Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Στην Αθήνα της Μπελ Επόκ. Σε μια πόλη που το 1907 είχε μόλις 167.000 κατοίκους, μα ήταν στολισμένη με μέγαρα και δημόσια κτίρια εφάμιλλα των μεγάλων ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Σε μια πόλη όπου μπορούσες να περπατάς στις κεντρικές λεωφόρους της και σε κάθε σου βήμα να συναντάς κι έναν γνωστό. Να χαιρετιέσαι, να σφίγγεις χέρια, να συζητάς, να νομίζεις πως βρίσκεσαι στο σαλόνι σου. Ή να γυρνάς στο σπίτι σου, σε κάποια γειτονιά, τσαλαπατώντας στις λάσπες το χειμώνα, είναι αλήθεια, ή βλέποντας τις νοικοκυρές και τους μαγαζάτορες να καταβρέχουν το χωματόδρομο έξω απ' τα σπίτι...

Η οδός Πειραιώς δια μέσου των αιώνων. Γεγονότα και θρύλοι, παραδόσεις και πολιτισμός, ακολουθούν τη μοναδική αυτή διαδρομή που συνδέει την Αθήνα με το επίνειό της, τον Πειραιά, κι από κει ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Ο συγγραφέας, με τη γλαφυρή μυθοπλαστική του ικανότητα, ζωντανεύει μύθους και ιστορίες δυόμιση χιλιάδων χρόνων ελληνισμού, συνοδοιπορεί με την ιστορία, ψαύει τα χαράγματά της σ' ένα δρόμο που μεταμορφώνεται αδιάκοπα και ταυτόχρονα παραμένει ίδιος, όπως ίδια είναι και η ψυχή αυτού του τόπου: Στις περιόδους ανατάσεως τον βλέπουμε γεμάτο μεγαλοσύνη. Στα χρόνια τη...

Η Πλάκα είναι η πιο παλιά συνοικία της Αθήνας και γι' αυτό έχει μια πολλών αιώνων ιστορία. Αρχίζει από τα αρχαία χρόνια, περνάει στην εποχή του Βυζαντίου και τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, φτάνει στα όμορφα και ρομαντικά χρόνια της λεγόμενης "Μπελ Επόκ",για να καταλήξει στο σήμερα. Η περιοχή αυτή της Παλιάς Αθήνας, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, διατηρεί ακόμη τη γοητεία, όπως λένε, του Χτες. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, που γράφτηκε με αγάπη και νοσταλγία, αλλά και με αντικειμενικότητα, ο αναγνώστης θα διαβάσει την συναρπαστική ιστορία της. Μοιάζει με παρ...

Η έκδοση, μέσα από πλούσιο εικονογραφικό και τεκμηριωτικό υλικό, αποτυπώνει την ιστορία ενός από τα πιο παλιά κτίρια της καρδιάς της Αθήνας, αλλά και ζωντανεύει την ιστορία της πόλης από την ανακήρυξή της ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα.

Ο άξονας γύρω από τον οποίο στρέφεται το βιβλίο είναι οι πρακτικές του νεοελληνικού κράτους με στόχο τον μετασχηματισμό της Αθήνας από κατεστραμμένη κωμόπολη της οθωμανικής αυτοκρατορίας σε πρωτεύουσά του και παράλληλα, οι δράσεις της κοινωνίας στον κατασκευασμένο χώρο στο διάστημα 1833-1922. Εστιάζει στην πολεοδομική πολιτική για την Αθήνα και τις επιπτώσεις της στην έγγειο ιδιοκτησία. Η μελέτη φιλοδοξεί να έχει διττό χαρακτήρα. Να κάνει καταγραφή ως εργασία υποδομής και με το διαθέσιμο νέο υλικό από την αρχειακή έρευνα να προχωρήσει σε προσεγγίσεις, συνδέσεις και ερμηνεί...

Ελάτε μαζί μου σ’ ένα ταξίδι στα παλιά, τότε που "δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα". Το δικό μας τρενάκι των αναμνήσεων θα πραγματοποιήσει συνολικά εκατόν ογδόντα στάσεις! Μια διαδρομή γεμάτη εικόνες από την καθημερινή ζωή της πόλης: άνθρωποι, σοκάκια, μπαλκόνια, αρώματα, χρώματα, ήχοι. Θα συναντήσουμε χίλιους δυο τύπους της αθηναϊκής κοινωνίας, και φυσικά δεν θα λησμονήσουμε την Αθηναία με τα σκέρτσα και τα παραστρατήματά της. Θα κατέβουμε και στην Παραλιακή, από το Νέο Φάληρο μέχρι τη Βουλιαγμένη, "φωτογραφίζοντας" το καθετί. Θ’ αφεθούμε στους μαγευτικούς τόπους κοινωνική...

Πριν πολλά χρόνια, τον Ιούλιο του 1927, γεννήθηκα εδώ στα Πετράλωνα. Και απ' ότι φαίνεται, επειδή πια δεν μετακινούμαι εύκολα, θα μένω στα Πετράλωνα. Ό,τι καλύτερο άνθρωπος μπορούσε να θέλει. Εδώ σε αυτή τη γειτονιά πήγα σχολείο κι απέκτησα πολλούς φίλους. Μπορώ να πω ότι γνώρισα τον κόσμο της Αθήνας πριν τον Πόλεμο και μετά τον Πόλεμο. Μεγάλο ορόσημο δυο πολύ διαφορετικών εποχών. Στο διάστημα της ζωής μου πολλές φορές έφυγα από τα Πετράλωνα. Πολλές φορές ηθελημένα για να γνωρίσω τον κόσμο και να δουλέψω σε άλλους τόπους. Άλλες φορές ηθελημένα για να γνωρίσω τον κόσμο και...

Το βιβλίο αυτό αφηγείται την ιστορία της δημιουργίας μιας σφύζουσας καρναβαλικής κουλτούρας στη νεότερη Αθήνα, και συγχρόνως της εξημέρωσης του καρναβαλιού στον σύγχρονο κόσμο. Κατά την υπό εξέταση περίοδο οι Απόκριες άλλαξαν ριζικά, τόσο υπό την ηγεμονία της εκσυγχρονιστικής μερίδας της αστικής τάξης όσο και μέσα από πιο αφηρημένες διεργασίες όπως η εμπορευματοποίηση, η απομάγευση του κόσμου, η "διαδικασία του πολιτισμού". Η "κορυβαντιώσα ευθυμία" καταλάγιασε, τα "της αναιδείας θεάματα" περιορίστηκαν, τα νοήματα πέραν της διασκέδασης που υπήρχαν στις αποκριάτικες πρακτικές...

[...] Η πλατεία αυτή -η μεγαλύτερη της Αθήνας αλλά και της Ελλάδος [έκταση περίπου 4 εκταρίων] - παραμένει ωστόσο, παρ’ όλες τις επιμέρους αλλοιώσεις στο διάβα των χρόνων, ο κατ΄εξοχήν "μνημειακός τόπος" της νέας πόλεως, που αποτελεί εξ’ άλλου και κομβικό στοιχείο του σχεδιασμού της. Ιδιαίτερα συμβάλλει στην καθιέρωσή της ως τοποσήμου της πόλεως η επιλογή της θέσης της, στο μεταίχμιο παλαιάς και νέας πόλεως και σε άμεση διασύνδεση με τους μνημειακούς ελεύθερους χώρους της Αθήνας (Εθνικός Κήπος, Ζάππειον, Ολυμπιείον, Στάδιον). Είναι αξιοσημείωτον ότι εκτός από σποραδικές...

"Για την Καισαριανή, που ανάθρεψε και γαλούχησε τέσσερις ολάκερες γενιές και πα' για την πέμπτη, θα προσπαθήσω και την πιο μικρή πτυχή της να περιγράψω. Για να τις δώσω διάπλατες να τις κοιτάζουν και παλιοί μα και τωρινοί. Και πιστεύω να συμφωνήσουν όλοι, πως αξίζει κάθε κόπος και κάθε θυσία γι' αυτή τη μεγάλη μας αγάπη. Πετραδάκι-πετραδάκι μάζωνα για να φτιάξω το "Διάβα της Καισαριανής", μια ολάκερη ζωή. Κάθε μέρος αυτού του βιβλίου έχει και τη δικιά του ξέχωρη ιστορία". (απόσπασμα από το βιβλίο) "Το διάβα της Καισαριανής" αποτελεί την πληρέστερη και αντικειμενι...

Για την Οθωμανική Αθήνα έχουν ήδη γραφεί πολλά -και είναι ακόμη περισσότερες οι δημοσιευμένες "ελκυστικές" αναπαραστάσεις της από τους Ευρωπαίους περιηγητές του 18ου και του 19ου αιώνα. Στο παρόν βιβλίο όμως, η Αθήνα των Οθωμανικών χρόνων διαβάζεται, για πρώτη φορά, μέσα από άγνωστες, αδημοσίευτες αρχειακές πηγές, των οποίων η αναζήτηση και διερεύνηση από το συγγραφέα καλύπτει ήδη τρεις δεκαετίες. Οι πηγές αυτές είναι Οθωμανικές για τους πρώτους αιώνες και δυτικο-Ευρωπαϊκές για την όψιμη Τουρκοκρατία. Το πρόσωπο της φεουδαρχικής πόλης που αναδύεται μέσα από αυτή την έρευνα...

Ο "Πολιτισμός" της τεχνολογίας και του κερδοσκοπισμού από το 1950 άρχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατεδάφισης όλων των παραδοσιακών κτηρίων της Αθήνας, που κυριολεκτικά κοσμούσαν την πόλη και συνέδεαν αισθητικά τη σύγχρονη εποχή με το παρελθόν. Από τη μανία εκείνη δεν γλύτωσαν λαμπρά νεοκλασικά οικοδομήματα για να ανεγερθούν στη θέση τους άκομψες ογκώδεις κατασκευές που πνίγουν το περιβάλλον και κακοποιούν τις ευαισθησίες των ανθρώπων. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το κτήριο Βούρου, στο ισόγειο του οποίου λειτουργούσε το καφενείο του Ζαχαράτου. Όταν το 1960 ανακοιν...