Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αναμφισβήτητα, η μεταπολεμική αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη εντάσσεται και παρακολουθεί με κάποια χρονική υστέρηση τα διεθνή ρεύματα, από τα οποία ο μοντερνισμός στις διάφορες εκφράσεις του είναι το κυρίαρχο. Η ιδιόμορφη και επιλεκτική εφαρμογή των εκσυγχρονιστικών τάσεων φανερώνει την αναπόφευκτη γεωγραφική και πολιτισμική προσαρμογή στα δεδομένα του τόπου. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι, σε τελευταία ανάλυση, η αρχιτεκτονική είναι τοπική στο βαθμό που δίνει έμφαση σε ορισμένους παράγοντες, που έχουν σχέση με την ιδιαιτερότητα του τοπίου και την ιστορική γενεαλογία του αστικού...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται η αρχιτεκτονική και η πολεοδομία της Αθήνας από την αρχαιότητα έως σήμερα, όπως παρουσιάστηκαν σε διεπιστημονικό συνέδριο που οργανώθηκε το Φεβρουάριο του 1996 στο Μουσείο Βούρου - Ευταξία (της Πόλεως των Αθηνών). Μέσα από ποικίλες προσεγγίσεις ειδικών αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων και ιστορικών, ζωντανεύει στα μάτια του αναγνώστη η εικόνα της Αθήνας του χθες και του σήμερα, με τις όψεις του παρελθόντος και τα προβλήματα του παρόντος. Τα κείμενα του βιβλίου τα πλαισιώνουν πίνακες και εικόνες, που κάνουν το υλικό του πιο κατανοητό.

Τα κέντρα των πόλεων ξαναγεννιούνται. Τα προβλήματα που τα μάστιζαν τις περασμένες δεκαετίες και είχαν προκύψει από αλόγιστες επεκτάσεις, ανεξέλεγκτες "αποκεντρώσεις", ρύπανση κλπ. άρχισαν να ξεπερνιούνται. Ο πληθυσμός επιστρέφει στους πυρήνες των πόλεων. Η επιχειρηματική δραστηριότητα, οι κοινωνικές και πολιτισμικές λειτουργίες ξαναβρίσκουν την κοιτίδα τους. Η ταυτότητα της πόλης αναδεικνύεται και πάλι μέσα από το κέντρο της, όμως τούτο δεν είναι μουσειακός χώρος, αλλά το πιο δυναμικό της στοιχείο που ταυτόχρονα προσφέρει ποιότητα, ποικιλία, εκσυγχρονισμένη λειτουργία, αισ...

Η Εταιρεία Ιστορίας της Πόλης και της Πολεοδομίας αφιέρωσε το 2ο Συνέδριό της στην επέτειο της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων από την έναρξη των μεταπολεμικών προσπαθειών που αναλήφθηκαν στην Ελλάδα για την πολεοδομική ανασυγκρότησής της. Το θέμα, λοιπόν, του Συνεδρίου καθορίστηκε ως: "Η πολεοδομία στην Ελλάδα από το 1949 έως το 1974". Ο τόμος αυτός περιέχει τα κείμενα των εισηγήσεων και τη συζήτηση που επακολούθησε στο Στρογγυλό Τραπέζι. Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Βόλο από τις 3 έως τις 4 Δεκεμβρίου 1999 με συνδιοργανωτή το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Περιφερειακής Α...

Τα κείμενα του βιβλίου χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές ενότητες, διακριτές, που σε πρώτη ματιά φαίνονται εντελώς ανεξάρτητες. Η πρώτη αφορά σ' ένα πρόγραμμα, που έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ για την Ανάπτυξη-Αλλαγή των Εξαρχείων... Η δεύτερη αφορά στην οργάνωση του Μαρουσιού, μιας περιοχής που μεταλλάχθηκε βίαια από προάστιο και κλειστή κοινότητα αμιγούς κατοικίας, σε υπερτοπικό κέντρο, το οποίο δέχεται τις πιο σημαντικές σε όγκο και οικονομικό μέγεθος εγκαταστάσεις γραφείων εταιριών και εμπορικών κέντρων...Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει ιδέες και σκέψεις για τη μορφή, το χαρακτήρα...

Αθήνα που την αγαπούμε· Αθήνα που τη μισούμε· Αθήνα των περιπάτων και των συναντήσων, παρέες νεανικές, χρόνια νεανικά· αλλά και Αθήνα του άγχους, της ρύπανσης, των θορύβων και της κυκλοφοριακής συμφόρησης, αθηναϊκά τοπία βιασμένα, ταπεινωμένα, ευτελισμένα. Αθήνα της σχιζοφράνειας, πομπός και καθρέφτης της ελλαδικής σχιζοφρένειας. Πώς φτάσαμε εκεί; Τι μπορεί ακόμα να σωθεί; Ένα όραμα για την Αθήνα; Με δυο λόγια, μπορούμε να ξαναβρούμε την πόλη, μπορούμε να επιστρέψουμε στην Αθήνα; Το βιβλίο προσπαθεί να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά μέσα από αναλύσεις πολεοδομικές, πολιτικές,...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται να καταδειχθεί η σχέση που υφίσταται μεταξύ της σχεδιαστικής διαδικασίας και του αστικού φαινομένου ως ουσιώδους στοιχείου του γεωγραφικού χώρου. Συνδυάζοντας θεωρητική προσέγγιση και πρακτική εφαρμογή, το βιβλίο ξεκινάει με την κριτική ανάλυση των βασικών εννοιών και των θεωριών που έχουν διατυπωθεί αναφορικά με το σχεδιασμό και τα συστατικά στοιχεία του αστικού χώρου, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στη διαδικασία της οικιστικής ανάπτυξης, και καταλήγει στη μελέτη του τρόπου με τον οποίο αυτά συντίθενται, με βάση συγκεκριμένες περιπτώσεις. [...]...

Μία από τις πιο βαθειά ριζωμένες πρακτικές στον ελληνικό χώρο, που έχει αφήσει τα ίχνη της μέχρι σήμερα και είχε κεντρική σημασία για την ταυτότητα, την αίσθηση της ιστορικής συνέχειας και τη συμβολική επιβίωση μίας κοινότητας, είναι η καθαγίαση του χώρου της. Χωριό και πόλη καθαγιάζονται μέσω της απόσπασης από τον βέβηλο χώρο και της μαγικο-θρησκευτικής οριοθέτησής τους, που προφυλάσσει από κάθε τι το δαιμονικό και κακό. Η πραγματοποίηση του μεταφυσικού ορίου επιτυγχάνεται με μία ποικιλία τελετουργικών πρακτικών: με περιάροση του οικισμού, περισχοινισμό, περιμετρική λιτανε...