Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα που περιέχονται σ' αυτό το βιβλίο είναι οι διαλέξεις που έδωσε ο Κ. Καστοριάδης στην Ελλάδα το Φεβρουάριο του 1989. Το ευρύ φάσμα των ενδιαφερόντων θεμάτων που θίγει ο μεγάλος σύγχρονος διανοητής διαφαίνεται και από τους τίτλους των ομιλιών που είναι: "Το "τέλος της φιλοσοφίας';", "Εξουσία, πολιτική, αυτονομία", "Η ψυχανάλυση και το πρόταγμα της αυτονομίας", "Τι σημαίνει επανάσταση;", "Το πρόβλημα της δημοκρατίας σήμερα" και "Η τεχνο-επιστήμη".

Είναι ένα βιβλίο, που παρέχει την ευκαιρία στον αναγνώστη να προσεγγίσει από διάφορες γωνίες πολλά ερωτήματα, που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Πέραν του άγχους που γιγαντώνεται από την εστίαση των προσπαθειών για την κάλυψη των υλικών αναγκών, ο σημερινός άνθρωπος σπεύδει παράλληλα να αναγνωρίσει τον ουσιαστικό του ρόλο σε ένα κόσμο, που διαμορφώνεται κάτω από συνθήκες ρευστές και αναθεωρούμενες? ένα νεοσυστηνόμενο κόσμο, που εκδιπλώνεται συμμορφούμενος με νέα κριτήρια ηθικής. Οι συμπλεκόμενες και διαμετρικά αντίθετες ιδέες γεννούν νέου τύπου συστήματα σκέψεως και π...

Στο λυκαυγές του 21ου αιώνα ισορροπούν στην "κόψη του ξυραφιού" ευκαιρίες και κίνδυνοι. Νέες δυνατότητες, προερχόμενες από τα επιτεύγματα της "επανάστασης των νέων τεχνολογιών", τις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και τις σαρωτικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις που κληροδότησε με την εκπνοή του ο 20ός αιώνας, συνδυάζονται με νέες απειλές. Η δημογραφική έκρηξη, το παγκόσμιο υδατικό πρόβλημα και η επιθετική ανάδυση φονταμενταλιστικών θρησκευτικών αντιλήψεων, όπως ο ισλαμισμός, δημιουργούν ένα εύφλεκτο μείγμα. Μπροστά στην καινούργια πραγματικότητα που διαμορφώνουν αυτές οι αντίρ...

Ο Φράνσις Φουκουγιάμα προέβλεψε, όπως είναι πασίγνωστο, "το τέλος της ιστορίας" με την επικράτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Κατά συνέπεια, το θέμα του καινούριου του βιβλίου εκπλήσσει: η οικοδόμηση νέων εθνών-κρατών. Το τέλος της ιστορίας δεν υπήρξε ποτέ μια αυτόματη διαδικασία, υποστηρίζει ο Φουκουγιάμα, και η ευνομούμενη πολιτεία αποτελούσε πάντοτε απαραίτητη προϋπόθεσή της. "Τα αδύναμα ή τα αποτυχημένα κράτη είναι η πηγή πολλών από τα πιο σοβαρά προβλήματα του κόσμου", πιστεύει. Και ανατρέχει σ' αυτά που ξέρουμε -και τις περισσότερες φ...

Μια σκηνή από τον Τρωικό Πόλεμο δίνει τον τίτλο του βιβλίου, ρίχνει νέο φως στο θεμελιώδες δίλημμα της Αριστεράς σε εποχές κρίσης και προαναγγέλλει μια νέα σύνθεσή της, μια νέα ιδρυτική πράξη. Είναι μια κάθοδος στον Κάτω Κόσμο όπου τα μεγάλα πνεύματα της Αριστεράς -σοσιαλιστές, κομμουνιστές, κεντροαριστεροί- συγκρίνουν τις δικές τους περιπέτειες με εκείνη της ελληνικής και ευρωπαϊκής Αριστεράς στη μεγάλη κρίση του 2008-2013, διερευνούν το παράδοξο του αριστερού κινήματος σε περιόδους μεγάλης κρίσης και απαντούν στο ερώτημα "Τι να κάνουμε;". Τα μέρη του βιβλίου είναι: Οδυ...

Όλοι αναγνωρίζουν ότι η εποχή μας αναζητεί την ταυτότητά της. Είναι φυσικό σε τέτοιες συνθήκες οι απόψεις για "κρίση αξιών", "κρίση ιδεολογιών" και "δυστοκία παραγωγής πολιτικής" να είναι ευρύτατα διαδεδομένες. Χωρίς απαραίτητα να αντικατοπτρίζουν τη λάθος όψη του νομίσματος, οι απόψεις αυτές σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από θετική σκέψη, από διάθεση συμβολής σε έναν διάλογο με σκοπό τη συνειδητοποίηση αυτής της ταυτότητας και -γιατί όχι;- την αντιμετώπιση των προβλημάτων που γεννά. Οι συγγραφείς κάνουν ακριβώς αυτό. Συμβάλλουν, καταθέτοντας απόψεις που υπερβαίνουν τα στερεό...

"Ας εντυπωθεί επίσης στο νου του αναγνώστη το σημαντικότερο: πως αυτά τα κείμενα είναι όλα γραμμένα από ανθρώπους, οι οποίοι πίστευαν στην κατάργηση όλων των διαχωρισμών και που για πρώτη φορά πιάνουν την πένα, για να κάνουν πράξη ακριβώς αυτό, να καταργήσουν το διαχωρισμό ανάμεσα σ αυτούς που γράφουν και σ εκείνους που δεν γράφουν και κατ επέκταση το διαχωρισμό ανάμεσα σε καθοδηγητές και καθοδηγούμενους". "Δεν παραθέτω κείμενα ανούσια, ξύλινα, κοινότοπα, κείμενα της μιας και μόνο χρήσης, κείμενα που επαναλαμβάνουν βασικές αρχές, αλήθειες έστω, ή εκφράζουν οργή και αγανά...

"Η κρατούσα βλακεία είναι πάντα η βλακεία των κρατούντων" Οικονομολόγοι-ζογκλέρ, που κάνουν ταχυδακτυλουργίες τρισεκατομμυρίων, χωρίς να κατέχουν καν την προπαίδεια του πολλαπλασιασμού. Πολιτικοί που μετρούν πάντα ψήφους και ποτέ επιχειρήματα. Πυροβολημένοι θρησκόληπτοι, που επιστρατεύουν ένα υπερσύγχρονο οπλοστάσιο, μόνο και μόνο να μας ξαναγυρίσουν στον Μεσαίωνα: Πίσω από την παγκόσμια εξαθλίωση, αυτό υποστηρίζει ο Μίχαελ Σμιτ-Σάλομον στο συναρπαστικό μανιφέστο του, κρύβεται μόνο αυτό: μια ανεπανάλπτη, μια θηριώδης βλακεία που αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Μήπω...

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 πέρασε πλέον στην ιστορία όχι απλώς ως η φονικότερη επίθεση που πραγματοποιήθηκε ποτέ -και δη σε περίοδο ειρήνης- στην καρδιά των ΗΠΑ, αλλά και ως η τρομοκρατική/πολεμική εκείνη πράξη που θα συντελέσει σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση του νέου γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού τοπίου του 21ου αιώνα. Η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, αντί να βρει, μέσα στο δαίδαλο του νεοφιλελευθερισμού, τη χαμένη της τιμή και τον προσανατολισμό της στην κατεύθυνση της διεθνούς συνεργασίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και την οικονομικής ανάπτυξης, τελικώς βρέθ...

Το βέβαιο είναι ότι η ανθρωπότητα εισέρχεται σε εποχή μεγάλων κινδύνων. Όταν έτσι έχουν τα πράγματα, είναι ζήτημα αν έχει καν νόημα η συνέχιση της συζήτησης περί "παγκοσμιοποίησης". Γιατί το πραγματικό ερώτημα σήμερα δεν είναι αν η ανθρωπότητα θα βαδίσει στην "παγκοσμιοποίηση" της ειρήνης και της συνεργασίας αλλά αν θα μπορέσει να αποφύγει τα χειρότερα, πώς μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση, με ποιους τρόπους και ποιες δυνάμεις; Ο κρίκος του προβλήματος δεν βρίσκεται σ' αυτά που το συνθέτουν αλλά σ' αυτό που "απουσιάζει". Το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας είναι...

Πίστευα πάντα πως η ζωή δίνει σε καθέναν μας πολύ λίγες ευκαιρίες για να εκμεταλλευτούμε γνώσεις κι εμπειρίες και να τις δοκιμάσουμε στην πράξη. Θα πρόσθετα ότι ουσιαστικά ζούμε γι' αυτές τις λίγες ευκαιρίες. Για τον λόγο αυτό δεν έχουμε το δικαίωμα να τις αγνοήσουμε, να τις υποτιμήσουμε και τελικά να τις χάσουμε. Προσωπικά θεωρώ πως η θητεία μου ως Γενικού Γραμματέα ήταν μια τέτοια ευκαιρία. Δεν μετάνιωσα ποτέ, άλλωστε, για τη θετική απάντηση που έδωσα εκείνο το πρωινό του Ιουλίου του 1989. [...] Ο Παύλος Χατζηθωμάς καταγράφει με σαρκασμό καί νοσταλγία τις πολιτικές και "...

Τα κείμενα του μεγάλου Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρεχτ που δημοσιεύονται στον παρόντα τόμο, φιλοδοξούν να φέρουν τον αναγνώστη κοντά στον άλλο Μπρεχτ, τον Μπρεχτ ως πολιτικό στοχαστή και στρατευμένο καλλιτέχνη, που γι’ αυτόν η τέχνη και η πολιτική ήταν ενωμένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στην Ευρώπη της δεκαετίας του 1930 όπου τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κέρδιζαν μέρα με την μέρα περισσότερο έδαφος ο Μπρεχτ θα αναδειχθεί σε σφοδρό σχολιαστή-επικριτή του φασισμού. Ο Αδόλφος Χίτλερ με το που θα πάρει την εξουσία το 1933 θα κάψει όλα τα βιβλία του συγγρ...

Το βιβλίο "Περί εξουσίας" είναι γραμμένο στην εποχή της εκποίησης, στην περίοδο που η Ελλάδα τέθηκε υπό την επίβλεψη του Δ.Ν.Τ. Είναι γέννημα της εποχής που γράφτηκε, παρ' όλο που οι βασικές ιδέες του είχαν εμφανιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Όσο τις επεξεργαζόμουν, τόσο η τρέχουσα πραγματικότητα τις συμπλήρωνε και έκλεινε τα κενά. Και τις επιβεβαίωνε με όλο και πιο κατηγορηματικό τρόπο. Αυτά που συνέβησαν από το 2007 και μετά, με τη διαρκώς αυξανόμενη ένταση και πυκνότητά τους, έφθασαν κάποια στιγμή να γίνουν για μένα απόδειξη ότι όντως τα πράγματα είναι όπως τα έβλεπα. Οφ...

Η εξουσία ως σύστημα, παιχνίδι, μηχανισμός, στη σημερινή εποχή της ολοκλήρωσής της. Από τις διαμάχες που γίνονται για την εξουσία, η μόνη οντότητα που ποτέ δεν βλάπτεται είναι η ίδια η εξουσία. Συνήθως αυτή δυναμώνει και ο βαθμός κυριαρχίας και ελέγχου πάνω στους ανθρώπους εντείνεται. Παρ’ όλες τις αλλαγές συστημάτων που έχουν συμβεί στην ιστορία, υπάρχει ένα σύστημα που ποτέ δεν άλλαξε: η ύπαρξη εξουσίας. Το σύστημα αυτό μέσα από την αλλαγή των μορφών του επιτυγχάνει την αναπαραγωγή και την επέκτασή του. Τα χαρακτηριστικά της σημερινής υπερσυγκέντρωσής της μελετ...