Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας εξωμότης Ασσασίνος υποχρεώνεται να σφάξει την κόρη του με το ίδιο του το χέρι. Πριν σκοτωθεί, φτιάχνει μια καμπάνα σταλάζοντας στο μέταλλό της το αίμα και τα δάκρυα του κοριτσιού. Για πεντακόσια χρόνια η Κόκκινη Καμπάνα ευλογεί τον κόσμο, καρπίζει τη γη, γιατρεύει τους ανθρώπους. Ένας απελπισμένος λαός Μογγόλων θα φτάσει ικέτης στην Ευλογιά· μα οι Λορ θα σφαγιαστούν από τους Ευλογημένους. Η κόκκινη καμπάνα μουγγαίνεται· ένας φριχτός λοιμός θερίζει τους ενόχους. Ένα μωρό των Λορ γλιτώνει από τη σφραγή σε μια κρυφή εσοχή των βράχων. Εκατό χρόνια νωρίτερα μια δακρυσμένη...

Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή επτά μικρών διηγημάτων από τον κόσμο του φανταστικού, ιδιαίτερα καλογραμμένα και πλούσια, κάτι που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα καλό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Και δεν είναι μόνο επιστημονική φαντασία σε τεχνοκρατικά πλαίσια αλλά μπλέκει μέσα και η φιλοσοφία και η μεταφυσική. Έτσι το "γερονήσι" είναι ένα καθαρά μεταφυσικό διήγημα για την φύση του θανάτου και της θεότητας, το "δόντι του δράκου" είναι περισσότερο τεχνοκρατικό, με κοινωνικές παραμέτρους. Που υπάρχουν πιο πλούσιες περιγράφοντας έναν οργουελικό κόσμο στο "η μουσική στο κεφά...

Το βιβλίο περιλαμβάνει: - Μια νουβέλα: "Θάλαμος 810" - Μια τρυφερή ιστορία: "Η νεκροφάνεια του πέους" - Μια μικρή ιστορία σα μεγάλη: "Επαμεινώνδας Καλλικράτους" - Κι ένα αφήγημα της ανάσας: "Το χρωματιστό κορίτσι" Αρρενωπός συλλογισμός. Τρυφερά πλασμένα ανδρικά πρόσωπα... Ο Σωτήρης, ο πατέρας της Ναταλίας, ο κρατούμενος στρατιώτης, ο Μανώλης, ο Χάρης, ο χειρουργημένος άνδρας που θα μπορούσε να μην έχει όνομα για να είναι όλοι οι άνδρες μαζί, είναι οι χορογράφοι της ανδρικής περπατησιάς, οι διευθυντές ορχήστρας των "ανδρικών συναισθημάτων". Οι παρουσίες της Σοφίας...

Το Δεκέμβρη του 2008 βρέθηκα τυχαία στην Αθήνα και έγινα μάρτυρας στα γεγονότα που ακολούθησαν τη μεγάλη εξέγερση των μαθητών. Το γεγονός της δολοφονίας δεκαπεντάχρονου Αξέξανδρου Γρηγορόπουλου με συγκλόνισε και το ότι συμμετείχα στη μεγάλη διαδήλωση αμέσως μετά, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την ιδέα ενός καλύτερου κόσμου, ακόμη και σε μέρες όπως αυτές που διανύουμε, μέρες ανασυγκρότησης και ανατροφοδότησης ενός πανανθρώπινου οράματος, δίχως το οποίο το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι διεκδικήσεις αυτές σηματοδοτούν ένα νέο ξεκίν...

1854: Μια επιδημία χολέρας ξεσπά στην Αθήνα και στον Πειραιά και σπέρνει τον πανικό και τον θάνατο στους δύστυχους κατοίκους της πρωτεύουσας. Το σύντομο αυτό αφήγημα, που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα της γραφής του Εμμανουήλ Λυκούδη (1849-1925). Περιγράφει με δραματικό τρόπο την κατάσταση στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της επιδημίας, που κατά τους ιστορικούς μεταδόθηκε από τα ξένα στρατεύματα. "Δυστυχισμένη θεοκατάρατη χρονιά. Ποιος θα λησμονήση τι κακά έσυρε μαζί της; Είναι κάτι χρόνοι, όπου τραβούν οπίσω τους τα βάσανα,...

Στην "Ομορφάσχημη" (1960) η ηρωίδα, μια νεαρή Εβραία αυστριακής καταγωγής ονόματι Γερτρούδη Στερν, μοιράζεται ως έναν βαθμό την τύχη των ομοφύλων της στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έχοντας επιβιώσει από μια σειρά γεγονότων φυλετικής δίωξης από τους ναζί, μιλά για το παρελθόν της σε τυχαίους αλλά κάθε φορά νέους ακροατές, με τους οποίους στη συνέχεια συνάπτει ερωτική σχέση λίγων ημερών. Ένας από τους ακροατές της, ο αφηγητής του κειμένου, θα αναπαραγάγει πιστά την πρωτοπρόσωπη εξομολόγησή της επιχειρώντας με τη σειρά του να μοιραστεί με κάποιον φίλο του την ισ...

Στην Όνειρο οι πρώτοι παραθεριστές είχανε κιόλας φτάσει. Η Όλια έμεινε έκθαμβη απ' τη γλυκύτητα του τοπίου, αυτής της τόσο δροσερής κωμόπολης, κατάφυτης από ελιές, ροδοδάφνες και σκιερές κληματαριές. Βρήκε εύκολα μια μικρή πανσιόν να μείνει για όλο το καλοκαίρι, περιτριγυρισμένη από πλατύφυλλες βιγόνιες, γιασεμιά και κλήματα. Ανέβηκε στο δωμάτιό της. Νυχτολούλουδα σκαλώνανε στο φαρδύ περβάζι του παραθύρου κι έσκυψε να δει κάτω το περιβόλι και τον κήπο.

Τίποτα δεν είναι πολύ δύσκολο και αξεπέραστο όταν είμαστε ερωτευμένοι με τη ζωή. Οι παγίδες της και οι κακές της στιγμές ξεπερνιούνται εύκολα, όλα τα άσχημα εμπαίζονται και διακωμωδούνται, η τραγωδία γίνεται ευτράπελη σκηνή και παύει να μας φοβίζει, και η κάθε πικρή ατυχία γίνεται λαμπερό στολίδι μας που ομορφαίνει τη ζωή μας. Ας ξεχάσουμε όσους μας ενέπαιξαν, όσους μας πρόδωσαν και μας άφησαν αβοήθητους ενώ μπορούσαν να μας βοηθήσουν, ας ξεχάσουμε τους υπερόπτες που μας αγνόησαν και όλους αυτούς που τους "ποτίσαμε ροδόσταμο και μας πότισαν φαρμάκι", ας ξεχάσουμε όσα μας π...

"Πρέπει να κλείσουμε αυτό το στόμα", έλεγαν κρυφίως οι γερμανοί αξιωματούχοι για την Ουλρίκε. Η ψυχή της, η σκέψη της, η φωνή της, όσο κι αν προσπαθούσαν να τη φιμώσουν, έφθανε έξω από τη φυλακή μέσω των δικηγόρων -συχνά πυκνά και από μόνη της. Σαν ένα αερικό, ένα στοιχειό που τίποτε δεν μπορεί να το κρατήσει. Δρασκελούσε τους τοίχους, τα πλέγματα, τις διπλοσκοπιές. Κορόιδευε τις κάμερες, τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, τους φύλακες, τους επόπτες. Γινόταν αόρατος άνθρωπος και γλίστραγε μέσα από τους μπάτσους και τις ειδικές δυνάμεις του στρατού. Ξεχυνόταν στην άνοιξη που θέριευε...

Ένας περιπλανώμενος πρίγκιπας κλέβει μια παγωμένη νυχτερίδα για να οδηγήσει τον λαό του στην ευτυχία. Μα η ευτυχία που δωρίζεται και δεν δίδεται με αντίτιμο δάκρυα, αίμα, θλίψη και θυσία ισοδυναμεί με την αιωνιότητα του Θανάτου. Ο βασιλιάς Ιωάννης και ο λαός του είναι πια απόλυτα ευτυχισμένοι, αθάνατοι και πιο νεκροί απ’ τους νεκρούς. Και απομένει μόνο ένας γέρος τσιγγάνος που η καρδιά του καίει σαν πυρακτωμένο κάρβουνο...

H Eυανθία Kαΐρη και η Eλισάβετ Mουτζάν-Mαρτινέγκου γεννήθηκαν στην αυγή του 19ου αιώνα, η μία στην Άνδρο, η δεύτερη στη Zάκυνθο. Yπήρξαν δυο σπουδαίες γυναίκες. H μεγαλύτερη ατυχία τους ήταν ότι γεννήθηκαν σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο. H μεγαλύτερη ευτυχία τους θα μπορούσε να είναι η γνωριμία και η συνακόλουθη θερμή τους φιλία. Tην ευτυχία αυτή, που δεν αξιώθηκαν, θέλησε να τους προσφέρει τούτο το βιβλίο, με τη μορφή μιας μεταξύ τους αλληλογραφίας, έστω και υποθετικής. Aπό τις φανταστικές σελίδες της περνούν πρόσωπα υπαρκτά και ζωντανεύουν πραγματικά περιστατικά, αποκαλ...

Η "Περιπλάνηση ενός κοριτσιού στην αγκαλιά της Αιγύπτου", είναι το δεύτερο πεζογράφημα της Δέσποινας Τσίτσου - Σάββα και αναφέρεται στην αληθινή ιστορία μιας γυναίκας με καλές και άσχημες αντιδράσεις και συμπεριφορές των ατόμων που την περιέβαλλαν. Η ιστορία, ξεκινάει στις αρχές του 1900, με ένα κορίτσι που γεννιέται χιλιόμετρα μακριά σε μια άλλη χώρα, σε μια άλλη ήπειρο. Ο τρόπος ζωής, οι συνήθειες του τότε, τελείως διαφορετικές από το σήμερα αλλά και τόσο ίδιες. Τα γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή της, της δημιούργησαν έναν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν που θα...

Σκέφτηκα να κάνω μια ιστορική αποτύπωση αυτής της πόλης, να φτιάξω ένα λεύκωμα. Έχω αρκετές παλιές φωτογραφίες -είναι η δουλειά μου άλλωστε-, μα όλοι μου είπανε πως δεν αρκούν, αφού είθισται να περιλαμβάνονται και κείμενα. Άρχισα να ψάχνω τις πηγές, να βρω τεκμήρια, περιγραφές συμβάντων εποχής, ημερολόγια και ιστορίες της νεότητος. Πήγα σε αρχειοτάξια και βιβλιοθήκες, μα ήτανε φτωχά σε αναμνήσεις. Δεν πειράζει, θα αρκεστώ στις φωτογραφίες, κάθε καλλιτέχνης πρέπει να εμπιστεύεται το έργο του, και είμαι από τους καλύτερους στο είδος μου. Αδίκως ακούγονται για μένα κάτι μισόλ...

Μετά από ένα σύντομο ταξίδι, είχαν αράξει στον κάβο Σκουλουδά και ανέβαιναν προς τον μικρό αρχαίο οικισμό που υπάρχει εκεί. Όταν έφθασαν κοντά στην περιοχή, αυτοί που δεν είχαν πάει ξανά, κοιτούσαν με ενδιαφέρον τους ορθογώνιους ογκόλιθους που υπήρχαν στους γκρεμισμένους τοίχους κτηρίων και τη δεξαμενή νερού που μάζευε τα όμβρια ύδατα. Παραδόξως ο Πανορμίτης που άλλες φορές ήταν πολύ ομιλητικός για αυτά τα πράγματα, σήμερα με δυσκολία μιλούσε. Όταν έφτασαν στον λαξευμένο μονόλιθο με το σκαλισμένο αυλάκι και τον κύκλο, έμειναν να τον χαζεύουν αρκετή ώρα.

Η σχέση που διατηρούμε με τα έργα τέχνης είναι ένα περίπλοκο ζήτημα, συχνά ανεξάρτητο από τη γνώση που έχουμε για τις πολιτισμικές και αισθητικές αξίες. Βεβαίως οι αξίες αυτές είναι πρωταρχικές για την περιπέτεια της σκέψης και χρησιμεύουν ως οδηγοί για τις περιπλανήσεις μας στον κόσμο, όμως το ενδιαφέρον ή ακόμα και η παθιασμένη προσκόλληση που μπορούμε να νιώσουμε ξαφνικά για έναν πίνακα ή για ένα οποιοδήποτε καλλιτεχνικό αντικείμενο συχνά προέρχονται από πηγές που δεν υποψιαζόμαστε ούτε κατανοούμε. Πολλές φορές μάλιστα το απροσδόκητο και ίσως παράκαιρο αυτό ενδιαφέρον μά...

"Η πόλη δεν θέλει συστάσεις. Αρκεί να ελευθερώσεις τα μάτια, να περιπλανηθείς μαζί τους, θα σε τρυπώσουν στα σοκάκια, στους λαβύρινθους της μεγάλης αγοράς, θα σε οδηγήσουν στις πλατείες, θα κατεβούν στα υπόγεια υδραγωγεία, θ' ανταμώσουν την παρόρμηση της ψυχής της κι όλη τη μαγεία των ανθρώπων που διακινείται στους δρόμους της." Η Λίλη Μιχαηλίδου έχει, όπως τεκμαίρεται, εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις που επιτρέπουν στους ψυχικούς συγκλονισμούς να εκτυλιχθούν, να διαδραματίσουν τα ποικίλα ψυχικά καθέκαστα που μεταβάλλουν ένα ταξίδι σε αποκάλυψη, του τόπου και του εαυτού. Κ...