannery O'Connor και άλλοι.

After the landmark year 1769, when Moschopolis suffered its first massive collapse, the Vlachs launched their best documented diaspora, from the south northwards. Groups large and small left their ancestral villages along the spine of the Pindos Mountains and moved out into the Balkans and even beyond. Inundating the wider geographical region of Macedonia, they established new settlements in the highlands and colonies in the developing towns. They reached as far as the Rodopi and Balkan Mountains and towns in Bulgaria; they established colonies in towns in Kosovo and Serbia...

Μεγάλη ήταν η έκπληξη των Ευρωπαίων, όταν ανεκάλυψαν ότι σε ωρισμένες περιοχές της Άπω Ανατολής κατοικούσαν λαοί λευκοί, τελείως διαφορετικοί από τους μογγολικούς λαούς, οι οποίοι αποτελούσαν λευκές νησίδες μέσα στη μογγολική θάλασσα που τους περιέβαλλε. Λευκοί πληθυσμοί ανεκαλύφθησαν στην Χοκάιντο, το βορειότερο από τα ιαπωνικά νησιά, στην Σαχαλίνη, στις εκβολές του ποταμού Αμούρ και στις Φιλιππίνες νήσους. Αργότερα οι ανθρωπολόγοι και οι αρχαιολόγοι (όπως γράφει ο Ι. Πασσάς) εξακρίβωσαν ότι οι λευκοί κάτοικοι της Ανατολικής Ασίας άλλοτε, προ της νεολιθικής εποχής, ήσαν...

"...Αν κοιτάξουμε τα γραπτά των κλασικών κοινωνιολόγων και φιλοσόφων από το 1800 μέχρι το 1920, θα διαπιστώσουμε ότι το πρόβλημα του εθνισμού και της εθνικότητας μόνον περιστασιακά απέσπασε την προσοχή τους, σαν να μην απαιτούσε το όλο θέμα ειδική έρευνα. Από την άλλη μεριά, όμως, η βαθύτερη μελέτη των κειμένων αποκαλύπτει ένα σιωπηρό ενδιαφέρον για σημαντικές όψεις του προβλήματος, συνήθως κρυμμένο πίσω από άλλες ενασχολήσεις, αλλά αρκετό για να προσφέρει κλειδιά για τη συγκρότηση θεωριών..."

Η δεκαετία του 1980 καθιερώθηκε ως δεκαετία της Πολιτισμικής Κριτικής για την ανθρωπολογία και ο αντίκτυπός της ήταν μεγάλος. Το νέο στοιχείο που το ρεύμα αυτό επέβαλε και κατακύρωσε είναι η επίγνωση ότι στη μελέτη μιας κοινωνίας κάθε προσέγγιση είναι μερική και επομένως αναπόφευκτα μερική είναι και η γνώση που προκύπτει για τον συγκεκριμένο κάθε φορά "κόσμο". Με βάση αυτή την πεποίθηση, ο περιορισμός του εύρους της προσέγγισης καθώς και της κλίμακας της θεώρησης έδωσε έμφαση στα ιστορικά και πολιτικά συμφραζόμενα του μερικού, ανάγοντας έτσι τις "μερικές αλήθειες" σε μια...

Ο τόμος προτείνει μια διαφορετική ερευνητική και διδακτική προσέγγιση της ανθρωπολογίας. Η κυρίαρχη θέση είναι πως η εθνογραφία μπορεί να αποτελέσει μια μορφή βιωματικής μάθησης και συγχρόνως μέθοδο καλύτερης κατανόησης της επιστήμης. Η ανθρωπολογία, έτσι, μπορεί να συμβάλει στην κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών και να παρέμβει σε σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. "[...] Με τον τρόπο αυτό, σταδιακά, όπως είναι φυσικό, αλλά συχνά και με την ορμή που χαρίζει η "αποκαλυπτική γνώση", οι μικροί καχύποπτοι θύτες της εθνογραφίας άρχισαν να...

Τελευταίες στροφές, τελευταίες ανηφοριές και κατηφοριές. Η αγωνία στο κατακόρυφο· μεγάλων κυρίως όμως των μικρών· αγωνία που στεγνώνει το στόμα, ανεβάζει τους παλμούς. Αγωνία που κάνει την απόσταση να φαίνεται μεγαλύτερη, να νομίζεις πως ο δρόμος δεν τελειώνει, πως το χωριό μετακινείται όπως αγαπημένο πρόσωπο που κάνει τσαλίμια. Τι απόλαυση να βλέπουν, στο τέλος της τελευταίας στροφής, να ξεπροβάλει ο αγαπημένος χώρος! Να ξεδιπλώνεται σαν χάρτης η πάνω γειτονιά, το μεσοχώρι, ο κάτω μαχαλάς, όλα πεντακάθαρα, στραφταλιστά στον ανοιξιάτικο ήλιο, που τα εξωραΐζει όπως η αγάπη...

Αν και εκφωνήθηκαν με απόσταση άνω του μισού αιώνα μεταξύ τους, οι δύο διαλέξεις που συγκεντρώνονται στο παρόν βιβλίο απηχούν η μία την άλλη: διαγράφουν έναν ευρύ κύκλο, τον κύκλο του δημόσιου λόγου του διασημότερου Γάλλου ανθρωπολόγου. Η πρώτη διάλεξη εκφωνείται ενώπιον των στελεχών της CGT και φέρει τον τίτλο "Μια επαναστατική επιστήμη: η εθνογραφία". Έχοντας διαγράψει μια μακρά πορεία ως μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος, ο Λεβί-Στρως στρέφει πλέον το ενδιαφέρον του στη ζωή των εξωτικών, πρωτόγονων, εξαθλιωμένων, παραμελημένων εκείνων λαών που κατοικούν στις παρυφές τη...

Ο γεωγραφικός χώρος της Μακεδονίας υπήρξε από αρχαιοτάτων χρόνων η πρώτη γραμμή αμύνης, αλλά και αντεπίθεσης του ελληνισμού, από την εποχή των Περσικών Πολέμων. Στους νεώτερους χρόνους υπήρξε περιοχή αυξημένου ενδιαφέροντος της τσαρικής ρωσσικής εξωτερικής πολιτικής, της οποίας ομολογημένη επιδίωξη ήταν η έξοδος στο Αιγαίο. Η στρατηγική αυτή επιλογή οδήγησε στην υπόθαλψη και υποκίνηση, από τα μέσα του 19ου αιώνα (κομβικό σημείο ο Κριμαϊκός Πόλεμος και το αποτύπωμα των επιπτώσεών του στο χώρο της Βαλκανικής) αφενός και πρωτίστως του βουλγαρικού επεκτατισμού και, δευτερευόντ...

Όσοι αναζητούν την αλήθεια σε µείζονα σύγχρονα ζητήματα -όπως είναι οι "Αρμανοί-Βλάχοι"- στον χώρο της Βαλκανικής Χερσονήσου, κρατούν ήδη στα χέρια τους ένα πολύτιμο εγχειρίδιο, στο οποίο περιέχονται επτά µελέτες-εισηγήσεις που έχουν συνταχθεί µε όρους και κανόνες τήρησης και σεβασµού της ακαδηµαϊκής και επιστημονικής δεοντολογίας. Η αρµάνικη εθνοτική πολυωνυµία ξεπερνάει τις 100 ονοµασίες! Ασφαλώς, οι ονοµασίες αυτές αφορούν πληθυσµούς αρµανό-γλωσσων των ελληνικών χωρών και όχι µόνο, και όπως λέει η παροιµία "Όλοι οι Βλάχοι µια γενιά / και οι Γκρέκοι άλλη µια" (!) Στα 185...

Το ανά χείρας βιβλίο του καθηγητού Ντούσαν Πόποβιτς, "Ο Τσιντσάρισμα" στη σερβική γλώσσα κυκλοφόρησε το 1937 στο Βελιγράδι. Επί εβδομήντα χρόνια αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς στην ελληνική βιβλιογραφία και διαπραγματεύεται την παρουσία των βλαχοφώνων Ελλήνων, αλλά και των ταυτόσημων άλλων ελληνικών κοινοτήτων, στα Βαλκάνια και στην Αυτοκρατορία των Αψβούργων με επίκεντρο τον ευρύ χώρο της Γιουγκοσλαβίας. [...] (από την εισαγωγή, Νικόλαος Ι. Μέρτζος, Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών) Το περισπούδαστο αυτό σύγγραμμα δημοσιεύει εξαιρετικής σημασίας τεκμηρ...

Ο γεωγράφος-χαρτογράφος και ιστοριοδίφης Μιχαήλ Χρυσοχόου ή Χρυσικός (1834-1921), από τη Ζίτσα της Ηπείρου, ο οποίος δημοσίευσε πλήθος χαρτών και συνέταξε πλείστες γεωγραφικές μονογραφίες και τοπογραφικούς πίνακες, συνεισφέρει στην επιστήμη της ρωμανολογίας (βλαχολογίας) μία νέα οπτική θεώρηση των πραγμάτων, τη σκοπιά της ιστορικής γεωγραφίας. Ο Χρυσικός μελέτησε με επιτόπια έρευνα το γεωγραφικό ανάγλυφο των μητροπολιτικών κοιτίδων των Βλάχων, από τον Αμβρακικό κόλπο έως το Κρούσοβο της Μακεδονίας, με "κεντρικό κόμβο" την Πίνδο, και των φυσικών ανθρωπολογικών χαρακτηριστικώ...

"... Οι σημερινοί βλαχόφωνοι είναι Έλληνες εκλατινισθέντες, αφού υπέστησαν την επίδραση της λατινικής γλώσσας, μια και ήταν υποχρεωμένοι να ζουν με τους Ρωμαίους κατακτητές επί οκτώ περίπου αιώνες...". "... Η χρήση της ελληνικής γλώσσας από τους Βλάχους απορρέει από την βαθειά ελληνική-εθνική συνείδηση..." "... Βλάχικη γραμματεία στην Αρωμουνική και με λατινική γραφή δεν υφίσταται. Επώνυμη, λόγια πράγματι, ποίηση οι Βλάχοι έχουν αξιόλογη αλλά στην ελληνική γλώσσα...". "... Οι Βλάχοι συγκλονίζονται από την θυσία του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου και πλάθουν τον πόν...

[...] Η παρούσα εργασία αποσκοπεί να καταδείξει τη στενή βιωματική σχέση των Βλάχων των Βαλκανίων με το υπερούσιο μέγεθος της Ορθοδοξίας και την σταθερή προσήλωσή τους σ' αυτή, παρά τις παντοίες προπαγανδιστικές μεθοδεύσεις που στήθηκαν για να αλώσουν τη γνήσια ορθόδοξο αυτοσυνειδησία και ταυτότητά τους, κάτι που αναγνωρίζει και ο διαπρεπής ρουμάνος ιστορικός Alexandre Rubin, ο οποίος τους χαρακτηρίζει ως τους "πλέον ορθοδόξους και ελληνοπρεπεστέρους". [...] (από τον πρόλογο)