Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιεχόμενα: Εύη Νίκα-Σαμψών, "Τζοβάννι Μπαττίστα Περγκολέζι (1710-1736): η κρίση του είδους της ιταλικής κωμικής όπερας και οι μουσικοαισθητικές προεκτάσεις της" - Μαριάννα Σιδερή, "Τα κωμικά intermezzi του Giovanni Battista Pergolesi: "La serva padrona" (1733) και "Livietta e Tracollo" (1734)" - Θεόδωρος Κίτσος, "Η σαγήνη του ονόματος Pergolesi: αμφιβολίες αυθεντικότητας των κοντσέρτων για φλάουτο" - Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, "Chopin, Delacroix και "Άμλετ"" - Αθανάσιος Τρικούπης, "Πιανιστικά Άπαντα του Fryderyk Chopin. Σχόλια εκ των παραλειπομένων" - Πέτρος Βούβα...

Με αφετηρία τις εμπειρίες του από τη διδασκαλία του ρετσιτατίβου του Mozart και περνώντας από τις σουίτες του Bach, ο Γιώργος Χατζηνίκος καταδεικνύει τη σημασία και τη χρησιμότητα της χειρονομίας στην κατανόηση της "πρωτογενούς κίνησης", δίνοντας ουσιαστικά μ' αυτόν τον τρόπο μια "πυξίδα" για την ερμηνεία της μουσικής γενικότερα. Το αφηρημένο της "ζωντανής κίνησης" γίνεται σχεδόν χειροπιαστό μέσα από τις καθημερινές μας συνήθειες, τα μουσικά παραδείγματα, τις ρήσεις γνωστών προσωπικοτήτων, αλλά και μέσα από τη δομή του Λόγου ή τη συμμετρική οργάνωση της φύσης. Το βιβλίο αυτ...

Το "Δεύτερο βιβλίο με τις αντιστίξεις" ανθολογεί και συγκεντρώνει κείμενα από τη στήλη "Αντιστίξεις", τα οποία δημοσιεύτηκαν στην "Καθημερινή" της Κυριακής από το Νοέμβριο του 2002 έως τον Ιανουάριο του 2005, οπότε και η στήλη σίγησε οριστικά. Αποτελούν τη φυσική συνέχεια του τόμου "Το βιβλίο με τις αντιστίξεις" (Λέσχη, 2002), με την απαραίτητη διευκρίνηση πως στη νέα αυτή σειρά τα κείμενα είναι ακόμα πιο σύντομα. Το κείμενο "Ο καθρέφτης της Βενετίας", το οποίο παρατίθεται ως επίμετρο, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Το Δέντρο", το 2001.

Με δεδομένη την παραδοχή ότι η αντίστιξη περιέχει την πολυφωνία, η χρήση του όρου "Αντιστίξεις" στον τίτλο του βιβλίου νομιμοποιεί την πολυφωνικότητα των κειμένων που ακολουθούν. Αν, κατά βέβηλη παραφθορά ενός πασίγνωστου αφορισμού, μουσική είναι όσα ακούγονται, τα δοκίμια αυτά (χρησιμοποιώ τον όρο με προεξάρχουσα την έννοια της απόπειρας) επιχειρούν να καταγράψουν τις ακροαστικές εμπειρίες από τη μουσική και να λειτουργήσουν σαν αποκωδικοποιητές μουσικών εντυπώσεων, όπως αυτές άναρχα συγκροτούν μέσα μας το δικό τους ηθικό corpus. Ομολογημένη πρόθεση του συγγραφέα ήταν να...

Τα "Χορικά του Μπαχ" παρουσιάζουν μία συστηματική εξέταση των τετράφωνων εναρμονίσεων των Λουθηρανικών (ως επί το πλείστον) εκκλησιαστικών ύμνων από τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Η εξοικείωση με τα χορικά του Μπαχ θεωρείται, κατά κοινή ομολογία, ένα εκ των ων ουκ άνευ βήμα στην προσπάθεια κατανόησης της ιστορίας των μουσικών δομών και, για το λόγο αυτό, οι τετράφωνες εναρμονίσεις του συνθέτη αποτελούν το αντικείμενο μεθοδικής μελέτης και διδασκαλίας στα Πανεπιστημιακά Τμήματα Μουσικών Σπουδών αλλά και στα Ωδεία διεθνώς. Το παρόν βιβλίο χωρίζεται σε τρεις μεγάλες ενότητες....

Κλασική μουσική. Συνήθως νιώθουμε αδαείς, ανεπαρκείς ή αδιάφοροι. Τα μυστικά της μουσικής, ξεκινώντας από την αρχαιότητα και φτάνοντας στις μέρες μας, μπορούν να μας αλλάξουν πραγματικά. Σε μια ιδανική αναλογία γνώσεων και απολαυστικής πληροφορίας, θα μάθετε για τη χρησιμότητα του μαέστρου, θα αποκαλύψετε τη λογική της σύνθεσης και θα περιδιαβείτε την ιστορία των οργάνων. "Τα μυστικά της μουσικής" θα σας εκτοξεύσουν στην απόλαυση ενός Μότσαρτ και θα σας προβληματίσουν με τον εγκεφαλικό Στοκχάουζεν, χάρη σε ένα εντατικό μάθημα που: - Δεν απαιτεί προηγούμενες γνώσεις στην...

Οι προηγούμενες μελέτες για τον Βάγκνερ έτειναν να προσεγγίσουν τις "όπερες" και τα "μουσικά δράματά" του ως κομμάτια αυτοβιογραφίας, φιλοσοφικές διακηρύξεις ή πολιτικά σχόλια της εποχής που γράφτηκαν. Ο Καρλ Ντάλχαους απομακρύνεται απ' αυτές τις απόπειρες. Στόχος του είναι να φωτίσει, με μια διαλεκτική ιστορική και μορφολογική ανάλυση, τόσο τα μεμονωμένα έργα όσο και το βαγκνερικό opus ως σύνολο. Πρόκειται για μια προσέγγιση που μπορεί να μυήσει κάθε νέο φιλόμουσο σ' αυτά τα κορυφαία έργα τέχνης, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει πολύτιμες ενοράσεις στους λάτρεις του επαναστάτη δημ...

Ο Γκλεν Γκουλντ, ευρέως γνωστός ως πιανίστας, υπήρξε παράλληλα συνθέτης, μουσικοκριτικός, ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, ενίοτε αρχιμουσικός, ένας άνθρωπος "αναγεννησιακός", όπως του άρεσε να αυτοχαρακτηρίζεται, αλλά και ένας εκστατικά βιωματικός δημιουργός-αναδημιουργός. Σε αυτή την παρθενική -μετά θάνατον- εμφάνισή του στα ελληνικά, μέσα από σταχυολογημένα κείμενά του που προέρχονται από συνεντεύξεις, άρθρα, διαλέξεις, κριτικές, ένθετα δίσκων, επιστολές, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, ο Γκουλντ προβάλλει ως ο στοχαστής που λίγοι γνωρίζουν ότι υπήρξε. Σ...

Το βιβλίο εστιάζει στον τρόπο μελέτης των Χορικών του Μπαχ που αποτελούν ένα βασικό τμήμα των σπουδών Αρμονίας αλλά και μια ακόμα απόδειξη του αρμονικού πλούτου και της φαντασίας του συνθέτη. Η μελέτη είναι το αποτέλεσμα των πολλών χρόνων διδασκαλίας και των ατελείωτων συζητήσεων της Βασιλικής Φιλιππαίου με τους μαθητές της.

Για πολλούς, σήμερα, ο Σένμπεργκ είναι ένας "κλασικός" συνθέτης, για άλλους αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου της ατονικής μουσικής. Ο Ρενέ Λεϊμποβίτς -διευθυντής ορχήστρας, συνθέτης και συγγραφέας σημαντικών δοκιμίων για τη μουσική- σ' αυτό το βιβλίο ερευνά και τις δύο εκδοχές μέσα από την ανάλυση του σενμπεργικού έργου. Ενός έργου που ήταν η πραγματική αιτία ενός διαρκούς σκανδάλου, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του εικοστού αιώνα, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Ο Ριχάρδος Βάγκνερ (1813-1883) υπήρξε ο μεγάλος αναμορφωτής της Όπερας και δημιουργός του Συνολικού Έργου Τέχνης στα πρότυπα της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας. Δεν υπάρχει τομέας της τέχνης που να έμεινε ανεπηρέαστος από τα συγκλονιστικά «μουσικά δράματά» του: όχι μόνο μουσικοί, αλλά ποιητές και πεζογράφοι, γλύπτες και ζωγράφοι εμπνεύστηκαν από τον «Τριστάνο», τον «Ιπτάμενο Ολλανδό» και την περίφημη τετραλογία, το «Δαχτυλίδι του Νιμπελούνγκ». Σημαντικός όμως υπήρξε και ο ρόλος του στην πολιτική και τη φιλοσοφία. Κάτι περισσότερο: τα έργα του συναποτελούν ένα αυτοτελές μυστηρ...

"Η µουσική είναι πραγµατική µόνο όταν µεταδίδεται µέσω της σάρκας και του αίµατος της συναυλίας. Οι ιδέες παραµένουν χλοµές όταν κείτονται αδρανείς στην τυπωµένη σελίδα. Όποτε ανοίγουµε αυτό το βιβλίο, ο Ντάνιελ Μπάρενµποϊµ και ο Έντουαρντ Σαΐντ µοιάζουν να αναδύονται µπροστά στα µάτια µας, µε όλο το πάθος της σκέψης τους, µεταγγίζοντας στις απόψεις τους µουσικότητα και στα ερωτήµατά τους βαθύ στοχασµό." Peter Brook "Συµπυκνωµένο απόσταγµα ενός αδιάκοπου διαλόγου ανάµεσα σε δύο εξαιρετικά δηµιουργικά πνεύµατα", οι συζητήσεις µεταξύ του Ντάνιελ Μπάρενµποϊµ και του Έντ...

Η καθοριστική συμβολή των αρχαίων ελληνικών μύθων στην καλλιέργεια των γραμμάτων, της μουσικής αλλά και των εικαστικών τεχνών κατά τους νεώτερους χρόνους είναι ευρέως γνωστή και αδιαφιλονίκητη στην ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, εξίσου όπως και ο καίριος μεσολαβητικός ρόλος που διαδραμάτισαν οι περίφημες "Μεταμορφώσεις" του Οβιδίου στο προαναφερόμενο πλαίσιο. Παρ’ όλα αυτά, η τελείως πρωτότυπη μετάπλαση επιλεγμένων μυθολογικών αφηγήσεων του -αθάνατου- λατίνου ποιητή των πρώιμων αυτοκρατορικών ρωμαϊκών χρόνων σε έναν κύκλο δώδεκα προγραμματικών συμφωνιών του - σχεδόν ολό...

Οι ενδείξεις του τέμπο στον Σοπέν κρύβουν έναν τρόπο σκέψης σε θέματα τέμπο και έκφρασης που διαμορφώθηκε με βάση ενδείξεις-πρότυπα από την Κλασική περίοδο της μουσικής. Μελέτη ιστορικής μουσικολογίας που φιλοδοξεί να φανεί χρήσιμη σε έλληνες πιανίστες για την ορθότερη ερμηνεία των έργων του Σοπέν, αλλά και σε νέους συνθέτες για την χρήση των ενδείξεων του τέμπο με ακρίβεια.

Ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (1908-1989) ήταν ένας από τους διασημότερους και ισχυρότερους μαέστρους του 20ου αιώνα. Από την αρχή σχεδόν της σταδιοδρομίας του βρέθηκε επικεφαλής μεγάλων ορχηστρών, λυρικών θεάτρων και φεστιβάλ και μέσω αυτών ρύθμιζε για πολλά χρόνια τη μουσική ζωή της Δυτικής Ευρώπης. Στη συνείδηση του κόσμου όμως είναι πάνω απ’ όλα ταυτισμένος με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, τη σπουδαία ορχήστρα της οποίας ήταν μουσικός διευθυντής από το 1955 μέχρι το 1989. Για τη ζωή του έχουν γραφτεί διεθνώς πολλά, για τη μουσική του όχι. Αυτό το βιβλίο έρχεται να καλύψει...