Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια μακρά και στέρεη πνευματική φιλία αποθανατίζεται με τον τόμο αυτό: η φιλία του Αιμ. Χουρμούζιου με τον Νίκο Καζαντζάκη. Αρχινισμένη τον καιρό του μεσοπολέμου, τότε που η μεγάλη μορφή του Καζαντζάκη άρχισε να υψώνεται, γεμάτη δημιουργική βούληση, στο στερέωμα των γραμμάτων μας, συνεχίστηκε ως την ώρα που ο θάνατος ήρθε να του ασφαλίσει τ' ανήσυχα μάτια στην ξενιτιά. Πολλά ήταν τα κοινά σημεία που συνταίριασαν στο ζυγό της φιλίας τις δύο αυτές εξαιρετικές φυσιογνωμίες: η σοβαρότητα, η ειλικρινής εσωτερική ανησυχία, η υψηλοφροσύνη κι ο γνήσιος πόνος του πνεύματος, η μον...

Περιέχονται οι ενότητες: Α. Η αλλαζονεία της κριτικής - Ευκολίες κριτικού ανθολόγου - Δυσκολίες σχολαστικού φιλολόγου - Pro domo mea - Ξενόπουλος και Παπαδιαμάντης - Τα κρατούμενα - Η νίκη της ποίησης Β. Όμηρον εξ Ομήρου σαφηνίζειν - Δαιμόνιο μεσημβρινό ή το σταυροκόπημα στην πύλη του Άδη - Φωνή αβελτίωτη (ο Παπαδιαμάντης, οι Κολλυβάδες και ο μοναχισμός) - "Ο θάνατος ουκ έσται έτι" - Αντιπαπαδιαμαντική χρηστοήθεια - Πάνω σ΄έναν παρά-ξενο τίτλο Πίνακας ονομάτων Πίνακας κειμένων του Παπαδιαμάντη Πρώτες δημοσιεύσεις Παροράματα

[...]Το βιβλίο αυτό γραμμένο από ένα δάσκαλο έδρας κι όχι γραφείου, είναι συνδυασμός ιστορίας της λογοτεχνίας και διδασκαλίας και απευθύνεται κυρίως, σ' όσους ζητούν να πλησιάσουν τη νεοελληνική λογοτεχνία και όχι να πάρουν μια ιδέα από αυτή. Δεν περιορίζεται μόνο να δώσει πληροφορίες -η διδασκαλία δεν είναι δελτίο πληροφοριών, αλλά κάτι άλλο- προσπαθεί να μυήσει τους διδάσκοντες στη λογοτεχνικής μας παραγωγή αρχίζοντας από τις ρίζες μέχρι σήμερα, να τους παρουσιάσει τις επιβιώσεις από την αρχαιότητα και τη συνέχεια της παράδοσης, που δεν χαρακτηρίζει μόνο την παραδοσιακή μ...

Η μοίρα του Νέου Ελληνισμού συμπυκνώνεται και κρυσταλώνεται σε μερικές εξαιρετικές φυσιογνωμίες που γέννησε ο τόπος αυτός. Οι φυσιογνωμίες αυτές είναι οι κλείδες που αποκρυπτογραφούν την Ιστορία μας, που ερμηνεύουν τις περιπέτειες και τα επιτεύγματα του λαού μας - ενός λαού που η ιστορική μνήμη του είναι θησαυρός αιματηρός, περηφάνεια κι ευθύνη. Μια από τις φυσιογνωμίες αυτές ήταν ο Καποδίστριας, μια άλλη ο Βενιζέλος. Τώρα έρχεται η σειρά του Ίωνος Δραγούμη, καθώς συμπληρώνονται φέτος εκατό χρόνια από τη γέννησή του. "Ψυχή περίφανη, παλλικαρίσια" κατά τον Καζαντζάκη,...

[...] Η μελέτη που ακολουθεί χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι μια προσπάθεια βιογραφήσεως στηριγμένη σ' όσες γραπτές κι άγραφες αλλ' οπωσδήποτε έγκυρες μαρτυρίες μπόρεσα να συγκεντρώσω -σε στενή συνάφεια με το έργο του. (Δίνω τα γεγονότα και τις πληροφορίες χωρίς να τ' αλλοιώσω. Η αυστηρή κριτική έρευνα, όταν στηρίζεται σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις και πράξεις, αποφεύγει -πρέπει να αποφεύγει- τη μυθοποιΐα. Κι όταν το αντικείμενο ξεφεύγει την άμεση παρατήρησή μας, η προσπάθεια για τη σύνθεση της ψυχολογικής προσωπογραφίας καταλήγει αναπότρεπτα σε νοθεία της ίδιας της προ...

Σε λίγο -το 1980- ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος συμπληρώνει εξήντα ολόκληρα χρόνια άγρυπνης πνευματικής παρουσίας μέσα στον νεοελληνικό πνευματικό χώρο. Στα 1920 έγινε συνδιευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού "Μούσα", ύστερ' από εφηβικά δημοσιεύματα, κι από τότε ως σήμερα, στέκεται στη πρώτη γραμμή των συγγραφέων του τόπου μας. Η προσωπική αγωνία, η αγρύπνια της συνείδησής του και η υψηλή ευγένεια της ψυχής του συνταιριασμένα θαυμαστά μ 'ένα ισχυρότατο κι εξαιρετικά πλούσιο συγγραφικό τάλαντο, ανέδειξαν τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο όχι μονάχα ένα μεγάλο και γονιμότατο συγγραφέα ά...

[...] Ο τόμος αυτός ξεκινά από μια σειρά δοκίμια όπου διατυπώνονται οι θεμελιακές θέσεις του Χουρμούζιου για τη λογοτεχνία και πιο συγκεκριμένα, για την πεζογραφία σε άμεση και διαρκή συνάρτηση με τον ελληνικό χώρο. Για κείνον, πέρα από την ηθογραφική παραγωγή του περασμένου και του πρώτου τετάρτου του δικού μας αιώνα, η λογοτεχνία μας υποφέρει από ένα βαρύ και σοβαρό νόσημα: της λείπει η ελληνοκεντρικότητα, ο ελληνικός χαρακτήρας, όχι στα θέματα που επιλέγει, αλλά στο ήθος. Από το ίδιο νόσημα υποφέρει και η νεοελληνική λογοτεχνική κριτική. [...] (από την εισγαγωγή του Κ...

Συγκροτώντας με τα "Τετράδιά" της η "Ευθύνη" την πινακοθήκη των εξαιρετικών μορφών του Νέου Ελληνισμού, θεώρησε καθήκον της να σταθεί και να γιορτάσει πνευματικά τα εβδομηντάχρονα του Παντελή Πρεβελάκη. Γιατί το έργο του υψώνεται σοβαρό και στέρεο, με ιερή προαίρεση αθανασίας, δίδαγμα και μάθημα των Ελλήνων. Στο έργο αυτό έχει εκφραστεί με αξιοζήλευτη γλώσσα η δραματική συνείδηση του Ελληνισμού και η τραγικότητα των καιρών μας, κι αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάθεση του Έθνους, τιμή του λαού και καύχηση. Το "Τετράδιο" έπρεπε κανονικά να συγκροτήσουν μελετήματα γραμμένα για...