Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Γκρίζα μεμβράνη" είναι η αγωνία της ύπαρξης που γίνεται αγωνιωδέστερη στο σημερινό, χωρίς έλεος, κόσμο. "Το όνειρό μας διάφανο κρύσταλλο την αυγή/ σε καρπό σαπισμένο/ και τα χρόνια μας στέρνα μικρή/ βουρκωμένη για πάντα."

"Ποίηση που αναζητεί τα αρχέτυπα της γλώσσας σε μύθο και στοιχεία της κοσμογένεσης. Η φωτιά, το νερό, ο ήλιος και ο έρωτας αποτελούν φυσιοκρατικές έννοιες που διατρέχουν συνέχεια την ποίηση του Γ. Υ. Η παγανιστική θεώρηση των πραγμάτων χωρίς να υπολείπεται μια σκωπτική διάθεση για τον ευρύτερο υπαρξιακό ή κοινωνικό χώρο, ανακαλεί επιδράσεις από την ποίηση του Έζρα Πάουντ ή ακόμα θρησκευτικά στοιχεία της ανατολικής μυθολογίας. Από τις αξιολογότερες ποιητικές παρουσίες των τελευταίων ετών. [...]" (Αλέξης Ζήρας, περιοδικό "Αντί", 1977) "...Φύση πολυεδρική ο Υφαντής αλλά...

Λοιπόν, / μπορούμε να μιλάμε για ειρήνη / με τις πυροβολαρχίες σε αντιπαράταξη. / Η ξυπόλητη νύχτα πάνω στα ναρκοπέδια / ασάλευτη. / Σιωπή! / Μιλάμε για ειρήνη. / Βλέπω το μειδιάσμα του απέναντι φρουρού / με την αδιάκοπη έλλειψη περιθωρίων / μελέτης. / Όμως εγώ στη σκοπιά κρατώ γερά / τη σιγουριά στον ώμο μου.

Το ποιητικό έργο του Μάνθου Ιωάννου (1665-1748) από τα Ιωάννινα αναφέρεται στην ανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Οθωμανούς και την άλωση του Ναυπλίου (1715). Ο ελάχιστα γνωστός Ηπειρώτης ποιητής, που είχε βρει καταφύγιο στη Βενετία, θρηνεί τη νέα σκλαβιά των ομογενών του Μωραϊτών, παραβάλλοντάς την με την αιχμαλωσία των Εβραίων στην Αίγυπτο. Στο δεύτερο μέρος της έκδοσης ο συγγραφέας δημοσιεύει έμμετρες παραβολές με θεολογικό διδακτικό περιεχόμενο (περί μελλούσης Κολάσεως, περί υπερηφανείας, περί φυλαργυρίας, περί κακής υπανδρείας, περί των γυναικών, περί λαιμαργίας κ.ά.)...

[...] Στην έκδοση αυτή που γίνεται με τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του ποιητή χάρη στη στοργική φροντίδα του αδελφού του Στέφανου Εμμανουήλ και στο ενδιαφέρον των εκδόσεων "Πρόσπερος" για την ποίηση του μεσοπολέμου, περιλαμβάνονται και οι τέσσερις τυπωμένες από τον ίδιο τον Καίσαρα Εμμανουήλ συλλογές, ό,τι δηλαδή περίπου αποτελεί τα ποιητικά του "ευρισκόμενα". Και λέω περίπου, γιατί δεν αποκλείεται να υπάρχουν κι άλλα ποιήματα δημοσιευμένα σε περιοδικά. Αλλά μια και μόνος του τα είχε σιωπηρά αποκηρύξει, αφήνοντάς τα έξω απ' τις συλλογές του, κι αν λάβουμε υπόψη...

Μια ελεύθερη μετάφραση του Ηλία Πετρόπουλου και δώδεκα σχέδια του Αλέκου Φασιανού. Πρόκειται για ποιήματα του Ηλία Πετρόπουλου με αφορμή κείμενα των: Μελεάγρου, Καλλίμαχου, Ασκληπιάδη, Θυμοκλή, Πλάτωνος και Διοτίμου.