Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ Ρουφώντας ο ένας το αίμα του άλλου με χείλια χέρια πόδια στριγγή τριβή των σπλάχνων ξεσκίζοντας σάρκες βυθισμένοι σε λυσσαγμένο πέλαγο λόγια και θρύψαλα στο λαρύγγι κραυγές γυαλιά και μέταλλα καρφωμένα στα στήθη βλέφαρα μεθυσμένα κοχλίες τρομώδεις ξερνούν τον έξω κόσμο αρνούνται ένα πλέγμα δοκιμάζει την αντοχή αναδίνει φωτιές του χώματος θανάσιμες ευωδιές στην κλίνη μια πυροστιά στενάζει βουλιμία κι απελπισία της φλόγας κατατρώγει τις σάρκες. Ορμώντας παραζαλισμένοι μ' άλαλη σκλήρυνση κατανικώντας την τρυφερότητα αγρός πυρκαγιάς...

ΧΟΡΟΣ 1 Χάσμα χάραμα άστραψε παρηγορία έρμου μαγεμένο το πέταμά του άστραψε άστραψε μαύρισε στόμα θανάτου

Η ποιητική συλλογή του Αναστάσιου Δρίβα "Μια δέσμη αχτίδες στο νερό", παρουσιασμένη με την επιμέλεια του Τάσου Κόρφη, είναι μια επιλογή από τα ομότιτλα ποιήματα , που δημοσιεύθηκαν κατά καιρούς στα περιοδικά "Τα Νέα Γράμματα", "Κύκλος" και "Τρίτο Μάτι", και βασίζεται κυρίως σ' ένα κατάλογο του ίδιου του ποιητή που βρέθηκε στα χέρια του Κώστα Οικονόμου.

V Εννιά νησιά στην άβυσσο κι εκείνος π' αγαπούσα. Τώρα διάττοντες αλιεύω μέσα σ' έρημο ανασηκώνομαι και πέφτω καθώς στοιχεία μνημονικά ανάβουν πυρκαγιές που να μετρήσω δεν προφταίνω. Φεγγάρια τρίμερα γίναν τα πρόσωπα κι ο ασβέστης ο άσβηστος κάνει εγκαύματα τα τελευταία όνειρα με τη συνέργεια των δακρύων. [...] Κάπου-κάπου κολλώ έναν επίδεσμο ύπνου κι η φωνή μου κάνει σθεναρή το μνημόσυνο που θα πεί: πίστη στην αιωνιότητα ή του φορτίου συναίσθηση της ζωής.