Βυζαντινή γραμματεία

Άπαντα 2

Κάκτος (1994)

Επί τη εξόδω του αγαθωτάτου Σαλουστίου παραμυθητικός εις εαυτόν: Για να παρηγορήσει τον εαυτό του, όπως λέει ο ίδιος, ο Ιουλιανός καταγράφει τις σκέψεις του με αφορμή την απομάκρυνση από το αξίωμά του τού φίλου του Σεκούντου Σατουρνίνου Σαλούστιου. Αθηναίων τη βουλή και τω δήμω: Επιστολή του Ιουλιανού προς τους Αθηναίους λίγο πριν από τη σύγκρουσή του με τον Κωνστάντιο. Θεμιστίω φιλοσόφω: Επιστολή του Ιουλιανού προς τον φιλόσοφο Θεμίστιο, όπου εκθέτει τις απόψεις του για τη διακυβέρνηση, το πρότυπο του βασιλιά κ.λπ. Προς Ηράκλειον κυνικόν περί του πώς κυνιστέον και ει πρ...

Άπαντα 5

Κάκτος (1994)

Συνέχεια των επιστολών του Ιουλιανού. Τα κείμενα είναι πηγή πληροφοριών για τη ζωή του και έκθεση των πολιτικών και θρησκευτικών αντιλήψεών του.

Άπαντα 3

Κάκτος (1994)

Εις τους απαιδεύτους κύνας: Κριτική θεώρηση της φιλοσοφίας των κυνικών και γραφική παρουσίαση των οπαδών του ρεύματος αυτού κατά την εποχή του συγγραφέα. Συμπόσιον ή Κρόνια: Ο Ρωμύλος καλεί σε συμπόσιο τους θεούς και τους καίσαρες για να συνεορτάσουν τα Κρόνια. Την είσοδο των αυτοκρατόρων, από τον Ιούλιο Καίσαρα ως τον Κωνσταντίνο, σχολιάζει σκωπτικά ο Σειληνός. Προβολή των πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων του Ιουλιανού. Εις τον βασιλέα Ήλιον προς Σαλούστιον: Ο Ιουλιανός, ως ένθερμος οπαδός του Ήλιου Μίθρα, υμνεί τον προστάτη θεό της Αιώνιας Πόλης για την ημέρα της...

Άπαντα 4

Κάκτος (1994)

Αντιοχικός ή Μισοπώγων: Ο Ιουλιανός αποτυγχάνει να πείσει τους κατοίκους της Αντιόχειας σχετικά με τις θρησκευτικές του αντιλήψεις και κρίνει ο ίδιος τον εαυτό του. Παράλληλα στηλιτεύει και τις δικές τους συνήθειες, χαρακτηριστικές ανθρώπων εύπορης μεγαλούπολης χωρίς πνευματικά ενδιαφέροντα. Κατά Γαλιλαίων Α΄: Επίθεση του Ιουλιανού κατά των χριστιανών. Πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη, τονίζει, δεν προαναγγέλλεται ο χριστιανισμός, άρα οι χριστιανοί δεν πρέπει να θεωρούν την πίστη τους εξέλιξη του ιουδαϊσμού. Επιχειρηματολογία ανάλογη με αυτήν του Κέλσου και του Πορφύριου. Έργο...

Ροδάνθη και Δοσικλής

Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1996)

Υσμίνη και Υσμινίας

Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1996)

Constantini Manassis breviarum chronicum

Ακαδημία Αθηνών (1996)

Constantini Manassis breviarum chronicum

Ακαδημία Αθηνών (1996)

Η ερωτική ιστορία του Καλλίμαχου και της Χρυσορρόης

Απόπειρα (1997)

Επιστολαί

Κανάκη (2001)

Ηθικός ή Περί παιδείας

Κανάκη (2002)

Ο Ηθικός είναι ίσως το σημαντικότερο έργο του Θεοδώρου Μετοχίτη, ενός από τους διαπρεπέστερους εκπροσώπους της λεγόμενης Παλαιολόγειας Αναγέννησης. Το έργο αυτό που αποτελεί ένα εγκώμιο του θεωρητικού βίου, όπως τον όριζαν οι αρχαίοι, εκδίδεται για πρώτη φορά από τον γνωστό κώδικα Vindobonensis Philologicus gr 95 με εισαγωγή, κριτικό υπόμνημα, μετάφραση στη νεοελληνική γλώσσα και σημειώσεις. Στην εισαγωγή εξετάζονται κυρίως οι πηγές που χρησιμοποίησε ο Μετοχίτης και γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί το έργο στο πλαίσιο της ευρύτερης πνευματικής παραγωγής των αρχών του ΙΔ΄ αιών...

Οβιδίου περί μεταμορφώσεων

Ακαδημία Αθηνών (2002)

Η ενασχόλησή μας με τις Πλανούδειες Μεταφράσεις έργων του Οβιδίου άρχισε από πολύ παλιά, όταν το 1973 και το 1974 παρουσιάσαμε αντίστοιχα τα πρώτα μας δημοσιεύματα για το κείμενο αυτό. Από τότε δημοσιεύσαμε διάφορα άρθρα αλλά και εκδόσεις Πλανούδειων Μεταφράσεων. Σχετικά με τις "Μεταμορρφώσεις" είναι φυσικό ένα κείμενο τόσο εκτενές να μην ήταν εύκολο αντικείμενο έρευνας και ο τελικός στόχος να υπήρξε για πάρα πολλά χρόνια δυσπρόσιτος. Πάντως, το 1997, η Ι. Τσαβαρή δημοσίευσε, δίκην προέκδοσης, τα πρώτα πέντε Βιβλία της Μετάφρασης. Αργότερα, αποφασίσαμε να συνεργαστούμε στην...

The chronicle of Morea

Πελεκάνος (2003)

Τα χρονικά του Μορέως

Πελεκάνος (2003)

Ο πανεπιστημιακός Αδαμάντιος Αδαμαντίου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε στην Ερμούπολη της Σύρου αλλά και στο Ταιγαρόνκ της Ρωσίας στην Ελληνική Σχολή. Μελέτησε κυρίως τη βυζαντινή τέχνη και αρχαιολογία. Το 1912 εκλέγεται καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διετέλεσε σύμβουλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου.Πρωτοστάτησε σε ανασκαφές και έρευνες στις περιοχές των Μετεώρων, του Δαφνίου, του Μυστρά κ.α. Συνεργάστηκε με τον Σπυρίδωνα Λάμπρου στην καταγραφή και σύνταξη καταλ...

Σύνοψις χρονική

Κανάκη (2003)

Η Σύνοψις Χρονική του Κωνσταντίνου Μανασσή (6.620 στίχοι), από κτίσεως κόσμου έως και το θάνατο του Νικηφόρου Γ' Βοτανειάτη (1081), είχε μεγάλη διάδοση από την εποχή που συνετέθη (μέσα 12ου αιώνα) έως και τον 18ο αιώνα, όπως προκύπτει από τα εκατό και πλέον χειρόγραφα που την διασώζουν. Τα χειρόγραφα αυτά και οι μεταξύ τους σχέσεις περιγράφονται αναλυτικά στην κριτική έκδοση της Χρονικής Συνόψεως (βλ. βιβλιογραφία, Lampsidis, κριτική έκδοση). Ο παρών τόμος περιλαμβάνει: Εισαγωγή (βίος και χαρακτηρισμός του Κ. Μανασσή, περιεχόμενα και χαρακτηρισμός του χρονογραφικού έργου ω...

Ανάλεκτα Παλαιολογείου γραμματείας

Πουρναράς Π. Σ. (2004)

Στον παρόντα τόμο εκδίδονται για πρώτη φορά δυο ενδιαφέροντα μικρά κείμενα, η ομιλία για τον Ευαγγελισμό του μητροπολίτου Νείλου Ρόδου και η ερμηνεία των ιαμβικών κανόνων του Μάρκου Ευγενικού. Η έκδοση παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά στο σεμινάριο Βυζαντινής Θεολογίας που οργάνωσα για την εξάσκηση των μεταπτυχιακών φοιτητών στην παλαιογραφία και την κριτική των κειμένων στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως

Έλλην (2004)

Με την έκδοση αυτού του βιβλίου καθίσταται επιτέλους προσιτό στο διεθνές φιλολογικό κοινό το λόγιο ποίημα για την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Φράγκους Σταυροφόρους. Προσφέρει τόσο στους ειδικούς φιλολόγους, όσο και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, ένα χρήσιμο εργαλείο δουλειάς και ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό κείμενο. Το ελληνικό κείμενο συνοδεύεται από μία προσεγμένη και γλαφυρή έμμετρη μετάφραση καθώς και από τον απαραίτητο ιστορικό σχολιασμό. Έτσι, μια χρήσιμη ιστορική πηγή γίνεται σήμερα ευρύτερα γνωστή στους ιστορικούς της περιόδου αυτής.

Φύλλα Μεγαλέξανδρου

Σπανός - Βιβλιοφιλία (2004)

Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου, είναι πασίγνωστη και πολλά έχουν γραφτεί γι' αυτήν. Εκείνο που θέλω να παρατηρήσω εγώ, είναι ότι ο συντάκτης της (προφανώς κάποιος καλόγερος του Βυζαντίου) κάνει μία καταφανή προσπάθεια, να εμφανίσει τον Αλέξανδρο, σαν πιστό του μονοθεϊσμού των Εβραίων. Είναι μια προσπάθεια Εβραιοχριστιανικής έμπνευσης, που θέλει να εκμεταλλευτεί την φήμη του Αλέξανδρου σ' όλους τους (υποδουλωμένους) λαούς του Βυζαντίου εμφανίζοντάς τον μετά την πτώση των θεών των Εβραιοχριστιανών. Κατά τα άλλα, το κείμενο, κάτω από την εμφανή απλοϊκότητα (ίδιον της εποχής που...

Συνολικά Βιβλία 140
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου