Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς αναπαριστά κανείς την ένοπλη βία; Με ποιους εκφραστικούς τρόπους και αισθητικά μέσα μπορεί να αποδοθεί λογοτεχνικά; Η παρούσα μελέτη καταπιάνεται με ελληνικά και ιταλικά πεζογραφικά κείμενα των τελευταίων δεκαετιών που επεξεργάστηκαν μυθοπλαστικά την ένοπλη βία στη σύγχρονη εκδοχή της, διερευνά τις μορφικές και θεματικές επιλογές των συγγραφέων, καθώς και τις διακριτές αφηγηματικές στρατηγικές που χρησιμοποίησαν για την αναπαράστασή της, και αναλύει το ιδεολογικό τους πρίσμα. Με κεντρικό θεωρητικό εργαλείο την έννοια της "μνήμης", και στηριζόμενοι σε μια διεπιστημονική...

Το ομιχλώδες κλίμα του παράκτιου βορρά που συνθέτει αισθήσεις αλλά και απηχήσεις της προσφυγικής Ανατολής, το βυζαντινό βάθος της πόλης από τον καιρό που ήταν πολυφυλετική και πανορθόδοξη, οι παρακαταθήκες του παρακείμενου Αγίου Όρους, του Παλαμισμού αλλά και των πρωτοκομμνουνιστών Ζηλωτών, η Ιουδαϊκή εσωτερικότητα, η κοσμοπολίτικη σφραγίδα που απέκτησε από τις ιστορικές της περιπέτειες η πόλη, η επιρροή από τη βαλκανική ενδοχώρα που φτάνει μέχρι ένα κεντρο-ευρωπαϊκό κλίμα, έκαναν τη βυζαντινή και βαλκανική Θεσσαλονίκη να νιώθει πάντα πολύ πιο κοντά στην Κεντρική και τη Βόρ...

Η "Οδύσσεια" του Ν. Καζαντζάκη αποτελείται από 33333 ανομοιοκατάληκτους δεκαεφτασύλλαβους. Κεντρικός ήρωας ο Οδυσσέας, όχι όμως ο νοσταλγός αλλά ο κοσμογυριστής. Όταν επιστρέφει στην Ιθάκη σκοτώνει τους μνηστήρες, παντρεύει τον Τηλέμαχο και ξαναφεύγει. Ασφυκτιά στο στενό περιβάλλον της Ιθάκης, ούτε η οικογένεια, ούτε ο λαός του τον συγκινεί. Επισκέπτεται Σπάρτη, Κρήτη, Αίγυπτο, τόπους με πανάρχαιους παρηκμασμένους πολιτισμούς, άρα δεν έχουν πια κανένα λόγο ύπαρξης, όλα πρέπει να γκρεμιστούν και να γίνει ένας καινούριος κόσμος. Στην Αφρική αποφασίζει να χτίσει την ιδανική πο...

Στο βιβλίο συγκεντρώνεται ένα μέρος -η επιλογή έχει γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα τους- των δημοσιευμάτων που ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος αφιέρωσε, προσφορά αγάπης, στον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Πρόκειται για 16 κείμενα που έχουν δημοσιευτεί παλαιότερα στα περιοδικά Ακτή (Λευκωσίας), Αντί, Νέα Εστία και Ποίηση. Ο πυρήνας του ενδιαφέροντος του Τριανταφυλλόπουλου και η σημαντικότερη συμβολή του σε όσα γράφτηκαν και θα γραφτούν για τον Λορεντζάτο είναι τα γλωσσικά minutiae. Εκεί συναντώνται απολύτως οι ευαισθησίες και των δύο τους. Όσοι τον γνώρισαν από κοντά, θα θυμούνται τον...

Αυτός ο τόμος είναι αφιερωμένος στη μνήμη του Βαγγέλη Αθανασόπουλου (1946-2011), ο οποίος χάραξε νέους δρόμους έρευνας με τη συστηματική μελέτη της νεοελληνικής ποίησης και πεζογραφίας, ασχολήθηκε με τη μετάφραση και την κριτική της λογοτεχνίας, έδωσε ποιητικές συλλογές και πεζογραφήματα και υπήρξε εμπνευσμένος δάσκαλος για τους φοιτητές του, με συνεχή παρουσία στις αίθουσες της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε επί αρκετές δεκαετίες πεζογραφία, ποίηση και συγκριτική φιλολογία. Η έκδοση συγκεντρώνει εργασίες 52 μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, πο...

Κείμενα προς τιμήν του συγγραφέα Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, αναφορικά με το πολύπλευρο έργο του. Στον τιμητικό τόμο περιλαμβάνεται και μία παλαιότερη συνέντευξη του συγγραφέα στον Στέλιο Λουκά, καθώς και ένα άγνωστο θεατρικό έργο του Τσιρόπουλου, που μας εμπιστεύθηκε ο συγγραφέας, το πρώτο που βλέπει το φως της δημοσιότητας και ίσως το μόνο που διασώθηκε απ' όσα έγραψε.

Η παρούσα μονογραφία είναι η αναπαράσταση όψεων της Αθήνας κατά την περίοδο 1880-1896 στο λογοτεχνικό και στο δημοσιογραφικό έργο του Μιχαήλ Μητσάκη. Είναι μια πρόταση για τη μελέτη της αστικής λαογραφίας, με "σημεία αναφοράς" λογοτεχνικά κείμενα, τις "κειμενικές" (αλλιώς) "αναπαραστάσεις" της πόλης. Ο λογοτέχνης, δημοσιογράφος, flaneur, "χρονογράφος του άστεως", Μιχαήλ Μητσάκης, κάνει αστική ηθογραφία, αστική ανθρωπολογία-λαογραφία, με μια ιδιότυπη "επιτόπια παρατήρηση". Στην αναπαριστώμενη Αθήνα εμφανίζονται πάμπολλες "νεωτερικές" μορφές, σε πεδία όπως ταυτότητες, συλλογι...

Όταν πρωτοεκδόθηκε αυτό το βιβλίο το 1989 θεωρήθηκε ως η πρώτη συστηματική και, όσο το επέτρεπαν οι περιστάσεις, ολοκληρωμένη προσπάθεια προσέγγισης της ποιητικής γενιάς του ’70 από ιστορική, κοινωνική και αισθητική άποψη. Όπως επισημάνθηκε από πολλούς, ερχόταν να ρυμοτομήσει μια σχεδόν παρθένα έκταση, οριοθετώντας και ταξινομώντας πρόσωπα, έργα και καταστάσεις. Από τότε ως σήμερα γράφτηκαν πολλά γι’ αυτή τη γενιά, περισσότερο ή λιγότερο σημαντικά, ρίχνοντας φως σε σκοτεινές ή σε ελάχιστα φωτισμένες πτυχές της, επισημαίνοντας και αξιολογώντας την προσφορά του κάθε εκπροσ...

Σχολιάζονται κείμενα (χρονογραφήματα σε εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και "Αθηναϊκές Επιστολές" από το περιοδικό Η Διάπλασις των Παίδων) δημοσιευμένα κατά την περίοδο 1904-1937, στα οποία ο Ζακύνθιος συγγραφέας αναφέρεται στον κινηματογράφο, άλλοτε θετικά και άλλοτε επικριτικά, εξετάζεται η θεματοποίηση του κινηματογράφου στο μυθιστόρημα Ο ουρανοκατέβατος (1943-1944), στο οποίο η ηρωίδα παρουσιάζεται να πρωταγωνιστεί σε κινηματογραφική ταινία, συζητιούνται οι δύο θρυλικές -αν και δυστυχώς χαμένες- ταινίες της δεκαετίας του 1930 "Στέλλα Βιολάντη" και "Ο κακός δρόμος", που...

Ο κόσμος των πενήτων, των φτωχών και κατατρεγμένων, των αδύναμων και ευάλωτων ανθρώπων, είναι ο κόσμος του Παπαδιαμάντη. Ο αλάλητος στεναγμός τους αντηχεί μέσα στα διηγήματά του. Οι καημοί τους δεν έχουν μόνο κοινωνικά αίτια και γι' αυτό είναι χωρίς τελειωμό. Από τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη απουσιάζει η δράση, τα εξωτερικά μεγάλα γεγονότα, η περιπέτεια. Μεγαλώνουν ασύμμετρα όπως το δέντρο, χωρίς αυστηρό σχέδιο, χωρίς ανέλιξη συχνά, και τελειώνουν αθόρυβα. Είναι ρευστά, λυρικά, μια λεπτή πινελιά, ένα αλαφρύ πάτημα, με οξυμένη αίσθηση και συμμερισμό του ανθρώπινου πόνου, με...

Τα μελετήματα του συγγραφέα που συγκεντρώνονται στο βιβλίο αυτό αναφέρονται κυρίως: στην θεωρητική υπόδειξη των ποιητικών δυνατοτήτων της νεοελληνικής γλώσσας από τον Σολωμό· στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται ο ποιητής την αξιοποίηση της νεοελληνικής λογοτεχνικής παράδοσης μέσα στις δικές του δημιουργικές συλλήψεις, αλλά και γενικά μέσα στην περαιτέρω πορεία της νεοελληνικής ποίησης· σε συγκεκριμένα κείμενά του, με μια σειρά ερμηνευτικών προτάσεων· και στην σπουδή των επιδιώξεων και πράξεών του από δύο αφοσιωμένους και έγκυρους μελετητές του έργου του (τον Octave Merli...

O Γιάννης Μαρής υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από "πατριάρχης της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας": μαχητικός δημοσιογράφος στα χρόνια του αντικομμουνισμού και της λογοκρισίας, σημαντικός παράγων στα εκδοτικά και δημοσιογραφικά πράγματα της χώρας για 25 χρόνια και ταυτόχρονα υποδειγματικός "αφηγητής" αλλά και προικισμένος συγγραφέας, που μπορούσε να πλάθει πειστικούς χαρακτήρες, με προεξάρχοντα τον αντι-ήρωα πρωταγωνιστή των αστυνομικών του ιστοριών, αστυνόμο Γιώργη Μπέκα. Ο Μαρής ήξερε να σκηνοθετεί χωροχρονικά έναν ατμοσφαιρικό μυθιστορηματικό κόσμο στην καρδιά ή στα προ...

O Μάκης Αποστολάτος (1948-2010) ήταν λογοτέχνης, κριτικός και εκδότης. Στο βιβλίο αυτό φιλοξενούνται δέκα κείμενα φίλων και συνεργατών του, συγκεκριμένα των Γιώργου Δάγλα, Λουκά Θεοχαρόπουλου, Δημήτρη Ι. Καραμβάλη, Γιώργου Καραντώνη, Αγγελικής Κομποχόλη, Κρις Λιβανίου, Χριστίνας Λιναρδάκη, Θεοδόση Πυλαρινού, Αχιλλέα Σπυρόπουλου, Γεράσιμου Α. Ρηγάτου και Κατερίνας Τσιτσεκλή, που επιχειρούν να αποτυπώσουν το πολυδιάστατο έργο του, αποτίοντας φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο των γραμμάτων, τον οποίο διέκρινε το πάθος για την τέχνη και η φλόγα για μια επανάσταση που πίστευε ότι θα άλ...

Το αντικείμενο της έρευνας και της ευαισθησίας της Σταυρούλας Τσούπρου είναι η συγκριτική επιστημολογική εντρύφηση στον χώρο τής μεταφρασεολογίας και των διακειμενικών ανασκαφών. Από τη μια, η σύγκριση λογοτεχνικών κειμένων, συγγραφέων, υφών, ειδών και μορφών αποδεικνύει το εύρος αλλά και την ευρηματικότητα του μελετητή και, από την άλλη, τον έλεγχο ενός ευρέος φάσματος λογοτεχνικής ύλης. Το φάσμα δεν διατρέχει μόνο το διάνυσμα από τον Παπαδιαμάντη στον Θ. Βαλτινό ή από τον Σαίξπηρ, τον Χέρμαν Μέλβιλ στον Αραγκόν, αλλά ελίσσεται ανάμεσα στην ηθογραφία, την υπερρεαλιστική...

Είδες να μαδάνε τη κότα και ο αέρας να συνεπαίρνει τα πούπουλα ; Έτσι πάει το έθνος. Τί θα κάμετε ; θ’ αφήστε / Να αποκτήσωμεν εμείς / Λευθεριάν, ή θα την λύστε / Εξ αιτίας Πολιτικής ; O Σολωμός, που τον διακρίνει μια ξεχωριστή ευρωπαϊκή παιδεία, ο Σολωμός, που παρακολουθεί στενά τα ευρωπαϊκά κινήματα ιδεών μέσα από την έμμονη έγνοια του για τις ελληνικές προοπτικές, αποδεικνύεται και ένας ιδιαίτερα πολύτιμος "αυτόπτης μάρτυρας", ο οποίος βίωνε με ένταση την πορεία του Αγώνα, αναζητώντας το νόημα κάτω από τα συμβάντα, με απόλυτη συνείδηση ότι ήταν σύγχρονος με έ...

Η "Κενή διαθήκη", είναι κυρίως και πρωτίστως, ένα βιβλίο μοναχικό, ανεπίδεκτο επιπόλαιης ανάγνωσης, αραβούργημα-μοχθούργημα, το οποίο αιωρείται μεταξύ του μεγαλείου της ποίησης και του βοθροβυθού τού ανθρώπινου φροϋδικού υποσυνειδήτου. Χορογραφεί την χαρά της βακχείας, και αφαιρεί, γδέρνοντάς τα, τα φανταχτερά και, συνάμα, παραμορφωτικά φ κ ι α σ ί δ ι α του φαρισαϊσμού της θρησκοληψίας, της δολερής υποκρισίας "αδολοφίλων" και υποκριτών σεμνοτύφων. Η Κενή Διαθήκη, αρνούμενη όλες τις λογοτεχνικές "ετικέτες", συνθέτει, "εκ των αντιθέτων", την "καλλίστην αρμονίαν", η οποία,...

Στη ζωή και το έργο του πεζογράφου Δημήτρη Χατζή (1914-1981) διακρίνονται τέσσερις γραμμές: η αγάπη του για τον Νεο-ελληνισμό, η επιστημονική μελέτη του για το θέμα, η συμμετοχή του στον αριστερό αγώνα, και η έκφραση που ήθελε να δώσει σ' όλα αυτά μέσα από το λογοτεχνικό του έργο. Στην παρούσα μελέτη, οι τέσσερις αυτές γραμμές μελετούνται στην αλληλοσυνάρτησή τους. Επίσης, τα δυο πιο σημαντικά του πεζά, "Το τέλος της μικρής μας πόλης" (1963) και "Το διπλό βιβλίο" (1976), πολλές φορές παρεξηγούνται: το πρώτο δεν είναι ένα βιβλίο νοσταλγίας για έναν ελληνικό κόσμο που χά...