Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό, που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες, οφείλει τη μοναδική δημοτικότητα του στην άμεση και απλή γραφή έχοντας ως στόχο να βοηθήσει τον αρχάριο "να βάλει σε μια κατανοητή τάξη τον πλούτο των νοημάτων, των περιόδων και των τεχνοτροπιών που συσσωρεύονται στις σελίδες των πιο φιλόδοξων έργων" και, χρησιμοποιώντας τη διαίσθηση του στην ψυχολογία των εικαστικών τεχνών, να δει την ιστορία της τέχνης ως "συνεχή διαπλοκή και εναλλαγή των παραδόσεων, όπου κάθε έργο αναφέρεται στο παρελθόν και δείχνει το μέλλον", "μια ζωντανή αλυσίδα που συνδέει ώς σήμερα...

Το βιβλίο ξεκινά από την παραδοχή ότι οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στο καλλιτεχνικό πεδίο κατά το μακρό 19ο αιώνα οριοθετούν τα θεμέλια της μοντέρνας τέχνης και είναι άμεσα συνυφασμένες με την ίδια τη θεμελίωση και ιστορική εξέλιξη των θεσμών της τέχνης. Αν οι νέοι θεσμοί της τέχνης, όπως παρατηρεί ο Reinhardt το 1950, συνδέονται άμεσα με την ιστορικά νοούμενη αλλαγή στο καλλιτεχνικό πεδίο αλλά και στο κοινωνικό status των καλλιτεχνών, η ιστορία της τέχνης κατά το μακρό 19ο αιώνα είναι στενά συνυφασμένη με την ιστορία των θεσμών των Ακαδημιών και του Salon.Το πρώτο κεφά...

Στο "Παράδειγμα της σύγχρονης τέχνης" η Nathalie Heinich περιγράφει το εσωτερικό του κόσμου της σύγχρονης τέχνης. Με πλούσιο υλικό από τις απαρχές έως τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις της σύγχρονης τέχνης στον 21ο αιώνα, αναδεικνύει τις χαρακτηριστικές πρακτικές και νοοτροπίες που σπανίως γίνονται αντιληπτές αν και οριοθετούν αυτόν τον κόσμο. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι ποικίλα: πώς γίνεται κάποιος καλλιτέχνης της σύγχρονης τέχνης, ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν τα σημερινά μουσεία, ποια είναι η δύναμη της αγοράς της τέχνης, ποιες είναι και πώς εφαρμόζονται οι κρατικές πολ...

[...] Το βιβλίο κινείται ανάμεσα στο δοκιμιακό λόγο και στη μυθιστορία. Γεγονότα, πρόσωπα και έργα διασταυρώνονται μέσα στο ρυθμό της αφήγησης που μας επιτρέπει να γνωρίσουμε το Μπαρόκ από μια εντελώς διαφορετική οπτική και καλειδοσκοπική, θα έλεγα, σκοπιά. Αγωνίες και πειραματισμοί, εμπόδια και εύνοιες, αναζητήσεις και πάθη, οράματα και επιδιώξεις παρουσιάζουν στις σελίδες που ακολουθούν μια Ευρώπη με μεγάλη κινητικότητα, με μετακλήσεις και συμφωνίες, με απροσδόκητες καταστάσεις και αλλαγές, αλλά και καλλιτεχνική επικοινωνία που είχαν οι δημιουργοί μέσα από τις ιδιάζουσες...

Οι εννοιολογήσεις του Μουσείου στη Νεότερη Τέχνη εξετάζονται στο βιβλίο αυτό, το οποίο αποτελεί μια μελέτη για το μουσείο ως "ιστοριογραφικό τόπο". Η αφορμή και βασική ιδέα που συνδέει τα τέσσερα δοκίμια που απαρτίζουν τα τέσσερα κεφάλαιά του δεν είναι άλλη από την παραδοχή, που διατυπώνει πρώτος ο Francis Haskell, δεύτερος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στο βιβλίο του Το Εφήμερο Μουσείο (The Ephemeral Museum: Old Master paintings and the rise of the art exhibition), ότι δηλαδή το φαινόμενο των περιοδικών εκθέσεων (το οποίο εξέτασε αναφορικ...

Η συγκεκριμένη έκδοση αποτελεί συνέχεια της έκδοσης "Το μπλε άλογο. Θέματα ιστορίας και κριτικής της τέχνης" (Θεσσαλονίκη, 1994) και περιλαμβάνει άρθρα και μελέτες της τελευταίας δεκαετίας (1995-2005). Τα κείμενα αυτά δημοσιεύθηκαν σε καταλόγους εκθέσεων, επιστημονικά περιοδικά, εκδόσεις με διεθνή χαρακτήρα και απήχηση, αλλά και στον ημερήσιο Τύπο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης (κυρίως στην εφημ. "Η Καθημερινή της Κυριακής"). Την τελευταία δεκαετία πολλές από τις προσπάθειές μου έχουν επικεντρωθεί στη δημιουργία του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, καθώς και την απόκτησ...

[...] Fiat ars - pereat mundus ("τέχνη ας γίνει, και γαία πυρί μιχθήτω") λέει ο φασισμός και περιμένει, όπως διακηρύσσει ο Marinetti, ότι ο πόλεμος θα ικανοποιήσει καλλιτεχνικά την αλλαγμένη από την τεχνολογία αισθητηριακή αντίληψη. Αυτή είναι προφανώς η τελείωση του δόγματος l’art pour l’art ("η τέχνη για την τέχνη"). Η ανθρωπότητα που κάποτε ήταν, κατά τον Όμηρο, θέαμα για τους θεούς του Ολύμπου, τώρα έχει γίνει θέαμα για τον εαυτό της. Η αλλοτρίωσή της έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που την οδηγεί να βιώνει την ίδια της την καταστροφή σαν αισθητηριακή απόλαυση πρώτου μεγέ...

Κατά μια συμβατική άποψη το κατεξοχήν αντικείμενο του πόθου στην εικαστική κουλτούρα είναι το γυναικείο σώμα, και όχι το αντρικό. Η Ζερμέν Γκριρ υποστηρίζει ότι ως το δέκατο ένατο αιώνα το γυναικείο σώμα δεν ζωγραφιζόταν εκ του φυσικού, αλλά απεικονιζόταν σύμφωνα με κάποιους αισθητικούς κανόνες. Αντίθετα, το γυμνό σώμα που μελετήθηκε και ζωγραφίστηκε με απίστευτη αμεσότητα και σε εκατοντάδες εκδοχές, από τις οποίες οι περισσότερες ήταν σε κάποιο βαθμό ερωτικές και άλλες σαδιστικές, ήταν το σώμα των αγοριών. Από τότε που το γυναικείο σώμα έγινε κυρίαρχο θέμα των καλλιτεχνικ...

[...] Το βιβλίο "Τέχνης Δημιουργήματα" διακρίνεται από μία αυστηρή οργάνωση και κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η συνέπεια των αναζητήσεων και η συνέχεια των κάθε είδους προσπαθειών. Η Στέλλα Μουζακιώτου προσπαθεί να συλλάβει το παλλόμενο γίγνεσθαι στον κόσμο της τέχνης. Στην περιοχή των αναζητήσεών της δεν φαίνεται να περιορίζεται σε μια ορισμένη κατεύθυνση που να επιβάλλεται από σκοπιμότητες και μπορεί να θεωρηθεί η σχέση της με την τέχνη ως βιωμένη πραγματικότητα. Συνδυάζει με θαυμάσιο τρόπο την έκφραση στις εικαστικές αξίες με την ποιητική μετάφραση της οπτικής πραγματικότ...

Η Αρχαία Σοφία λέει ότι αναζητώντας κανείς τα μυστικά της τέχνης, αναζητά το δρόμο που φέρνει σε επαφή με το Θεό. Μέσα από πανάρχαια μυστήρια και ιεροτελεστίες γεννήθηκαν κι αποτυπώθηκαν στο χρόνο οι τρόποι με τους οποίους ο άνθρωπος, ακούγοντας το κάλεσμα του αγνώστου, προσπάθησε να το εξευμενίσει και να επικοινωνήσει μαζί του. Η σχέση τέχνης και μυστικισμού είναι, στην πραγματικότητα, η σχέση Ανθρώπινου και Θεϊκού, Γνωστού κι Αγνώστου, Φανερού και Μυστικού. Υπάρχει σήμερα; Πώς μπορούμε να ξαναβρούμε το δρόμο προς το Ανώτερο μέσα από την τέχνη, το οποίο φαίνεται να έχουμ...

Το βιβλίο αυτό παρασύρει σ' ένα ταξίδι σε χώρους που είναι πηγές πολιτισμού, θα ταξιδέψουμε στη Φλωρεντία, για να γνωρίσουμε τα Ουφφίτσι, στο Παρίσι, για να γνωρίσουμε το Λούβρο, το Μουσείο Ορσαί, το Κέντρο Πομπιντού, και, τέλος, στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσουμε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜΑ), με σκοπό να παρακολουθήσουμε την πορεία της Τέχνης από την κλασική έως τη μοντέρνα μορφή της. Η περιήγηση σε πολύ γνωστούς χώρους είναι συνειδητή. Τα πιο γνωστά έργα είναι συχνά, από πολλές απόψεις, και τα πιο σημαντικά. Η εξοικείωση με τους ναούς της Τέχνης συμβάλλει ουσιαστ...

Ένα ταξίδι σε χώρους που είναι πηγές πολιτισμού: στη Φλωρεντία, για να γνωρίσουμε τα Ουφφίτσι, στο Παρίσι, για να γνωρίσουμε το Λούβρο, το Μουσείο Ορσαί, το Κέντρο Πομπιντού, και, τέλος, στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσουμε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA), με σκοπό να παρακολουθήσουμε την πορεία της Τέχνης από την κλασική έως τη μοντέρνα μορφή της. Η περιήγηση σε πολύ γνωστούς χώρους δεν γίνεται τυχαία. Τα πιο γνωστά έργα είναι συχνά, από πολλές απόψεις, και τα πιο σημαντικά. Η εξοικείωση με τους ναούς της Τέχνης συμβάλλει ουσιαστικά στο άνοιγμα των πνευματικών οριζόντων και...