Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ’ αυτήν εδώ τη σύναψη μιας σειράς δοκιμίων, με αφετηρία το δυτικό μυθιστόρημα μεγάλου μέρους του 20ού αιώνα, αναπτύσσεται ο ελεύθερος, δοκιμιακός λόγος ενός νεαρού ακόμα αναγνώστη, στις ασφυχτικές συνθήκες του τέλους της ελληνικής δεκαετίας του ’60. Βασικός σκοπός του δεν ήταν η κειμενική ανάλυση ή η απολογία της κειμενικής απόλαυσης, αλλά ο στοχασμός με αφορμή φιλοσοφικά ζητήματα της κοινωνικής ανθρωπολογίας, έτσι όπως τα πραγματεύτηκαν οι λογοτεχνικές φαντασίες στα μεσοπολεμικά και μεταπολεμικά χρόνια. Ο νεαρός αναγνώστης ήθελε να σκεφθεί, με τις δυνατότητές του εκείνης...

Το βιβλίο "Θεωρία λογοτεχνίας, δομισμός και σημειωτική" έρχεται να καλύψει τις ανάγκες όσων διδάσκουν και διδάσκονται λογοτεχνία, αισθητική, θέατρο και όσων ασχολούνται με κάθε αντικείμενο που έχει σχέση με το λόγο. Το πόνημα αυτό απευθύνεται σε απλούς αναγνώστες, ειδικούς μελετητές, σπουδαστές, κάθε ενδιαφερόμενο για τη λογοτεχνία και κάθε έργο λόγου. Δίνει επίσης απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα, όπως: - Πώς θα συλλάβουμε το βαθύτερο νόημα ενός λογοτεχνικού έργου; - Πώς προσεγγίζεται ένα νεοτερικό κείμενο; - Τι είναι δομισμός; - Ποια νέα πεδία ανιχνεύει η σημειωτική σ...

Σύμφωνα μ' αυτή την αντίληψη του νεαρού Λούκατς, σημειώνει ο Αλμπέρτο Αζόρ Ρόζα, υπάρχει μια διπλή κίνηση -από τη ζωή προς την τέχνη και αντίστροφα- μια κίνηση, που ούτε εκφράζεται ποτέ με διαλεκτικό τρόπο, ούτε αναπτύσσεται κυκλικά. Εκτυλίσσεται ταυτόχρονα και προς τις δύο κατευθύνσεις. Από τη μια μεριά έχουμε την κίνηση της ανύψωσης από το καθημερινό χάος, στο θαύμα των μορφών, από την αταξία στην τάξη, από την εμπειρική ύπαρξη στην ουσία και από την άλλη μια κίνηση κυριάρχησης των μορφών πάνω στο χάος, της τάξης πάνω στην αταξία, της ουσίας πάνω στην ύπαρξη, χωρίς ωστόσ...

Όταν στην εποχή της δημιουργίας των εθνών-κρατών και των εθνικισμών ο Goethe έκανε λόγο για μια αντιεθνικιστική Weltliteratur, πρόσθετε πως αυτή θα ήταν εφικτή αν επικεντρωνόταν σε ένα υψηλό πολιτισμικά πρότυπο και αναπτυσσόταν γύρω από αυτό· ο Goethe αναφερόταν βέβαια στην ελληνική κλασική αρχαιότητα. Πώς μπορούμε σήμερα, όταν πια σαφώς υπάρχουν οι δυνατότητες για να γίνει πράξη η σύλληψη μιας παγκόσμιας λογοτεχνίας, να ερμηνεύσουμε αυτή την πρόταση του Goethe; Ο τόμος περιλαμβάνει μελέτες για ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που απασχολούν τους Έλληνες και ελληνόφωνους συγκριτολόγ...

Οι "Συνομιλίες με τον Γκαίτε" του Έκερμανν, το κατά Νίτσε "καλύτερο γερμανικό βιβλίο", το βιβλίο που καταγράφει τις συνομιλίες του Γκαίτε, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με τον "μαθητευόμενο" νεαρό συνεργάτη του θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γραμματείας. Ένα μικρό μέρος των "Συνομιλιών" -που κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στη γλώσσα μας χωρίς περικοπές, σε δύο εκτενείς τόμους, από τις εκδόσεις Printa το 2014-, με άλλα λόγια ένα μικρό δείγμα του στοχασμού του "σοφού της Βαϊμάρης", ανθολογείται σε τούτο το τομίδιο, που φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως...

Στο βιβλίο επιχειρείται μια θεώρηση της ελλαδικής λογοτεχνίας των Ρομαντικών χρόνων· ένα πανόραμα που περιλαμβάνει και τα έργα (ποίηση, πεζογραφία, θέατρο), και -όσο γίνεται- τους αναγνώστες τους. Η αφήγηση ακολουθεί πιστά τη ροή του ιστορικού χρόνου· η λογοτεχνική παραγωγή εξετάζεται ανά έτος (ενίοτε ανά διετία) σύμφωνα με τη σειρά που εκδίδεται. Επικεντρώνεται κυρίως στην ελλαδική, κι όχι γενικότερα στην ελληνική λογοτεχνία, αφήνει δηλαδή έξω από το πεδίο τα Επτάνησα και σε μεγάλο βαθμό τη λιγοστή -για όλη την πεντηκονταετία περίπου- παραγωγή της Πόλης, της Σμύρνης και τω...

"... μια μεγάλη πολη από μαύρο ίασπι, που οι δρόμοι της, όμως, και τα παλάτια της είναι όπως όλων των πόλεων. Ωστόσο, τα πάντα σε αυτή την πόλη είναι πένθιμα και τυλιγμένα σε αιώνιο σκοτάδι... Εκεί βρίσκονται τοποθετημένες με μια μυστηριώδη τάξη οι κατοικίες ή οι τάφοι αυτού του θαυμαστού λαού που η οργή του Θεού έδεσε στα πλευρά της γης μας και του οποίου οι γιοι, μισοί δαίμονες και μισοί φαντάσματα, ταυτόχρονα ζωντανοί και νεκροί, είναι ανίκανοι να αναπαραχθούν αλλά και δεν έχουν το προνόμιο να πεθάνουν..." Πώς εμπνεύστηκε άραγε η Άνν Ράντκλιφ, η ιέρεια του κλασικού γο...

Βασισμένη στο μοντέλο του λογοτεχνικού πεδίου του Πιερ Μπουρντιέ, έτσι όπως περιγράφεται κατά κύριο λόγο στους "Κανόνες της τέχνης" (Εκδ. Πατάκη, 2006), η Πασκάλ Καζανοβά επιχειρεί εδώ να περιγράψει τη γένεση και τη δομή του παγκόσμιου λογοτεχνικού χώρου. Αυτή η "παγκόσμια πολιτεία των γραμμάτων" έχει τον δικό της μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, που αποτελεί και το μέτρο της καινοτομίας και της νεωτερικότητας των έργων. Ο τρόπος πρόσβασης των συγγραφέων αλλά και των χωρών σ' αυτόν τον παγκόσμιο χώρο, οι στρατηγικές που υιοθετούν οι πρώτοι προκειμένου να περάσουν από την αφάνεια...

Στην Ιλιάδα παρατηρούμε δύο τρόπους αφήγησης. Ο πρώτος εμφανίζεται όταν ο Όμηρος περιγράφει την ασπίδα του Αχιλλέα: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη φόρμα στην οποία ο Ήφαιστος έχει απεικονίσει όλα όσα γνώριζε για μια πόλη, τις γύρω αγροτικές περιοχές, τους πολέμους, τις ειρηνικές της τελετουργίες. Ο άλλος τρόπος εκδηλώνεται όταν ο ποιητής δεν κατορθώνει να πει πόσοι και ποιοι ήταν οι Αχαιοί πολεμιστές: τότε ζητά βοήθεια από τις μούσες αλλά αναγκάζεται να περιοριστεί στον λεγόμενο κατάλογο των πλοίων, ο οποίος ολοκληρώνεται με ένα «και τα λοιπά». Αυτός ο δεύτερος τρόπος παρ...

Η υπερπαραγωγή θεωρητικού λόγου για τη λογοτεχνία και τις γραμματολογικές σπουδές, ιδίως από τη δεκαετία του 1960 και εξής, προσέφερε μεν μεγάλη ποικιλία προσεγγίσεων, διαμόρφωσε όμως ένα τοπίο όπου δεν μπορεί κανείς να προσανατολιστεί αν αγνοεί τους βασικούς οδοδείκτες, τα κείμενα δηλαδή που αποτέλεσαν την αφετηρία των περισσότερων θεωρητικών αναζητήσεων. Το παρόν "Ανθολόγιο" του K. M. Newton αποτελεί μια συλλογή τέτοιων θεμελιωδών κειμένων: ξεκινώντας από τις συμβολές του Ρωσικού Φορμαλισμού, της Νέας Κριτικής και της Ερμηνευτικής, ο Newton παρακολουθεί την επίδραση π...

[...]Η λογοτεχνία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη γλώσσα και με την κοινωνία. Αποτελεί ένα πεδίο, το οποίο, όπως γράφει ο Ελύτης αναφερόμενος στην ποίηση, "συγκεφαλαιοί την πολιτείαν, αντανακλά το φως πάσης ιστορικής εποχής". Aποτελεί έναν από τους φορείς της συλλογικής μνήμης και συνείδησης της κοινωνίας και εκφράζει όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα την αυτοσυνειδησία της. Ως πολιτισμικό σύστημα δεν αποτελεί "περιθωριακή και επουσιώδη πλευρά της ζωής μας", αντιθέτως συνιστά το πεδίο όπου διαρθρώνεται η σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο. Όπως κάθε λογοτεχνία έτσι και η νεοελληνική,...

Ο εικοστός αιώνας γνώρισε την άνθηση της κριτικής της λογοτεχνίας. Μιας λογοτεχνίας πάνω στη λογοτεχνία. Στα δέκα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου, ο Jean - Yves Tadie διερευνά τους ζωντανούς άξονες της σύγχρονης κριτικής: τον ρωσικό φορμαλισμό, τις μεγάλες γερμανικές συνθέσεις, τη Σχολή της Γενεύης με τη σπουδή της συνείδησης, την κριτική του φαντασιακού, την ψυχανάλυση, την κοινωνιολογία, τις σχέσεις μεταξύ γλωσσολογίας και λογοτεχνίας, τη σημειωτική, τη γενετική, την ποιητική. Αλλά κάθε τύπος κριτικής είναι επίσης έργο ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας πανεπιστημιακών. Ο συγγραφέ...