Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα Ηθικά Νικομάχεια θεωρούνται ένα από τα πιο ώριμα και πιο σημαντικά έργα του Αριστοτέλη. Μαζί με τα Πολιτικά αποτελούν την "περί τα ανθρώπεια" φιλοσοφία του Σταγειρίτη φιλοσόφου, η οποία πραγματεύεται θέματα που σχετίζονται με την κοινωνική συμβίωση των ανθρώπων. Θέμα του έργου αυτού είναι οι ανθρώπινες πράξεις, η συμπεριφορά δηλαδή του ατόμου, μέσα από τις οποίες οδηγείται στην ευδαιμονία. Σε άμεση σχέση με τις πράξεις βρίσκεται η αρετή, η οποία ορίζεται από τον Αριστοτέλη ως έξη που έχει στόχο της το μέσον (το σημείο ανάμεσα στην υπερβολή και την έλλειψη). Η κατάκτησ...

Τα "Ηθικά Νικομάχεια" είναι από τα σηµαντικότερα και πιο θεµελιώδη έργα της δυτικής φιλοσοφίας. Έχει επηρεάσει καθοριστικά την ευρωπαϊκή φιλοσοφία, εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη φιλοσοφική σκέψη και την ηθική θεωρία και είναι απαραίτητο κείμενο για την κατανόηση της ηθικής φιλοσοφίας και της ιστορίας της ηθικής. Ο Gerard J. Hughes παρουσιάζει, αναλύει και σχολιάζει με σαφήνεια το έργο του Αριστοτέλη. Εξηγεί τα κεντρικά ζητήματα και την αριστοτελική ορολογία, αποσαφηνίζει τα δυσνόητα χωρία και προτείνει λύσεις στις ερμηνευτικές...

Στο βιβλίο εξετάζονται δύο επιμέρους θέματα από το φιλοσοφικό σύστημα του Αριστοτέλη. Το πρώτο αναφέρεται στην έννοια της αιτιότητας, που αποτελεί ένα από τα πιο κεντρικά ζητήματα όχι μόνον των φυσικών αλλά και των μεταφυσικών και των λογικών θεωριών του Σταγειρίτη. Η ανάλυση έχει ως βάση τη συστηματική επεξεργασία του Β΄ βιβλίου του έργου του "Φυσική Ακρόασις". Το δεύτερο θέμα έχει ως αντικείμενό του τις παιδαγωγικές αντιλήψεις του Αριστοτέλη στο έργο του "Πολιτικά". Η επιλογή των ενλόγω θεμάτων δεν είχε ως βάση μόνον το κριτήριο της επιστημονικής πραγμάτευσής τους, παρά τ...

Μπορεί ο φιλόσοφος να κερδίσει στην έριδά του με τον "εριστικό"; Μπορεί να μην καταλήξει σοφιστής όταν, για να πολεμήσει τον σοφιστή, δέχεται να παίξει το δικό του "αγωνιστικό" παιχνίδι; Ναι αλλά, από την άλλη, πώς θα μπορούσε ο φιλόσοφος να υπερασπιστεί τη θέση του με μη δογματικό τρόπο αν δεν εκκινούσε από τη σχετικιστική της αμφισβήτηση; Πώς θα μπορούσε να τη θεμελιώσει αν δεν την άλλαζε ώστε να αντιστέκεται στην ανασκευή της; Ο φιλόσοφος πρέπει να μπει στον αγώνα, ν' αναλάβει τον κίνδυνο να γίνει εριστικός, σοφιστής, σχετικιστής, για να γίνει φιλόσοφος. Η δικαιοσύνη είν...

Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η ερμηνευτική ανασύσταση της φιλοσοφικής σκέψης του Θεοφίλου Κορυδαλέα (Αθήνα, 1574 - Αθήνα, 1646), όπως αυτή παραδίδεται κυρίως στα τυπωμένα έργα του. Για την αρτίωση, ωστόσο, αυτής της ανασύστασης διερευνήθηκαν επισταμένως και ισοσθενώς και οι φιλοσοφικές αντιλήψεις που ο Αθηναίος φιλόσοφος ανέπτυξε στα ανέκδοτα έως τώρα έργα του. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι κειμενοκεντρική καθώς με βάση την ανασύνθεση των κορυδαλικών κειμένων επιχειρείται στο μέτρο του εφικτού ο προσδιορισμός της φιλοσοφικής ι...

Υπάρχει κάποια σχέση της ψυχικής υγείας με τα καλλιτεχνικά φαινόμενα; Αυτό το ερώτημα ανιχνεύεται σε δυο φιλοσόφους που κατέχουν ανά τους αιώνες μια θέση κλειδί για την διάνοιξη των καλλιτεχνικών φαινομένων: στον Αριστοτέλη και στον Νίτσε. Ακόμα και όταν φαίνεται ότι η επαφή μας με την τέχνη περνά μέσα από ακραίες ψυχικές καταστάσεις, όπως είναι η έκπληξη, η διέγερση, ο φόβος και η συμπόνια, σταθερός στόχος παραμένει η αποκατάσταση της ψυχικής υγείας και η εξισορρόπηση κάθε ψυχικής ανισορροπίας.

Μέσα από το "Καλώς άρχειν και άρχεσθαι" ο Στέλιος Ράμφος ερμηνεύει τα "Πολιτικά" του Αριστοτέλους. Τα "Πολιτικά" μιλούν για πολίτευμα και όχι για συνάθροιση. Πολίτευμα είναι ένας τρόπος κυριαρχίας του λόγου σε συγκεκριμένο πληθυσμό. Χωρίς πολίτευμα, χωρίς ανώτερο τελικό σκοπό δεν έχουμε πόλη. Η πόλις είναι ανθρώπινο δημιούργημα με σκοπό ένα αγαθό: Την ειρηνική συνύπαρξη και προκοπή των ανθρώπων.

Η σπουδή της Ποιητικής αποτελεί πια έναν ιδιαίτερο κλάδο επιστήμης με τους ειδικευμένους εργάτες του. Οι μεν αριστοτελισταί δεν ασχολούνται ενδελεχώς με αυτό το σύγγραμμα, οι δε μελετηταί του ακολουθούσαν, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, την ερμηνευτική παράδοσι της Αναγεννήσεως, η οποία ζητούσε μέσω της "Ποιητικής" -και δευτερευόντως της "Ρητορικής"- απαντήσεις σε θέματα της τέχνης και της λογοτεχνίας, θέτοντας το αριστοτελικό έργο εις την υπηρεσία της, αντί να φωτίζη την εσωτερική της σχέσι μ' αυτό. Η "Ποιητική" συγκροτεί έργο ξεχωριστό, άλλα δεν παύει να συνδέεται οργανικά με...

Την ώρα που ο Αριστοτέλης συνελάμβανε και διετύπωνε την πεμπτουσία της ποιητικής τέχνης, την ίδια εκείνη ώρα παρέδιδε στην ανθρωπότητα ένα κείμενο το οποίο θα την συγκινεί πάντοτε, επειδή θα την βάζει απέναντι στις αδυναμίες της. Να δώσουμε τον λόγο στο ίδιο το Περί Ποιητικής σημαίνει να το αναγνωρίσουμε ως πεδίο κριτήριών και όχι ως πηγή πληροφόρησης, να το προσεγγίσουμε ως αρχιμήδειο στήριγμα που επιτρέπει μαζί με το κείμενο να διαβάζουμε κ εμάς τους ίδιους.

Η μελέτη αυτή στόχο έχει να δείξει πώς οριοθετείται το κείμενο της αριστοτελικής "Ποιητικής" και πώς υπερβαίνει τα όριά του, προκειμένου να ενταχθεί σε ένα φιλοσοφικό σύστημα, το οποίο με τους όρους του ερμηνεύει τον κόσμο, μέσα από τον μύθον, έννοια που έχει ήδη δοκιμαστεί σε πολλά πεδία στην αρχαία ελληνική σκέψη. Στην "Ποιητική" ο μύθος θα αποτελέσει τη βάση της θεμελίωσης της ποίησης και της διάκρισής της έναντι της φιλοσοφίας, της ρητορικής, της ιστορίας, της σοφιστικής, της διαλεκτικής, της επιστήμης. Ο όρος μύθος, που δηλώνει την μίμησιν πράξεως ως διαδικασία παραγωγ...

Με το δοκίμιο Ξανά ο Αριστοτέλης; ο Θεοδόσης Π. Τάσιος αποπειράται μια διαφορετική θεώρηση ποικίλων έργων του Σταγειρίτη φιλόσοφου, αποσπάσματα της οποίας είχαν δημοσιευθεί παλαιότερα. Δύο είναι τα κύρια θέματα που θίγονται στο συγκεκριμένο κείμενο: - Tο πρώτο αφορά στις διαπροσωπικές σχέσεις εν γένει και τον εντοπισμό των κοινών στοιχείων στην ηθική θεωρία του Αριστοτέλη, του Σωκράτη και του Επίκουρου. - Το δεύτερο έχει ως άξονα την επιστημονική ερμηνεία του έμψυχου και άψυχου Κόσμου από τον Έλληνα φιλόσοφο. Η έκδοση εμπλουτίζεται με εικαστικό υλικό που παραπέμπει...

Το βιβλίο επιδιώκει να δώσει στον αναγνώστη μια ολοκληρωμένη εικόνα του στοχαστή, επιστήμονα και φιλοσόφου Αριστοτέλη, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει τη συνολική του δημιουργία ως μια ζωντανή φιλοσοφία σε αδιάκοπη πάλη με τα προβλήματα της εποχής του.

Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ένα έργο το οποίο να περιλαμβάνει το σύνολο των επιστημών, στη θεμελίωση των οποίων συνέβαλε ο Αριστοτέλης. Ο βραβευμένος δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών, καθηγητής Γιάννης Χολέβας, με επαρκή τεκμηρίωση παρουσιάζει με το παρόν έργο τις 45 επιστήμες τις οποίες είτε θεμελίωσε είτε συνέβαλε στη θεμελίωσή τους ο κορυφαίος φιλόσοφος και πανεπιστήμων Αριστοτέλης. Και αυτές είναι οι εξής: Επιστημολογία, Μεταφυσική, Θεολογία, Γνωσιολογία, Λογική, Φυσική, Αστρονομία, Κοσμολογία, Ηθική, Ψυχολογία, Μαθηματικά, Φιλολογία, Θεατρολογία, Θεωρία της Τέχνης, Αισθη...