Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Tο βιβλίο αποτελεί μια επισκόπηση της ιστορίας της νεότερης πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας και καλύπτει την περίοδο από τον δέκατο έκτο έως και τον δέκατο ένατο αιώνα. Η ανάλυση εστιάζεται στο έργο των κυριότερων εκπροσώπων του νεότερου πολιτικού στοχασμού και παρακολουθεί τις βασικές κατευθύνσεις της προβληματικής που αναπτύσσεται σε ό,τι αφορά την προσέγγιση του πολιτικού φαινομένου στα νεότερα χρόνια. Eιδικότερα αναλύεται ο πολιτικός στοχασμός των N. Machiavelli, Th. Hobbes, J. Locke, Montesquieu, J.-J. Rousseau, J. S. Mill, G.W.F. Hegel και K. Marx.

Όπως επισημαίνει και ο Etienne Balibar στην πρόσφατη γαλλική έκδοση "Η διαρκής αναδρομή του Σμιτ στα προβλήματα που θέτει το βιβλίο του Χομπς, η διαρκής εναλλαγή του τρόπου με τον οποίο αξιολογεί τις συγκρούσεις των τάσεων που εκδηλώνονται σε αυτό, δεν σημαίνει ότι ο Σμιτ επικαλείται τον Χομπς, είτε για να διασφαλίσει μια θέση στους αγώνες των παρατάξεων, της ιδεολογίας και του κύρους, είτε για να αποδώσει [...] το ιστορικό βάθος και την αύρα που μπορεί να παράσχει η συγγένειά του με μια "μοναχική" σκέψη. Σημαίνει μάλλον ότι ο Σμιτ θα αναζητήσει "απεγνωσμένα" στον Χομπς, σ...

Το "Περί αληθείας και ψεύδους υπό εξωηθική έννοια" (1873) είναι ένα από τα σκαριφήματα με τα οποία ο Νίτσε γέμιζε το ένα σημειωματάριο μετά το άλλο με περιστασιακές, ασυστηματοποίητες σκέψεις, σχεδιάσματα για βιβλία, περιγράμματα ερευνητικών προγραμμάτων και πρόχειρα προσχέδια για δοκίμια. Το εν λόγω δοκίμιο έγινε αντικείμενο στενού επιστημονικού ενδιαφέροντος, και για πολλούς από τους αναγνώστες του Nietzsche -φίλους αλλά και εχθρούς- περιλαμβάνει τις πιο βαθυστόχαστες απόψεις του για τη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα, την αισθητηριακή αντίληψη, τη γνώση, την αλήθεια, με μια λέξ...

Η θητεία μου στον Hegel δεν τελείωσε με την κατάθεση της διδακτορικής διατριβής μου στην Ιστορικο-Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βασιλείας την άνοιξη του έτους 1974· συνεχίστηκε και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μάλιστα σε δύο πλέον επίπεδα -στο ερευνητικό και στο διδακτικό. Δείγματα της συνέχειας αυτής αποτελούν οι μελέτες, που συνεκδίδονται στον ανά χείρας τόμο. Νίκος Κ. Ψημμένος Περιέχονται τα κείμενα: - Πρόλογος - Η κλασική παιδεία του νεαρού Hegel - Δημήτριος Νικολίδης, ένας φίλος του νεαρού Hegel - "Was ich mir vorgesetzt": ο Hegel ως διάκονος τ...

Το βιβλίο αποτελεί µια επισκόπηση της ιστορίας της νεότερης φιλοσοφίας, µε έµφαση στον φιλοσοφικό στοχασµό του 17ου αιώνα. Παρακολουθεί τη γένεση της νεότερης φιλοσοφικής σκέψης σε συνάρτηση µε τις κρίσιµες αλλαγές που συντελέστηκαν την περίοδο µετά την Αναγέννηση και ως τις αρχές του 18ου αιώνα τόσο στο κοινωνικό και πολιτικό πεδίο όσο και στο πεδίο του πολιτισµού. Η βακωνική προβληµατική για την επιστήµη, ο καρτεσιανός ορθολογισµός, η ανατοµία του πολιτικού φαινοµένου (Hobbes), η έρευνα για τις δυνατότητες και τα όρια της ανθρώπινης νόησης, η αντίθεση µεταξύ υλισµού κα...

Από τους σημαντικότερους και ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος στοχαστής στην ιστορία της φιλοσοφίας, ο Νίτσε θεωρείται ο δριμύτερος και πιο επινοητικός επικριτής των ηθικών παραδοχών του νεότερου κόσμου. Το έργο του, που δεν κατατάσσεται εύκολα σε κάποια σχολή σκέψης και έχει υποστεί πολλές παραναγνώσεις και εσφαλμένες ερμηνείες, έχει μελετηθεί ευρέως, από φιλοσόφους και μη. Πολλές από τις ιδέες του είναι εντυπωσιακές όσο και προκλητικές, έχουν αποτελέσει έναυσμα σημαντικών διαφωνιών και έχουν επηρεάσει καθοριστικά πολυάριθμα πνευματικά κινήματα. Στη "Γενεαλογία της ηθικής", τη...

[...] Η "Φύση" του Έμερσον είναι ένα έργο κλασικό και ειλικρινές. Ο συγγραφέας εξομολογείται, παραθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες και απόψεις, διακηρύσσει τον πρωταρχικό ρόλο της φύσης στη ζωή του ανθρώπου. Το δοκίμιο αυτό, σαν από άμβωνα εκφωνημένο, με την αμεσότητα των ιδεών του, πραγματεύεται τη λαχτάρα του ανθρώπου για λύτρωση μέσα από τη διαδικασία και τη θεωρία του υπερβατισμού. Οι λειτουργίες και η χρησιμότητα της φύσης, οι αντιλήψεις γι' αυτή -από τον ιδεαλισμό μέχρι το θαυμασμό για την ομορφιά -αποτελούν τις βασικές συνιστώσες αυτού του κλασικού πλέον έργου....

Το πρώτο δημοσιευμένο έργο του Νίτσε (1844-1900), η "Γέννηση της τραγωδίας", είναι και το γνωστότερο. Μέσα από μια πρωτότυπη ανάλυση της αρχαίας τραγωδίας περιγράφει μια στάση ζωής χαρακτηριστική της νεωτερικότητας: το "τραγικό αίσθημα της ζωής", σύμφωνα με το οποίο μόνον η ζωή δίνει νόημα στον κόσμο, αλλά η ίδια η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Κατά τον Νίτσε, αυτό το αίσθημα εκφράζεται κατ' εξοχήν μέσα από τη μουσική. Γι' αυτό τον λόγο, η "Γέννηση της τραγωδίας" επηρέασε καθοριστικά τις αισθητικές αντιλήψεις από την εποχή της μέχρι σήμερα. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνει τη...

Μια σειρά σκέψεων, σημειωμένων κατά διαστήματα σε πρόχειρα χαρτιά, κυρίως κατά τη διάρκεια των ετών 1656-1658, έμελλε, έπειτα από μια περιπετειώδη πορεία αντάξια του περιεχομένου τους και μετά το θάνατο του Μπλεζ Πασκάλ (1623-1662), να παραδοθούν στη δημοσιότητα κι από κει με τη σειρά τους να κατακτήσουν μια κορυφαία θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής σκέψης. Αυτά τα πρόχειρα σημειώματα τα οποία ο Πασκάλ, όσο ζούσε, επιδίωκε να διατάξει σε νοηματικές ενότητες, εξέδωσαν οι απόγονοί του το 1669-1670 υπό τον τίτλο: "Σκέψεις του κου. Πασκάλ για τη Θρησκεία και για Ορισμένα Άλλα Ζ...

Αντιμετωπίζοντας το "πρόβλημα της εισαγωγής στη φιλοσοφία" που τόσο απασχολούσε τον ίδιο τον Χέγκελ, ο συλλογικός αυτός τόμος φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως εισαγωγή στη μελέτη της Φαινομενολογίας του πνεύματος.. Όμως πώς να "εισαγάγει" κανείς σε ένα έργο που στις σελίδες του διακηρύσσεται απερίφραστα ότι "το αληθές είναι το όλον"; Πώς να συνοψίσει μερικά μόνο στοιχεία του, όταν αυτά, για τον Χέγκελ, αποκτούν το αληθινό τους νόημα μόνο μέσα στη συνολική φιλοσοφική έκθεση; Ανταποκρινόμενοι στην πρόκληση, διακεκριμένοι έλληνες και ξένοι μελετητές παρουσιάζουν εδώ τη Φαινομε...

Έρωτας δυνατός δεν υπάρχει παρά μόνο στο τέλειο συνταίριασμα των δύο συντρόφων... Και καθώς δεν υπάρχουν δύο άτομα απολύτως όμοια, κάθε άνδρας πρέπει να βρει σε μιαν ορισμένη γυναίκα τις ιδιότητες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές του ιδιότητες, πάντοτε από την οπτική γωνία των παιδιών που πρόκειται να γεννηθούν. Όσο πιο σπάνιο είναι αυτό το ιδανικό ταίριασμα, τόσο πιο σπάνιος είναι και ο πραγματικά μεγάλος έρωτας. Arthur Schopenhauer

"Ξέρετε τι σήμαινε για μένα αυτό το καλοκαίρι; Αδιάκοπο ενθουσιασμό για τον Σοπενχάουερ και μια σειρά πνευματικών απολαύσεων που δεν τις είχα ζήσει μέχρι τότε......... Όταν τον διαβάζω, δεν μπορώ να καταλάβω πως μπόρεσε το όνομά του να μείνει άγνωστο. Το πολύ πολύ μία εξήγηση υπάρχει, εκείνη ακριβώς που τόσο συχνά επαναλαμβάνει ο ίδιος, ότι δηλαδή σ'αυτόν τον κόσμο σχεδόν μόνο ηλίθιοι υπάρχουν". ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΪ, Αύγουστος 1869

Διάλογος του συγγραφέα με τα πολύ κρίσιμα έργα του Νίτσε: "Πέρα του καλού και του κακού" & "Γενεαλογία της ηθικής". Με τα έργα του αυτά ο γερμανός φιλόσοφος επιχειρεί να δείξει ότι οι ηθικές αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού διέβρωσαν τα θεμέλια της επιστήμης και συνέβαλαν αποφασιστικά στην εξασθένηση του ανθρώπου της Δύσης. Στις θέσεις αυτές του Νίτσε, ο Στέλιος Ράμφος κάνει τις δικές του υπογραμμίσεις, εγείρει τις ενστάσεις του και θέτει τα δικά του ερωτηματικά. Σκοπός του είναι να προτείνει ένα κείμενο εργασίας και όχι απλά ανάγνωσης. Αντιμετωπίζει τη λογική του όπως ξετυλ...

Παράξενη μάσκα της ζωικής ορμής η ευσέβεια! Καταβυθίζεσαι σ' έναν τέλειο ονειρόκοσμο που περικλείει, υποτίθεται, την υπέρτατη ηθική σοφία! Προσπαθείς να ξεφύγεις απ' την αλήθεια, για να τη λατρέψεις, τελικά, εξ αποστάσεως, κρυμμένη καθώς είναι στα σύννεφα! Συμφιλιώνεσαι με την πραγματικότητα, ακριβώς γιατί είναι αινιγματική! Αποστρέφεις το βλέμμα απ' τη λύση του αινίγματος, γιατί είσαι άνθρωπος, κι όχι θεός! Βουτάς ηδονικά στη λάσπη - σε γαληνεύει η δυστυχία! Βγαίνεις "εκτός εαυτού" ακριβώς στην ιδανικότερη έκφραση του εαυτού σου! Εξυμνείς και δοξάζεις τα φόβητρα κι όλα τα...

Θα μου κάνω μια μικρή διευκόλυνση. Δεν είναι μόνο κακία το ότι σ'αυτό το δοκίμιο επαινώ τον Μπιζέ σε βάρος του Βάγκνερ. Ανάμεσα σε αστεϊσμούς θέτω ένα ζήτημα που δεν είναι καθόλου αστείο. Το να γυρίσω την πλάτη μου στον Βάγκνερ ήταν μοιραίο· το να μ' αρέσει μετά ένας άλλος, μια νίκη. Κανένας, μάλλον, δεν μεγάλωσε και δεν πέρασε τόσα πολλά χρόνια έχοντας μια βαγκνερίτιδα σαν τη δική μου. Κανένας δεν πάλεψε τόσο σκληρά εναντίον της. Κανένας δεν χάρηκε τόσο όσο εγώ γλιτώνοντας από αυτή. [...]

Διαπιστώνουμε πως σε όλη τη φύση, σα σε θαύμα οργάνωσης, πραγματώνονται οι μεταφυσικοί νόμοι της αιτίας, της δύναμης, της δράσης και πως αυτοί οι νόμοι υπερισχύουν των καθαρά γεωμετρικών νόμων της ύλης... Προκύπτει πως ο κόσμος δεν είναι μόνο μια απόλυτα θαυμαστή μηχανή, αλλά και στο μέτρο που συνίσταται από πνεύματα, η καλύτερη Πολιτεία, εκείνη η οποία κατανέμει τη μεγαλύτερη δυνατή ευτυχία και χαρά... Στα αιώνια πράγματα, παρόλο που δεν έχουν αιτία ύπαρξης, οφείλουμε να διακρίνουμε τον σκοπό ο οποίος για τα άφθαρτα πράγματα είναι ουσία ή αναγκαιότητα, ενώ για την ακολουθί...