Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Η πρώτη μου "συνάντηση" με τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ έγινε στην εφηβεία μου και ήταν συναρπαστική. Με μάγεψαν τα έντονα χρώματά του, η αδρή πινελιά, η θλίψη και η αλήθεια που αναδύονται απ' τους πίνακες του, η ανταριασμένη ψυχή του και η πολυδιάστατη και ακραία στάση του στη ζωή. Έκτοτε, ήμουν πάντα ερωτευμένη μαζί του! Όταν, πριν λίγο καιρό, έπεσαι στα χέρια μου το θεατρικό έργο του Νίκολας Ράιτ, αμέσως πήρα την απόφαση να το ανεβάσω. Δεν κάνω θέατρο πια απλώς για να κάνω θέατρο. Πρέπει να με ελκύσει κάτι πολύ δυνατό και να αισθανθώ πως έχω στ' αλήθεια κάτι καινούργιο, κάτι ιδ...

Η φύση της αμαρτίας αποκλείει την ομολογία. Δεν θα μπορούσα να εξομολογηθώ ακόμη κι αν ήθελα. Δεν θέλω. Αυτό είναι το αμάρτημά μου.

Στην "Αλφάβητο" η κρίση του γάμου ενός συνομήλικου ζευγαριού είναι ο σπινθήρας για να μας δείξει ο T.W. πώς οι άνθρωποι είναι θύματα αντιφατικών στοιχείων που συνυπάρχουν μέσα τους, πώς μεταμορφώνονται και πώς το ένα τροφοδοτεί το άλλο, με αποτέλεσμα αντικρουόμενες απόψεις, -στην περίπτωση των ζευγαριών- να οδηγούν τους ήρωες του να τρέφονται με ό,τι μισούν και φοβούνται.

Σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας ζουν μόνες τους η ηλικιωμένη Μαγκ Φόλαν και η ώριμη κόρη της Μωρήν. Οι δύο γυναίκες έχουν αναπτύξει μεταξύ τους μια περίεργη σχέση μίσους και αγάπης, που κάνει τη συμβίωσή τους σχεδόν αφόρητη. Στην ακύμαντη καθημερινότητά τους θα εισβάλει ο Πάτο Ντούλαν, ένας στιβαρός άντρας που κάποιο βράδυ ξαπλώνει με τη Μωρήν. Από την άλλη μέρα η ζωή των γυναικών αλλάζει, όταν αρχίζουν απροκάλυπτα η μία να πολεμάει την άλλη. Το τέλος του έργου, πικρό όσο και διδακτικό, δείχνει καθαρά το θλιβερό τέλος στο οποίο οδηγούνται πολλές μοναχικές ψυχές στην επαρχία...

Η κωμωδία τούτη, από τα πρώτα έργα του ποιητή, κοντά στ΄άλλα της προσόντα διαθέτει προπάντων θεατρικότητα και σ' αυτήν οφείλεται η σκηνική επιτυχία του, αδιάπτωτη από τότε που πρωτοπαίχτηκε έως σήμερα.

... Το φαρμάκι απ' τη γκρίνια ζηλιαρογυναίκας πιο 'ναι θανατερό από σκύλου λυσασμένου δόντι. Η κρεβατομουρμούρα σου του χάλαγε τον ύπνο, κι αυτή 'ν' η αιτία που πήρε αέρα το μυαλό του. Λες πως του εμπόδιζες τα γλέντια με τις γκρίνιες σου; άμα η γλυκιά η αναψυχή χαθεί, τι άλλο μένει παρά βαρυθυμιά και μαύρη μελαγχολία, συγγένισσα της άγριας κι απαρηγόρητης απελπισίας, κι απόκοντα λεφούσια μολυσματικά, αδιαθεσίες χλωμές κι εχθροί της ζωής; Στην τροφή, στη διασκέδαση και στη ζωογόνα ανάπαψη άμα ενοχλείται, ζώο ή άνθρωπος, θα τρελαθεί. Συμπέρασμα: της ζήλιας σου οι παροξυσμοί τ...

Η "Κωμωδία των παρεξηγήσεων" έχει δημοσιευτεί πρώτη φορά στο Folio του 1623. Εικάζεται όμως ότι έχει γραφτεί κάπου ανάμεσα στο 1592 και το 1594 άρα είναι ένα από τα πρώτα έργα που έκαναν τον Σαίξπηρ γνωστό. Είναι το μικρότερο σε διάρκεια έργο του και αποτελείται από 1918 στίχους. Το 87 % του κειμένου είναι έμμετρο ενώ μόνο το 13% είναι πρόζα. Μαζί με την επίσης μικρής διάρκειας αλλά πολύ μεταγενέστερη "Τρικυμία", είναι τα μοναδικά του έργα στα οποία ολόκληρη η πλοκή διαδραματίζεται σε ένα μόνο μέρος και σε διάρκεια λίγων ωρών. Ο Σαίξπηρ άντλησε την ιδέα για αυτή την κωμω...

Δύο ζευγάρια διδύμων, χωρισμένοι από μωρά και μεγαλωμένα οι μεν στην Έφεσο οι δε στις Συρακούσες, βρίσκονται ξαφνικά στην ίδια πόλη. Κανείς από τους τέσσερις δεν γνωρίζει πως στους ίδιους δρόμους κυκλοφορούν και τ’ αδέλφια τους. Κανείς από όσους συναντούν δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει, μια που, εκτός από το ότι είναι ολόιδιοι, έχουν και τα ίδια ονόματα. Δύο Αντίφιλοι και δύο Δρόμιοι: το μπέρδεμα τεράστιο. Σε ποιον Αντίφιλο κάνει σκηνή η γυναίκα του Εφέσιου; Ποιος φλερτάρει την αδελφή της; Από ποια απειλείται ο Συρακούσιος Δρόμιος και γιατί; Κύρια πηγή του έργου είναι, όπω...

Το καλοκαίρι είναι γεμάτο χρώματα και μυρωδιές στην Κορνουάλη. Στην ακτή κάπου ανάμεσα σε γη, θάλασσα και ποτάμι, εκεί έχει στήσει τον φανταστικό της κόσμο η Στέλλα, μια γυναίκα από άλλη εποχή, μια γυναίκα σημερινή. Αυτή τη γαλήνη θα ταράξει ο ερχομός της παλίρροιας, μιας θύελλας αναπάντεχης έντασης, η άφιξη του συζύγου της κόρης της, του γνωστού ζωγράφου Ήβαν. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει: θα νικήσουν οι δισταγμοί και ο φόβος ή ο μεγάλος έρωτας, το πρωτόγνωρο και το άγνωστο; [...] (Ρούλα Πατεράκη)

Οκτώ άνθρωποι -πέντε άνδρες και τρεις γυναίκες- συγκεντρώνονται σε μια εξοχική πανσιόν, στο 'Monskwell Manor', που το διευθύνει ένα νεαρό ζευγάρι, η Μόλλυ και ο Τζάιλς Ράλστον. Λίγες μέρες ψυχικής ηρεμίας και ξεγνοιασιάς τους περιμένουν... Τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν όλοι. Γρήγορα, όμως, θα διαπιστώσουν πως ανάμεσά τους έχει παρεισφρήσει κι ένας στυγερός δολοφόνος, που έχει ήδη σκοτώσει κάποιον στο Λονδίνο. Η κυρία Λάιον ήταν το πρώτο του θύμα. Και τώρα, αυτή κιόλας τη στιγμή, ο άνθρωπος αυτός, αργά και μεθοδικά, προετοιμάζει ένα δεύτερο... Ίσως και έναν τρίτο φόνο, με τη...

"Υπάρχει ένας τόνος ιδιαίτερος, ικανός να χαρακτηρίσει την κωμωδία του Σαίξπηρ "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι" σ' αντίθεση με άλλες, μεταγενέστερες κωμωδίες του. Τόνος που την προικίζει με μια κάπως τραχειά ευρωστία και την κάνει δημοφιλή. Είναι, μπορούμε να πούμε, η Αναγέννηση στο ανοδικό της στάδιο, όταν ακόμα κανένας δισταγμός δεν έρχεται να τη χαλινώσει. Ο ποιητής της κωμωδίας αυτής εκμεταλλεύεται ένα θέμα με σχήμα ηθοπλαστικό. Ουσιαστικά ωστόσο, βαθύτερα, καμιά πρόληψη δεν του μετριάζει το κέφι. [...] Έργο εποχής νεανικής, γεμάτης ορμή για τον ποιητή και για την εποχή τ...

Διασκευή σε μυθιστορηματική μορφή.