Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Πήδησε στο ποδήλατό της κι έφυγε. Στο δρόμο της επιστροφής έβλεπε τον γκρεμό γεμάτο προκλητικά χρώματα και λογής-λογής φανταχτερά λουλούδια. Για μια στιγμή θέλησε να κάνει μια τρέλα από αυτές τις "μη ανατάξιμες" που λέει η επιστήμη. Το 'θελε τόσο πολύ που τα μάγουλά της φλόγωσαν στον πόθο του θανάτου και η σκέψη της θόλωσε στη μέθη του ανεπίτρεπτου. Το ποδήλατο στριφογύρισε, ανασηκώθηκε, κι ετοιμάστηκε για τη μοναδική τελευταία του κίνηση. Μα όλη η μαγεία χάθηκε με μιας σαν θυμήθηκε τις εξετάσεις και τη χελωνίτσα της. Να, είναι αυτά τα γελοία καθήκοντα που τολμούνε να...

Τα παραμύθια όπως είναι γνωστό, αποτελούν βασικό είδος της λαϊκής λογοτεχνίας, το οποίο από νωρίς προσείλκυσε το ενδιαφέρον συλλογέων και μελετητών. Μάλιστα οι συλλογές λαϊκών παραμυθιών, που δημοσιεύονται τα τελευταία χρόνια και προέρχονται από διάφορους Ελληνικούς τόπους, ολοένα πληθαίνουν και διευρύνουν έτσι τη λαογραφική βιβλιογραφία. Μια τέτοια συλλογή από τη Θράκη, που εντάσσεται στο πλαίσιο της σχετικής σειράς των γνωστών εκδόσεων "Εν Πλω", περιλαμβάνεται στον παρόντα τόμο. Αποτελείται συνολικά από τριάντα παραμυθιακά κείμενα, τα οποία προέρχονται από χειρόγραφα του...

Κάποτε, πριν πολλά πολλά χρόνια, μαζεύτηκαν στον ουρανό, πάνω από τα μενεξεδένια σύννεφα και τις αέρινες νεφέλες, όλες οι λεγεώνες των αγγέλων. Είχαν μεγάλη συνάντηση μπροστά στα πόδια του Θεού... Μέσα από μια συνάντηση του ουρανού ξεκινάει ένα ταξίδι. Ένας μικρός άγγελος φεύγει με μια μεγάλη αποστολή από το Θεό, για τη γη των ανθρώπων. Θα ταξιδέψει πολύ. Θα μάθει πολλά. Άραγε θα κατορθώσει να βρει την κρυψώνα του Θεού;

Το πρώτο βιβλίο με τίτλο "Ασημένια παραμύθια" έχει δύο εκδόσεις (Α΄ έκδοση, 1977. Β΄ έκδοση, 1978, εκδ. Αργώ, εξαντλημένη). Το δημοσιεύω ξανά με νέο τίτλο "Οι αχτίδες του γέλιου της". Στον ίδιο τόμο δημοσιεύω και ανέκδοτο βιβλίο μου με παραμύθια, με τίτλο: "Όταν η Αρετή θηλάζει την Ελπίδα". Μ. Μ.

Η σειρά "Τα παραμύθια μου" περιλαμβάνει παραμυθιακά κείμενα που ανταποκρίνονται στο συναισθηματικό, ψυχικό και γνωστικό κόσμο των μικρών παιδιών. Επίσης προσφέρονται για διάφορες διαθεματικές προσεγγίσεις στη γλώσσα, στις τέχνες, στην παράδοση, στο φυσικό περιβάλλον, κλπ.

Πρόκειται για μια περιπέτεια που γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Είναι μια ιστορία με ευχάριστο τέλος, η οποία έχει γίνει και κουκλοθεατρική παράσταση από την κουκλοθεατρική ομάδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η σειρά "Τα παραμύθια μου" περιλαμβάνει παραμυθιακά κείμενα που ανταποκρίνονται στο συναισθηματικό, ψυχικό και γνωστικό κόσμο των μικρών παιδιών. Επίσης προσφέρονται για διάφορες διαθεματικές προσεγγίσεις στη γλώσσα, στις τέχνες, στην παράδοση, στο φυσικό περιβάλλον, κλπ.

Με αυτά τα παραμύθια, προσπαθώ να διαβώ την ομίχλη που σκεπάζει το παρελθόν μου και να επιστρέψω στην παιδική μου ηλικία... Βλέπω καθαρά πλάι στην πέτρινη βρύση το πρόχειρο τσίγκινο υπόστεγο, όπου γινόταν η απόσταξη του τσίπουρου... κι εμείς κοντά στη φωτιά να ψήνουμε αμύγδαλα και καλαμπόκια και ν' ακούμε ιστορίες από τους γεροντότερους... Έρχονται στο νου μου οι κρύες νύχτες του χειμώνα, τότε που όλοι μαζεμένοι δίπλα στη φωτιά, κρεμόμασταν από τα χείλη της γιαγιάς ν' ακούσουμε κάποιο παραμύθι... Οι σκιές που τρεμόπαιζαν στους τοίχους από το αναμμένο τζάκι, ζωντάνευαν στ...

"... Μια φορά κι έναν καιρό... Όλοι είχαν μάθει ν’ ακούνε παραμύθια από τη γιαγιά τους. Εμείς είχαμε μάθει ν’ ακούμε παραμύθια από τον παππού. Η συλλογή αυτή αποτελείται από πέντε μαγευτικά παραμύθια που ταξίδεψαν από τον Πόντο μαζί με τον παππού, από τότε που ήταν κι εκείνος παιδί. Μαζί τους ήρθαν μάγισσες και νεράιδες, δράκοι, βασιλόπουλα και πριγκιποπούλες, αναμεμειγμένοι σε συνταρακτικές αλλά και διδακτικές περιπέτειες. Διατηρήθηκαν μες στις αναμνήσεις και ανασύρθηκαν από τα βάθη εκείνου του τμήματος του μυαλού που επιμένει να μην διαγράφει ποτέ τις τρυφερές εμπειρίες....

Τη Λαμπρή του 1910 και 1911 έμεινε στη Μύκονο για τριάντα έξι συνολικά μέρες ο ελληνιστής ("ιδιότητα δεν είχε τιμιοτέραν", τότε) Louis Roussel (1881-1971). Ο Ρουσέλ ήταν μαθητής του Ψυχάρη κι αργότερα έγινε καθηγητής των αρχαίων ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ (1925-1953). [...] Εντυπωσιασμένος από τη μουσικότητα του μυκονιάτικου λόγου ο Ρουσέλ καταγράφει στενογραφικά ογδόντα τέσσερα παραμύθια και τραγούδια κι οι Μυκονιάτες, κατά την προσφιλή συνήθεια των νησιωτών, του κολλούν το "εγκωμίατο" [=παρωνύμιο] του "παραμυθά". [...] Αν επιχειρούσε κανείς να χρονολογήσει...

Χρόνια με κυνηγούσε η ιδέα ν' ασχοληθώ με τα λαϊκά παραμύθια. Διάλεξα τις καλύτερες παραλλαγές, με βασικό κριτήριο το δίδαγμα ζωής που βγαίνει απ' την παραδοσιακή μυθοπλασία. Δεύτερο μέλημά μου: η γλώσσα. Θέλησα να διατηρήσω πολύτιμες εκφράσεις της δημοτικής, που χάνονται στην ισοπεδωτική καθημερινή ομιλία, ταυτόχρονα όμως, στρωτά γραμμένα, τα παραμύθια να διαβάζονται απ' τα σημερινά παιδιά. Τα εμπλούτισα μάλιστα με παροιμίες, που κι αυτές ολοένα περισσότερο μπαίνουν στο περιθώριο... Τελειώνοντας, θυμήθηκα πως σαν ήμουν μικρή, κάθε χρόνο γινόταν στο Ζάππειο η "Πανελλήνι...

Στο ελληνικό παραμύθι, ξέχωρα από την ψυχαγωγία, υπάρχει και το διδακτικό στοιχείο, μέσα από τη σάτιρα. Ο παπάς, ο κουμπάρος, ο τεμπέλης είναι πρόσωπα που συναντάμε κάθε μέρα στη ζωή μας. Επίσης "υπάρχει μια περισσή κι εύκολη βωμολοχία... Είναι κάτι που βγαίνει από μια φυσική ειλικρίνεια, μια ανάγκη για άμεσο χαρακτηρισμό των πραγμάτων, μια αγάπη στο ωμό και το παραστατικό. Τα παιδιά κι οι μεγάλοι γελάνε με την καρδιά τους, την ώρα που ακούνε απότομα να ξεπετιούνται μέσα από τα κείμενα οι άπρεπες λέξεις, που άλλωστε επιτρέπει η χωριάτικη κοινωνία περισσότερο από την αστική"...

"Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι ένα ραδιόφωνο θα μπορούσε να βάλει στη διαδικασία της συγγραφής παραμυθιών τους σημερινούς πολυάσχολους ανθρώπους. Και όμως, λίγο η επιμονή της Μαρίας Πασχαλίδου, λίγο οι αυτοσχέδιες και επιτυχημένες απόπειρες να διαβάσουμε παραμύθια στο ραδιόφωνο μας οδήγησαν στον 1ο ραδιοφωνικό Διαγωνισμό Παραμυθιού. Η ανταπόκριση μας εξέπληξε! Η μεγάλη μας περιπέτεια ξεκίνησε γιατί οι συμμετοχές ήταν πολλές και η επιλογή δύσκολη. Μέρος αυτής της περιπέτειας σ’ αυτό το βιβλίο"

Το παρόν βιβλίο είναι γραμμένο για μικρομέγαλα παιδιά και μεγαλόμικρους ενήλικες, φιλοδοξεί δε να προσφέρει παραμυθία τόσο σ' αυτούς όσο και στους άνευ ηλικίας, δηλαδή σε όσους δεν έχουν ακόμη εγκαταλείψει την ανυπαρξία και σε εκείνους που έχουν προσωρινά εγκατασταθεί σ' αυτήν. Λέω "προσωρινά", γιατί ακράδαντα πιστεύω πως είμαστε ανακυκλώσιμο υλικό και, ως εκ τούτου, θα έχουμε αενάως ένα ρόλο σ' αυτό το όνειρο που λέγεται ζωή. Α. Χ. "Η γιαγιά Ειρήνη είχε την ικανότητα να φτιάχνει και δικά της παραμύθια, από ένα τίποτε. Δίνοντας ανθρώπινες ιδιότητες σε ένα αντικείμενο,...

Περγαλιό είναι ο ίσκιος του σπιτιού κι όποιο σπίτι το έχει, είναι καλορίζικο. Περγαλιό είναι ένα ανθρωπάκι κοντό, γαλανόματο, με φεσάκι. Είναι σαν παιδάκι τεσσάρων ως πέντε χρονών. Γυρίζει μέσα στο σπίτι και τη νύχτα πάει και κάθεται πάνω σε κάποιον που κοιμάται. Αν εκείνος σταθεί καλός μαζί του και προλάβει να του πάρει το φέσι, γίνεται ευτυχισμένος, γιατί το Περγαλιό του λέει πού είναι κρυμμένος ο θησαυρός. ... οι παππούδες και οι παραπαππούδες μας είχαν εκείνα τα μάτια κι εκείνη την ποιητική φαντασία να ζωντανεύουν τα στοιχεία της φύσης και να γίνονται στοιχειά. Το ν...

Το βιβλίο "Λαογραφικές καταγραφές στο Βαλτεσινίκο Γορτυνίας: Μύθοι ζώων, παραμύθια και τραγούδια" περιλαμβάνει καταγραφές του 1929 και 1938, που παρέμεναν ανέκδοτες στο Αρχείο Χειρογράφων του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Η έκδοση περιλαμβάνει συγκεκριμένο υλικό, δηλαδή μύθους ζώων, παραμύθια και τραγούδια και όχι ποικίλη λαογραφική ύλη. Τους μύθους και τα παραμύθια συγκέντρωσαν το 1938 παιδιά του Δημοτικού Σχολείου του Βαλτεσινίκου προσφεύγοντας στα γηραιότερα μέλη της οικογένειάς τους (παππού, γιαγιά, θεία, θείο, γονείς) ή σε κάποιες περιπτώσεις κατέγραψαν από...

Ηπειρώτικο παραμύθι που έρχεται από τα βάθη των αιώνων και μας ψιθυρίζει χιλιάδες μυστικά. Η βασιλοπούλα Μυρτάλη ζούσε ευτυχισμένη - όπως όλες οι βασιλοπούλες των παραμυθιών - στην Έφυρα. Την πανάρχαια πόλη της Ηπείρου, στα παράλια του Ιονίου πελάγους, που ήταν ένα από τα σπουδαιότερα λιμάνια στη Μεσόγειο. Εδώ λοιπόν στην Έφυρα - οι Μοίρες και οι Θεοί το ήθελαν - ήρθε ο γενναίος Νεοπτόλεμος, ύστερα από την καταστροφή της θρυλικής Τροίας. Φιλοξενήθηκε στα ανάκτορα της Έφυρας και εκεί γνώρισε τη βασιλοπούλα Μυρτάλη. Τότε η Αφροδίτη στάλαξε στις καρδιές των δύο νέων τον έρωτ...

Χρήστος Χρηστοβασίλης (1861-1937) Γεννήθηκε στο Σουλόπουλο Καλαμά της Ηπείρου. Παππούς του ήταν ο Χρήστος Βασιλείου (από όπου το ψευδώνυμο του λογοτέχνη), άρχοντας του Σουλόπουλου. Μαθήτευσε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Το 1875 συνελήφθη από τις Τουρκικές Αρχές με αφορμή την Ανατολική κρίση και οδηγήθηκε ως όμηρος στην Κωνσταντινούπολη. Μετά από τρία χρόνια, περνώντας στην Ήπειρο πήρε μέρος σε μάχη στους Αγίους Σαράντα. Αιχμαλωτίστηκε και εξορίστηκε στα Τρίκαλα. Εργάστηκε στην εφημερίδα "Ακρόπολη". Διευθυντής στο περιοδικό της "Εταιρείας του Ελληνισμού" δημοσιεύει πρ...

Στα "Ηπειρώτικα παραμύθια" διακρίνουμε ύψος απλό και ανεπιτήδευτο, με ιδιωματισμούς που προσδίδουν ομορφιά και χάρη.

"Ούτ' εγώ ήμουν εκεί... ούτε κι εσείς να το πιστέψετε" είναι ο τίτλος της ανέκδοτης συλλογής λαϊκών παραμυθιών και τραγουδιών από τη Μονεμβασιά, τη Μήλο και την Ανδρούσα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός. Η συλλογή είναι έργο του Κώστα Γούναρη, του φιλολόγου που μύησε το Δημήτρη Γληνό στο Δημοτικισμό· μιας προσωπικότητας που δεν έχει φωτιστεί όσο της αξίζει: φοιτητής ακόμα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στους Βαλκανικούς Πολέμους, όπου και έχασε τη ζωή του. Στο Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου του 1913 το όνομά του περιλαμβάνεται μεταξύ εκείνων των μελών του Ομίλου που "πέθ...