Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα ποιήματα που καταθέτει η Wendy Everett αποτελούν τη δική της "Κρητική Ματιά". Η παρούσα, πρώτη της συλλογή, είναι ένα είδος ερωτικού ύμνου στο νησί. Η ποιήτρια αποτυπώνει με τους στίχους των ποιημάτων της την Κρήτη της ψυχής της, ζωγραφίζοντας με εικόνες και συναισθήματα όψεις της ζωής των ανθρώπων, της φύσης και της καθημερινότητας.

Under peeled skin this substance of life, this elongated voice crying out to be heard in a background of darkness; this calling of veins where words are like music and this pulse of the heart crying out with eyes as distant as the sky. Κάτω από ξεφλουδισμένο δέρμα αυτή η ουσία ζωής, αυτή η επιμηκυσμένη φωνή που κράζει ν’ ακουστεί ενάντια στο σκοτάδι, αυτή η κραυγή φλεβών όπου οι λέξεις είναι σαν μουσική, και αυτός ο παλμός της καρδιάς να φωνάζει με μάτια μακρινά όπως ο ουρανός.

Είναι τυλιγμένη σε μια αύρα ή γραφή του Στέφανου, κάποτε ανάερη και ρευστή, κι άλλοτε πυκνή σαν συνωστισμένη μνήμη. Στα ποιήματά του μεταχειρίζεται συνειδητά πολύσημες λέξεις, παρηχήσεις, εικονοποιία και επιλεκτική ομοιοκαταληξία για να ιστορήσει το χειροπιαστό αλλά κυρίως για να υπαινιχθεί το υπερκόσμιο, "πιο πέρα απ' της ζωής τις βεβαιότητες". Στο γλωσσικό του σύμπαν αναδεύεται η σιβυλλική λαλιά των γιαγιάδων του με αναφορές σε στίχους του Γ. Χ. Ώντεν, του Γουόλκοτ, του Οβίδιου, του Καλντερόν - αλλά και του Καβάφη, υπόρρητα. Η κυπριακή διάλεκτος, η αγγλική ποίηση, το θέατ...

When he suddenly said desert flowers and then promptly sent his haiku gift of the image in the flesh of words and the beat of his chest for her to brood on the marvel of bloom in absence and gloom there flashed from the heart of her bard [...] Όταν ξάφνου είπε άνθη της ερήμου και αμέσως έστειλε ένα χαϊκού για δώρο με τις εικόνες ζωντανές στις λέξεις και τον παλμό στο στήθος του να τη βάζει σε σκέψεις για το θαύμα που θάλλει στην απουσία και τη θολούρα τότε έλαμψε από την καρδιά του βάρδου της [...]

Ώσπου ν’ ασπρίσουν τα μαλλιά και του τελευταίου εραστή θα βγαίνω απ’ το παραβάν κρατώντας την εικόνα σου ψηλά για να σε συναντήσω, την ώρα που οι πρώτες σκέψεις θα επιστραφούν στο μυαλό σαν εδραίωση δημοκρατίας θα κρέμομαι στη βροχή θα τραμπαλίζομαι με τις αναθυμιάσεις με τις εκπτώσεις δείγμα δωρεάν σε κάθε εορτολόγιο θα πνίγω τα ιερά στις κολυμπήθρες. Μόνο τότε θα μάθεις Μόνο τότε θα δεις Μόνο τότε θα πεις Της επιστροφής, της διαδοχής. Όλη η τέχνη των ανόητων στα πόδια σου κι η μορφή σου πολλαπλάσιο κάποιας γης στη νιοστή. Ώσπου ν’ ασπρίσουν οι ουρανοί...

Ο Hatto Fischer εμφανίστηκε μια μέρα στην αυλή του bar-cafe Κυκεών, στην Ελευσίνα, και πριν καθίσει να πιει το τσάι του, είδε κάποιον να περιεργάζεται τα βιβλία της μικρής βιτρίνας. Ήταν ο Fernando Rendon, ποιητής από το Medellin της Κολομβίας και γνωστός του Hatto, που βρισκόταν εκεί για επίσκεψη στον Αρχαιολογικό χώρο. Ωραία σύμπτωση! Και όπως θα έλεγε ο Adorno, με το στόμα του Hatto, "μια κοινωνία χωρίς συμπτώσεις είναι μια δικτατορία". Μετά από μήνες βρεθήκαμε, όχι από σύμπτωση, οι τρεις μας και πολλοί ακόμη ποιητές και διανοούμενοι στο Medellin, καλεσμένοι του Ferna...

Η Μαύρη Θάλασσα ανατρέχει στη "Mεγάλη Kαταστροφή" των Ελλήνων του Πόντου μέσω μιας σειράς από "σονέτα-μονολόγους" ή φωνές από το παρελθόν. Ιερείς, πόρνες, στρατιώτες και ένα παράξενο σύνολο χαρακτήρων, ξαναζούν μέσα απ’ αυτή την ποιητική αναγέννηση της φαντασiας ένα τραγικό κεφάλαιο της ελληνικής Ιστορίας. Με βάση την οικογενειακή ιστορία του συγγραφέα, καθώς και μια φανταστική επανάληψη των σκηνών από την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, τα ποιήματα προχωρούν από το τραγικό σε χιούμορ παράλογο και επικεντρώνονται στην ανθρώπινη τρέλα του πολέμου...

"I' m going to make him an offer he can' refuse". The Godfather. ...said the omnipotent god and he took away his wife, his children, his land, leaving him only his mind, full of spite and vengeance but wiser nevertheless. (p. 23) "Frankly my dear, I don't give a damn". Gone with the Wind. The garbage men's strike covered the city with a thick veil of stank, sweat and indignation. (p. 22) "Whose motorcycle is this?/ It's a chopper, baby./ Whose chopper is this?/ Zed's./ Who's Zed?/ Zed is dead, baby. Zed is dead." Pulp Fiction. The last letter o...

Όταν ο Ντέρεκ Oυόλκοτ πήρε το Bραβείο Νόμπελ το 1992, η Σουηδική Ακαδημία χαρακτήρισε το έργο του "ποιητικό, πολύ φωτεινό, που βασίζεται σ' ένα ιστορικό όραμα, αποτέλεσμα ενός πολύ-πολιτισμικού κατορθώματος". Η γλώσσα του είναι τοπική, αλλά η οπτική του είναι παγκόσμια κι αυτό το ποιητικό εύρος του επιτρέπει να συνδυάζει και συγχρόνως να συμπτύσσει την αγάπη του για την Καραϊβική με φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, όπως η φρίκη του Ολοκαυτώματος ή η γοητεία που ασκούσε επάνω του ο "ασημένιος αιώνας" της ρωσικής ποίησης ή η Ελλάδα του Ομήρου. Ο Oυόλκοτ δεν το φοβήθ...

Σ΄αυτό το βιβλίο έχουν ανθολογηθεί 51 ποιήματα από 27 ποιητές και ποιήτριες της αγγλικής γλώσσας, που έχουν γράψει για κάποιον ελληνικό τόπο ή κάποια σελίδα της ελληνικής μυθολογίας ή ιστορίας. Από τις έξι ποιήτριες μόνον η Αμερικανίδα Hilda Doolittle επισκέφτηκε την Ελλάδα. Εννέα από τους ποιητές γνώρισαν την χώρα μας, και από αυτούς ο Lawrence Durrell έζησε αρκετά χρόνια σ΄ αυτήν. Ο ποιητής - ναυτικός William Falconer ναυάγησε έξω από το Σούνιο! Και ο Byron και ο Rupert Brooke πέθαναν στην Ελλάδα· ο δεύτερος είναι θαμμένος στην Σκύρο. Ο τίτλος της ανθολογίας είναι ο στί...