Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρουσιάζονται οι συγγραφείς: - Ιζαμπέλ Αλλιέντε - Πάμπλο Νερούντα - Γαβριέλα Μιστράλ - Λουί Σεπούλβεδα - Χοσέ Πατσέκο - Αριέλ Ντόρφμαν - Κάρλος Φουέντες - Οκτάβιο Πας - Πάκο Τάιμπο ΙΙ - Ούγκο Βέρα Γκουτιέρες - Άνχελες Μαστρέτα - Ομέρο Αρίτζις - Χουάν Ρούλφο

Η περίπτωση του Λευκάδιου Χερν -που ανακαλύπτεται όψιμα και μόλις αρχίζει να παίρνει υπόσταση στη φιλολογική, κοινωνιολογική, και λαογραφική-εθνογραφική σκέψη στη χώρα μας- συνιστά για την εκπαίδευση ένα μοναδικό παράδειγμα παιδαγωγικής άσκησης της ψυχικής ανθεκτικότητας, της προσαρμοστικότητας σε ποικίλα περιβάλλοντα και συνθήκες, στην άσκηση -προπάντων- μιας ιδεατής προσέγγισης της διαπολιτισμικότητας. Καθώς και στον τόπο μας προ πολλού η πολυπολιτισμικότητα είναι μια κοινή πλέον εμπειρία του ελληνικού σχολείου, οι αξίες της διαπολιτισμικότητας έρχονται να οικοδομήσου...

Λευκάδιος Χερν και Πιερ Λοτί: Δύο "δραπέτες" του δυτικού πολιτισμού, μελαγχολικά παράξενες, ρομαντικές ανθρώπινες φύσεις, σημαντικοί συγγραφείς. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ανιχνεύσει την παραλληλία του βίου και των εμπειριών των δύο λογοτεχνών, του Λευκάδιου Χερν και του Πιερ Λοτί. Να ανασκάψει την ουσία και την "ποιητική" του έργου τους καθώς επίσης και το βλέμμα με το οποίο θεώνται τον κόσμο. Να δημιουργήσει, τέλος, μιαν εγγύτητα του αναγνώστη με τον ψυχισμό δύο ξεχωριστών δημιουργών, των οποίων η περιπέτεια της ζωής γίνεται το αξιοθαύμαστο περιεχόμενο μιας εξω...

Στα 1988, όταν συμπληρώνονταν εκατό χρόνια από τον θάνατο του Μπάυρον, το μεγάλο βρετανικό περιοδικό "Illustrated London News", θρηνούσε γιατί τό αγγλικό έθνος είχε πάψει πια να γοητεύεται από τη μορφή του μεγάλου ποιητή. Όμως, συνέχιζε το περιοδικό, "η ευγνωμοσύνη των Ελλήνων για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στη χώρα τους φαίνεται πως έζησε περισσότερο από την αγγλική εκτίμηση για τη συνεισφορά του στη λογοτεχνία μας". Πραγματικά, "η Ελλάς ευγνωμονούσα" θυμόταν και τότε τον Τζωρτζ Γκόρντον Μπάυρον, όπως τον θυμάται και σήμερα και θα τον θυμάται για πάντα. Κι όχι μόνο γιατ...

Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από τους Βαλκανικούς Πολέμους και την ενσωμάτωση των Νέων Χωρών στον εθνικό κορμό, διοργάνωσε τον Δεκέμβριο του 2012 αφιέρωμα στον πολιτικό, ποιητή και εθελοντή στρατιώτη Λορέντζο Μαβίλη (1860 - 1912), ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Δρίσκου στις 28 Νοεμβρίου 1912. Μέσα από τις εισηγήσεις των ομιλητών, που περιλαμβάνονται στην παρούσα έκδοση, αναδεικνύεται η πολύπλευρη προσωπικότητα του Μαβίλη καθώς και το πολιτικό και λογοτεχνικό πλαίσιο της εποχής όπου...

Η ζωή του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα υπήρξε η πολυτιμότερη καλλιτεχνική του δημιουργία. Την πορεία της ζωής του και το πώς αυτή επηρέασε το έργο του καταγράφει η Λέσλι Στέιντον, αντλώντας πληροφορίες από άγνωστες ως σήμερα επιστολές, από αποκλειστικές συνεντεύξεις με φίλους, συγγενείς και γνωστούς του Λόρκα και από αρχειακό υλικό που ανακαλύφθηκε πρόσφατα. Στο βιβλίο λοιπόν παρακολουθούμε την ξένοιαστη παιδική ηλικία του ποιητή στην ύπαιθρο της Ανδαλουσίας, και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη, την Αβάνα και το Μπουένος Άιρες, τις στενές του σχέσεις με άλλους ισπανούς καλλιτέχνες, ό...

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, μία από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1892 στη Μόσχα. Η μοίρα αυτής της απρόβλεπτης και χειμαρρώδους γυναίκας, που παντρεύτηκε έναν εθελοντή του Λευκού Στρατού, είναι άρρηκτα δεμένη με την ταραγμένη ιστορία της Ρωσίας. Ασυμβίβαστη με τις ηθικές επιταγές της εποχής της, αντίθετη με την επανάσταση, ζει για πολύ καιρό στην εξορία. Σύγχρονη του Πάστερνακ, του Μάντελσταμ, του Γκόρκι, της Αχμάτοβα, θαυμάστρια του Μαγιακόφσκι, αυτή η αιωνίως ερωτευμένη γυναίκα επιμένει να εξυμνεί τις μεγάλες ιδέες, τις ομορφιές της φύσης και τη μυστηρ...

"Ενίοτε κάποιος συμπαθεί περισσότερο τους ανόητους ανθρώπους για την ανοησία τους παρά τους σοφούς για τη σοφία τους" έγραψε η Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, η λιγότερο διαδεδομένη Αγγλίδα συγγραφέας του 19ου αιώνα στη χώρα μας. Σύγχρονες ομότεχνες της, όπως οι αδελφές Μπροντέ, η Τζορτζ Έλιοτ και η κατά μία γενιά μεγαλύτερη της Τζέιν Όστεν, έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί πολλάκις, με αποτέλεσμα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έχει έρθει σε επαφή με ένα μεγάλο μέρος του έργου τους. Όμως από το ογκώδες λογοτεχνικό έργο της κυρίας Γκάσκελ -έξι μεγάλα μυθιστορήματα, εννέα νουβέλες και πλήθ...

Η σειρά φιλοδοξεί να φέρει το αναγνωστικό κοινό σε μια πρώτη επαφή όχι μόνο με το έργο σπουδαίων συγγραφέων, αλλά και με την εποχή στην οποία μεγαλούργησαν, καθώς και να φωτίσει τα γεγονότα εκείνα της ζωής τους που διαμόρφωσαν την ιδιοσυγκρασία τους και κατ’ επέκταση το προσωπικό τους ύφος.

Η σειρά φιλοδοξεί να φέρει το αναγνωστικό κοινό σε μια πρώτη επαφή όχι μόνο με το έργο σπουδαίων συγγραφέων, αλλά και με την εποχή στην οποία μεγαλούργησαν, καθώς και να φωτίσει τα γεγονότα εκείνα της ζωής τους που διαμόρφωσαν την ιδιοσυγκρασία τους και κατ’ επέκταση το προσωπικό τους ύφος. Προσφέρει στο ευρύ κοινό συμπυκνωμένη γνώση για ποικίλα θέματα που σχετίζονται με τον βίο μεγάλων μορφών της λογοτεχνίας. Μέσα από τις σελίδες της ξεδιπλώνονται ιδιαίτερες πτυχές, επεισόδια και παραλειπόμενα της ζωής και του έργου τους με τρόπο απλό. Δεν πρόκειται για αυστηρά "ακαδημαϊκέ...

Η σειρά φιλοδοξεί να φέρει το αναγνωστικό κοινό σε μια πρώτη επαφή όχι μόνο με το έργο σπουδαίων συγγραφέων, αλλά και με την εποχή στην οποία μεγαλούργησαν, καθώς και να φωτίσει τα γεγονότα εκείνα της ζωής τους που διαμόρφωσαν την ιδιοσυγκρασία τους και κατ’ επέκταση το προσωπικό τους ύφος.

Ο Φιόντορ Ντοστογέφσκι, το μεγάλο αυτό ταλέντο της λογοτεχνίας που δεν ανήκει μόνο στη Ρωσία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, έχει και μια άλλη πτυχή, που τον κάνει μέγιστο κεφάλαιο για την ψυχολογία. Εδώ παρουσιάζουμε την πολυτάραχη ζωή του παρατηρώντας τον μέσα από την προσωπική του πορεία στις πόλεις της Ρωσίας και της Σιβηρίας. [...]

«Η ποίηση είναι μια ανάγκη του ποιητή και δεν έχει καμιά σχέση σε πόσους αρέσει αυτό που γράφει. Ο ποιητής γράφει και υπάρχουν άνθρωποι, κάποιοι άνθρωποι, που υποφέρουν όπως υποφέρει κι αυτός και τον κατανοούν! Είναι ορισμένοι άνθρωποι οι οποίοι περιέργως πιάνουν το ποίημα...»