Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O τόμος "Το θέατρο στη νεότερη και στη σύγχρονη Κύπρο" αποτελεί τα πρακτικά του ομότιτλου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε το 2015 στο Θεατρικό Μουσείο Κύπρου - συνδιοργάνωση του Μουσείου, του Δήμου Λεμεσού, του ΘΟΚ και του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Κύπρου, με τη στήριξη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος "Θεατρικές Σπουδές" του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Την επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου υπογράφουν οι Άντρη Χ. Κωνσταντίνου, Καίτη Διαμαντάκου και Λεωνίδας Γαλάζης. Τα πρακτικά εντάσσονται στη σειρά Theatrologica που διευθύνει ο ομότιμος καθηγητής του Τμήματος...

Οι "Μεταμορφώσεις και ανανεώσεις της ευρωπαϊκής δραματουργίας" επικεντρώνονται στην πορεία του δράματος από τον 18ο αιώνα μέχρι τις ημέρες μας, και με οδηγό τη θεωρία του θεάτρου παρακολουθούν την εξέλιξη της θεατρικής γραφής, το περιβάλλον -κοινωνικό, ιστορικό, φιλοσοφικό- μέσα στο οποίο γράφονται και παίζονται τα έργα, τους προβληματισμούς που γεννιούνται σε πρακτικούς και θεωρητικούς και τις προσεγγίσεις-απαντήσεις που αυτοί επιχειρούν να δώσουν. Από τον Diderot στον Pirandello, από τους Ibsen, Strindberg, Tchekhov στον Beckett, από τον Bond ή τον Pinter στην Kane και απ...

Μια πρωτότυπη Ιστορία του Θεάτρου, από τον γνωστό στο ελληνικό κοινό συγγραφέα του βιβλίου "Η Οδύσσεια του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμωνίδη". Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως στο ευρύ κοινό που ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για το Θέατρο. Όμως και οι γνώστες του θέματος θα βρουν σε αυτό πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που θα τους ανοίξουν νέες προοπτικές.

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται τρία κείμενα τα οποία διατρέχουν τρεις βασικούς σταθμούς της ιστορίας και εξέλιξης του Ευρωπαϊκού Θεάτρου. Ταυτόχρονα, προσεγγίζουν τις δύο βασικές κατευθύνσεις του θεάτρου από αρχαιοτάτων χρόνων, ήτοι το κωμικό (Μεσαιωνική φάρσα του 15ου αιώνα) και το τραγικό (Ρακίνας, τον 17ο αιώνα) όπως διαμορφώνονται στους νεότερους χρόνους αλλά και τον ανατρεπτικό συμφυρμό τους όπως αυτός προκύπτει από τη μεταμοντέρνα αιρετική προσέγγιση της έννοιας του τραγικού από τον Ρομέο Καστελλούτσι στο κατώφλι του 21ου αιώνα. Η Γαλλική Μεσαιωνική Φάρσα συνιστά τη...

Στόχοι αυτού του βιβλίου είναι το άνοιγμα της ανθρωποκεντρικής σκέψης προς τη ζωικότητα που μπορεί να προκαλέσει η σκηνή ως εργαστήριο ενσώματων ιδεών και ο διάλογος μεταξύ της θεωρίας του θεάτρου και της performance, της φιλοσοφίας και του νεώτερου διεπιστημονικού πεδίου των animal studies, θέτοντας ως επιμέρους πεδία μελέτης τις σκηνές εμφάνισης των ζώων κυρίως στο θέατρο, στις performances και στα φιλοσοφικά κείμενα, αλλά αρκετά συχνά και στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στις εικαστικές τέχνες και τις κοινωνικές σκηνές του λαϊκού πολιτισμού και των αστικών θεαμάτων....

Η παρούσα έκδοση "Εκατό χρόνια θέατρο των Ελλήνων στην Αυστραλία (1910-2010)" της Ελένης Τσεφαλά προσφέρει τεκμηριωμένα και πληρέστατα την θεατρική Οδύσσεια των Ελλήνων στην Αυστραλία. Το έργο της Τσεφαλά αποτελεί καίριο δείγμα του οδυσσειακού πλουν της ελληνικής διασποράς. Η συγγραφέας για να πλησιάσει με πληρότητα το θέμα της, και για να αποφύγει μια σημαντική μεν αλλά περιορισμένη σε θεατρολογικά απλά προβλήματα έρευνα, και να αναγνώσει το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η θεατρική, κυριολεκτικά, εποποιία, μελετά τις υποκείμενες στην θεατρική περιπέτεια...

Ο χώρος στο θέατρο αποτελεί ένα ιδιαίτερο μέγεθος το οποίο παραπέμπει είτε σε θεματική είτε σε μορφική διάταξη συστατικών. Οι ήρωες κινούνται πάντα μέσα σε έναν χώρο, όπως είναι φυσικό. Συνδιαλέγονται με τον χώρο αυτόν και συχνά οι σχέσεις που αναπτύσσονται εντός του χώρου είναι συγκρουσιακές. Χαρακτηριστική είναι η ιδέα του εγκλεισμού στο θέατρο. Στο πλαίσιο αυτό αναζητείται συχνά μια διέξοδος από το μη φιλικό περιβάλλον των δρώντων. Με όρους της Σημειολογίας επιχειρούμε να προσεγγίσουμε τη διατύπωση του ζητήματος της διαλεκτικής του χώρου. Πιο συγκεκριμένα θα μας απασχ...

Αυτός ο τόμος συγκεντρώνει δέκα μελετήματα και καλύπτει θεωρητικά και ιστορικά θέματα της ελληνικής θεατρολογίας, ενώ σε ένα σημείο ξεπερνά τα όρια της σκηνής και καταπιάνεται με φιλολογικές θεματικές της κρητικής λογοτεχνίας. Περιλαμβάνει μεθοδολογικά θέματα της ελληνικής και της ευρωπαϊκής θεατρικής ιστορίας, όπως είναι η σημασία της τοπικής θεατρικής ιστοριογραφίας, τα "σκοτεινά" χρόνια στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου της πρώτης χιλιετίας, οι αρχές του μεσογειακού θεάτρου σκιών στη μεσαιωνική Αίγυπτο, η σύγκριση του ελληνόφωνου και του σλαβόφωνου θεάτρου στην ανατολι...

Σχεδιασμένη για φοιτητές και καθηγητές, η παρούσα Εισαγωγή αποτελεί έναν λεπτομερή οδηγό ιστορικής έρευνας των επιτελεστικών τεχνών. Το βιβλίο εξετάζει τις βασικές διαδικασίες και τα προβλήματα τόσο της αρχειακής έρευνας όσο και της πολιτισμικής ιστορίας. Όντας ένας πρακτικός οδηγός, η μελέτη αυτή παρουσιάζει τους τρόπους κατασκευής ιστορικών γεγονότων -μεγάλων ή μικρών- και τα κατηγοριοποιεί σύμφωνα με τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, τις καλλιτεχνικές παραδόσεις, τις αντιδράσεις του κοινού και τις αξίες του και τις ιστορικές περιόδους. - Περιλαμβάνει...

Οι σκηνικές οδηγίες μπορούν να χαρακτηριστούν ο σεισμογράφος της θεατρικής γραφής. Ανάλογα με τη δύναμή τους είναι δυνατό να προκαλέσουν συγκλονιστικές αναταράξεις στο θεατρικό κείμενο, χωρίς να θίγουν τον πυρήνα της δημιουργίας. Η γόνιμη αντιπαράθεση των δύο κειμένων του πρωτογενούς και του δευτερογενούς κλιμακώνεται και απογειώνει τον χορό των λέξεων προς την ολοκλήρωση της παράστασης. Από τότε που ο Αριστοφάνης "δίδαξε" τους βατράχους με την ευχάριστη παρένθεση της λεκτικής διαμάχης των δύο μεγάλων δραματικών ποιητών, του Αισχύλου και του Ευριπίδη, η εξελικτική πορεία...

The ancient theatre of Vergina has been a monument of varying significance since its topography, form and excavation data agree with the historical evidence on the city in a way virtually impressive and mandatory. Its dating to the second half of the 4th century BC, its proximity to the palace and the Agora of Aigai as well as its wall and form all allow the scholar to refer to the dramatic events of Philip II's murder on the basis of the chronological sequence of its monuments.

Το καλοκαίρι του 1982 και πολύ κοντά στο ανάκτορο, σε απόσταση μόλις 50 μ. από τη βόρεια πλευρά του, ήρθαν στο φώς τα πρώτα λίθινα λείψανα του αρχαίου θεάτρου της Βεργίνας. Στα επόμενα χρόνια η ανασκαφική έρευνα αποκάλυψε εντελώς το μεγάλο σε έκταση μνημείο, προσθέτοντας έτσι στην εικόνα της αρχαίας πόλης των Αιγών μια σπουδαία για την αρχαία ζωή εγκατάσταση. Η αρχαία πόλη είχε ταυτιστεί ήδη από το 1976 από τον ανασκαφέα Μ. Ανδρόνικο με την αρχαία πρωτεύουσα των Μακεδόνων, τις Αιγές, την πόλη όπου είχαν συμβεί το 336 π.Χ. τα δραματικά γεγονότα της δολοφονίας του βασιλιά Φιλ...

Το αρχαίο ελληνικό δράμα ασκεί μια γοητεία στο σύγχρονο θέατρο, το οποίο, παρά την αποδόμηση των θεατρικών κωδίκων και τους σκηνικούς πειραματισμούς που επιχειρεί, εντάσσει τα αρχαία κείμενα σε ό,τι "καινούργιο" απασχολεί καλλιτέχνες και θεατές. Στον 21ο αιώνα, ο εκσυγχρονισμός των παραστάσεων, πέρα από το ότι υπερτονίζει την διαχρονικότητα των κειμένων, αποδεικνύει την δυναμική του θεατρικού κώδικα που αυτά φέρουν στη δομή τους. Το ερευνητικό ενδιαφέρον της παρούσας μελέτης εστιάζεται στην καταγραφή παραστάσεων (από τον 19ο αιώνα έως το 2014) σε διάλογο με την έρευνα κοινο...

Η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη, την οποία συνοδεύει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, και αναφέρεται στα σκηνικά της Ελληνιστικής εποχής. Τα σκηνικά εκείνης της εποχής, που δεν σώζονται σήμερα, λόγω των φθαρτών υλικών τους, θεωρείται βέβαιο ότι χρησιμοποιήθηκαν, γεγονός που πιστοποιείται τόσο από τις γραπτές πηγές, όσο και από τις αρχαιολογικές μαρτυρίες. Η Μαρία Μικεδάκη, Λέκτορας του Αρχαίου Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, συγκεντρώνει, αναλύει τις πηγές αυτές και παρουσιάζει με ενάργεια τις σημαντικότερες θεωρίες που έχει προτείνει μέχρι σήμερα η διεθνής έρευνα. Αφού κάν...

Το παρόν πανεπιστημιακό σύγγραμμα αποτελεί διδακτικό εγχειρίδιο και απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους φοιτητές και στις φοιτήτριες των Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών που έχουν στο πρόγραμμα σπουδών τους είτε το μάθημα της Ιστορίας του Ευρωπαϊκού Θεάτρου, είτε το μάθημα της Ευρωπαϊκής Δραματολογίας ή τη σύνθεση των δύο προαναφερθέντων ως Ιστορία και Δραματολογία του Ευρωπαϊκού θεάτρου. Το σύγγραμμα απευθύνεται επίσης σε διδάσκοντες και φοιτητές προγραμμάτων σπουδών ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, καθώς η δραματουργία συνεξετάζεται με τα άλλα είδη του λόγου. Ως εκ τούτου κάθε κεφάλαιο...

Πέρασαν τέσσερις και πλέον δεκαετίες από τότε που γνωρίσαμε στη χώρα μας το κλασικό ιαπωνικό θέατρο Νο, σε αθηναϊκή παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Στη μνήμη μου παρέμειναν οι ξαφνιασμένες φυσιογνωμίες των σχετικά λίγων θεατών που την είχαν παρακολουθήσει. Σήμερα ξέρω πως ήταν μια από τις ωραιότερες και αρτιότερες παραστάσεις του είδους της, που είχαμε την ευκαιρία να δούμε. Τότε όμως, απροετοίμαστοι οι περισσότεροι και ιδιαίτερα οι πολύ νέοι που είχαμε σπεύσει εκεί, προσπαθούσαμε να συμφιλιώσουμε τους παράξενους μουσικούς ήχους και τις σχεδόν ακίνητες σιλουέτες...

Το Σύγχρονο Γυναικείο Θέατρο φέρνει για πρώτη φορά στο ελληνικό προσκήνιο την πολυσήμαντη γυναικεία συμμετοχή στη θεατρική δημιουργία. Πρόκειται για μια μοναδική δραστηριότητα που, με αρχικό ιδεολογικό υπόβαθρο την κοινωνικοπολιτική και σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του ’60 και το συναφές γυναικείο κίνημα, προχώρησε στη διαμόρφωση μιας πολύμορφης ποιητικής του θεάτρου, η οποία έχει ήδη αποτελέσει διεθνώς ένα καινούργιο μοντέλο για περαιτέρω αισθητικούς πειραματισμούς και νέες τακτικές παρεμβατισμού στον ευρύτερο χώρο των παραστασιακών τεχνών. Η εκτενής αυτή μελέτη...

Αν παρακολουθήσει και μελετήσει κάποιος συστηματικά τις σχέσεις της ελληνικής σκηνής με τη ρωσική, σοβιετική και μετασοβιετική δραματουργία, θα πρέπει να θεωρήσει ως ουσιαστική τους αφετηρία την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και να απαριθμήσει παραμέτρους και μηχανισμούς που συντελούν στις διαδικασίες πρόσληψης όσον αφορά τόσο τη συγκρότηση του δραματολογίου των θιάσων και των καλλιτεχνικών συνεργασιών, όσο και τις σκηνικές τύχες των συγγραφέων. Η αυτονόητα επίπονη και χρονοβόρα εύρεση και καταγραφή στοιχείων για περισσότερες από επτακόσιες παραστάσεις ρωσικών έργων της...