Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές και δραματουργούς του 20ού αιώνα δολοφονήθηκε σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών, από εθνικιστές επαναστάτες, στη γενέτειρά του Γρανάδα, στις αρχές του ισπανικού εμφυλίου πολέμου το 1936. Από τότε η κυβέρνηση του Φράνκο προσπάθησε επίμονα να εμποδίσει τον κόσμο να μάθει πώς χάθηκε ο Λόρκα, κι ένας ιστός από ψέματα και παραπλανητικές πληροφορίες πλέχθηκε γύρω από τη δολοφονία του μεγάλου ποιητή και χιλιάδων άλλων αγωνιστών της δημοκρατίας, που εκτελέστηκαν στη Γρανάδα. Σ' αυτό το βιβλίο ο Ίαν Γκίμπσον, που ξόδεψε πολλά...

Σε λίγο -το 1980- ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος συμπληρώνει εξήντα ολόκληρα χρόνια άγρυπνης πνευματικής παρουσίας μέσα στον νεοελληνικό πνευματικό χώρο. Στα 1920 έγινε συνδιευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού "Μούσα", ύστερ' από εφηβικά δημοσιεύματα, κι από τότε ως σήμερα, στέκεται στη πρώτη γραμμή των συγγραφέων του τόπου μας. Η προσωπική αγωνία, η αγρύπνια της συνείδησής του και η υψηλή ευγένεια της ψυχής του συνταιριασμένα θαυμαστά μ 'ένα ισχυρότατο κι εξαιρετικά πλούσιο συγγραφικό τάλαντο, ανέδειξαν τον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο όχι μονάχα ένα μεγάλο και γονιμότατο συγγραφέα ά...

Το όνομα του Παύλου Ζάννα είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ίδρυση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Διανοούμενος με όραμα και επιμονή, συνέλαβε την ιδέα του φεστιβάλ και την έφερε εις πέρας μέσα από δυσκολίες και αντιδράσεις. Η δράση του ξεκινά στη Θεσσαλονίκη των μέσων της δεκαετίας του '50 όπου εγκαθίσταται με τη σύντροφο της ζωής του Μίνα Ζάννα. [...] Η παρουσία του ήταν έντονη ως κριτικού, μελετητή, συγγραφέα, εκδότη, κοινωνιολόγου. Και ήταν από τους λίγους που συνδύαζε την ικανότητα για οργάνωση, με την ευχέρεια για ιεράρχηση των προβλημάτων του πολιτισμού και τη συμμετρική...

«Δεν καταλαβαίνω αυτή τη μανία όλων για την τελειότητα... Προτιμώ τα έργα μου να τελειώνουν λίγο προτού γίνουν τέλεια! Πιστεύω ότι η τελειότητα έχει ένα ελάττωμα: αν την αγγίξεις έστω και για μία μόνο στιγμή, σε φυλακίζει... Δύσκολα ξαναδημιουργείς μετά από ένα τέλειο δημιούργημα!»

«Πρέπει, φαίνεται, να υποστεί κανείς ένα σοκ για να προχωρήσει παραπέρα! Άμα κάθεσαι ήρεμος, δεν βγαίνει τίποτα. Δημιουργώντας είναι σαν να ζητάς παρηγοριά, κατά κάποιο τρόπο, από τους συνανθρώπους σου, οι οποίοι μάλιστα, αν έχουν πονέσει κι αυτοί, θα σε καταλάβουν ακόμα περισσότερο! Διαφορετικά θα πουν: «Δεν μας ενδιαφέρει, ο κύριος ομιλεί σανσκριτικά»».

«Θεωρώ ύβρη να ρωτάς έναν άνθρωπο αν υπάρχει κατά τη γνώμη του Θεός. Οι ερωτήσεις πάνω στο μυστήριο της ύπαρξης νομίζω ότι ενοχλούν ακόμα κι έναν άθεο! Ακόμα και οι άθεοι έχουν θρησκευτικά προβλήματα!..»

«Έμαθα λατινικά για να διαβάσω τα πάντα περί δέντρων. Τα δέντρα για μένα ήταν η μνήμη μας... Είχαν δει και ακούσει ό,τι όλοι εμείς δεν είχαμε ζήσει και δει. Και θα βλέπουν και θα συνεχίσουν να ακούν ό,τι εμείς δεν θα προλάβουμε! Τα δέντρα τα αγαπώ γιατί είναι πιο όμορφα από τους ανθρώπους!...»

"Εξ' ονόματος της γαλλικής κυβέρνησης για την πρώτη φωταγώγηση της Ακρόπολης" Αθήνα, 28 Μαΐου 1959 Για άλλη μια φορά, η ελληνική νύχτα μας αποκαλύπτει τους αστερισμούς που κοιτούσε ο φρουρός του Άργους καθώς περίμενε το σήμα για την πτώση της Τροίας, ο Σοφοκλής όταν έγραφε την "Αντιγόνη" - και ο Περικλής όταν σιγούσαν τα εργοτάξια του Παρθενώνα... Για πρώτη φορά όμως ξεπροβάλλει μπροστά μας, μέσα από τούτη τη χιλιόχρονη νύχτα, το σύμβολο της Δύσης. Σε λίγο όλα αυτά θα είναι καθημερινό θέαμα, ενώ η νύχτα αυτή δεν θα ξανάρθει ποτέ. Μπροστά στο πνεύμα σου που αποσπάστηκε α...

Το τιμιότατο δώρημα που χάρισε η Θεσσαλονίκη στα Νεοελληνικά Γράμματα με την ασύγκριτης πνευματικότητας και γλώσσας λογοτεχνική "Σχολή" της, προσφέρθηκε δια χειρός Γ. Θ. Βαφόπουλου, που πρώτος, περνώντας από οδυνηρές υπαρξιακές δοκιμασίες, ακούσε εντός του και διερμήνευσε την μοναδική, υψηλόφθογγη φωνή της. Τιμούμε με τον τόμο αυτό, τον άξιο, ακάματο, εμπνευσμένο Αρχηγέτη της και τιμούμε το αυτόνομα πανάξιο ποιητικό κυρίως, αλλά και πεζογραφικό του έργο, ένα έργο που φάνηκε κιόλας να διεκδικεί την αθανασία -και που καθορίζει την μεθόριο και το ύψος μιας "Σχολής", της "Σχ...