Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τρίτο βιβλίο (30 ωδές) του κορυφαίου λυρικού ποιητή της αρχαίας Ρώμης αποτελείται από ποιήματα που γράφτηκαν από το 31 π.Χ. και εξής και, μαζί με τα δύο πρώτα βιβλία, αντανακλά τα πολιτικά γεγονότα της δεκαετίας 32-23 π.Χ. Οι πρώτες έξι (6) ωδές (καθιερώθηκε να ονομάζονται "ρωμαϊκές ωδές") αναφέρονται σε έξι (6) αρετές (λιτότητα, ανδρεία, δικαιοσύνη, φρόνηση, τιμή, ευσέβεια), που πρέπει κατά τον Οράτιο να κοσμούν κάθε Ρωμαίο πολίτη. Στο γράψιμό τους οδήγησαν η διαφθορά, μια έκλυση των ηθών και μια γενική χαλάρωση των αξιών, απότοκος των εμφύλιων πολέμων που είχαν σαρώ...

[...] Ο έρωτας και οι ποικίλες εκφάνσεις του δεν έπαψαν ποτέ να βρίσκονται στο επίκεντρο του δημόσιου και του ιδιωτικού βίου της Ρώμης. Διόλου τυχαία, άλλωστε, η λέξη ROMA αναγραμματίζεται σε AMOR (= έρωτας). Οι Ρωμαίοι ποιητές, στην προσπάθειά τους να φανούν αντάξιοι συνεχιστές των Ελλήνων προκατόχων τους, καλλιέργησαν συστηματικά και διεύρυναν το πεδίο της ερωτικής γραφής κατακτώντας νέους εκφραστικούς τρόπους, εξερευνώντας νέες θεματικές και προχωρώντας σε τολμηρά νέα εγχειρήματα. Η λατινική ερωτική ποίηση είναι γεμάτη πολυχρωμία, εκπλήξεις, ανατροπές και αντινομίες. Τη...

Η "Αινειάδα", έργο μεγάλης ποιητικής πνοής, αποτελεί σταθμό, έναν από τους πρώτους, στην ιστορία της δυτικής λογοτεχνίας. Ο Βιργίλιος, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του μια μικρή ποιητική παραγωγή, γράφει την "Αινειάδα" τα χρόνια που ο Οκταβιανός Αύγουστος εδραιώνει τη θέση του στο πολιτικό στερέωμα της ρωμαϊκής πολιτείας και βάζει τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. Υποστηρικτής του οράματός του, ο Βιργίλιος το εξυμνεί μέσω ενός μύθου που ξεκινά από την ομηρική Τροία και οδηγεί στην ίδρυση της μετέπειτα αυτοκρατορικής και κοσμοκράτειρας Ρώμης. Ο Αινείας θα αποτελέσει το κεντρικό πρ...

Είναι αλήθεια ότι το πιο φιλοσοφημένο, για μερικούς μάλιστα και πιο άρτιο λογοτεχνικά έργο του Ορατίου είναι οι "Επιστολές", αλλά γεγονός αναμφισβήτητο επίσης είναι ότι οι "Ωδές", και ως προς τη μορφή τους και ως προς την ουσία της ύλης, είναι το πιο περίτεχνο και σεμνό έργο του. Ο Οράτιος των Ωδών είναι ο τελευταίος μεγάλος λυρικός του αρχαίου κόσμου. Γιος ενός άλλοτε δούλου, πρώτος μιμήθηκε τα υπέροχα δημιουργήματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος προτρέποντας και τους άλλους να τα μιμηθούν. Στην επιστολή του προς τους Πείσωνες (στίχ. 268) γράφει: "vos exemplaria Graeca...

Στα "Γεωργικά" του Βεργιλίου προσφέρεται μια αλληγορική και ποιητική περιγραφή της ιδανικής πολιτείας με πρότυπο τον κόσμο των μελισσών. Επικαλούμενος ο ποιητής τις γνωστές "αρετές" του κόσμου των μελισσών, της κοινωνίας μεταξύ τους, κοινωνίας η οποία στο έργο παραλληλίζεται με εκείνη των θεών, μας προσφέρει όντως ένα ιδιότυπο κοινωνικό ιδανικό το οποίο συνοψίζεται στο αξίωμα, θα λέγαμε, κατά το οποίο η συλλογικότητα προηγείται της ατομικότητας. Αντίποδας στην ιδιοτελή προσπάθεια απόκτησης αγαθών η ποιητική αλληγορία του Βεργιλίου στηρίζεται στον κόσμο της φιλαλληλίας, ορθώ...

Κανένα ποίημα δεν είναι τόσο βαθιά διαποτισμένο από το παράδοξο όσο το "De rerum natura"· και τούτο γιατί ο Λουκρήτιος έγραψε ποίηση πατώντας πάνω στον θάνατο της ποίησης - του έρωτα, του φόβου, της επιθυμίας, του μύθου, της ψευδαίσθησης, του λάθους, της παράδοσης, της θρησκείας. Το μόνο που τον εκστασιάζει είναι το ένα και μοναδικό μυστήριο που αποκάλυψε η επικούρεια φιλοσοφία. Και τούτο το μυστήριο είναι πως δεν υπάρχει κανένα μυστήριο· μοναχά κάτι αραχνοφωλιές μες στον ανθρώπινο νου... Το "De rerum natura" είναι το χαμένο ελληνικό έργο "Περί Φύσεως" του Επίκουρου, σε...

- Εισαγωγή στον Κάτουλλο, Οβίδιο, Προπέρτιο - Κείμενο - Μετάφραση - Λεξιλόγιο - Πραγματολογικά - ιδεολογικά σχόλια - Συντακτικά - γραμματικά σχόλια

Οι "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου (43 π.Χ. - 17 μ.Χ) αποτελούν την πιο "ευπώλητη" μυθολογική εγκυκλοπαίδεια της δυτικής λογοτεχνίας. Το ποίημα παρουσιάζει ένα σύμπαν σε κατάσταση μεταμορφωσιακού συναγερμού. Τεκμήριο της αυθαιρεσίας ή της δικαιοσύνης των θεών, οι αλλαγές μορφής σημαδεύουν ή σφραγίζουν ιστορίες όπου η ερωτική έξαψη, η γνήσια συναισθηματική αφοσίωση, οι ακραίοι αισθησιασμοί, τα μικρά και μεγάλα πάθη των θεών και των ανθρώπων δίνουν αφορμή για καλειδοσκοπικές αλλαγές του τόνου ανάμεσα στο τραγικό, το ειρωνικό, το κωμικό, το μπαρόκ και το ρομαντικό. Στο βιβλίο α...

Με το επεισόδιο του Αρισταίου παρεισφρέει μέσα σε ένα κατά τα άλλα "ρεαλιστικό" έργο η μυθοπλασία ως αποτέλεσμα μιας εμφανώς μη ρεαλιστικής οδηγίας: της βουγονίας. Η εκβολή των πραγματιστικών, απτών και λίγο πολύ γνωστών γεωργικών τεχνικών σε μια μυθική, εξωτική και ανεφάρμοστη μέθοδο γενέσεως μελισσών καθιστά τη βουγονία αρχετυπικό γεωργικό θέμα που περικλείει τη ζωή και τον θάνατο, την αναζωογόνηση και τον μαρασμό, το εφήμερο του μόχθου και τη δημιουργική δύναμη της τέχνης, λίγο πολύ όλες τις πτυχές του γεωργικού βίου αλλά και της θεματικής των "Γεωργικών". "Έτσι, το έργο...

[...] Η Ρώμη ως κυρίαρχη δύναμη όλου του γνωστού μας κόσμου τότε, έπρεπε να έχει και κυρίαχη, παγκόσμια λογοτεχνία. Ο Βιργίλιος θεωρώντας την πατρίδα του ως κληρονόμο του ελληνικού πολιτισμού, μόχθησε ενσυνείδητα να τον αναχωνέψει στην Αινειάδα του. «Χάρη σ' αυτόν η Ρώμη προβάλλει εναργέστερα ως ο κληρονόμος του ελληνισμού, στην πιο πλατιά του έννοια. Η πρόθεση του εναρμονίζονταν με την πολιτική του Αυγούστου, που μοχθούσε να συμφιλιώσει την εξελληνισμένη Ανατολή και την εκλατινισμένη Δύση και να δημιουργήσει ένα ενιαίο συγκρητικό πολιτισμό, που να καλύπτει τη Ρώμη και την...

Κανένα ποίημα δεν είναι τόσο βαθιά διαποτισμένο από το παράδοξο όσο το "De rerum natura"· και τούτο γιατί ο Λουκρήτιος έγραψε ποίηση πατώντας πάνω στο θάνατο της ποίησης: του έρωτα, του φόβου, της επιθυμίας, του μύθου και της ψευδαίσθησης, του λάθους, της παράδοσης, της θρησκείας. Το μόνο που τον εκστασιάζει είναι το ένα και μοναδικό μυστήριο που αποκάλυψε η επικούρεια φιλοσοφία. Και τούτο το μυστήριο είναι πως δεν υπάρχει κανένα μυστήριο -μονάχα κάτι αραχνοφωλιές μες στον ανθρώπινο νου... Το "De rerum natura" είναι το χαμένο ελληνικό έργο "Περί φύσεως" του Επίκουρου, σε...

Ο τέταρτος τόμος περιέχει ωδές που έγραψε ο Οράτιος κατά την τελευταία εποχή της ζωής του. Ο Οράτιος εμποτισμένος από την ελληνική ποίηση και φιλοσοφία είναι ένας από εκείνους τους Ρωμαίους λογοτέχνες που μετέφεραν στην αρχαία Ιταλία και τη Δύση το ελληνικό πνεύμα. Σωστά μίλησαν για την ελληνικότητα του Λατίνου ποιητή ο Κωστής Παλαμάς, που τον ονομάζει "ελληνοκράχτη", αλλά και η επιστήμη με το στόμα του φιλολόγου της Γερμανίας Wilamowitz τον έχει χαρακτηρίσει "ελληνικότατο ποιητή".

Συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη σάτιρα και ίσως να μην γνωρίζουμε ακριβώς την ορθογραφία της (άλλος γράφει σάτιρα και άλλος σάτυρα). Κι αυτό, γιατί είναι πολύ πιθανό να μην γνωρίζουμε την ετυμολογία της. Στην εισαγωγή του αναχείρας βιβλίου αντιμετωπίζονται και τα δύο αυτά προβλήματα. Πέρα όμως από αυτά, καθώς οι Ρωμαίοι καυχιούνται ότι ολόκληρη η σάτιρα, ως γραμματειακό είδος, ήταν δικό τους δημιούργημα, ο συγγραφέας τεκμηριώνει τη θέση του και σ' αυτό το θέμα: κατά τη γνώμη του, πιθανώς είναι ρωμαϊκό μόνο το όνομα σάτιρα. Επί πλέον, αυτό το βιβλίο συνδυάζει το γενικό με τ...

Όταν στις αρχές του 1800 ο Βαυαρός επιθεωρητής βιβλιοθηκών Αρετίν, ψάχνοντας στα συρτάρια ενός μοναστηριού των Βενεδικτίνων κοντά στο Μόναχο, ανακάλυψε ένα μάτσο από κιτρινισμένα χειρόγραφα δεν φανταζόταν ότι έκανε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη λυρικής-φολκλορικής ποίησης του Μεσαίωνα. Ήταν τα "Κάρμινα Μπουράνα". Διαβάζοντάς τα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν σατιρικά στιχουργήματα ατίθασων κληρικών εναντίον του Πάπα και του κλήρου. Γρήγορα, όμως, διαπίστωσε ότι ήταν στον κύριο όγκο τους φοιτητικά τραγούδια της ταβέρνας, του κρασιού, του έρωτα και της περιπλάνησης. Ο όρος "Κ...