Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

40 χρόνια μετά το 1968, το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια σειρά από ντοκουμέντα της πολύμορφης εξέγερσης που συγκλόνισε τον κόσμο. 68 κείμενα μιας γενιάς που άλλαξε τον κόσμο, 68 ντοκουμέντα αγωνιστών, ομάδων, οργανώσεων και κομμάτων τα οποία καλύπτουν μια δεκαπενταετία (1960-1975) έντονων αγώνων ενάντια στον παλιό κόσμο, ενάντια στο γερασμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων. «Να τολμάμε να αγωνίζόμαστε, να τολμάμε να νικάμε», έλεγε ο Μάο. «Να είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο», ήταν ένα σύνθημα του γαλλικού Μάη. Μέσα από τα ντοκουμέντα αυτού του βιβλίου αναδεικνύεται το ε...

Η νεολαία του '60 είναι -στη σκέψη όσων δεν την έζησαν- ένα σύνολο μανιακών αντιφρονούντων, που υψώσανε οργισμενοι τις γροθιές τους πίσω από τα οδοφράγματα. Αλλά η εικόνα των φοιτητικών εξεγέρσεων δεν αποκλείει τις "σκηνές" νέων που γλεντούσαν πολύ περισσότερο από τους "γέρους" τους. Πολλοί από τους τότε "τηνέιτζερ" είναι πια βολεμένοι εξηντάρηδες! Θα μπορούσαν να πουν: "ευτυχώς, αποτύχαμε"! Μπορούμε όμως να πούμε ότι "απέτυχαν" πράγματι;

Φυσικά δε μας διαφεύγει ο "φιλικός" αντίλογος των χορτάτων της αντίπερα όχθης. Με λεπτή ταξική ειρωνεία διατείνονται, καθώς χορεύουν το καθεστωτικό τους βαλς, ότι η προοπτική μιας Ελλάδας και ενός κόσμου χωρίς εκμεταλλευτές και καταπιεζόμενους, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς κεφαλαιοκράτες "αφέντες" και μισθωτούς "δούλους", στην καλύτερη περίπτωση συνιστά δονκιχοτισμό και ουτοπία. Εξίσου "φιλικά", λοιπόν, απαντάμε: "Ένας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται...

Είναι κέρδος ζωής η παραδοχή της πραγματικότητας, η συνειδητή αντίσταση στη ρεαλιστικά πιστοποιημένη παρακμή. Κέρδος ζωής, κέρδος ποιότητας της ζωής «να φυλάγης Θερμοπύλες», όταν ξέρεις καλά πως ο Εφιάλτης είναι εδώ και οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε. Κέρδος ζωής, κέρδος ποιότητας: Εκεί επιμένει η σοφία του Καβάφη, όχι στο «νταηλίκι» -στην άσκοπη θυσία- όσων εμμένουν στο χρέος. Ρόλο Εφιάλτη στις μέρες μας παίζει η τεχνητή «αισιοδοξία», η παραγωγή και επιβολή ευφραντικών ψευδαισθήσεων από τους επαγγελματίες της πολιτικής και των ιδεολογιών.

Αποτελεί παρανόηση η σκέψη ότι οι τεχνολογικές καινοτομίες είναι η βάση της ανάπτυξης και της προόδου. Αυτό είναι λάθος. Η ύπαρξή τους είναι αδύνατη χωρίς τις κοινωνικές καινοτομίες. Το βιβλίο αυτό είναι το δεύτερο πιο μεταφρασμένο βιβλίο στην ιστορία της Φινλανδίας μετά την "Καλεβάλα", το εθνικό έπος της Φινλανδίας. Η φτωχή και υπανάπτυκτη Φινλανδία ήταν η πρώτη χώρα, στην οποία παρείχε αναπτυξιακή βοήθεια η UNICEF μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πώς όμως πραγματοποιήθηκε η μετάβαση της χώρας στη σημερινή ευημερία; Υπάρχουν έξι "μυστικά": α) Αυτονομία της τοπικής αυτοδιοίκησ...

Σε μια σειρά συνεντεύξεων, το μήνα που ακολούθησε τα τρομοκρατικά πλήγματα της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη και την Ουώσινγκτον, ο κορυφαίος Αμερικανοεβραίος γλωσσολόγος φιλόσοφος και πολιτικός ακτιβιστής Νόαμ Τσόμσκυ υψώνει θαρραλέα, άλλη μια φορά, το ανάστημα και τη φωνή του ενάντια στον ορυμαγδό της επίσημης προπαγάνδας και τις ετοιμασίες για την πολεμική επιδρομή στο Αφγανιστάν. Ο εν θερμώ αυτός λόγος, χωρίς να χάνει την αμεσότητά του, δεν εξαντλείται στην επικαιρότητα. Της δίνει την ιστορική της διάσταση. Δείχνει το ποιοτικά νέο που σηματοδοτούν τα τραγικά γεγονότα τ...

Στο βιβλίο 11/9, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2001 και θεωρείται το πιο πολύκροτο ίσως βιβλίο της νέας εποχής που εγκαινίασε η 11/9, ο διεθνούς φήμης στοχαστής Νόαμ Τσόμσκυ γεφυρώνει ένα χάσμα πληροφόρησης για τις επιθέσεις στο World Trade Center, καταφέρνοντας να διαπεράσει το πυκνό συνονθύλευμα πολιτικού καιροσκοπισμού, ιδιοτελούς πατριωτισμού και κομφορμισμού που κατέπνιξε όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν στην Αμερική τους αμέσως επόμενους μήνες. Ο Τσόμσκυ τοποθετεί τις επιθέσεις σε ένα πλαίσιο αναφοράς και αξιοποιεί τις βαθιές και λεπτομερείς γνώσεις του για την εξωτ...

Δύο σπουδαίοι συγγραφείς, που δεν απεμπόλησαν τις αρχές τους, σαράντα χρόνια μετά σχολιάζουν τις εξεγέρσεις του Μαΐου-Οκτωβρίου 1968 που συγκλόνισαν τον κόσμον όλο και τις οποίες έλαβαν ενεργό μέρος.

Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτό τον τόμο μετέχουν στις δημόσιες συζητήσεις για ένα διάστημα δώδεκα χρόνων, 1991-2003, που είχε ιδιαίτερη σημασία για τα κοινωνικά κινήματα στην Ελλάδα. Το τέταρτο κείμενο συνδέει τα τρία προηγούμενα με τη σημερινή δημόσια συζήτηση. Το κείμενο "Για τη δημόσια παιδεία" μετέχει το 1991 στη συζήτηση για τη νέα εποχή της "παγκοσμιοποίησης" που οριοθετεί η κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων το 1989. Αναφέρεται στον νέο τρόπο παραγωγής και τη σχέση του με το κράτος και την παιδεία, συζητώντας τη μορφωτική διάσταση της δημοκρατικής α...

Τα κείμενα που είναι συγκεντρωμένα στον τόμο αυτό δημοσιεύτηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος στην "Ελευθεροτυπία" και στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", κατά την περίοδο 1989-1995. Σε μία εποχή ραγδαίων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών στην παγκόσμια σκηνή, αλλά και στην ελληνική κοινωνία, αυτά αντανακλούν τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς αλλά και τις απόψεις του συγγραφέα πάνω σε επίκαιρα προβλήματα της πολιτικής, της παιδείας και του πολιτισμού. Μία δεύτερη ανάγνωση και μάλιστα από μία χρονική απόσταση, προσδίδει στα κείμενα αυτά μία ιδιαίτερη σημασία, από την άποψη ότι η σημερι...

Περιέχονται τα κείμενα: Χαιρετισμοί: Χ. Αβραάμ, γενικός διευθυντής ΙΣΤΑΜΕ Σ. Λαμπρινίδης, επικεφαλής Ομάδας Ευρωβουλευτών ΠΑΣΟΚ Ν. Κοτζιάς, πρόεδρος ΙΣΤΑΜΕ Ενότητες: - Η ιστορική σημασία του Μάη του 1968 (Β. Παπαχρήστος -συντονιστής, T. Aube, L. Vecchi, Σπ. Καβουνίδης, Π. Καλογεράτος, Δ. Σακελλάρης) - Ομιλία P. N. Rasmussen - Νεολαία και Μάης 1968 (Κ. Φίλης -συντονιστής, Μ. Δαμανάκη, Μ. Ματσούκα, Θ. Τζήμας, Ν. Νικηφόρος, Γ. Μοσχονάς) - Εργατικό κίνημα και Μάης 1968 (Θ. Σακελλαρόπουλος -συντονιστής, Α. Μητρόπουλος, Σπ. Παπασπύρος, Δ. Σκαρμούτσος, Γ. Πούπκος) -...

Ευρώπη, Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία. Πόσο τελικά αποτελούν φαινόμενο οι νέοι ηγέτες σήμερα; Προσπαθούν να εφαρμόσουν μια ενδεχομένως ριζοσπαστική πολιτική ή παραμένουν δέσμιοι των επιλογών του παρελθόντος; Πολιτικοί που βρίσκονται στην ηλικία των σαράντα αναλαμβάνουν τα ηνία χωρών όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ισπανία, η Ρωσία και η Ουκρανία. Ο Αμερικανός νέος πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο αλλά και οι ηγέτες των βαλκανικών χωρών και των Δημοκρατιών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μπορεί να κατηγορούνται για απειρία, ειδικά σε θ...

Οι αλλαγές που συνέβησαν στον κοινωνικό ιστό όλο αυτό το διάστημα είναι αδύνατο να περιγραφούν σε λίγες γραμμές. Αδύνατο, επίσης, είναι να περιγραφεί επαρκώς η ένταση και η ύφεση των κοινωνικών παθών, όπως συντελέστηκε κατά τη διάρκεια των αντιμνημονιακών ταραχών μέχρι -και μετά- την ήττα τους ή με την ψυχρολουσία που επιφύλασσε στον πληθυσμό της χώρας η ανάληψη της εξουσίας από την αριστερά, το δημοψήφισμα και εντέλει ο εξευτελισμός της με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Αυτό, όμως, που είναι δυνατόν να γίνει είναι η συρραφή κειμένων σε ένα βιβλίο, κάτι σαν στιγμιαίες φ...

Το παρόν δοκίμιο αποτελεί μια άσκηση στη ρεπουμπλικανική θεωρία, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η αρχή caritas rei publicae: η αγάπη για τα δημόσια πράγματα. Πόσο επίκαιρη κρίνεται σήμερα αυτή η αρχή; Πώς συνδέεται με την έννοια της ελευθερίας και τις ποικίλες κανονιστικές εκδοχές της; Θα μπορούσε να αφορά ένα δημόσιο χώρο που εκτείνεται και εξελίσσεται πέραν των εθνικών τειχών; Αυτά τα διερωτήματα συνδέονται με την εξελικτική διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτείας: εάν η caritas rei publicae αποτελέσει τον κοινό πολιτειακό "τόπο" μιας τόσο σύνθετης ένωσης, τότε μπορεί να...

Οργισμένο παιδί του '68, αντιρρησίας από επιλογή, εχθρός των συμβάσεων και πολέμιος της κοινοτοπίας, ο Κρίστοφερ Χίτσενς είναι ένας από τους πιο τολμηρούς και αμφιλεγόμενους δημόσιους διανοούμενους του καιρού μας. Στην αυτοβιογραφία του ξετυλίγει τον μίτο μιας ζωής ανήσυχης και μιας ταραγμένης πολιτικής διαδρομής: από τα κολέγια της Οξφόρδης στην Αθήνα των συνταγματαρχών, από την Κούβα του Κάστρο στην Πορτογαλία του Καρβάλιο, από τη σπαραγμένη από τον Εμφύλιο Ιρλανδία πλάι στους Κούρδους μαχητές, και από τον τροτσκισμό των νιάτων του στην ανεπιφύλακτη υποστήριξη του πολέμου...

The project entitled "Governance, Pluralism & Trans - Nationalisation in Europe" consists of a Jean Monnet Network of eight European Universities, their research centres and Jean Monnet Chairs. The Governance, Pluralism & Trans-Nationalisation in Europe (GovUnet) Network contributes to information gathering, debate enhancement, good practice exchange, knowledge acquisition and promotion of the European Governance and European Integration in societies, as well as the dissemination of the results of academic research in the field of European Union studies through the networki...

"Ενενήντα τριών ετών. Το τέλος δεν είναι μακριά. Αλλά τι τύχη, να μπορώ να υπενθυμίσω σε όλους μας αυτό που αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής μου δράσης: το πρόγραμμα που εκπόνησε πριν από 67 χρόνια το Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης!" γράφει ο αντιστασιακός Στεφάν Εσσέλ. Τι τύχη και για μας τους εκδότες, που έχουμε την ευκαιρία να τροφοδοτήσουμε τους αναγνώστες με την πείρα αυτού του ακούραστου αγωνιστή, που γλίτωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ και του Ντόρα Μίττελμπαου, αυτού του συντελεστή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948,...

"Ενενήντα τριών ετών. Το τέλος δεν είναι μακριά. Αλλά τι τύχη, να μπορώ να υπενθυμίσω σε όλους μας αυτό που αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής μου δράσης: το πρόγραμμα που εκπόνησε πριν από 67 χρόνια το Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης!" γράφει ο αντιστασιακός Στεφάν Εσσέλ. Τι τύχη και για μας τους εκδότες, που έχουμε την ευκαιρία να τροφοδοτήσουμε τους αναγνώστες με την πείρα αυτού του ακούραστου αγωνιστή, που γλίτωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ και του Ντόρα Μίττελμπαου, αυτού του συντελεστή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948,...

"Αντίο, λοιπόν, του μποεμισμού [...] αντίο της σαδομαζοχιστικής κακομοιριάς, με την ταβερνούλα, το κρασάκι, και το "άχ, εμείς οι καημένοι", αντίο του ψευδοεπαναστατισμού με τα κούφια λόγια στον αέρα, ναι, αντίο, αντίο... Η αυριανή μέρα, για μερικούς, από τώρα κιόλας φέγγει εντελώς διαφορετικά. [...] Ο πόλεμος αυτός σημείωσε, για τους αληθινά σκεπτόμενους ανθρώπους, πλάι σε άλλα πολλά, και το τέλος της συμπλεγματικής τους κατωτερότητας απέναντι σε ό,τι, καλά ή κακά, ονομάστηκε μια φορά "ευρωπαϊκό πνεύμα". Όσοι φοβήθηκαν να το πλησιάσουν, ας μη δοκιμάσουν τώρα τη χαρά και να...