Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον «Μακμπέθ», ο Σαίξπηρ εποίησε, για μία ακόμη φορά, όπως και σε άλλα έργα του, ένα σκηνικό αντικείμενο πολιτικού στοχασμού πάνω στην τραγωδία της εξουσίας, θέμα που, μαζί με την οικογένεια, είναι οι δύο σταθεροί πυλώνες της δραματουργίας. Ωστόσο, ο στοχασμός αυτός δεν θα είχε την σκηνική επάρκεια που έχει, εάν δεν έφτανε εκεί όπου μονάχα ένας στοχαστικός ποιητής μπορεί να τον φτάσει : στην καρδιά του προβλήματος της εξουσίας. Αυτή η καρδιά, θα είχε κυριολεκτικά μόνον έναν σάκο, μία μόνο πλευρά, θα ήταν ελλιπής, μισή, θα υπολειτουργούσε και θα κινδύνευε από στιγμή σε στ...

Κανένα ναρκωτικό δε μεθάει τόσο το άτομο, δεν προκαλεί τόση ευφορία μέσα του, μεγαλώνοντάς το απεριόριστα κι ασυγκράτητα, όσο η εξουσία. Κι είμαστε σ' εποχή που η κατάχτηση της εξουσίας έλκει κάθε φαντασμένο θερμοκέφαλο. Το έργο τούτου φαίνεται σαν παράλογο κι απόκοτο παιχνίδι του πόθου για την εξουσία, που καταντάει η πιο μαύρη απελπισία μέσα στην πιο έρημη, σκοτεινή κι απαίσια νύχτα. Την τραγωδία "Μάκμπεθ", που για θέμα έχει "το κυρίαρχο θέμα" όπως αποκαλεί το θέμα της "Εξουσίας" ο ποιητής, γράφτηκε κατά πάσα πιθανότητα το 1605-6.

Ο Κ. Καρθαίος καταπιάστηκε με τη μετάφραση του "Μάκβεθ" ύστερα από επίμονη παρότρυνση της Μαρίκας Κοτοπούλη και αυτό είναι το πρώτο σαιξπηρικό έργο που έδωσε στη γλώσσα μας ο αξέχαστος εκείνος πνευματικός άνθρωπος. Από τότε, η μετάφραση τούτη δουλεύτηκε έξι φορές με την υποδειγματική ευσυνειδησία, τη σοφή κατάρτιση, την αλάθευτη κρίση και το ποιητικό ταλέντο του Κ. Καρθαίου, για να πάρει την οριστική της μορφή, αυτή που έχει στην παρούσα έκδοση.

"Η Σάρα Κέην πέθανε τραγικά. Ήταν τόσο μεγάλος και τόσο βαθύς ο τρόμος του κόσμου. Δεν τον άντεξε. Ήταν γυμνή. Απροστάτευτη. Γυμνά είναι και τα έργα της. Τρομαγμένα. Τρομερά." Χάρολντ Πίντερ, 5.2.2001 (Γραμμένο ειδικά για την παράσταση του "Καθαροί, πια" από τη "Νέα Σκηνή") "Το "Crave" ("Λαχταρώ") είναι το προτελευταίο έργο που έγραψε η Σάρα Κέην πριν από την αυτοκτονία της τον Φεβρουάριο του 1999. Γραμμένο το 1998, το έργο αποτελεί ορόσημο στη δραματουργική πορεία της, έτσι όπως είχε εκφραστεί στη μέχρι τότε δουλειά της: μια αποφασιστική ρήξη ως προς τη μορφή, που θ...

Τα "Λαμπρά παράσιτα" ("Radiant Vermin", 2015) ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα γραφής του IN-YER-FACE THEATRE παίχτηκαν για δύο χρόνια σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη και στη συνέχεια σε διάφορες άλλες πόλεις ανά τον κόσμο. Από τις 18 Νοεμβρίου 2017 ανέβηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις.

Έργο της τελευταίας δημιουργικής περιόδου κι ο "Κυμβελίνος" είναι μια πλούσια θεατρική μυθιστορία. Ο ποιητής με κέντρο το παλάτι του Βρετανού βασιλιά Κυμβελίνου θα αποκαλύψει έρωτες που γεννιούνται από αμοιβαία εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό, επιβουλές, πράξεις απόκοτες, αποφάσεις απελπισμένες, μεταμφιέσεις γυναικών, που ρίχνονται σε επικίνδυνες περιπέτειες, πλάνες επικίνδυνες κι ακόμη πόλεμο, όπου στην αρχή ο βασιλιάς που παρακολουθεί, "δε βλέπει άλλο από των Βρετανών τις πλάτες" που το σκάνε. Ώσπου τρεις τέσσερις εφώναξαν "Σταθείτε!" και με τις κραυγές και το παράδειγμά του...

Το έργο λέγεται "Κυμβελίνος", κατά κοινή ομολογία όμως κεντρική του μορφή είναι η Ιμογένη. Πολλοί τη θεωρούν την ωραιότερη ηρωίδα από όσες έπλασε ο Σαίξπηρ. [...] "Η Ιμογένη -γράφει η κυρία Τζέιμσον, που μελέτησε ιδιαίτερα τα γυναικεία πρόσωπα των σαιξπηρικών έργων- μας κάνει την εντύπωση να συνδυάζει την πιο απόλυτη απλότητα με ό,τι το πιο θαυμαστά πολυσύνθετο..." Πραγματικά: η Ιμογένη, αν και πλάσμα στολισμένο με τα πιο σπάνια χαρίσματα, δεν μοιάζει καθόλου με τις συμβατικές υπάρξεις που μας προτείνει κατά κανόνα η ρομαντική ποίηση. Πίσω από την υψηλή της αφοσίωση, την αυ...

Ο "Κυμβελίνος" πιθανάτατα έχει γραφτεί το 1610 ή 1611, πριν από τα "Χειμωνιάτικο Παραμύθι", "Περικλής", "Τρικυμία" και το "Ερρίκος Η΄" που είναι τα τελευταία του Σαίξπηρ. Τον μύθο του τον έχει συνθέσει από διαβάσματα από τα χρονικά του Χόλινσετ, από τον Βοκάκιο, από τον Σπένσερ, αλλά προπάντων η κύρια πηγή απ' όπου άντλησε ήταν η φαντασία του, τόσο μάλλον όσο το έργο τούτο είναι περισσότερο μυθιστορηματικό, ρομαντικό.

Έκδοση με αφορμή την πρεμιέρα σε πανελλήνια πρώτη του έργου του Ντέννις Κέλλυ, στις 15 Μαρτίου 2013, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, στη Νέα Θεατρική Σκηνή "Faust". Πρόκειται για το πρώτο έργο του συγγραφέα ("Debris", 2003), που αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης βρετανικής δραματουργίας. Στην Ελλάδα γνωρίσαμε τον Ντέννις Κέλλυ από τις παραστάσεις των έργων του "Ορφανά" (μτφ. Κ. Σωτηριάδου, σκην. Β. Θεοδωρόπουλου), "DNA" (μτφ. Ε. Λυγίζου, σκην. Σ. Βγενοπούλου) και "Οσάμα ο ήρωας" (μτφ. Χρ. Μπάμπου - Παγκουρέλη, σκην. Π. Μιχαηλίδη). Ωσ...

Ο "Κοριολάνος" κατακυρώθηκε από τους φιλόλογους ως "η τραγωδία της περιφάνιας". Αλλά ο Κοριολάνος, δεν είναι μόνον περήφανος, είναι και γέννημα της τάξης του και της εποχής του, της Ρώμης της κοσμοκράτειρας. Και πάνω απ όλα είναι γιος της μάνας του της Βολούμνια, που καυχιέται πως έστειλε το μοναχογιό της σε σκληρό πόλεμο και προτιμάει το γιο της νεκρό παρά ζωντανό και ατιμασμένο, προδότη και διαγουμιστή της πατρίδας του.